Η Αγάπη και η Καλοσύνη δεν είναι «μπακάλικο» - "Με λένε Αγάπη"

Η αγάπη δεν είναι «μπακάλικο»!

Δεν ζούμε μόνοι μας. Δεν υπάρχουν οι άλλοι για να μας υπηρετούν. 

Εμείς ως ανώτερα όντα (ζώα), θα πρέπει να υπηρετήσουμε τους αδύναμους. Γιατί μόνο έτσι δικαιολογούμε τις αρετές και τα χαρίσματα που μας χάρισε ο Θεός. 

«Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό» λέει ο λαός μας. Μην περιμένεις να πάρεις ακριβώς αυτά που δίνεις. Δώσε και μείνε «ανοιχτός». 

Το καλό θα σε βρει. Ίσως με κάποια άλλη μορφή, σε κάποια άλλη φάση της ζωής σου.

Δεν χρειάζεται να ζυγίζουμε τα πάντα. 

Η αγάπη και η καλοσύνη δεν είναι μπακάλικο. 

Δεν κάνουμε σούμα στο τέλος για να δούμε αν μας συνέφερε το “deal” όπως λένε οι διαπραγματευτές. 

Το καλό το κάνεις γιατί σε εκφράζει και είναι φιλοσοφία, επιλογή και στάση ζωής. 

Γιατί το νιώθεις και σε ανυψώνει. 

Γιατί θέλεις να δεις το χαμόγελο στο πρόσωπο του γέροντα. 

Γιατί θέλεις να λείψει η θλίψη από τα μάτια του παιδιού. 

Γιατί θέλεις να γιατρευτεί η τσακισμένη φτερούγα του σπουργιτιού.

Κάνε το καλό και ας μην σε βλέπει κανείς. 

Γιατί αυτό που αισθάνεσαι μέσα σου είναι πολύ ανώτερο από το αν σε δείξουν τα κανάλια ή όχι. 

Γιατί αυτό που σπέρνεις, θα βγάλει καρπούς και θα κάνει τον κόσμο πλουσιότερο. Και θα γεμίσεις και εσύ την ψυχή σου με γαλήνη και σπάνια συναισθήματα. Κάνε το καλό και θα το βρεις! 

Η ζωή πάντα βρίσκει τρόπο να ανταποδώσει αυτό που δίνεις. Ό,τι σπέρνεις θερίζεις.
Γιάννης Αραχωβίτης
enallaktikidrasi

💖💖💖💖💖💖💖

Με λένε Αγάπη

Με λένε Αγάπη,
των ψυχών ευφροσύνη γλυκόγελη.
Γαλήνια λίμνη, ατάραχη
και πάνωθέ της το φως
στα πέρατ’ απλώνεται,
δροσίζει ψυχές,
ευφραίνει καρδιές,
των ανθρώπων τον πόνο γλυκαίνει.

Η καρδιά μιας γυναίκας
γεμάτη απ’ αγάπη σαν είναι,
γιατρικό, χωρίς φειδώ δοσμένο,
αχρέωστα σ’ όλους και σ’ όλα,
είναι πανάκεια χαρισμένη, ανάργυρη!!

Στο πέρασμά μου τα δεινά υποχωρούν.

Ο τόπος μου; Το σύμπαν ολάκερο
κι αγαπημένη κατοικιά, οι καρδιές των ανθρώπων
οι ολάνοιχτες!
Δεν είμαι εδώ, εκεί, αλλού.
Είμαι παντού.
Παντού θα μέ 'βρεις,
όπου είν’ όλα φωτεινά και καλά.

Ούτε μετριέμαι, ούτε ζυγιάζομαι.
Μ’ έχεις ή δε μ’ έχεις,
είμαι ή δεν είμαι.
Το πολύ και το λίγο, το σχετικό και το μέτριο
δεν ταιριάζουν σε μένα.
Αμέριστη!
Δεν υπάρχει ζυγάρι να βαστάξει δικό μου κομμάτι
μήτε βρέθηκε αντίβαρο της δικής μου αξίας.

Ανθρώπων βάσανα;
Μοναξιάς σκοτάδι και θρήνος βουβός;
Κάλεσέ με και θα 'ρθω.

Στη δικιά μου την ήρεμη δύναμη
τα δεινά υποχωρούν.

Το μαύρο το μίσος, εχθρός μαχητός,
στο λευκογάλανο φως μου διαλύεται.

Στο πέρασμά μου τα δεινά υποχωρούν.

Αγάπη! Πεμπτουσία της ύπαρξης.
Αγάπη! Δεσμός συνεκτικός, ακατάλυτος κι άφθαρτος!
Αγάπη! Της ουσίας απάντων των όντων,
η Ουσία.

Β. Π. Δ.

απόσπασμα από το έργο Προμηθεύς Πυρφόρος

tetradia

Η Παιδική Ζωγραφιά και η αξιολόγησή της

Ο Πικάσο έλεγε ότι χρειάστηκε να φτάσει 70 χρονών για να μπορέσει να ζωγραφίζει όπως ένα παιδί. Kαι αυτό γιατί οι ζωγραφιές των παιδιών εκπέμπουν ανεπανάληπτη αθωότητα και πλούσια φαντασία και μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο με μια χρωματιστή και χαρούμενη ματιά. Άλλωστε, η ζωγραφική είναι ο βασικός τρόπος έκφρασης των παιδιών, από τη στιγμή που είναι σε θέση να πιάσουν στο χέρι τους το μολύβι και να καταγράψουν ένα ίχνος.

Ο Πικάσο έλεγε ότι χρειάστηκε να φτάσει 70 χρονών
για να μπορέσει να ζωγραφίζει όπως ένα παιδί

Γι’ αυτό άλλωστε και είναι τόσο σημαντική η παιδική εικόνα στο να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε τη νοητική αλλά και τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού, καθώς και για να καταλάβουμε τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, αλλά και όλα όσα το προβληματίζουν, το απασχολούν ή απλώς το ενδιαφέρουν και νιώθει την εσωτερική ανάγκη να αποτυπώσει.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ «ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ» ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Tο μολύβι για τα παιδιά ηλικίας 1-1,5 έτους είναι καταρχάς ένα αντικείμενο όπως όλα τα υπόλοιπα, το οποίο επεξεργάζονται. Όταν αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι αυτό μπορεί να αφήσει ίχνος πάνω σε ένα χαρτί ή σε μία άλλη επιφάνεια, ξεκινάνε αμέσως να το χρησιμοποιούν φτιάχνοντας στίγματα ή γραμμούλες, που φυσικά δεν έχουν ως στόχο να αναπαραστήσουν κάτι συγκεκριμένο. Eίναι όμως ένας από τους κυριότερους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά προσπαθούν να ελέγξουν το περιβάλλον τους. Tα «σχέδια» αυτά μπορεί να είναι και ανάγλυφα ακόμα, αφού τα μικρά παιδιά πιάνοντας το μολύβι το πιέζουν πάνω στο χαρτί, χρησιμοποιώντας το ως ένα οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Oι πρώτες αυτές ζωγραφιές μοιάζουν με μπερδεμένα κουβάρια, που ουσιαστικά συμβαδίζουν με την κινητική ανάπτυξη των παιδιών και θυμίζουν τις κινήσεις τους όταν, σε αυτήν την ηλικία, πηδάνε πάνω-κάτω ή στροβιλίζονται γύρω από τον εαυτό τους. 

Όταν οι «μουντζούρες» των παιδιών μπαίνουν σε περίγραμμα

Όταν τα παιδιά φτάσουν στα 3 τους χρόνια περίπου, αρχίζουν οι ζωγραφιές τους και γίνονται κάπως αναγνωρίσιμες. Ξεκινάνε πια σε αυτήν την ηλικία και βάζουν γύρω από τις «μουντζούρες» τους ένα περίγραμμα, σαν να προσπαθούν να τις οριοθετήσουν, και σιγά-σιγά φτιάχνουν μέσα εκεί συγκεκριμένες γραμμές. Tα παιδιά με αυτόν τον τρόπο προσδιορίζουν τον εαυτό τους στο χώρο και στον κόσμο, ενώ, όσο μεγαλώνουν, οι γραμμές βγαίνουν από το περίγραμμα και γίνονται στοιχεία μίας μορφής, που μπορεί να θυμίζουν στην αρχή τις ακτίνες του ήλιου, έναν άνθρωπο ή ένα ζώο. Tα πλάσματα αυτά έχουν πόδια και χέρια, που όμως δεν είναι απαραίτητο να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα· μπορεί δηλαδή να δούμε μορφές με περισσότερα μέλη από το φυσιολογικό κλπ. Eπίσης, τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία έχουν την τάση να ονομάζουν τις ζωγραφιές τους, λένε δηλαδή ότι έχουν ζωγραφίσει τη μαμά ή τον μπαμπά τους, αλλά μετά το ξεχνάνε και, αν τα ξαναρωτήσουμε ύστερα από λίγες μέρες για τις ίδιες εικόνες, μπορεί να μας πουν ότι οι ζωγραφιές τους αναπαριστούν κάτι άλλο.

H ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ

Γύρω στην ηλικία των 4,5 με 5 ετών αρχίζουν οι γραμμικές αποτυπώσεις των παιδιών να παίρνουν σχήματα που θυμίζουν κηλίδες (αυτές μπορεί να αναφέρονται σε αναγνωρίσιμα πράγματα, π.χ. ένα δέντρο, ένας άνθρωπος, ένα σπίτι, ο ουρανός κλπ.). Xαρακτηριστικά μπορούμε να πούμε: 

●Τα παιδιά έχουν την τάση να τοποθετούν αυτές τις κηλίδες τη μία δίπλα στην άλλη, γιατί στις παιδικές ζωγραφιές τα πράγματα έχουν το καθένα το δικό τους χώρο και δεν αλληλοκαλύπτονται. Για παράδειγμα, αν θέλουν να ζωγραφίσουν ένα αυτοκίνητο με 4 ρόδες, το «ανοίγουν» και δείχνουν τις 4 ρόδες σαν να τις βλέπει κανείς από ψηλά. Aπό την άλλη πλευρά, μπορεί να μας εντυπωσιάσει το γεγονός ότι τα παιδιά ζωγραφίζοντας ακολουθούν την πορεία της γραμμής που έχουν φτιάξει, και έτσι τοποθετούν τα πράγματα, χωρίς να «σέβονται» τους κανόνες της βαρύτητας, αν αυτοί δεν συμβαδίζουν με το σχέδιό τους. Aν δηλαδή φτιάξουν ένα βουνό και θέλουν να βάλουν επάνω σπίτια, δεν θα τα κάνουν κάθετα στο βουνό, όπως θα έπρεπε, αλλά πλαγιαστά, ακολουθώντας τη γραμμή του βουνού.

●Ένα άλλο χαρακτηριστικό...

Γλυκάκι και για μεγάλα παιδιά!! - Banoffee pie

από Συνταγές Της Καρδιάς 

Για σήμερα σας έχω ένα πολύ πολύ αγαπημένο μας γλυκάκι!
Ένα γλυκό που όποτε το φτιάχνω, δεύτερη μέρα δεν έχει μείνει τίποτε.
Ένα πολύ ιδιαίτερο γλυκό, που γίνεται με καραμελωμένο γάλα.

Banoffee pie

Το καραμέλωμα του γάλακτος δεν παρουσιάζει καμιά ιδιαίτερη δυσκολία, τα δε κουτιά με το καραμελωμένο γάλα μπορείτε να τα φυλάξετε σε κάποιο ντουλάπι σας, σε σκιερό μέρος, μέχρι και 2-3 μήνες, κι έτσι να φτιάξετε μπανόφι όποτε θελήσετε ή ακόμα να το χρησιμοποιήσετε σε τούρτες ή τάρτες σας.

Πάμε λοιπόν να δούμε πως γίνεται το μπανόφι.
Θα χρειαστούμε
1 πακέτο μπισκότα πτι μπερ ή σαβαγιάρ (ή digestive) (225 γρ)
2 κουτιά ζαχαρούχο γάλα
500 μλ κρέμα γάλακτος
2-3 μπανάνες
τριμμένη σοκολάτα ή νιφάδες σοκολάτας
Εκτέλεση
Ξεκινάμε με το καραμέλωμα του γάλακτος.
Βάζουμε σε κατσαρόλα τα 2 κουτιά με το ζαχαρούχο γάλα και προσθέτουμε αρκετό νερό, ώστε να τα σκεπάζει τελείως.
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό χαμηλώνουμε την φωτιά, κλείνουμε την κατσαρόλα και τα ξεχνάμε για 2 ώρες. Τα αφήνουμε δηλαδή να βράσουν σε σιγανή φωτιά για 2 ώρες. Σε 2ώρες το γάλα είναι έτοιμο, καραμελωμένο.
Διευκρινίζω για να μην υπάρξει κάποια παρεξήγηση, βράζουμε τα κουτιά με το ζαχαρούχο κλειστά, δεν αδειάζουμε το γάλα στην κατσαρόλα.
Αυτή τη διαδικασία, όπως είπα και πιο πάνω, μπορείτε να την κάνετε μέρες νωρίτερα, αφού το γάλα διατηρείται 2-3 μήνες, φυλαγμένο σε σκιερό μέρος.
 

Τώρα που έχουμε έτοιμο το γάλα, ας συναρμολογήσουμε το μπανόφι.
Στρώνουμε σε πυρέξ τα μπισκότα, αφού πρώτα τα έχουμε βουτήξει για πολύ λίγο στο γάλα, ώστε να μην μας διαλυθούν.
Πάνω από τα μπισκότα αδειάζουμε το καραμελωμένο γάλα και ισιώνουμε με ένα μαχαίρι ή σπάτουλα την επιφάνεια.
Πάνω από το γάλα αραδιάζουμε τις μπανάνες κομμένες σε λεπτές ροδέλες.
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε σφικτή σαντιγί (ή χρησιμοποιούμε έτοιμη σαντιγί) και την απλώνουμε πάνω από όλα τα υλικά.
Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με τριμμένη σοκολάτα ή νιφάδες σοκολάτας.
Το γλυκό διατηρείται στο ψυγείο.
Καλή επιτυχία.