Ο κόσμος γίνεται καλύτερος, όταν αφήνουμε τα παιδιά να ονειρευτούν

“Υπάρχουν μερικά πράγματα που τα παιδιά δεν κάνει να τα ξέρουν, διότι από την στιγμή που θα τα μάθουν, δεν θα είναι πια παιδιά!” 

Ashleigh Brilliant

*************

π. Δανιήλ Σιλουανός

Η παιδική μας ηλικία έχει κάτι το μαγικό. Κάτι που δεν μπορούμε πια να ξαναζήσουμε. Ακόμη και όσοι δεν είχαν ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, όταν τα θυμούνται, νιώθουν μια αναπόφευκτη νοσταλγία. Ίσως επειδή τότε στα χρόνια που ήμασταν απλώς παιδιά ο κόσμος ήταν καινούργιος, άγνωστος, ανεξερεύνητος και μαγικός.

Κάθε μέρα νέες εμπειρίες, κάθε μέρα καινούργιες γνώσεις αποτυπώνονταν στο καθαρό μας μυαλό και αργά μετασχημάτιζαν τις εικόνες σε φαντασιώσεις που αργότερα, στα χρόνια της ενηλικίωσης, θα μας έδιναν βιώματα και ελπίδες να πορευτούμε στη ζωή. 

Κι όμως δεν είναι αυτός ο λόγος που τα παιδικά μας χρόνια έχουν τόση γοητεία, σχεδόν ανεξήγητη. 

O λόγος είναι ότι ζούσαμε μέσα στη μαγεία. 

Οι μεγάλοι μπορεί να μας εξηγούσαν γιατί σχηματίζονται τα σύννεφα στον ουρανό, άλλα εμείς κοιτάζαμε μαγεμένοι τους σχηματισμούς τους. Ακόμα και όταν δεν βλέπαμε τον ουρανό γεμάτο σύννεφα, αλλά με το μολύβι ζωγραφίζαμε, ακόμα και τότε ονειρευόμασταν τα σύννεφα χωρίς να κοιτάξουμε το μολύβι.

Ύστερα, μεγαλώνοντας, ο κόσμος πήρε τις κανονικές του διαστάσεις και το παιδί που τον αντίκρισε άρχισε να κρύβεται μέσα του σιγά – σιγά. 

Γνωρίσαμε τους νηπιαγωγούς, εκείνους που μαθαίνουν τα παιδιά ανάγνωση και γραφή πριν την ώρα τους, ώστε να είναι προετοιμασμένα όταν πάνε στο δημοτικό, τους δασκάλους εκείνους που βάζουν υπερβολική δουλειά για το σπίτι με φωτοτυπίες και με οδηγίες προς τους γονείς για το πώς θα διαβάσουν τα παιδιά τους με την δικαιολογία ότι «στο γυμνάσιο ζορίζουν τα πράγματα», και τους καθηγητές Γυμνασίου εκείνους που κάνουν και λίγη ύλη λυκείου αφού «εκεί μερικά πράγματα θεωρούνται δεδομένα ότι τα ξέρετε ήδη». Tέλος, τους καθηγητές εκείνους του Λυκείου που κάνουν φροντιστήριο στο σχολείο αφού «ο στόχος είναι η προετοιμασία για την υπέρτατη στιγμή των εισαγωγικών εξετάσεων».

Αντιμετωπίζουμε λοιπόν τα παιδιά σαν αυριανούς ενήλικες. 

Η παιδική ηλικία, η εφηβική ηλικία θεωρούνται απλά μεταβατικά στάδια που οδηγούν στην ενήλικη ζωή. Έχουμε ξεχάσει την αξία τους. Έχοντας πειστεί ότι ο σκοπός ενός παιδιού θα πρέπει να είναι η προετοιμασία του και η εκπαίδευσή του για το μέλλον, ξεχνάμε ότι η βασική του εργασία είναι να παίζει, ότι η φυσική του προδιάθεση είναι το παιχνίδι.

Τα παιδιά μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν για τους εαυτούς τους και για τους άλλους. 

Το παιχνίδι επιτρέπει στα παιδιά να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται τον κόσμο και να προσδιορίζουν τη θέση τους μέσα σε αυτόν. Το κυριότερο είναι ότι προετοιμάζει τα παιδιά για τον κόσμο των ενηλίκων δηλαδή την ομαλή και αυθόρμητη μετάβαση σε αυτόν. 

Τι είναι όμως το παιχνίδι; 

Το παιχνίδι είναι κάθε αυθόρμητη δραστηριότητα του παιδιού, φυσική ή διανοητική, που συμβαίνει μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση που προκαλεί.

Το μεγάλο λάθος που κάνουμε εμείς οι ενήλικες είναι πως πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε τις ανάγκες του παιδιού, συχνά ταυτίζοντάς τες με τις δικές μας. Δηλαδή ότι πάσχουμε από “ενηλικιο-κεντρισμό”. Στην πραγματικότητα όμως, προβάλλουμε στα παιδιά τις δικές ανάγκες, τους δικούς μας φόβους και τα δικά μας όνειρα. Ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό και αυτόνομο κόσμο.

Με αυτό τον τρόπο, εμείς οι ενήλικες εμποδίζουμε να παιδιά να εξασκήσουν το θάρρος τους, την ανεξαρτησία τους και όλα τα υπόλοιπα χρήσιμα πράγματα που τα παιδιά μαθαίνουν το ένα από το άλλο μακριά από τα μάτια των ενηλίκων. 

“Υπάρχουν μερικά πράγματα που τα παιδιά δεν κάνει να τα ξέρουν, διότι από την στιγμή που θα τα μάθουν, δεν θα είναι πια παιδιά!” (Ashleigh Brilliant). 

Δεν θα δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο σκοτώνοντας τα όνειρα των παιδιών, αλλά αφήνοντάς τα να ονειρευτούν.

Ελέχθησαν αυτά με μεγάλο πόνο ψυχής βλέποντας λίγο το τηλεπαιχνίδι “masterchef junior” και άλλα παρόμοια “junior” που ακούω ότι υπάρχουν. 

Και ζω με την εντύπωση πως παρακολουθούμε απαθείς τον πρόωρο θάνατο της παιδικής ηλικίας. 

Τυγχάνει να μην έχω παιδιά, αυτό όμως δεν με εμποδίζει να προβληματιστώ για τους γονείς που εν αδρανεία ίσως να σπρώχνουν και αφήνουν τα παιδιά τους να ενηλικιωθούν πριν την ώρα τους. Αναρωτιέμαι εφόσον δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο, γιατί να τον πάμε πιο μπροστά από όσο χρειάζεται;

Ούτως ή άλλως, οι συνθήκες της ζωής δεν θα τους επιτρέψουν να ξαναζήσουν, όπως στην παιδική τους ηλικία. Γιατί γινόμαστε συνεργάτες μιας κοινωνίας που οδεύει τα παιδιά μας σε μια πρόωρη (ανώριμη) ενηλικίωση; Κοιτάω τα μάτια των παιδιών και μαγεύομαι από την αθωότητά τους, ακούω μια σιωπηλή κραυγή “Μαμά, θέλω να είμαι παιδί (σου)”.

Ίσως από την αγωνία σας για το μέλλον του να μην το ακούτε αυτό, αλλά σας μιλάει ένας ενήλικας που προσπαθεί να είναι ακόμα παιδί. 

“Όταν δεν είμαστε πια παιδιά, είμαστε ήδη νεκροί” 

Constantin Brâncuși 

και το ζητούμενο είναι να ζήσουμε εμείς σαν παιδιά και όχι τα παιδιά σαν εμάς.

enallaktikidrasi

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αρπάζουν σκυλάκια για λύτρα ή εμπόριο

Κοιτά μελαγχολικό μέσα από το σιδερένιο κλουβί, περιμένοντας να ακούσει τη γνώριμη φωνή του νόμιμου ιδιοκτήτη του. 
Η ελευθερία τού στερήθηκε ξαφνικά, όταν κάποιοι επιτήδειοι, που επέλεξαν για επάγγελμα το παράνομο εμπόριο των ζώων, το άρπαξαν από τη αυλή του σπιτιού του ή από το πάρκο όπου είχε βγει βόλτα.

Κάπως έτσι εξελίσσονται τα πράγματα κάθε φορά που ένα σκυλί χάνεται ξαφνικά από τη θαλπωρή της ανθρώπινης «οικογένειάς» του. Κάποια επιστρέφονται ύστερα από καταβολή λύτρων. Άλλα χάνονται για πάντα, αφού πωλούνται στα παζάρια και αλλάζουν -άθελά τους- αφεντικό.

Το τελευταίο διάστημα οι κλοπές σκύλων στην Ελλάδα έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας. 
Από διάσπαρτες στο λεκανοπέδιο καταγγελίες, προκύπτει πως σπείρα -ή σπείρες- απαγωγέων κλέβουν σκυλιά μέσα από τις αυλές ή τα αρπάζουν από πάρκα για να τα πουλήσουν σε υπαίθρια παζάρια ή να ζητήσουν λύτρα για την επιστροφή τους. Βεβαίως, υπάρχει και η περίπτωση των φαρσέρ για μια χούφτα ευρώ... 
Περιθωριακοί αγύρτες, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των ανθρώπων που έχουν χάσει τον τετράποδο φίλο τους, χρησιμοποιούν τους αριθμούς των τηλεφώνων από τις μικρές αγγελίες για χαμένα ζώα και, απειλώντας τους απελπισμένους ιδιοκτήτες για τη δήθεν (αφού, στην πραγματικότητα, δεν έχουν το ζώο) σωματική ακεραιότητα του σκύλου, τους ζητούν λύτρα. Τις περισσότερες φορές δεν καταφέρνουν να κερδίσουν χρήματα. Η ψυχολογική βία, ωστόσο, που ασκούν στον εκάστοτε κάτοχο του σκύλου είναι μεγάλη.

Η πρόεδρος του φιλοζωικού συλλόγου «Αγιος Φραγκίσκος της Ασίζης», Μαρίνα Κόλλια, δηλώνει στην «Εspresso»: «Το θέμα των κλοπών είναι μεγάλο κεφάλαιο. Οι περισσότεροι τα κλέβουν από τις αυλές για να τα πουλήσουν σε υπαίθριες αγορές. Μάλιστα, εδώ και λίγους μήνες στις περιοχές του Μαρκόπουλου και της Κερατέας οι κάτοικοι έχουν εντοπίσει ένα λευκό βαν που κάνει ακριβώς αυτή τη δουλειά. Επειδή κανείς από τους καταγγέλλοντες δεν έχει προλάβει να κρατήσει την πινακίδα του, παρακαλώ όποιον έχει περισσότερα στοιχεία, να επικοινωνήσει μαζί μου».

Η πρόεδρος του φιλοζωικού συλλόγου Χαϊδαρίου, Λίλη Γιαχνή, επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα της υπόθεσης: «Το θέμα των κλοπών έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Ειδικά στην περιοχή των βορείων προαστίων, οι καταγγελίες πέφτουν βροχή... Καλό θα ήταν οι κάτοχοι σκύλων να λαμβάνουν τα μέτρα τους, ειδικότερα τις βραδινές ώρες κατά τις οποίες δρουν οι συγκεκριμένες σπείρες. Να φανταστείτε, ότι ως και κλουβιά με καναρίνια κλέβουν από τα σπίτια προκειμένου να τα πουλήσουν».

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των «απατεώνων των αγγελιών», η επίτιμη πρόεδρος και μέλος του φιλοζωικού συλλόγου Χαϊδαρίου, Μαίρη Κοντολούρη, εξηγεί: «Συνήθως τηλεφωνούν για λύτρα κάποιοι επιτήδειοι που, προκειμένου να βγάλουν γρήγορα χρήματα, χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο. Τις περισσότερες φορές είναι τοξικομανείς, που βρίσκουν τα στοιχεία των ιδιοκτητών των σκύλων από τις διάφορες αγγελίες. Η ψυχολογική βία που ασκείται στους ιδιοκτήτες είναι απερίγραπτη».

Πώς θα προστατεύσετε τον τετράποδο φίλο σας

Οι περισσότερες απαγωγές σκύλων έχουν γίνει από μονοκατοικίες ή από περιοχές όπου ο ιδιοκτήτης του ζώου δεν κρίνεται απαραίτητο να το συνοδεύει στη βόλτα του. Οι σχετικές σπείρες είναι εδώ και δρουν ανενόχλητες. Καλό θα ήταν, λοιπόν, οι έχοντες τετράποδους φίλους να λάβουν ορισμένα μέτρα προφύλαξης.

Ο εκπαιδευτής σκύλων Θεόδωρος Τριάντης δίνει μικρές, αλλά χρήσιμες συμβουλές προκειμένου να προστατευτούν και τα τετράποδα μέλη της οικογένειας: «Με την κατάλληλη εκπαίδευση ο σκύλος γίνεται κοινωνικός, αλλά και επιφυλακτικός με τους ξένους. Ενα σκυλί που εμπιστεύεται τον οποιοδήποτε είναι πιο εύκολη λεία από το “υποψιασμένο”. Επίσης, καλό θα ήταν όσοι έχουν ζώο να το βάζουν μέσα στο σπίτι ή σε κάποιο σημείο του κήπου δύσκολα προσβάσιμο σε ξένους. Μην αφήνετε τα ζώα σας εκτεθειμένα».

Η αλήθεια είναι πως πολλοί από εμάς επαναπαυόμαστε στη σκέψη ότι ο σκύλος μας είναι φύλακας από... κούνια, χωρίς να υπολογίζουμε πως οι οργανωμένοι απαγωγείς χρησιμοποιούν τα γνωστά zappers (συσκευές πολύ υψηλού βολτάζ για αυτοάμυνα) ή δολώματα, που ναρκώνουν τα ζώα και τα οποία είναι ικανά να ακινητοποιήσουν ακόμη και τον πιο μεγαλόσωμο φύλακα.

ΑΝΘΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τζόγος, κατάθλιψη και ναρκωτικά θερίζουν τους νέους

Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος - Ένωση Ψυχιάτρων Παιδιών και Εφήβων χαιρετίζει την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας που γιορτάζεται στις 10 Οκτωβρίου 2018. Θεωρεί σημαντικό ότι ο Π.Ο.Υ. φέτος έχει εστιάσει στο θέμα «Νέοι άνθρωποι και ψυχική υγεία σε έναν κόσμο που αλλάζει», με στόχο την ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τους παράγοντες κινδύνου και τα μέτρα πρόληψης σχετικά με τις ψυχικές διαταραχές στην παιδική και εφηβική ηλικία.

Ο Π.Ο.Υ. κρούει τον κώδωνα κινδύνου για τις επιπτώσεις των διαρκώς μεταβαλλόμενων κοινωνικο-οικονομικών (φτώχεια, ανεργία, αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, κατάρρευση των αξιών, ενδοοικογενειακή και κοινωνική βία, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους) και γεωπολιτικών (απειλές - τρομοκρατικά χτυπήματα, πόλεμοι, αυξημένες προσφυγικές ροές, φυσικές καταστροφές) συνθηκών στην ψυχική υγεία των νέων.
Οι επιπτώσεις αυτών των αλλαγών είναι ήδη ορατές στη χώρα μας: Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών στον τζόγο στους 16χρονους, το ποσοστό Ελλήνων μαθητών που κάνουν χρήση εισπνεόμενων ουσιών είναι υψηλότερο από το μέσο όρο των Ευρωπαϊκών χωρών (12.5% έναντι 7.2%), οι έφηβοί μας αναφέρουν το χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης από το σχολείο, και ειδικά για τους 15χρονους μαθητές η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει ο Π.Ο.Υ. οι μισές από τις ψυχικές διαταραχές έχουν έναρξη στην εφηβεία, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ανιχνεύονται έγκαιρα και συνεπώς δεν τυγχάνουν θεραπευτικής και ψυχοκοινωνικής παρέμβασης.
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας ευθύνονται για το 16% της παγκόσμιας επιβάρυνσης της νοσηρότητας και των τραυματισμών σε άτομα ηλικίας 10 – 19 ετών, η κατάθλιψη είναι η ένατη αιτία και το άγχος είναι η όγδοη αιτία νοσηρότητας στον εφηβικό πληθυσμό, και η αυτοκτονία η δεύτερη αιτία θανάτου των ατόμων από 15 έως 29 ετών.
Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας - Ένωση Ψυχιάτρων Παιδιού και Εφήβου (ΠΕΕ-ΕΝΩ.ΨΥ.ΠΕ.) με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής υγείας προσκαλεί στην επιστημονική εκδήλωση με θέμα "Η ψυχική υγεία νέων σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο" που θα γίνει την Τετάρτη 10/10/2018 και ώρα 18:30 στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30).

to.pontiki.gr
madata.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι