Μπορεί για πολλούς η εικόνα οκτάχρονων μαθητών που πηγαίνουν σε φροντιστήρια μετά το σχολείο να ακούγεται παράλογη, όμως για τους γονείς που έχουν παιδιά σε αυτές τις ηλικίες είναι κοινό μυστικό.
Τα κέντρα σχολικής μελέτης προσφέρουν μια σειρά από δραστηριότητες για τα παιδιά μετά το σχολείο, από φύλαξη μέχρι δημιουργικές ασχολίες. Όμως, οι υπεύθυνοί τους επισημαίνουν στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής ότι οι γονείς ενδιαφέρονται κυρίως -ή και αποκλειστικά τις περισσότερες φορές- για τη σχολική μελέτη. Δεν πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο, αλλά για μια κατάσταση που υφίσταται τα τελευταία χρόνια.
Ο διάλογος όμως που άνοιξε το υπουργείο Παιδείας πριν από δύο μήνες με άτυπο σύνθημα «Η τσάντα μένει στο σχολείο - Τέρμα η κατ’ οίκον διδασκαλία» και η ακόλουθη απόλυτη σύμπνοια στις απόψεις σχολικών συμβούλων, δασκάλων και φορέων -παρά τις παραφωνίες με πολιτικό άρωμα- για ανάγκη αλλαγών, φέρνει το θέμα στην επικαιρότητα. Πόσο υγιές είναι για ένα παιδί να περνάει όλη την ημέρα του πάνω από ένα θρανίο, όταν το ίδιο φαινόμενο αντιμετωπίζει και ως έφηβος κατά τη σκληρή δοκιμασία των πανελλαδικών εξετάσεων;
-------------------------
Το πρόγραμμα που έχουν διαμορφώσει αφορά σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού και όσοι γονείς αντέχουν οικονομικά στέλνουν τα παιδιά τους όσο πιο «νωρίς» μπορούν. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι αναφέρουν ότι οι γονείς φτάνουν στην πόρτα τους απελπισμένοι από το φόρτο εργασίας που έχουν τα παιδιά τους να διαχειριστούν.
-------------------------
Μπορεί κάποιοι να θεωρούν υπερβολή μια τέτοια πρακτική εκ μέρους των γονέων, όμως οι υπεύθυνοι των κέντρων τονίζουν ότι τα κενά του Δημοτικού βγαίνουν στο Γυμνάσιο. «Η Α’ Γυμνασίου αποτελεί καθρέφτη των προβλημάτων του Δημοτικού. Οι απότομες μεταβάσεις σε ορισμένες τάξεις της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς δεν υπάρχει κλιμακούμενο επίπεδο δυσκολίας, επηρεάζουν τους μαθητές του Γυμνασίου, αρκετοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες να παρακολουθήσουν τη ροή των μαθημάτων στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα», λέει η Κρ. Μοναστηριώτη.
Τα παραπάνω υποστηρίζουν και οι εκπαιδευτικοί σε σχολεία. Οπως επισημαίνουν δάσκαλοι στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, προκειμένου να γίνει αυτή η αλλαγή θα πρέπει να ξεκινήσει από τα βιβλία. Τα σημεία που κρίνουν οι ίδιοι ως «ελαττωματικά» είναι αρκετά: Στην Α’ και τη Β’ Δημοτικού τα παιδιά μαθαίνουν προπαίδεια, ενώ ακόμα δεν έχουν εμπεδώσει την πρόσθεση και την αφαίρεση. Διδάσκονται όρους όπως εξισώσεις και αναλογίες, όταν οι έννοιες αυτές παλαιότερα διδάσκονταν στο Γυμνάσιο. Γραμματική και ορθογραφία δεν εντάσσονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα ως «γνωστικά αντικείμενα» και το εγχειρίδιο της Γραμματικής εμφανίζεται στην Ε’ Δημοτικού, αλλά είναι συνοδευτικό και όχι βασικό. Οσο για το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ’ τάξης, αναφέρουν ότι δεν έχει καμία χρονική ροή.
Μια γρήγορη αναζήτηση στο Διαδίκτυο επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Υπάρχει πληθώρα blogs από δασκάλους που έχουν ανεβάσει διευκρινίσεις και βοηθήματα για τα μαθήματα του Δημοτικού, με ενθουσιώδη σχόλια γονέων από κάτω που βρίσκουν αναγκαία αυτή τη βοήθεια.
«Στη Γ’ και τη Δ’ Δημοτικού τα παιδιά λατρεύουν την Ιστορία. Ομως, όταν πάνε στην επόμενη τάξη σοκάρονται. Το βιβλίο δεν έχει καμία συνέχεια με τις προηγούμενες χρονιές, οι έννοιες δυσκολεύουν, τα ονόματα είναι πάρα πολλά», υπογραμμίζει η Σοφία Μίντζια, υπεύθυνη του κέντρου μελέτης «Η ΦιλοΣοφία μας». Μάλιστα, προχωράει ένα βήμα παραπάνω, επισημαίνοντας ότι δεν είναι μόνο τα σχολικά εγχειρίδια που δυσκολεύουν αλλά και η λάθος διαχείριση του χρόνου από την πλευρά των δασκάλων.
-------------------------
Αγχος και φόβος χαρακτηρίζουν τους μαθητές του Δημοτικού λόγω του σκληρού προγράμματος από την ογκώδη ύλη και τη μεγάλη συχνότητα διαγωνισμάτων, σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς που αναλαμβάνουν τη μελέτη τους.
«Μπορεί να μας πάρει και μία ώρα για να τελειώσουμε τη Γλώσσα με ένα παιδί, γιατί έχει έρθει με ένα φυλλάδιο γεμάτο με ασκήσεις από το δάσκαλό του», αναφέρει η Γεωργία Ανάγνου, εκπαιδευτικός.
«Οταν ένα παιδί από τη χαλαρότητα της Α’ Δημοτικού στην επόμενη τάξη πρέπει να μάθει την προπαίδεια και τον υπολογισμό του ευρώ, είναι λογικό να αγχώνεται ή να μη βρίσκει κίνητρο να διαβάζει», επισημαίνει, από την πλευρά της, η Αλεξάνδρα Μωρέτη, εκπαιδευτικός που έχει αναλάβει παιδιά της Β’ Δημοτικού.
Το «πολύτιμο» πρόγραμμα μελέτης γίνεται με το αζημίωτο για τους γονείς. Οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα με το πρόγραμμα, που μπορεί να φτάσει και 200-300 ευρώ το μήνα.
Τα περισσότερα έχουν συγκεκριμένο πρόγραμμα με 45λεπτες ώρες μελέτης, ενώ οι γονείς μπορούν να επιλέξουν ποια μαθήματα θέλουν να μελετούν τα παιδιά τους. Μάλιστα, πρόκειται για «οικονομική» επιλογή, αν σκεφτεί κανείς ότι μερικοί στρέφονται ακόμα και σε ιδιαίτερα μαθήματα για τα παιδιά τους, με τις τιμές να φτάνουν τα 10-12 ευρώ την ώρα.