Τα παιδιά ψέλνουν το «Τῇ ὑπερμάχῳ» ...

Στρατὴς Μυριβήλης - Τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ»

 Πρὸς τὴν Παναγία, πρὸς τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, ἀποτείνεται τὸ θαυμάσιο βυζαντινὸ τροπάρι «Τὴ ὑπερμάχω Στρατηγῷ», ποὺ στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ ἐθνικὸς ὕμνος τοῦ ἀγωνιστικοῦ Βυζαντίου. Καὶ σὰν ἐθνικό μας ὕμνο ἔπρεπε νὰ τὸ κρατήσει καὶ ἢ ἀπελευθερωμένη Ἑλλάδα τοῦ 21, ἂν οἱ λόγιοι καὶ οἱ πολιτικοὶ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἶχαν τὴν ὀξυδέρκεια νὰ καταλάβουν τὴ σημασία ποὺ παίρνει ἡ Παράδοση στὴ ζωὴ τῶν ἐθνῶν καὶ δὲν ἔβλεπαν τὴν κλασικὴ Ἑλλάδα νὰ ἑνώνεται ἠθικὰ καὶ ἱστορικὰ μὲ τὸ ἀπελευθερωμένο Ἔθνος, δίχως τὴν ἔνδοξη καὶ μεγαλόπρεπη περίοδο τῆς Βυζαντινῆς χιλιετίας ποὺ μεσολάβησε καὶ σφυρηλάτησε τὴ νέα μας Ἑλληνοχριστιανικὴ συνείδηση.

Δῆτε ὅμως. Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔκαμε τὸ μεταεπαναστατικὸ κράτος τὸ ἔκαμε μόνος του ὁ Ἑλληνικὸς Λαός. Ἔτσι κάθε φορὰ ποὺ ἕνα μεγάλο γεγονὸς τρικυμίζει τὴ ψυχή μας, τὸ βυζαντινὸ τροπάρι αὐθόρμητα ἀνεβαίνει στὰ χείλη μας καὶ σμίγει μὲ τοὺς στίχους τοῦ Σολωμοῦ. Καὶ πάλι αὐθόρμητα κάθε φορὰ ποὺ ἕνα ὑπόδουλο τμῆμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἑνώνεται μὲ τὴν ἑνιαία ἐλεύθερη πατρίδα, ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἀλληλοχαιρετᾶται μὲ τὴ θρησκευτικὴ φράση «Χριστὸς Ἀνέστη»  

Ο γιος μου όταν κλαίει λιποθυμά. Τι είναι το Σύνδρομο Κατακράτησης Αναπνοής; "Breath Holding Syndrome" in a child

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να με ενημερώσετε για το Σύνδρομο Κατακράτησης Αναπνοής. Ο 3χρονος γιος μου μετά από έντονο κλάμα λιποθυμά. Το περιστατικό έγινε 2 φορές σε διάστημα 5 ημερών. Τι με συμβουλεύετε;

"Breath Holding Syndrome" in a child

Αγαπητή Λία,
Το σύνδρομο κατακράτησης της αναπνοής είναι δεν  είναι και τόσο σπάνιο, αφού προσβάλλει περίπου τέσσερα στα εκατό παιδιά. Το επεισόδιο συμβαίνει συνήθως μετά από ένα ελαφρύ κτύπημα ή όταν δεν κάνουμε το χατίρι του μικρού παιδιού, οπότε αυτό ξεκινά να κλαίει και κρατάει την αναπνοή του.

Οι κρίσεις κατακράτησης αναπνοής (κυανές κρίσεις) είναι ηλικιοεξαρτώμενα επεισόδια τα οποία συμβαίνουν μεταξύ 6 μηνών και 6 ετών, μετά από κλάμα.

Προκαλείται περιορισμός της αιμάτωσης του εγκεφάλου, ενώ κλινικά το παιδί εμφανίζει κυάνωση. Η συχνότητά τους στον παιδικό πληθυσμό ανέρχεται σε 4%. Κοινό εύρημα στα παιδιά αυτά είναι η σιδηροπενική αναιμία. Σκόπιμος επίσης κρίνεται ο έλεγχος της καρδιακής λειτουργίας για τον αποκλεισμό βραδυαρρυθμιών ή του συνδρόμου επιμηκυσμένου QT (long QT syndrome). 

Χωρίς αμφιβολία, την πρώτη φορά που θα δείτε το παιδί σας να κάνει ένα επεισόδιο κατακράτησης της αναπνοής θα πανικοβληθείτε. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να δει κάποιος το παιδί του να «μαυρίζει» και να χάνει τις αισθήσεις του. Σπάνια προσβάλλει βρέφη μικρότερα των έξι μηνών. Η συνηθέστερη ηλικία είναι δύο χρονών και συνήθως σταματά μετά την ηλικία των πέντε χρονών. 

Τι ευθύνεται για το σύνδρομο; 
Δεν είναι γνωστό. Γνωρίζουμε όμως ότι τα παιδιά αυτά δεν πάσχουν από κάποιο σοβαρό νόσημα και δεν έχουν επιληψία. Ο γιατρός βέβαια θα πρέπει να αποκλείσει την επιληψία όταν θα πάρετε για πρώτη φορά το παιδί σας μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο.

Τι να κάνω όταν το παιδί μου παρουσιάζει ένα τέτοιο επεισόδιο;
ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙΤΕ. Δεν χρειάζεται ούτε νερό να ρίξετε στο πρόσωπο του παιδιού, ούτε να βάλετε το χέρι στο στόμα του, ούτε να του δώσετε το φιλί της ζωής. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Όταν το επεισόδιο τελειώσει, τότε αφήστε το παιδί σας να ξεκουραστεί στο κρεβατάκι του και μην δείξετε ότι έχετε πανικοβληθεί και μην το κρατάτε συνέχεια στην αγκαλιά σας. Αφήστε του λίγο χρόνο να ξεκουραστεί μόνο στο κρεβατάκι.

Τα επεισόδια αυτά θα τα συνηθίσετε, αν το παιδί σας τα κάνει τακτικά. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να μην έχετε άγχος καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας «μήπως το παιδί κάνει τέτοιο επεισόδιο», οπότε η ζωή σας θα είναι δύσκολη και η συμπεριφορά σας απέναντι στο μωρό όχι η πιο ορθή. Γι’ αυτό να θυμάστε ότι οφείλετε να συμπεριφέρεστε στο παιδί με σύνδρομο κατακράτησης αναπνοής όπως και σε οποιοδήποτε άλλο φυσιολογικό παιδί.

Δρ Kέκκος Μάρκου,
Παιδίατρος

philenews

Όταν το παιδί λέει ιστορίες της φαντασίας του

Μαμά, κάθε βράδυ σχεδόν, αργά, πολύ αργά, βλέπω από το παράθυρο την θεία Μαίρη να μιλάει με κάποιον στο πεζοδρόμιο. 

-Το βράδυ στο πεζοδρόμιο; Είναι και ο θείος μαζί της;
-Όχι, ποτέ. Και η θεία πάντα φαίνεται αγχωμένη.
Τα λόγια αυτά της μικρής Κατερίνας (4,5 ετών) έκαναν τη μαμά της να ρωτήσει όσο πιο διακριτικά μπορούσε την αδερφή της που μένει στον από κάτω όροφο για το τι συνέβαινε. Η θεία έκπληκτη απάντησε πως ποτέ δε συνέβη κάτι τέτοιο. Ύστερα από τρεις μέρες η μητέρα ρώτησε την Κατερίνα εάν ξαναείδε τη θεία.
-Ναι. Και χθες και προχθές τους είδα πάλι. Κάθε βράδυ σου λέω!
Ήταν ξεκάθαρο πως η μικρή έλεγε ψέματα. Το θέμα και ο προβληματισμός της μαμάς της ήταν το ΓΙΑΤΙ... Δεν είχε να κερδίσει κάτι από αυτό...

Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζουμε πως είναι φυσικό να λένε τα παιδιά φανταστικές ιστορίες, ιδίως μέχρι την ηλικία περίπου των 6.
Τα πολύ μικρά παιδιά δεν αναγνωρίζουν την διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασία. Φαίνεται επίσης από έρευνες, ότι ένα παιδί προσχολικής ηλικίας με προχωρημένη ευφυΐα και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη φαντασία λέει συχνότερα ψέματα από τους συνομηλίκους του. Συχνά λοιπόν εφεύρει έναν δικό του κόσμο, όπου τα πράγματα γίνονται όπως θέλει εκείνο, δίχως περιορισμούς και φραγμούς.
Είναι πολύ φυσιολογικό οι γονείς να αναστατώνονται με τις φανταστικές ιστορίες του παιδιού τους. 
Όμως θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να βλέπουμε τις καταστάσεις στο σύνολό τους και όχι σαν μεμονωμένα γεγονότα. Δηλαδή, εάν το παιδί μας είναι χαρούμενο και οι σχέσεις που έχει με τους γύρω του είναι λειτουργικές, οι φανταστικές του ιστορίες δεν αποτελούν απαραίτητα κάτι ανησυχητικό.
Εξάλλου ο τρόπος που σκεφτόμαστε εμείς οι ενήλικες και επεξεργαζόμαστε τις καταστάσεις και τις νέες ιδέες μας, δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο των παιδιών.
Καλό θα ήταν λοιπόν να περνάμε περισσότερο χρόνο με το παιδί σε τέτοιες περιόδους, μπορούμε να παίζουμε εμείς οι ίδιοι την φανταστική του ιστορία μαζί του εκφράζοντας τα συναισθήματά μας, αλλά και αφήνοντας και το ίδιο να εκφράζεται χωρίς να είμαστε επικριτικοί ή απορριπτικοί.

Μαρία Κωνσταντινοπούλου
Ψυχοπαιδαγωγός-Συντονίστρια Σχολών Γονέων
Ψυχολογία (BA), Ειδική αγωγή (BTEC), Παιδοψυχολογία (MSc)

babyradio.gr

Πώς ένα σαπούνι βοήθησε μια οικογένεια αστέγων που ζούσε το δρόμο

Εδώ υπάρχει ένα συγκλονιστικό γεγονός: όταν κάποιος είναι άστεγος, ένα πράγμα τόσο απλό όσο ένα σαπούνι μπορεί κυριολεκτικά να σώσει τη ζωή του.

Όταν δεν ακολουθούν τους βασικούς κανόνες υγιεινής, οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς σε μολύνσεις και ασθένειες. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Εθνικού Συμβουλίου Φροντίδας Αστέγων, οι άστεγοι ζουν συνήθως 28 χρόνια λιγότερο από τους ανθρώπους που έχουν σπίτι.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Kathryn Xian, μια ακτιβίστρια από τη Χαβάη, δημιούργησε ένα πρόγραμμα που ονομάζεται «Pono Soap» με σκοπό να βοηθήσει τους αστέγους της περιοχής που πληθαίνουν συνεχώς.

Στο πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε μόλις τον Δεκέμβριο, χρησιμοποιούνται η αρωματοθεραπεία και τα αιθέρια έλαια προκειμένου να υπάρξει μια ολιστική προσέγγιση σε κάθε φυτικό, χειροποίητο σαπούνι.
Για παράδειγμα, στο προϊόν «3 trees», χρησιμοποιείται κέδρος, έλατο και ευκάλυπτος, τα οποία βοηθούν στην καταπολέμηση των αναπνευστικών προβλημάτων ενώ το «Rosie t.» (δεντρολίβανο, έλατο και τεϊόδεντρο) καταπολεμά την ψωρίαση, το έκζεμα και την απώλεια μαλλιών. Λέγεται επίσης ότι βοηθά στη βελτίωση της διάθεσης....