Kακοποίηση ζώων και παιδιών πάνε χέρι χέρι

Μια γάτα τυλιγμένη με μονωτική ταινία. 

Μια άλλη, βαριά τραυματισμένη, γιατί ένας άνδρας την πέταξε με όλη του τη δύναμη πάνω σε τοίχο· ζήλευε την αγάπη που της έδειχνε η σύζυγός του, την οποία συχνά χτυπούσε. 

Ένας πατέρας που κακοποιούσε σεξουαλικά την κόρη του, και εξασφάλιζε τη σιωπή της με την απειλή ότι θα σκότωνε τον σκύλο της, τελικά το έκανε. 

Με έναν κόμπο στον λαιμό ακούγαμε αυτές τις περιγραφές, στο αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας στην Κατεχάκη, από την πλέον ειδική: την Μισέλ Γουέλς, ανώτερη εισαγγελέα της Βιρτζίνια, η οποία διευθύνει τη Μονάδα Δικαίου των Ζώων της αμερικανικής πολιτείας.

Η κ. Γουέλς ήρθε στη χώρα μας από τη «μητέρα των προέδρων» –έτσι λέγεται η Βιρτζίνια ως τόπος γέννησης οκτώ προέδρων– μαζί με τρεις συμπατριώτισσές της: τη Νικόλ Μπλούμπεργκ, επικεφαλής της Μονάδας Παιδικής Κακοποίησης της Γενικής Εισαγγελίας της Νέας Υόρκης, τη Σούζαν Ντέι, ανώτερη αξιωματικό-ερευνήτρια της αστυνομίας στη Διεύθυνση Σοβαρών Εγκλημάτων στην κομητεία του Φέρφαξ, και τη Σιόμπαν Τσέιζ, επίσης αξιωματικό της αστυνομίας, υπεύθυνη για την προστασία των ζώων. 

Και ο λόγος του ταξιδιού τους είναι πολύ σημαντικός: να πραγματοποιήσουν εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε 196 αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας (και 6 του Λιμενικού Σώματος) και σε 350 δικαστικούς λειτουργούς (εισαγγελείς και ανακριτές).

Η πρωτοβουλία ανήκει στην Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία και τη Συμμαχία για την Ελλάδα, πραγματοποιείται χάρη στη γενναιόδωρη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη και 28 εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, και ονομάζεται «Ο κύκλος της βίας: παιδική κακοποίηση – κακοποίηση ζώων». Εχουν σχέση αυτά τα δύο; Δυστυχώς ναι… 

«Η ανθρώπινη σκληρότητα απέναντι στα ζώα συνδέεται με τη βία απέναντι στους ανθρώπους, ιδιαίτερα στα παιδιά. Αναγνωρίζοντας, λοιπόν, το πρόβλημα και τις διαστάσεις του, δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για την επίλυσή του. Δεν δικαιούμαστε να απέχουμε από τη συλλογική προσπάθεια αντιμετώπισής του», τόνισε ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Τσουβάλας, στην επίσημη παρουσίαση του προγράμματος.

Πρώτη ένδειξη
«Η παραμέληση και κακοποίηση παιδιών και ζώων πάνε χέρι χέρι. Επί σειράν ετών, τα εγκλήματα κατά των ζώων παραβλέπονταν με το επιχείρημα “και τι έγινε; Ζώο είναι”. 

Πλέον αναγνωρίζεται από τις Αρχές των ΗΠΑ ότι η κακοποίηση των ζώων είναι η κορυφή του παγόβουνου – πρώτη ένδειξη ότι έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο διαταραγμένο και επικίνδυνο, που δεν θα σταματήσει εκεί, αλλά αποτελεί απειλή για το άμεσο περιβάλλον του και όχι μόνο», εξήγησε η Μισέλ Γουέλς.
....................

kathimerini

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Άλλο Άρρωστος Άνθρωπος και άλλο Αρρωστημένος... Καλημέρα σας...

Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.
Ο πρώτος, συχνά δεν έχει καμία ευθύνη για την κατάστασή του.

Ο δεύτερος είναι ένοχος αποκλειστικά. 

Είναι ένοχος γιατί άφησε πόρτες ανοιχτές. 

Είναι ένοχος γιατί παρέδωσε εκούσια τη ζωή του στο σκοτάδι.

Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.
Ο πρώτος μπορεί και μετανιώνει για τα λάθη του. 

Πέφτει. Σηκώνεται. 

Τον πολεμάει τον κακό του εαυτό. 

Παλεύει.

Ο δεύτερος στέκεται περήφανος στη πτώση του. 

Αμετανόητος. Χρησιμοποιώντας μόνο δικαιολογίες. 

Καλλιεργώντας το σκοτάδι.

Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.
Τον πρώτο, όπου τον δεις, άπλωσέ του το χέρι για βοήθεια…

Για τον δεύτερο κάνε μόνο προσευχή… 

Γιατί, έτσι όπως πορώθηκε η ψυχή του, τίποτε άλλο δεν τον σώζει.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες...

Νικηφόρος Βρεττάκος
[μικρό χρονολόγιο]

Τον Αύγουστο του 1967 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται από τη δικτατορία ο γιος του, Κώστας, ενώ τον Οκτώβριο ο Νικηφόρος αυτοεξορίζεται. Αρχικά, φιλοξενείται στη Διεθνή Παιδούπολη Πεσταλότσι στο Τρόγγεν της Ελβετίας...

Κάθε πρωί, μὲ τὸ ἴδιο τραγοῦδι
καὶ κάτω ἀπ᾿ τὴν ἴδια ὑπόσχεση
ἀγάπης
ὅλα μαζὶ
εἶναι ἡ Ὑδρόγειος ποὺ προσεύχεται.

 «Διεθνὴς Παιδούπολη Πεσταλότσι»

Τὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες
φερμένες ἐδῶ ἀπ᾿ τὰ τέσσερα σημεῖα τῆς γῆς
γιὰ ἕνα διάλογο ἀγάπης. Κοινὸ τὸ χορτάρι κι ὁ ἥλιος
καὶ τὰ χέρια ποὺ παίζουνε. Βλέπετε αὐτὰ τὰ παιδιὰ
ποὺ τὰ μάτια τους εἶναι γιομάτα οὐρανὸ
καὶ ἀθῳότητα; Εἶναι οἱ ἴδιοι αὐτοὶ
ποὺ σκοτώθηκαν στοὺς πολέμους.
ποὺ ἐξωσμένοι ἀπ᾿ τοῦ κόσμου αὐτοῦ τὴν ἀδιαίρετη
σκηνὴ ἐπαιτήσανε τὸ δικαίωμα
νὰ χαροῦνε τὴ γῆ ποὺ τοὺς γέννησε:
Νὰ κάθονται πάνω τῆς ἣ νὰ πορεύονται,
νὰ μαζεύουν λουλούδια, νὰ ψαρεύουν στὶς λίμνες,
νὰ σκάφτουν, νὰ χτίζουν, νὰ θαυμάζουν τὸν κόσμο
μὲς ἀπ᾿ τῶν ἄσπρων τους σπιτιῶν τὰ παράθυρα
δίχως φόβο· ἀσφαλεῖς καὶ ἰσότιμοι
ἀπέναντι στὴ βροχή. Οἱ ἴδιοι ποὺ πάλαιψαν
γενναῖα τὸ ἀδυσώπητο σκοτάδι
καὶ πέσανε. ποὺ ἔκαμαν
ὄμορφα ὄνειρα. Δὲν ἤτανε διαφορετικὰ
τὸ γέλιο, τὰ χέρια, οἱ κινήσεις τους,
κι ὅμως σκοτώθηκαν. Τὰ μάτια τους ἴδια
τὸ φῶς ποὺ ζητούσανε.
Κάθε πρωὶ
ποῦ βγαίνει ὁ ἥλιος στὴν πόλη τοῦ Τρόγγεν,
στὸ χωριὸ Πεσταλότσι, τὰ πράγματα εἶναι
τὸ ἴδιο ἁπλά, ὅπως ἄλλωστε ἦταν πάντοτε
σὲ τοῦτο τὸν κόσμο. Μονάχα πὼς τὰ πρόσωπα
ἐδῶ τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες.
Κάθε πρωί, μὲ τὸ ἴδιο τραγοῦδι
καὶ κάτω ἀπ᾿ τὴν ἴδια ὑπόσχεση
ἀγάπης
ὅλα μαζὶ
εἶναι ἡ Ὑδρόγειος ποὺ προσεύχεται.