Friday 29 July 2016

Αγαπημένε μου πατέρα, είσαι το πιο δυνατό μου γαλάζιο!!

Γράφει η συγγραφέας Ρίνα Σερέτη

Η ζωή μου χωρίς εσένα θα είχε μόνο ροζ. Είτε ήμουν κορίτσι, είτε αγόρι! Είσαι το πιο δυνατό μου γαλάζιο! Είσαι ο ουρανός που ανατέλλει τον ήλιο στην καρδιά μου, ο καθαρός ουρανός που διώχνει τα σύννεφα να μην δακρύσουν ποτέ τα μάτια μου!
 
Κι όταν με παίρνεις αγκαλιά κρύβεις μέσα εκεί όλη τη δύναμη που αισθάνομαι από την καρδιά σου και είναι τόσο διαφορετική από της μαμάς!
Με μαθαίνεις τη ζωή με το μυαλό σου, είσαι πιο μεθοδικός, πιο λογικός και κάποιες φορές με σώζεις από την υπερπροστατευτικότητά της. 
Ξέρεις εσύ, τότε που θέλω να κυλιστώ στα χώματα και την στέλνεις να σου φέρει κάτι από το αμάξι για να κερδίσω χρόνο να κάνω μια βουτιά στη λακκούβα… Κι όταν εκείνη φωνάζει: «πω πω πώς έγινε έτσι το παιδί», εσύ της λες ψέματα πως έπεσα... καταλάθος… 
Τι να πω για τις φορές που θέλω να φάω παχυντικές βλακείες και κρυβόμαστε και οι δύο σιωπηλά κάτω από το γραφείο σου και τρώμε! Έχεις φροντίσει βέβαια να της πεις πως έχεις πάρα πολλή δουλειά και να μη σε ενοχλήσει…. Όταν θέλω να παίξω ώρες με τον υπολογιστή έρχεσαι κι εσύ και παίζεις μαζί μου. Πώς να μιλήσει εκείνη, δεν μπορεί…. Σσς είναι το κοινό μας μυστικό!
Να ξέρεις πως σε θαυμάζω κι ας ντρέπομαι να στο πω κι ας φαίνεται κάποιες φορές πως αγαπώ περισσότερο τη μαμά, δεν είναι αλήθεια! Σε αγαπώ το ίδιο, απλά όταν αρχίζω να σου το λέω αισθάνομαι σα να σκληραίνεις λες και φοβάσαι μη σταματήσεις για κάποιο λόγο να το ακούς από τα χείλη μου…
Αχ μπαμπά! Εγώ τώρα που μεγάλωσα δεν ξεχνώ ποτέ τις φορές που σε ξύπνησα για να έρθεις να με πάρεις από την βραδυνή μου έξοδο! Πολλές φορές χωρούσαμε όλη η παρέα στριμωξίδι στο αμάξι και έκανες ξημερώματα διανομή στα σπίτια τους. 
Δεν ξεχνώ ποτέ το κρυμμένο δάκρυ σου όταν πήρα το πτυχίο μου, το χτύπημα στην πλάτη στο στρατό, τις ατελείωτες συμβουλές τα καλοκαίρια βράδυ στο μπαλκόνι!
Κι εσύ πατέρα που έφυγες νωρίς από τη ζωή μου να ξέρεις πως κακία δεν σου κρατώ γιατί οι ουρανοί πάντα κρατούν μια αγκαλιά για τους καλούς ανθρώπους… Μόνο εσένα πατέρα σκέφτομαι με πίκρα, εσένα που επειδή χώρισες με τη μαμά νόμιζες πως χώρισες κι από τα παιδιά σου! 
Τουλάχιστον έστω κι έτσι με έμαθες να μην τα παρατάω στις πρώτες δυσκολίες και να επιμένω γι’ αυτό που αγαπώ! Να το διεκδικώ με κάθε τίμημα!
Αγαπημένε μου πατέρα, μπαμπά, μπαμπάκα, μπαμπακούλι, Daddy! Ήσουν, είσαι και θα είσαι το πρότυπό μου και θα σε αγαπώ πάντα με τον μοναδικό μου τρόπο, αυτόν που ταιριάζει μόνο σε εσένα! Το παντοτινά παιδί σου!

Μεγαλώστε Ευγνώμονα Παιδιά, σε έναν κόσμο γεμάτο αγνωμοσύνη και αγένεια

Ή πως να γίνετε ευγνώμονες, για να γίνουν και τα παιδιά σας
-------------
Σε έναν κόσμο γεμάτο απαιτήσεις, είναι δύσκολο για τους γονείς να μεγαλώσουν παιδιά που να διαθέτουν το αίσθημα της ευγνωμοσύνης. 
Ως μητέρα 2 αγοριών, έχω δει και μάθει (μερικές φορές μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο) πως η κοινωνία μας φαίνεται να προδιαθέτει τα παιδιά να αισθάνονται ότι δικαιούνται να έχουν τα πάντα μόνο και μόνο επειδή «όλοι οι άλλοι κάνουν το ίδιο». 


Μήπως αν αγοράσουν την πιο σύγχρονη συσκευή τεχνολογίας θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι; 
Όχι. 
Αυτό όμως που μπορεί να γίνει είναι να νιώσουν ευγνωμοσύνη όχι μόνο για όσα έχουν, αλλά και για τις ευκαιρίες που τους έχουν δοθεί στη ζωή.
Έχοντας αυτά κατά νου, παραθέτω 7 αποτελεσματικές στρατηγικές από το καινούριο μου βιβλίο, «Me, Me, Me Epidemic – A Step-by-Step Guide to Raising Capable, Grateful Kids in an Over-Entitled World», οι οποίες θα βοηθήσουν τους γονείς να υιοθετήσουν μια στάση ευγνωμοσύνης στην καθημερινότητά τους και να βοηθήσουν τα παιδιά τους να κάνουν το ίδιο.

1. Αφήστε τις πολυτέλειες για μια εβδομάδα
Όταν ικανοποιείτε όλες τις ιδιοτροπίες των παιδιών σας, είτε αυτό σημαίνει να έχουν πάντα το αγαπημένο τους γεύμα είτε εξασφαλίζοντας ότι διαθέτουν πάντα κινητό τηλέφωνο τελευταίας τεχνολογίας, τα παιδιά αισθάνονται ότι δικαιούνται να έχουν όλα τα αγαθά της ζωής.

Για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να νιώθουν ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουν, δοκιμάστε να τα βγάλετε πέρα χωρίς κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Βρείτε τι μπορεί να κάνει η οικογένειά σας για μια εβδομάδα ή έναν μήνα, πχ να μην τρώτε έξω, να κλείσετε την τηλεόραση ή το κλιματιστικό. 
Αν σταματήσετε να έχετε ορισμένες ανέσεις, ίσως να μην νιώθετε άνετα αρχικά αλλά είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εκτιμήσετε οικογενειακώς όσα έχετε και να δείξετε κατανόηση για εκείνους που δεν διαθέτουν πολλά.

2. Εντάξτε την εξυπηρέτηση στο πρόγραμμά σας
Όλοι σχεδιάζουμε να προσφέρουμε εθελοντική εργασία μαζί με τα παιδιά μας, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η ζωή φέρνει εμπόδια στις καλές προθέσεις μας. Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μας, αν δεν τα προγραμματίσουμε το πιθανότερο είναι ότι δεν θα τα πραγματοποιήσουμε.

Διδάξτε στα παιδιά σας τη σημασία της προσφοράς εντάσσοντάς την στο ημερολόγιό σας – ακόμα και μόνο 1 φορά το μήνα. Οι ενδιαφέρουσες δραστηριότητες είναι ωφέλιμες για την οικογένειά σας όλο τον χρόνο κι όχι μόνο κατά τη διάρκεια των διακοπών. 
Στα παιδιά σας μπορεί να αρέσει να παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια με τους ανθρώπους που είναι στο γηροκομείο δίπλα από το σπίτι σας, να βοηθούν στην παρασκευή ενός γεύματος σε φιλανθρωπικό οργανισμό ή στον καθαρισμό ενός πάρκου. Οι ιδέες είναι ατελείωτες και η ανταμοιβή σας θα είναι οι αλλαγές στη ζωή σας!

3. Εκφράστε οτιδήποτε θετικό
Αν όταν οδηγείτε κολλήσετε στην κίνηση με αποτέλεσμα τα παιδιά σας να το θεωρούν τραγικό ή αν ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου θεωρείται «ζήτημα ζωής και θανάτου», τότε ήρθε η ώρα να μιλήσετε για τα θετικά πράγματα που υπάρχουν σε κάθε περίπτωση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ψάξετε να βρείτε τα δικά σας θετικά στοιχεία στις δύσκολες καταστάσεις και να τα μοιραστείτε με τα παιδιά σας. 
Για παράδειγμα, μπορείτε να τους πείτε ότι «πρέπει να δουλέψω το Σάββατο, αλλά τα επιπλέον χρήματα σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι διασκεδαστικό την επόμενη εβδομάδα» ή αν πιάσει καταιγίδα στο δρόμο καθώς επιστρέφετε στο σπίτι, πείτε τους «Φαντάζομαι ότι σήμερα δεν θα χρειαστεί να πλύνουμε το αυτοκίνητο!».
Αν ανακαλύψετε το μάθημα που έχει να σας δώσει η ζωή, την ευλογία ή το χιούμορ στις άσχημες καταστάσεις, θα διδάξετε στα παιδιά σας να νιώθουν ευγνωμοσύνη με οτιδήποτε παρουσιάζεται στον δρόμο τους.

4. Εξετάστε διάφορες πιθανές καταστάσεις

Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να ενισχύσετε το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης είναι να αφήσετε τα παιδιά σας να εκτιμήσουν την ύπαρξη διαφόρων πιθανών καταστάσεων. 
Κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής συνάντησης ή μετά από κάποια εθελοντική εργασία, θέστε στα παιδιά σας κάποια δύσκολα ερωτήματα: 
«Τι θα κάνατε αν, για παράδειγμα, έπρεπε να σταθείτε στην ουρά για να πάρετε φαγητό; Τι θα κάνατε αν δεν είχατε σπίτι για να κοιμηθείτε; Αν είχατε μια ασθένεια και δεν μπορούσατε να αντεπεξέλθετε οικονομικά για να πάτε στον γιατρό;». Χωρίς να φανεί ότι τους κάνετε κήρυγμα, εξετάστε όλα αυτά τα «αν» και αφήστε τα να ανακαλύψουν πόσο καλά μπορούν να τα βγάλουν πέρα.

5. Να δείχνετε έμπρακτα την ευγνωμοσύνη σας
Αν θέλετε τα παιδιά σας να νιώθουν ευγνωμοσύνη, θα πρέπει κι εσείς να δίνετε το παράδειγμα ως γονείς. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ευχαριστείτε απλόχερα όλους όσους αλληλεπιδράτε μαζί τους – τους υπαλλήλους στα καταστήματα, τον κύριο που σας κράτησε την πόρτα ανοιχτή για να περάσετε ή τον σερβιτόρο που σας εξυπηρετεί. 
Χρησιμοποιήστε συγκεκριμένες φράσεις, όπως «Σ’ ευχαριστώ που δεν έβαλες τα αυγά αυτά στο κάτω μέρος της σακούλας ώστε να μην σπάσουν!». 
Επίσης, την επόμενη φορά που θα πάτε σε ένα εστιατόριο και θα σας φερθούν ιδιαιτέρως εξυπηρετικά, ενημερώστε τον υπεύθυνο. Τα παιδιά σας θα εκπλαγούν με το πώς μια μικρή πράξη μπορεί να φτιάξει την ημέρα ενός ανθρώπου.

6. Εντάξτε το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης στην καθημερινότητά σας
Σύμφωνα με έρευνες, οι ευγνώμονες άνθρωποι συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πιο ευτυχισμένους. Γι’ αυτό λοιπόν κάντε το βασικό στοιχείο στο οικογενειακό σας τραπέζι. Βρείτε χρόνο κατά τη διάρκεια των γευμάτων σας για να διηγηθείτε 3 πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμονες ή δημιουργήστε ένα Βάζο Ευγνωμοσύνης. Μέσω της πρακτικής, η ευγνωμοσύνη θα αποτελέσει τελικά μόνιμο μέρος της στάσης των παιδιών σας.

7. Αλλάξτε τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τα πράγματα
Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα που μου έδωσε η ζωή ήταν όταν σταμάτησα να λέω «έχω να κάνω κάτι» και άρχισα να λέω «έχω την ευκαιρία να κάνω κάτι». 
Για παράδειγμα οι εξής φράσεις: 
«Πρέπει να πάω τα παιδιά μου στο σχολείο» και «Έχω την ευκαιρία να θαυμάσω τον γιο μου να παίζει ποδόσφαιρο». 
Αυτή η απλή αλλαγή θα σας βοηθήσει να θυμάστε να είστε ευγνώμονες για τις μικρές, καθημερινές και μερικές φορές απογοητευτικές στιγμές της ανατροφής των παιδιών σας.

Και κάτι ακόμα: διαπιστώνοντας όλες αυτές τις ευκαιρίες που έχετε για να κάνετε πράγματα με τα παιδιά σας, τους προσφέρετε μια τεράστια δόση αυτοεκτίμησης και τα διδάσκετε πώς να μετατρέψουν τα δικά τους «πρέπει» σε δυνατότητες «ευκαιρίας».

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki