Όταν αγγίζεις την ψυχή κάποιου...

Όταν αγγίζεις μια ψυχή να είσαι προσεκτικός 

Όταν αγγίζεις την ψυχή κάποιου, να είσαι προσεκτικός. 

Για να την άφησε ξεγυμνωμένη στα χέρια σου, σημαίνει πως σε εμπιστεύτηκε. 

Σημαίνει πως θέλησε να εμπιστευθεί και να δοθεί. 

Σημαίνει πως θέλησε να γνωρίσεις την ψυχή του. 

Αλλά αν δε σεβαστείς αυτή την ψυχή, η δίοδος που άνοιξε, θα κλείσει αυτόματα. 

Μια για πάντα. 

Ό,τι και να κάνεις μετά, όσες «δεύτερες» ευκαιρίες και να ζητήσεις, δε θα μπορέσει να σε ξαναεμπιστευθεί και να αφεθεί με εκείνον τον αγνό και αυθόρμητο τρόπο που αφέθηκε την πρώτη φορά. 

Αν δεν την αγκαλιάσεις, αν δεν την προστατεύσεις από εσένα τον ίδιο, αν δεν τη σεβαστείς, θα τη χάσεις. 

Κι αν γίνει αυτό, τότε αξίζεις να τη χάσεις, φίλε μου! 

Γιατί οι γυμνές ψυχές θέλουν καθαρούς ανθρώπους και αληθινές στιγμές. 

Θέλουν ανθρώπους να τολμούν, να βγαίνουν μπροστά και να παλεύουν, να παίρνουν αποφάσεις και να βάζουν πάνω από όλα, αυτό το άγγιγμα ψυχής. 

Γιατί το θεωρούν σπάνιο. 

Γιατί είναι σπάνιο. 

Αν δεν μπορείς να σεβαστείς μια γυμνή ψυχή, μην την αγγίξεις… Μην την πλησιάσεις καν. 

Άστη στην ησυχία της. 

Αλλά να ξέρεις, φίλε μου, οι γυμνές ψυχές δεν είναι αδύναμες. 

Αποτελούνται από όλα εκείνα τα θραύσματα που δημιούργησαν όσοι άγγιξαν χωρίς να προσέξουν και όμως συνεχίζουν. 

Και όμως αντέχουν να ξεγυμνωθούν ξανά. 

Να ξέρεις, φίλε μου, οι γυμνές ψυχές δε φοβούνται να μολυνθούν. Δε φοβούνται να πληγωθούν. 

Ξεγυμνώνονται για την αλήθεια τους. 

Ξεγυμνώνονται γιατί πιστεύουν στον άνθρωπο. 

Ξεγυμνώνονται γιατί ακολουθούν τον δρόμο της αγάπης. 

Αν δεις, λοιπόν, μια τέτοια ψυχή στον δρόμο σου, δυο επιλογές έχεις. Είτε την αγκαλιάζεις προσεκτικά και ξεγυμνώνεσαι, είτε φεύγεις οριστικά. 

Έγραψε η Ματίνα Σταθάκη 

Πηγή: ewoman.gr
omorfhzwh
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Καπετάνισσα Μπουμπουλίνα: H μοναδική στην παγκόσμια ναυτική ιστορία γυναίκα-ναύαρχος

Η Καπετάνισσα Μπουμπουλίνα ξέφευγε από τα γυναικεία πρότυπα της εποχής της. Μεγαλωμένη στη θάλασσα, από νωρίς εκδήλωσε την αγάπη της για τα πλοία και τα ταξίδια. Η μυθιστορηματική ζωή της, από τη γέννηση της ακόμη, ήταν γεμάτη περιπέτειες που σφυρηλάτησαν το χαρακτήρα της, ένα χαρακτήρα ανεξάρτητο, δυναμικό, αγωνιστικό. Καπετάνισσα, λοιπόν, όχι μόνο στα πλοία, αλλά και στην ίδια της τη ζωή. Γεννήθηκε γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771, ορφανή από πατέρα, έμεινε δύο φορές χήρα και με μεγάλη περιουσία την οποία διαχειρίστηκε με πολλή ευστροφία και κατάφερε να την αυξήσει. Γεύτηκε συχνά το φθόνο των συμπατριωτών της και γι’ αυτό αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, τις οποίες πάντα ξεπερνούσε.

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες προφορικές μαρτυρίες, το 1819 στην Κωνσταντινούπολη μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία. Μετά την έκρηξη της Επανάστασης από τους πρώτους συμμετείχε ενεργά, προσφέροντας χρήματα και πολεμοφόδια και διαθέτοντας τα πλοία της στην υπηρεσία του Αγώνα. Η μεγαλύτερη απώλεια ήταν ο θάνατος του πρωτότοκου γιου της (από τον πρώτο της γάμο) Γιάννου Γιάννουζα, στα τέλη Απριλίου του 1821,σε μια συμπλοκή με τους Τούρκους έξω από το Άργος. Η Μπουμπουλίνα έλαβε μέρος με το πλοίο της «Αγαμέμνων» στην πολιορκία του Ναυπλίου και μετά την απελευθέρωσή του εγκαταστάθηκε εκεί σε οίκημα που της παραχώρησε η επαναστατική κυβέρνηση.

«Από της εμφανίσεώς της εις τον Αργολικόν, επί ιδίου πλοίου δια την πολιορκίαν του Ναυπλίου, και έπειτα εις το Αργος» γράφει ο Διονύσιος Κόκκινος, «η φυσιογνωμία της Μπουμπουλίνας καθίσταται η αμαζόνιος διακόσμησις του πολεμικού πίνακος του 1821. Η δόξα της, που έφτασε μέχρι της εκπλήκτου δια την δράσιν της Ευρώπης, οφείλεται εις πραγματικάς πολεμικάς πράξεις.»

Το Σεπτέμβριο του 1821 βρέθηκε στο στρατόπεδο του Κολοκοτρώνη στην Τρίπολη και μπήκε από τους πρώτους στην πόλη. Η εκεί συμπεριφορά της προξένησε σχόλια για αρπαγή κοσμημάτων από τις γυναίκες του χαρεμιού με υπόσχεση την ασφάλεια της ζωής τους.

Ο πρωταγωνιστικός της ρόλος δεν την άφησε αμέτοχη στις εμφύλιες διαμάχες, κατά τις οποίες υποστήριξε τους στρατιωτικούς και το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με τον οποίο είχε συγγενέψει, μετά το γάμο της κόρης της Ελένης Μπούμπουλη με τον Πάνο Κολοκοτρώνη.

Η φιλοπατρία υπερισχύει όλων των άλλων συναισθημάτων της, δηλαδή της πικρίας της από τις έριδες των πολιτικών και την έκβαση του αγώνα. Και ενώ κάνει πάλι προετοιμασίες, για να λάβει μέρος στο αγώνα εναντίον του Ιμπραήμ, έρχεται το αναπάντεχο τέλος της. Η ηλιοκαμένη κόρη της θάλασσας πέφτει νεκρή από σπετσιώτικο βόλι, στις 22 Μαΐου 1825, στο σπίτι του πρώτου της άνδρα, του Γιάννουζα. 

Αιτία; Μια λογομαχία της με άτομα από την οικογένεια της Κούτση Ευγενίας, αγαπημένης του γιου της Μπουμπουλίνας. Άδοξο και τραγικό λοιπόν το τέλος αυτής της γυναίκας που μέσα της ξεχείλιζε, πιο ισχυρή από όλα τα άλλα, η αγάπη της για την πατρίδα. 

Museum Bouboulina Laskarina (Spetses)

Έτσι ξεκίνησαν όλα... — Οι Μεγάλοι Δάσκαλοι, που φώτισαν το σκλαβωμένο Γένος

Δεν προέκυψε η Επανάσταση από το τίποτα, 

δεν ήρθε από το πουθενά.
Δάσκαλοι φωτισμένοι δίδαξαν, με κόπους και με θυσίες,
δίδαξαν τις επιστήμες και φώτισαν το πνεύμα,
έδιωξαν το ραγιαδισμό και τη μοιρολατρία,
ξύπνησαν -με τη μόρφωση, με την Παιδεία- τον Έλληνα στην ψυχή των υπόδουλων, και πέτυχαν τη σύνδεση με την αρχαιότητα, που τελικά οδήγησε στην Εθνική μας αποκατάσταση.

-------------

…τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον…
Περικλέους Ἐπιτάφιος Λόγος, ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΙ [2.43.4]

-------------

Tο "χαμομηλάκι" ετοίμασε το παρακάτω video, ως μια ελάχιστη ένδειξη τιμής προς τους Μεγάλους Δασκάλους του Γένους μας.

Νεοελληνικός διαφωτισμός

Το Χαμομηλάκι

πρώτη ανάρτηση