Thursday, 10 April 2014

Η Έξοδος του Μεσολογγίου: 10 Απριλίου 1826


Αφιέρωμα στην ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου αγαπητοί μου αναγνώστες, μ' ένα κράμα Ιστορίας, Θεολογίας, Λογοτεχνίας, Φιλοσοφίας, Ποίησης και Μουσικής, στην μνήμη των πεσόντων της ηρωικής Εξόδου.
πίνακας του Ευγένιου Ντελακρουά 1826: 
«Η Ελλάδα στα Ερείπια του Μεσολογγίου»
Η 10η Απριλίου έχει καταχωρηθεί ως μία από τις ηρωικότερες ημέρες της ιστορίας της Πατρίδος μας. Την 10η Απριλίου 1826 οι Μεσολογγίτες πραγματοποίησαν την ηρωική Έξοδο, ως μια σωτήρια λύση απαλλαγής τους από την πολιορκία των Τούρκων.

Την 10η Απριλίου 1821 οι Τούρκοι κρέμασαν στην κεντρική Πύλη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο Ε’, τον οποίο η αγία μας Εκκλησία κατέταξε ως μάρτυρα μεταξύ των αγίων και τιμά την μνήμη του την ίδια ημέρα, ημέρα του μαρτυρίου του.

Δοξαστικό της εξόδου του Μεσολογγίου
«........................
Στέκει ὁ Σουλιώτης «ὁ καλὸς
παράμερα καὶ κλαίει.
—Ἔρμο τουφέκι σκοτεινό,
τί σ' ἔχω ἐγὼ στὸ χέρι;
ὁποὺ σὺ μοὔγινες βαρὺ
κι ὁ Ἀγαρηνὸς τὸ ξέρει;»

Μολονότι τὰ τουφέκια, εἶχαν γίνει τόσο βαριὰ στὰ ἐξαντλημένα χέρια τῶν πεινασμένων πολεμιστῶν, οἱ ψυχὲς τους ἔμεναν ὁλόρθες, ἀκμαῖες, ἀνυπόταχτες.

Στὴν πρόταση τοῦ Ἰμπραὴμ Πασᾶ νὰ τοῦ παραδώσουν τὸ Μεσολλόγγι καὶ τὰ ὅπλα τους, οἱ Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι ἀπάντησαν μὲ τούτη τὴν περήφανη γραφή, ποὺ θυμίζει τὴν ἀπάντηση τοῦ Παλαιολόγου στὸν Μωάμεθ καὶ ποὺ ἐκφράζει τὴν προαιώνια, ἀναλλοίωτη καὶ ἀκαταδάμαστη ψυχὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Γένους.

Ἔγραφαν οἱ Μεσολογγίτες:
«Δὲν ἐλπίζαμε ποτὲ νὰ σᾶς ἀπεράση μιὰ τέτοια φαντασία ὁποὺ ὀκτὼ χιλιάδες ἅρματα αἱματωμένα νὰ τὰ ζητήσετε νὰ σᾶς τὰ δώσωμε μὲ τὰ χέρια μας, τὰ ὁποῖα ἅρματα συμφωνοῦν μὲ τὴν ζωήν. Ὅθεν, καθὼς βλέπομεν τὸν σκοπόν σας καὶ τὴν ἀπόφασιν ὁποὺ ἔχομεν ἡμεῖς, θὰ γίνη ὅ,τι ἀποφάσισεν ὁ Θεός, τὸ ὁποῖον δὲν τὸ ἠξεύρετε οὔτε ἡ Ὑψηλότης σας οὔτε ἡμεῖς καὶ ἂς γίνη τὸ θέλημα, τοῦ Θεοΰ».

Καὶ ἀληθινὰ μόνον ὁ Θεὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἐμπνεύση τόσον ἄκαμπτη καρτεροψυχία, τόσον πρόφρονη ἐθελοθυσία!

Η συνέχεια στην Αέναη επΑνάσταση

Irene Sendler: Έσωσε 2.500 παιδιά
από το Γκέτο της Βαρσοβίας!!

Irena Sendler
Στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της Πολωνίας, κατά το Β’ Παγκοσμίο Πολέμο, συμμετείχε στην αντίσταση ως επικεφαλής του τμήματος για τη διάσωση των παιδιών, της οργάνωσης Żegota, και κατάφερε, μαζί με άλλα με μέλη της οργάνωσης, να βγάλει από το Γκέτο της Βαρσοβίας και να σώσει δυόμισι χιλιάδες παιδιά εβραϊκής καταγωγής, εφοδιάζοντας τα με πλαστές ταυτότητες.
Κάποια στιγμή η δράση της έγινε γνωστή, συνελήφθη από τις ναζιστικές δυνάμεις, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά κατάφερε να δραπετεύσει.

Παιδί και οδοντίατρος: Μια δύσκολη σχέση!

Ο φόβος που ο καθένας από εμάς έχει για τον οδοντίατρο είναι μάλλον παιδικό κατάλοιπο, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι περισσότερα από τα μισά παιδιά τρέμουν να επισκεφτούν το οδοντιατρείο.

Έρευνες έχουν δείξει πως το πρώτο ραντεβού στον οδοντίατρο είναι πολύ καθοριστικό για τις μετέπειτα αντιδράσεις των παιδιών στο άκουσμα της επίσκεψης στον οδοντίατρο, αφού αν αυτό δεν πάει καλά και έχει συνοδεύεται από πόνο ή άλλα δυσάρεστα συναισθήματα, τότε μετατρέπεται αυτόματα σε τραυματική εμπειρία που κρατάει για πάντα!

Help Kids Overcome Fear of Dentists

Πώς θα διαχειριστείς αυτή την αναγκαία ιατρική επίσκεψη;

Αν δεν έχεις επισκεφτεί με το παιδί σου ακόμα τον οδοντίατρο, φρόντισε όσο μπορείς να κάνεις αυτή την πρώτη επίσκεψη ευχάριστη, ώστε να μη του δημιουργηθεί ο φόβος που αναφέραμε παραπάνω. Είναι σημαντικό να διαλέξεις ένα περιβάλλον που να είναι ευχάριστο για το παιδί και να είναι έτσι διαμορφωμένο ώστε να το κάνει να αισθάνεται άνετα. Μη βιαστείς να δώσεις λύση με το να το πας σε ένα παγερό ιατρείο που η παιδικότητα είναι από παντού απούσα. Δεν είναι τυχαίο ούτε ιατρικά, ούτε από άποψη περιβάλλοντος, το γεγονός ότι υπάρχουν παιδοδοντιατρεία. Πριν επισκεφτείτε, λοιπόν, το γιατρό προετοίμασέ το για το τι θα συναντήσει. Πες του ότι εσύ πηγαίνεις κάθε έξι μήνες στο δικό σου οδοντίατρο και για αυτό έχεις τόσο ωραίο χαμόγελο. Το αποτέλεσμα είναι σημαντικό να υπάρχει στο μυαλό του, για να του δώσει κίνητρο να πάει με καλύτερη διάθεση.

Αν έχει πάει ξανά στον οδοντίατρο και δε θέλει με τίποτα να ξαναπάει, προσπάθησε να κάνεις μια συζήτηση μαζί του και να του ζητήσεις να σου εξηγήσει για ποιο λόγο δε θέλει. Αν σου πει ότι πόνεσε και ότι δε θέλει να ξανπονέσει, πες του ότι απλά συνέβη την πρώτη φορά και τώρα ο γιατρός θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην το ξαναπάθει. Αν σου απαντήσει ότι δε συμπαθεί το γιατρό, τότε σκέψου μήπως πρέπει να αλλάξεις  ιατρείο. Σε κάθε περίπτωση, δώσε του μια αναταμοιβή για την προσπάθεια που θα κάνει. Το παλιό κόλπο με το παγωτό μετά τον οδοντίατρο δεν ήταν τελικά καθόλου τυχαίο. Πες του ότι αν φανεί αντάξιος της περίπτωσης και κάνει αυτό το βήμα με υπομονή και σοβαρότητα, τότε θα του κάνεις κάποιο χατήρι. Αυτό πάντα πιάνει, αλλά επειδή οδηγεί με ευκολία στην καρέκλα του γιατρού είναι σημαντικό να φροντίσουμε να μην έχει ξανά κακή εμπειρία που θα μας αναγκάζει να εξαγοράζουμε κάθε φορά την επίσκεψη.

Σε γενικές γραμμές, είναι απαραίτητο να συζητήσουμε με το παιδί την αναγκαιότητα της υγείας των δοντιών μας και το μοναδικό τρόπο που μπορούμε να το καταφέρουμε, μέσα από δηλαδή από τον οδοντίατρο.
Χωρίς να το τρομάξεις, πες του ότι αν δεν πηγαίνει στο γιατρό, τότε θα του δημιουργηθούν χειρότερα προβλήματα που θα οδηγήσουν σε σίγουρο πόνο και πολλές επισκέψεις στον οδοντίατρο. Αυτή η σκέψη λειτουργεί θετικά στην αποστολή και οδηγεί τα περισσότερα παιδιά στην καρέκλα, όπου τελικά είναι κύριοι και κυρίες που δε διαμαρτύρονται καθόλου!
dearmom

Όταν οι τούρκοι απαγχόνισαν τον Πατριάρχη... 10 Απριλίου 1821, ανήμερα το Πάσχα...

Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που επιχειρούν να αποδομήσουν την Ιστορία μας...

Ο Γρηγόριος Ε΄ (1746 - 10 Απριλίου 1821) διετέλεσε τρεις φορές Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, (1797-1798, 1806-1808 και 1818-1821). Αναγνωρίστηκε εθνομάρτυρας, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο τιμώντας την μνήμη του στις 10 Απριλίου, ημέρα του απαγχονισμού του.

Τὸ σχοινὶ τοῦ Πατριάρχη

Πῶς μᾶς θωρεῖς ἀκίνητος;
  ποῦ τρέχει ὁ λογισμός σου, τὰ φτερωτά σου τὰ ὄνειρα;
Γιατί στὸ μέτωπό σου
  νὰ μὴ φυτρώνουν, γέροντα, τόσες χρυσὲς ἀχτίδες,
ὅσες μᾶς δίδ᾿ ἡ ὄψη σου παρηγοριὲς κ᾿ ἐλπίδες;
Γιατί στὰ οὐράνια χείλη σου
  νὰ μὴ γλυκοχαράζει, πατέρα, ἕνα χαμόγελο;
Γιατί νὰ μὴ σπαράζει μέσα στὰ στήθη σου ἡ καρδιά,
καὶ πῶς στὸ βλέφαρό σου
  οὔτ᾿ ἕνα δάκρυ ἐπρόβαλε, οὔτ᾿ ἔλαμψε τὸ φῶς σου;

.
Ὁλόγυρά σου τὰ βουνὰ
  κ᾿ οἱ λόγγοι στολισμένοι τὸ λυτρωτή τους χαιρετοῦν.
Ἡ θάλασσ᾿ ἀγριωμένη
  ἀπὸ μακρὰ σ᾿ ἐγνώρισε καὶ μ᾿ ἀφρισμένο στόμα φιλεῖ,
πατέρα μου γλυκέ,
  τὸ ἐλεύθερο τὸ χῶμα, ποὺ σὲ κρατεῖ στὰ σπλάγχνα του.

.
Θυμᾶται τὴν ἡμέρα, πατέρα μου, σ᾿ ἐδέχτηκε.
Θυμᾶται στὸ λαιμό σου τὸ ματωμένο τὸ σχοινί,
καὶ στ᾿ ἅγιο πρόσωπό σου τ᾿ ἄτιμα τὰ ραπίσματα,
τὸ βόγγο, τὴ λαχτάρα, τοῦ κόσμου τὴν ποδοβολή.
Θυμᾶται τὴν ἀντάρα, τὴν πέτρα ποὺ σοῦ ἐκρέμασαν,
  τὴ γύμνια τοῦ νεκροῦ σου,
τὸ φοβερὸ τὸ ἀνέβασμα τοῦ καταποντισμοῦ σου.

.
Τὸ μάρμαρο μένει βουβὸ καὶ θὲ νὰ μείνει ἀκόμα,
ποιὸς ξέρει ὡς πότ᾿ ἀμίλητο τὸ νεκρικό σου στόμα.
Κοιμᾶται κι ὀνειρεύεται καὶ τότε θὰ ξυπνήσει,
ὅταν στὰ δάση, στὰ βουνά, στὰ πέλαγα,
  βροντήσει τὸ φοβερό μας κήρυγμα.
«Χτυπᾶτε, πολεμάρχοι!
  Μὴ λησμονεῖτε τὸ σχοινί, παιδιά, τοῦ πατριάρχη!»

    Αριστοτέλη Βαλαωρίτης

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki