Γολγοθάς για τα τεστ Covid-19 σε παιδιά

Ο συνωστισμός και η πολύωρη αναμονή στα δημόσια νοσοκομεία αναγκάζει πολλούς γονείς να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα, όπου οι μοριακοί έλεγχοι κοστίζουν έως και 150 ευρώ

Οι μαθητές μπορεί να ξεκίνησαν τη νέα σχολική χρονιά με «δώρα» ένα παγούρι και μια υφασμάτινη "μάσκα", όμως στην πράξη το οικονομικό κόστος του «στοιχήματος» να μη… φωλιάσει ο SARS-CoV-2 στις αίθουσες το επωμίζονται κυρίως οι γονείς. 

Οι δημόσιες ουρές και η ταλαιπωρία είναι η αιτία που αρκετοί καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα για να υποβάλλουν τα παιδιά τους σε μοριακό έλεγχο, πληρώνοντας από την τσέπη τους από 50 έως και 150 ευρώ.

Είναι σημαντικό δε να αναλογιστεί κανείς, ότι όσο η θερμοκρασία πέφτει και παραδοσιακά ξεκινά η περίοδος των ιώσεων που προσβάλλουν το αναπνευστικό, οι ανάγκες για τεστ θα αυξάνονται με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους προϋπολογισμούς των ελληνικών νοικοκυριών. 

Αντίστοιχα, όσο περισσότερα ανήλικα μέλη έχει μια οικογένεια, τόσο θα πολλαπλασιάζεται η αγωνία κάθε φορά που ένα από τα παιδιά ανεβάζει πυρετό ή εκδηλώνει βήχα και άλλα ανησυχητικά συμπτώματα.

Εντούτοις τα αιτήματα εν μέσω πανδημίας για κάλυψη του τεστ από τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν πέσει στο… κενό ενώ είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το κόστος του δεν καλύπτεται ούτε από το σύνολο των ιδιωτικών ασφαλιστηρίων υγείας.

..................
Το αποτέλεσμα είναι τα ελληνικά νοικοκυριά να χωρίζονται σε δύο «ταχύτητες»: σε εκείνα που έχουν την οικονομική δυνατότητα (έστω και περιορισμένη) να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα και σε όσα έχουν ως μοναδική επιλογή τον δημόσιο τομέα, με τις όποιες αδυναμίες του.

περισσότερα εδώ: in.gr

Τι κάνει τα νεογέννητα τόσο αξιαγάπητα;

Ο ερχομός του παιδιού σας αποτελεί μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην ζωή σας, που θα σας γεμίσει συγκίνηση και ευγνωμοσύνη. 

Αυτά τα μικρά ανθρωπάκια έρχονται στην ζωή σας τρυφερά και αθώα για να την αλλάξουν ριζικά και το κάνουν, συχνά δίχως να το συνειδητοποιήσουμε. 

Το νεογέννητο σας αλλάζει ολότελα και σας επιτρέπει να δείτε τον κόσμο αλλιώς με πιο αισιόδοξη και ελπιδοφόρα ματιά. 

Πολύ συχνά, εξαιτίας των υποχρεώσεων και του άγχους που μπορεί να αισθανθούν οι νέοι γονείς, παραβλέπουμε το πόσο όμορφα είναι, όμως αυτά είναι εκεί και μας το υπενθυμίζουν κάθε φορά. Αρκεί μία δεύτερη ματιά για να συνειδητοποιήσουμε τα υπέροχα χαρακτηριστικά τους και να δούμε το θαύμα της νέας ζωής με άλλα μάτια.

*Η «μωρουδίστικη» μυρωδιά

Η χαρακτηριστική μωρουδίστικη μυρωδιά διεισδύει στο σπίτι κάθε νέας μαμάς και κάνει τους πάντες να λατρεύουν το νεογέννητο. Κρατήστε το στην αγκαλιά σας όσο πιο πολύ μπορείτε, καθώς όχι μόνο ενισχύεται το δεσμό σας μαζί του αλλά μπορείτε να μυρίσετε το άρωμά του, που δεν θα διαρκέσει για πολύ.

*Οι υπέροχες εκφράσεις

Το χασμουρητό του νεογέννητου είναι απλά ανεκτίμητο. 

Πόσο μάλλον η έκφραση που παίρνει όταν προσπαθεί να ανασηκώσει το κεφάλι του ή ακόμα το έκπληκτο βλέμμα του, όταν βλέπει κάτι καινούργιο για πρώτη φορά. 

Οι εκφράσεις του νεογέννητου αποτελούν ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, καθώς με αυτόν τον αθώο τρόπο δείχνει τα συναισθήματά του.

*Το stretching (🌼όπως λέμε στο χωριό μου🌼) του

Το τέντωμα ενός νεογέννητου είναι αξιολάτρευτο για πολλούς γονείς. 

Όταν θα τεντώσει πρώτη φορά τα πόδια και τα χέρια του και θα χασμουρηθεί είναι τόσο συγκινητικό, καθώς θα το δείτε αν και ακόμα μικρό να «μιμείται» κινήσεις των μεγαλύτερων ανθρώπων.

*Το απαλό του δέρμα

Όλες οι θεραπείες ενυδάτωσης και ομορφιάς δεν θα μπορούσαν να μας χαρίσουν το απαλό δέρμα ενός νεογέννητου. 

Τα νεογέννητα μωρά έχουν απίστευτο απαλό δέρμα και αυτό είναι ένα από τα ωραιότερα χαρακτηριστικά τους, καθώς μας υπενθυμίζει ότι βρίσκονται μόλις στην πρώτη φάση της ζωής τους.

imommy

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γιατί το παιδί μου έχει «κλειστεί» στον εαυτό του;

Τι το σταματά από το να αποκτήσει ουσιαστικές φιλίες; 

Και τι μπορείτε να κάνετε για να το βοηθήσετε να ανοίξει τα φτερά του;

Όταν είναι μωρά, ανησυχούμε με το παραμικρό κλάμα τους. Όταν αρχίζουν να περπατάνε, σειρά έχουν οι – αναπόφευκτες – πτώσεις και το ενδεχόμενο να ξεφύγουν από το βλέμμα μας έστω και για ένα δευτερόλεπτο. 

Μόλις αρχίσουμε να ηρεμούμε με όλα αυτά, τα προβλήματα αλλάζουν, αλλά δεν σταματούν.

Ένα ζήτημα που ανησυχεί πολλούς γονείς είναι η κοινωνικότητα των παιδιών τους. Και πράγματι, λίγα πράγματα μπορούν να μας ραγίσουν την καρδιά όσο η συνειδητοποίηση ότι το μικρό μας δυσκολεύεται να κάνει φίλους. 

Πώς θα καταλάβουμε, όμως, αν όντως υποφέρει από μοναξιά; 

Και τι μπορούμε να κάνουμε για να το βοηθήσουμε;

Μια διάκριση με σημασία

Πριν πανικοβληθείτε, βεβαιωθείτε ότι η περιορισμένη κοινωνικότητά του αποτελεί πραγματικό πρόβλημα. 

Κάποια παιδιά θέλουν να είναι δημοφιλή, όμως ο κύκλος τους τα απορρίπτει. 

Άλλα είναι απλώς εσωστρεφή, και αυτό δεν χρειάζεται να αλλάξει – αν υποθέταμε ότι θα μπορούσε.

Πώς θα καταλάβετε σε ποια κατηγορία ανήκει το μικρό σας; 

Κυρίως ελέγχοντας δύο παραμέτρους: τη διάθεσή του και το κατά πόσο έχει υπάρξει κάποια σημαντική αλλαγή στη συμπεριφορά του.

Αν το μικρό σας εμφανίζει συμπτώματα άγχους ή κατάθλιψης – ή αν απλώς διαμαρτύρεται έντονα για τη μοναξιά του –, μάλλον είναι στιγμή να λάβετε τα μέτρα σας για να το βοηθήσετε. 

Ακόμη και αν δεν παρατηρείτε κάτι ανησυχητικό στη διάθεσή του, αν έχει υπάρξει σημαντική αλλαγή στην κοινωνικότητά του, καλό είναι να εντοπίσετε τις αιτίες πίσω από αυτή.

Άλλες ενδείξεις

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να καταλάβουμε αν το μικρό μας αισθάνεται αποκομμένο από τους συνομήλικούς του, πριν συζητήσουμε ανοιχτά μαζί του για το θέμα.

Εξωτερικές ενδείξεις

* Όταν το παίρνετε από το σχολείο, βγαίνει πάντα μόνο του από την αίθουσα διδασκαλίας.

* Δεν το καλούν σε σπίτια φίλων ή άλλες ομαδικές δραστηριότητες.

* Δεν σας ζητά να καλέσετε κάποιον δικό του φίλο στο σπίτι.

Ενδείξεις στη συμπεριφορά του

* Προσπαθεί διαρκώς να τραβήξει την προσοχή, είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο. Για παράδειγμα, ορισμένα παιδάκια μπορεί να γίνουν επιθετικά προκειμένου να διεκδικήσουν την ανθρώπινη επαφή, ενώ άλλα να κάνουν διαρκώς αστεία. 

Δεν είναι ασυνήθιστο ένα παιδί που αισθάνεται μόνο του να καταλήξει να μιλά πολύ, είτε επειδή δεν έχει κατακτήσει τις επικοινωνιακές δεξιότητες που χρειάζεται είτε γιατί διψάει για αλληλεπίδραση. 

Όλες οι παραπάνω τάσεις μπορούν να εντείνουν τη μοναξιά του, αφού κάνουν τα άλλα παιδιά να το αποφεύγουν ακόμη περισσότερο.

* Έχει φανταστικούς φίλους. Πολλά παιδιά καταφεύγουν στη φαντασία τους για να αποδράσουν από μια καθημερινότητα στην οποία αισθάνονται απομονωμένα. 

Ωστόσο, η ίδια η «παρουσία» των φανταστικών φίλων δεν θα πρέπει να σας ανησυχήσει, αν δεν υπάρχουν και άλλες ενδείξεις: για πολλά πιτσιρίκια, δεν είναι παρά ένας δίαυλος για να αξιοποιήσουν την αστείρευτη δημιουργικότητά τους.

* Δεν έχουν βασικές κοινωνικές δεξιότητες. Εδώ βρισκόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο, όπου είναι δύσκολο να διακρίνουμε αν η δυσκολία του παιδιού μας, για παράδειγμα να μοιραστεί τα παιχνίδια του, είναι αιτία ή συνέπεια της μοναξιάς του.

* Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Τα παιδιά που βιώνουν καθημερινά την απόρριψη από τους συνομήλικούς τους έχουν την τάση να αναζητούν διαρκώς την αποδοχή, προκειμένου να πιστέψουν και τα ίδια στην αξία τους. Φυσικά, αυτό εκτός από ψυχοφθόρο μπορεί να γίνει ακόμη και επικίνδυνο καθώς μεγαλώνουν.

* Κλείνεται στον εαυτό του. Συχνά, τα παιδιά που δεν αισθάνονται αποδεκτά παύουν να διεκδικούν τη συντροφιά των άλλων, αν και είναι εμφανές ότι αυτό τα επιβαρύνει ψυχολογικά. Αν το μικρό σας δεν επιδιώκει να κάνει φίλους, αναζητήστε σημάδια κατάθλιψης, παραίτησης ή άγχους – αν δεν υπάρχουν, μπορεί να είναι απλώς εσωστρεφές.

* Σας το λέει. Μπορεί να μη σας έχει πει ότι αισθάνεται μόνο, αλλά να χρησιμοποιεί φράσεις όπως «Δεν με συμπαθεί κανείς» ή «Δεν έχω φίλους». Δώστε σημασία σε αυτά που έχει να μοιραστεί μαζί σας και μην προσπαθήσετε να τα διαψεύσετε για να το κάνετε να νιώσει καλύτερα. Ζητά τη βοήθειά σας και το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να το ακούσετε.

Η πηγή του κακού

Σε περίπτωση που έχετε διαπιστώσει ότι το παιδί σας αισθάνεται όντως μόνο του, μην προχωρήσετε σε βεβιασμένες κινήσεις για να το βοηθήσετε, πριν εντοπίσετε τις αιτίες για αυτό.

Ορισμένα παιδιά είναι μοναχικά επειδή αισθάνονται διαφορετικά και επιδιώκουν να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τις κακές προθέσεις των άλλων. 

Άλλα έχουν ήδη βιώσει bullying – ή εξακολουθούν να το βιώνουν – και προσπαθούν να εκτίθενται όσο το δυνατόν λιγότερο στους συμμαθητές τους, ώστε να μην υφίστανται τη συμπεριφορά τους. 

Κάθε περίπτωση απαιτεί διαφορετικούς χειρισμούς εκ μέρους των γονιών.

Επίσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα περισσότερα παιδιά – όπως και οι περισσότεροι ενήλικοι – αισθάνονται μόνα κατά καιρούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όντως είναι. 

Τα συναισθήματά τους εξακολουθούν να έχουν σημασία, αλλά δεν θα πρέπει να ανησυχήσουμε υπερβολικά αν προέκυψαν ύστερα από μια σημαντική αλλαγή, όπως είναι μια μετακόμιση, η αλλαγή σχολείου ενός καλού φίλου ή το διαζύγιο των γονιών.

Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για μια μοναξιά που προκύπτει εκ των συνθηκών και δεν θα μετατραπεί σε πάγια κατάσταση – χωρίς αυτό να συνεπάγεται και ότι δεν θα το βοηθήσουμε να βγει από αυτή.
Βοηθώντας το να ανοίξει τα φτερά του
...............

η συνέχεια εδώ: imommy