Αφιερωμένο σε αυτά τα παιδιά που τα αποκαλούμε παιδιά ενός κατώτερου θεού, αυτά που γεννιούνται με σκοπό την εκμετάλλευση από κάποιους που ονομάζονται άνθρωποι.

Για τα παιδιά που ζουν στους δρόμους 

κάτω από άσχημες συνθήκες! 

Αφιερωμένο σε αυτά που απλά ζητούν αγάπη 

αλλά δεν την έχουν!!

Που ψάχνουν το δικό τους παραμύθι....

Φτιάξε Καρδιά μου το δικό σου παραμύθι!!

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Τσακνής & Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου (Ντουέτο)

.

Φτιάχνουν απόψε με κουρέλια και σανίδια

έναν συνοικισμό αυτόνομο

Αυτοί που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια

και στον υπόνομο

.

Κι εσυ που ψάχνεις το κουκί και το ρεβίθι

στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε

Φτιάξε μαζί τους το δικό σου παραμύθι

γιατί χανόμαστε

.

Μες το δικό σου παραμύθι ξαναβρές το

το ξεχασμένο μονοπάτι σου

Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές τo, ξαναπές το

το τραγουδάκι σου

.

Ξελεύθερώνω την ωραία πεταλούδα

από τη σφραγισμένη γυάλα της

Να σου δανείσει τα φτερά της τα βελούδα

και τα μεγάλα της

.

Κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη

αυτών που χάμω τα πετάξανε

Φτιάξε καρδιά μου

το δικό σου παραμύθι

αλλιώς τη βάψαμε

.

Φτιάχνω απόψε με κουρέλια και σανίδια

έναν συνοικισμό αυτόνομο

Μ 'αυτούς που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια

και στον υπόνομο

.

Κι αντί να ψάχνω το κουκί και το ρεβύθι

στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε

Φτιάχνω μαζί σας το δικό μας παραμύθι

γιατί χανόμαστε

.

Μες το δικό μας παραμύθι ξαναβρές το

το ξεχασμένο μονοπάτι σου

Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές το, ξαναπές το

το τραγουδάκι σου

 .
ευχαριστούμε  maraki 1908

Διώκεται επειδή ενσωμάτωσε τα παιδιά των μεταναστών στη ζωή του σχολείου

Απίστευτο κι όμως αληθινό! 

Την Τρίτη 16 Ιουνίου 2009 στο Α΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών δικάζεται μια φωτεινή δασκάλα, η Στέλλα Πρωτονοταρίου, πρώην διευθύντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου, για δράσεις του σχολείου που είχε συναποφασίσει με τον σύλλογο διδασκόντων και που σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη είχαν ως αποτέλεσμα «την πραγμάτωση σε σημαντικό βαθμό μιας ατμόσφαιρας αλληλοσεβασμού και συνεργασίας ανάμεσα στα μέλη της σχολικής κοινότητας, το οποίο αποτελεί ζητούμενο στο πλαίσιο λειτουργίας των σχολικών μονάδων και της επιδίωξης του παιδαγωγικού ιδεώδους».

Το 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στεγάζεται στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας. Περισσότερο από το 75% των μαθητών του είναι αλλόγλωσσοι, προερχόμενοι από διαφορετικές εθνότητες. Λίγα χρόνια πριν, η μαθητική διαρροή κινούνταν σε υψηλά επίπεδα, ενώ φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας ήταν συχνά.  

Η διευθύντρια του σχολείου, Στέλλα Πρωτονοταρίου και ο σύλλογος διδασκόντων αντιμετώπισαν συλλογικά το πρόβλημα, προχωρώντας σε μια σειρά παιδαγωγικών παρεμβάσεων, με στόχο την αντιστροφή της κατάστασης. 

Στα πλαίσια αυτά διοργάνωσαν μαθήματα ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες γονείς και μαθήματα μητρικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές (αλβανικής και αραβικής καταγωγής), εξέδιδαν τις ανακοινώσεις του σχολείου σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αλβανικά και αγγλικά) και ανέλαβαν πλήθος άλλων πρωτοβουλιών με σκοπό πάντα την εξυπηρέτηση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών τους. Πολύ σύντομα εξαιτίας των παρεμβάσεων αυτών, η μαθητική διαρροή σχεδόν μηδενίστηκε, τα κρούσματα βίας εξαφανίστηκαν, οι μαθητές βελτίωσαν τις επιδόσεις τους και οι Έλληνες και οι μετανάστες γονείς ξεπέρασαν τις αναστολές και τις φοβίες τους και συμμετείχαν ενεργά στη ζωή του σχολείου.

Σύμφωνα όμως με το ΥΠΕΠΘ, η ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών δεν αποτελεί πρωταρχικό κριτήριο για τη στάση του απέναντι στις πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών, γι΄ αυτό την προηγούμενη σχολική χρονιά η Στέλλα Πρωτονοταρίου απομακρύνθηκε από το 132ο Δημοτικό Σχολείο. 

Η νέα διοίκηση επέβαλε τη διακοπή όλων των προαναφερθεισών παιδαγωγικών παρεμβάσεων, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από τους δασκάλους και τους γονείς, καθώς και από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, συνδικαλιστικούς, πολιτικούς φορείς και πανεπιστημιακούς.

Η δίωξη
Σήμερα, έναν και πλέον χρόνο μετά την απομάκρυνσή της από το 132ο Δημοτικό Σχολείο, η Στέλλα Πρωτονοταρίου διώκεται ποινικά, με μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας τον τωρινό διευθυντή του σχολείου κ. Γιουτλάκη, επειδή παραχώρησε σχολικές αίθουσες για την πραγματοποίηση μαθημάτων μητρικής γλώσσας σε αλλόγλωσσους μαθητές το διάστημα 2005- 2007, εκτός διδακτικού ωραρίου. 

Την ίδια στιγμή που οι σχολικοί χώροι παραχωρούνται από τον Δήμο Αθηναίων για κάθε λογής δραστηριότητες (κοπή πίτας, ενοριακές ανάγκες εκκλησιών, αθλητικούς συλλόγους κ.ά.). Για συνδρομή στο ίδιο «έγκλημα» διώκεται και η δασκάλα που δίδασκε στα προγράμματα αυτά.

Του Χρήστου Κάτσικα 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Πόσο κοστίζει άραγε ένα παιδικό χαμόγελο;;;

Μπροστά σε κεντρικό περίπτερο προάστειου της Αθήνας....
Πίσω η πλατεία με δέντρα και παγκάκια....

Πελάτες περιμένουν, τρεις πριν από μένα, για να ψωνίσουν, ένας πατέρας με την κορούλα του, γύρω στα πέντε, ξανθοί και ψηλόλιγνοι και οι δυο, ξανθοί και γαλανομάτηδες.

Μετανάστες, σκέφτηκα, από κάποια γειτονική μας χώρα. 

Ο πατέρας ήδη είχε πάρει απ' το ψυγείο δυο μπύρες και ρούφαγε τη μια ψάχνοντας συνάμα και την τσέπη του για να βγάλει λεφτά να πληρώσει.

Το κοριτσάκι του αμίλητο είχε καρφώσει τα ματάκια του πάνω στις σοκοφρέτες που ήταν αραδιασμένες στα δεξιά.

Δίπλα στο κοριτσάκι, αριστερά του και μπροστά μου, μια δεκάχρονη μικρή, με απορία πρώτα έριξε μια ματιά γρήγορη στον πατέρα και τις μπύρες του και με το βλέμμα της ακολούθησε τη ματιά της κορούλας του που ήταν καρφωμένη στις σοκοφρέτες.

Όλα από δω και πέρα έγιναν σε δευτερόλεπτα.

Η δεκάχρονη μικρή, τόσο την έκανα, σήκωσε τους ώμους της δυο φορές, έρριξε πίσω το κεφαλάκι της, και απλώνοντας το χέρι πήρε δυο σοκοφρέτες, άφησε δυο ευρώ, γύρισε αμίλητη, έδωσε στη μικρούλα τις σοκολάτες και κατακόκκινη έφυγε τρέχοντας.

Δεν έχω ξαναδεί, ειλικρινά, ομορφότερο χαμόγελο, από εκείνο που ζωγραφίστηκε στο προσωπάκι της μικρούλας....
Δεν έχω ξαναδεί ομορφότερο κοκκίνισμα σε μάγουλα, από εκείνο που απλώθηκε στο προσωπάκι της δεκάχρονης....

Πόσο κάνει μια σοκοφρέτα; ρώτησα τον περιπτερά.

Σαράντα λεπτά μου απάντησε. 

Σαράντα λεπτά λοιπόν... σαράντα λεπτά μόνο...

Τόσο, τόσο κοστολογείται ένα πανέμορφο παιδικό χαμόγελο και το κοκκίνισμα από την αγαλλίαση της προσφοράς.

Και το ένα χαμόγελο, εκεί στο παγκάκι πίσω από το περίπτερο, καταναλώθηκε αμέσως, το άλλο μπήκε στην τσέπη του μπουφάν για αργότερα....

hamomilaki