Είναι κάτι νύχτες, που ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου νιώθεις να μουδιάζεις.
Δεν είναι ότι ξεκούραστος είσαι. Ούτε προβλήματα στον ύπνο έχεις.
Αυτές οι σκέψεις είναι που σε παιδεύουν. Αυτές οι σκέψεις…
Για τα όσα πρόκειται να γίνουν.
Παλεύεις να βρεις τρόπους να ελέγξεις τις καταστάσεις.
Άκουσε με όμως Άνθρωπε.
Είναι όμως και οι σκέψεις για το χθες…
Σκέψεις για τα λάθη και τις παραλήψεις, τις τύψεις και τις ενοχές, για τα όσα απερίσκεπτα έκανες, ή από δόλο.
Και αυτές είναι που πραγματικά σε φαρμακώνουν…
Και είναι αυτές που σου ξεριζώνουν τη ψυχή…
Άκουσε με όμως και εδώ, Άνθρωπε αν το θέλεις…
Μην προσποιείσαι πως ποτέ δεν έχουν συμβεί, και πως λάθη δεν αποτελέσαν. Τον εαυτό σου δεν μπορείς να κοροϊδέψεις.
Δεν θα κερδίσεις όμως και κάτι, με το να μένεις κολλημένος σε αυτές.
Αναγνώρισέ τες Άνθρωπε, ως έχουν. Ως λάθη, που δεύτερη φορά θα παλέψεις, ξανά να μην συμβούν. Και με την μία σκέψη αυτή προχώρα…
Καλή σου νύχτα Άνθρωπε…
Καλή σου νύχτα…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.