Το μόνο πράγμα που εύχομαι να ξεχάσω εντελώς... Καληνύχτα σας...

 ... είναι το κακό που μου έκαναν

Ξέρεις τι φοβάμαι πιο πολύ από όλα;
Το να μην ξεχάσω.
Να μην ξεχάσω, το από πού έρχομαι.
Να μην ξεχάσω, το ποιος είναι ο προορισμός μου.
Να μην ξεχάσω, τους ανθρώπους που μου στάθηκαν στα δύσκολα.
Να μην ξεχάσω αυτούς, που με έχουν ευεργετήσει.

Φοβάμαι να μην ξεχάσω τις υποσχέσεις που έδωσα.
Να μην ξεχάσω, τα όσα εγώ, οικειοθελώς, τάχθηκα να υπηρετήσω.
Να μην ξεχάσω τις δυσκολίες, τις μπόρες, τις φουρτούνες που κάποτε πέρασα… Εύκολα βλέπεις πέφτει κανείς, στη γκρίνια και την αχαριστία…

Φοβάμαι να μην ξεχάσω.
Φοβάμαι, γιατί όποιος ξεχνά, χάνεται. Χάνει τον εαυτό του…

Το μόνο πράγμα που εύχομαι να ξεχάσω εντελώς, είναι το κακό που μου έκαναν…

Βλέπεις, άσχημο πράγμα να είναι κανείς, σκλάβος στο παρελθόν του.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μιλώντας στα παιδιά για το Πολυτεχνείο και την Ντενεκεδούπολη

    Το πλέον διάσημο παραμύθι  της Ευγενίας Φακίνου, η Ντενεκεδούπολη, είναι μια πολιτεία φτιαγμένη από ντενεκέδες και οι κάτοικοι της είναι κι αυτοί ντενεκεδάκια.

    Ο Σαρδέλας, η Μηλίτσα, ο Βουτυρένιος, ο Σοφός και ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ, φτιαγμένοι από αντίστοιχα ντενεκέδια, χάνουν την ηρεμία τους όταν μια μέρα θα εμφανιστεί στην πόλη τους ο αυταρχικός Λαδένιος και θα αρχίζει να τους διατάζει ασταμάτητα.

    Τα ντενεκεδάκια δε θα το ανεχτούν και θα συμμαχήσουν για να διώξουν τον Λαδένιο. Και όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, θα τα καταφέρουν με έναν μοναδικό τρόπο.

    Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1975, η Ευγενία Φακίνου εγκαινίασε το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη στο χώρο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας στην Κυψέλη. Συγκεκριμένα στις 12 Δεκεμβρίου του 1975 έκανε πρεμιέρα το 1ο έργο που παρουσιάστηκε από το αντικειμενοθέατρο αυτό, το οποίο είχε τον τίτλο Ντενεκεδούπολη. 

    Εκατοντάδες παιδιά από όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, πήγαν και το παρακολούθησαν εκείνη την πρώτη μέρα κι εντυπωσιάστηκαν γιατί δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους στο παρελθόν, ούτε εκείνα ούτε και οι γονείς τους τέτοιου είδους κουκλοθέατρο. Στο χώρο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας έμεινε μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου του 1976 και την επομένη μεταστεγάστηκε στο Κύτταρον που βρίσκεται στην οδό Ηπείρου 48 στην περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας. Εκεί έμεινε μέχρι την Κυριακή 16 Μαΐου 1976.

    Τη Χειμερινή περίοδο 1976-1977, το αντικειμενοθέατρο αυτό παρουσίασε στο Αθηναϊκό Κοινό το έργο Στο Κουρδιστάν, στο Θἐατρο Κάβα που βρισκόταν στην οδό Σταδίου 50 στα Χαυτεία. Εκτός από τη Χειμερινή περίοδο 1975-1976, όλες τις υπόλοιπες Χειμερινές περιόδους οι παραστάσεις του αντικειμενοθεάτρου Ντενεκεδούπολη στο Αθηναϊκό Κοινό ξεκινούσαν το 2ο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου κάθε χρόνου και ολοκληρώνονταν την Κυριακή των Βαΐων του επόμενου, επειδή μετά το Πάσχα ξεκινούσε τις περιοδείες στην επαρχία. Τη Χειμερινή περίοδο 1977-1978, το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη παρουσίασε το έργο “Ξύπνα Ντενεκεδούπολη” στο Κύτταρον.

    Οι παραστάσεις ξεκίνησαν Σάββατο 8 Οκτωβρίου του 1977 και συνεχίστηκαν μέχρι την Κυριακή 19 Μαρτίου του 1978. Λίγο πριν τελειώσει η πρωινή παράσταση εκείνης της ημέρας, τηλεφώνησε στο ταμείο του Θεάτρου ο Διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Πλατείας Βάθη(στου οποίου την αρμοδιότητα ανήκε και η περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας) και είπε στην ταμία πως έπρεπε να διακοπούν οι παραστάσεις επειδή ο ιδιοκτήτης της αίθουσας Κύτταρον δεν είχε πάρει την ειδική θεατρική άδεια που προβλέπει ο Νόμος…

trikalakids.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι