Επτά είναι οι βασικές δεξιότητες που αυξάνουν τις πιθανότητες ενός παιδιού να επιτύχει σε ό,τι βάλει κατά νου, αλλά και να ξεχωρίσει. Σύμφωνα με την Michele Borba, εκπαιδευτική ψυχολόγο που ξεκίνησε την καριέρα της διδάσκοντας σε παιδιά που είχαν υποστεί κακοποίηση, ζούσαν σε φτώχεια ή είχαν μαθησιακές δυσκολίες, πρόκειται για τα εξής επτά στοιχεία, όπως γράφει η ίδια στο CNBC:
Αυτοπεποίθηση
Τα παιδιά τα οποία αποδίδουν τους καλούς βαθμούς στις προσπάθειές τους και στις δυνάμεις τους είναι πιο πιθανό να επιτύχουν σε ό,τι θελήσουν σε σχέση με όσα θεωρούν ότι έχουν έλεγχο των ακαδημαϊκών τους αποδόσεων επειδή μαθαίνουν από τους γονείς τους ότι «είναι ξεχωριστά».
Η πραγματική αυτοπεποίθηση προκύπτει από τις καλές αποδόσεις και από την αντιμετώπιση εμποδίων.
Ενσυναίσθηση
Αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μπορεί να αναδυθεί με τρεις μορφές, όταν το παιδί συναισθάνεται την κατάσταση ενός άλλου, όταν οδηγείται σε πράξεις αλτρουισμού και όταν αντιλαμβάνεται τα αισθήματα του άλλου μπαίνοντας στην θέση του.
Γονιοί και κηδεμόνες μπορούν να αναπτύξουν αυτές τις πτυχές του χαρακτήρα του παιδιού, κατονομάζοντας τα συναισθήματα στην καθημερινή ζωή (π.χ. «φαίνεται αναστατωμένος»), κάνοντας ερωτήσεις για εμβάθυνση, λέγοντας τα δικά σας συναισθήματα ή παρατηρώντας άλλους.
Αυτοσυγκράτηση
Άμεσα συνδεδεμένη με την επιτυχία είναι η δυνατότητα συγκράτησης προσοχής, συναισθημάτων, σκέψεων, δράσεων και επιθυμιών. Μπορείτε να καλλιεργήσετε την δυνατότητα αυτή στα παιδιά δίνοντας συγκεκριμένα σήματα.
Για παράδειγμα, οι δάσκαλοι τραβούν την προσοχή των παιδιών όταν θέλουν να αλλάξουν δραστηριότητα με σήματα, λέγοντας π.χ. «Κάτω τα μολύβια, τα μάτια στον πίνακα». Μία ακόμη τακτική είναι η μύηση στις παύσεις, όταν δηλαδή διδάσκεται στο παιδί να περιμένει λίγο (πχ «μέτρα μέχρι το δέκα») προτού ενεργήσει.
Ακεραιότητα
Πρόκειται για μία μεγάλη γκάμα αξιών που ουσιαστικά δημιουργεί ένα πλαίσιο ηθικής στο παιδί. Το δύσκολο είναι ο κάθε γονιός ή κηδεμόνας να βγάλει τον εαυτό του από την εξίσωση και να αφήσει το ίδιο το παιδί να δημιουργήσει αυτόν τον κώδικα ηθικής.
Μπορείτε να αναγνωρίζετε ανοιχτά στο παιδί την σημασία της ακεραιότητας, τονίζοντας και την αιτία. Π.χ. «Έδειξες ακεραιότητα, γιατί τήρησες την υπόσχεσή σου και πήγες στον φίλο σου παρότι ήθελες να πας στην παιδική χαρά».
Περιέργεια
Όταν είναι κανείς φιλοπερίεργος έχει ανοίξει την πύλη για την εξερεύνηση νέων εμπειριών. Για να καλλιεργήσετε μία τέτοια τάση στα παιδιά μπορείτε να τους δίνετε δραστηριότητες χωρίς κάποιο συγκεκριμένο στόχο.
Για παράδειγμα με μπογιές ή με ένα κουβάρι μαλλί μπορούν να δημιουργήσουν οτιδήποτε με την φαντασία τους. Επίσης, μπορείτε να κάνετε τα παιδιά να διερωτηθούν από μόνα τους για κάποια πράγματα. Αντί να πείτε «αυτό δεν θα έχει αποτέλεσμα» μπορείτε για παράδειγμα να πείτε «για να δούμε τι θα συμβεί».
Επιμονή
Τα παιδιά μπορούν να εντοπίσουν λάθη και βάσει αυτών να παρατήσουν μία προσπάθεια. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο μπορείτε να «σπάσετε» για παράδειγμα τυχόν υποχρεώσεις του παιδιού (π.χ. τις εργασίες για το σπίτι, δίνοντας μία-μία άσκηση και κρύβοντας τις υπόλοιπες με ένα χαρτί).
Επίσης, μπορείτε να γράφετε τις υποχρεώσεις τους σε ένα χαρτάκι με σειρά δυσκολίας, προτρέποντας τα παιδιά να ξεκινήσουν με το δυσκολότερο.
Αισιοδοξία
Αν τα παιδιά βλέπουν τα πράγματα από αισιόδοξη σκοπιά, αντιμετωπίζουν τα προβλήματα ως προσωρινά και προσπελάσιμα. Οι γονείς και οι κηδεμόνες επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αντιμετωπίζουν τον κόσμο.
Επομένως, για να τους καλλιεργήσετε αυτή την αρετή μπορείτε να προσέξετε τον τόνο τον μηνυμάτων που τους περνάτε και τις λέξεις που χρησιμοποιείτε.
πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι