Βραβείο δημιουργικότητας από το LiVe...LovE...LeArN

Η καλή μας Αριάδνη, μας χάρισε το βραβείο δημιουργικότητας.
Την ευχαριστούμε πολύ και της ευχόμαστε να έχει πάντα Χαρά.
.

Βάλε στόχο το φεγγάρι... ακόμα κι αν αποτύχεις,
θα έχεις βρεθεί ανάμεσα στ' αστέρια!

 Στο όμορφο blog της, η Αριάδνη γράφει: 

Στη ζωή σου, εύχομαι να έχεις πάντα...

Αγάπη Βοήθεια Γενναιοδωρία Δικαιοσύνη Έρωτα Ζωντάνια Ηθική Θάρρος Ισορροπία Καλοσύνη Λογική Μετριοφροσύνη Νεότητα Ξεκούραση Ομορφιά Πραότητα Ρομαντισμό Σεβασμό Τιμιότητα Υγεία Φιλία Χρόνο Ψυχραιμία Ωριμότητα

Αξίζει να επισκεφθείτε το όμορφο ιστολόγιο της Αριάδνης

70 παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά χάρις στον πατέρα Γεώργιο

Στη Θεσσαλονίκη του 2012, 
εικόνες που παραπέμπουν πολλές δεκαετίες πίσω.

... με το γάλα και το κολατσιό που παίρνουν
καθημερινά τα παιδιά τους στο σχολείο.

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έχασαν ξαφνικά τις δουλειές τους  στέκονται στην ουρά κάθε Παρασκευή προκειμένου να παραλάβουν τη σακούλα τους με το γάλα και το κολατσιό που παίρνουν καθημερινά τα παιδιά τους στο σχολείο.

Ο Πατέρας Γεώργιος Εφημέριος Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Εύοσμο αντιλήφθηκε εγκαίρως την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει δεκάδες νοικοκυριά και οργάνωσε ένα εβδομαδιαίο συσσίτιο προκειμένου να μην υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο.

Η θλιβερή πραγματικότητα κατέγραψε έρευνα του δήμου Θεσσαλονίκης. Από τους 33000 μαθητές, οι 500 εμφανίζουν συμπτώματα υποσιτισμού. Ένας ένας οι δήμοι της χώρας μελετούν σχέδια παροχής συσσιτίου σε παιδιά που ζουν σε οικογένειες που δεν έχουν ούτε για το γάλα τους.

.....................................

Συντάχθηκε από την Seleo.gr 

Τα 10 αναπάντητα ερωτήματα ενός καθηγητή του Αριστοτελείου

Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ.
Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του.
... Βάσει ποιάς λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει;

Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

 .

Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα
προκύπτουν κάποιες απορίες:

Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης.

Ενδεικτικά...
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-Οι ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχουν χρέος στο 94% του ΑΕΠ τους.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Prof. Konstantinos Tokmakidis
Aristotle University of Thessaloniki
Greece

--

Έλαβα από τον φόρουμ: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS και προωθώ:

Dr. Dimitrios S. Patelis

Assistant Professor 

Dept. of Sciences

Technical University of Crete

73100  Chania - Greece 

Tel. : (+30)2821037267 / (+30)2821041633

Fax : (+30)2821037480 / 37579

E-mail : dpatelis@science.tuc.gr

---

Μητέρα: ένας ρόλος που δεν διδάσκεται…

"Aν ένας άνθρωπος υπήρξε το αδιαμφισβήτητα αγαπημένο παιδί της μητέρας του, διατηρεί σε όλη του τη ζωή την πίστη στην επιτυχία, που συχνά οδηγεί πραγματικά στην επιτυχία."  
Φρόυντ  

Είναι πολύ σημαντικό για το παιδί
να νιώθει αποδοχή και αγάπη

                                                     

       Όταν αναφερόμαστε στη «μητρική φροντίδα», ουσιαστικά εννοούμε την συναισθηματική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα ή σε οποιονδήποτε άλλον έχει αναλάβει το μητρικό ρόλο.

       Η σχέση με τη μητέρα είναι η πρωταρχική εμπειρία από την οποία δημιουργούμε τις βάσεις για να χτίσουμε τις μετέπειτα σχέσεις μας με τους άλλους. Είναι πολύ σημαντικό για το παιδί να νιώθει αποδοχή και αγάπη, προκειμένου να οπλιστεί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που είναι απαραίτητες για να νιώσει ασφαλές να βγει στον έξω κόσμο και να συλλέξει εμπειρίες.

       Όταν, λοιπόν, η φροντίδα της μητέρας είναι αμφιλεγόμενη, λόγω της υπερβολικής ή καθόλου προσοχής στο παιδί, οι συνέπειες στον τρόπο που μαθαίνει να δημιουργεί σχέσεις το ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή του.

Υπερπροστατευτική μητέρα:       
Είναι η μητέρα που από λανθασμένο τρόπο έκφρασης αγάπης, αποθαρρύνει το παιδί της από το να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Παίρνει η ίδια όλες τις αποφάσεις για εκείνο, με αποτέλεσμα το παιδί να μην έχει ασκηθεί ποτέ στο να στηρίζεται στο πόδια του και να δοκιμάσει τρόπους να διαχειριστεί τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει στη ζωή του.

       Ουσιαστικά το αποδυναμώνει, γιατί δεν του δίνει την ευκαιρία να ωριμάσει και του στέλνει το μήνυμα ότι δεν είναι ικανό να φροντίσει τον εαυτό του. Στη πορεία της ζωής του εξελίσσεται σ’ ένα παθητικό και  συναισθηματικά εξαρτημένο ενήλικα.

Απορριπτική μητέρα:       
Ο τρόπος που μας βλέπουν οι σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή μας, προσδιορίζει τον τρόπο που και εμείς βλέπουμε τον εαυτό μας. Η απορριπτική μητέρα είναι υπερβολικά επικριτική και αυστηρή με τις πράξεις του παιδιού της και συνηθίζει να τονίζει τις ατέλειές του παραβλέποντας τις επιτυχίες του, με αποτέλεσμα να το διδάξει να είναι και το ίδιο πολύ επικριτικό με τον εαυτό του.

       Ένα παιδί που έχει ανατραφεί με αυτό τον τρόπο, τείνει να είναι φοβισμένο και ανασφαλές και να εκδηλώνει συναισθήματα ζήλειας και επιθετικότητας. Συνήθως πρόκειται για ενήλικες που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Τελειομανής μητέρα:      
Έχει υψηλές προσδοκίες και απαιτεί από το παιδί της το καλύτερο, με αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ ικανοποιημένη με τις επιτυχίες του. Το παιδί ενδέχεται να έχει υψηλές επιδόσεις, αλλά στερείται εμπιστοσύνης στις ικανότητές του και πιστεύει πως όσο κι αν προσπαθήσει θα φαίνεται πάντα αποτυχημένο στα μάτια των άλλων.

       Ως ενήλικας αναπτύσσει αισθήματα ανεπάρκειας και απληστίας και είναι ευάλωτος στην αποτυχία, με συνέπεια να εμφανίζει καταθλιπτικές τάσεις.

Συντηρητική μητέρα:       
Είναι η μητέρα που έχει αυστηρές και αδιαπραγμάτευτες αξίες και αντιλήψεις για το τι είναι «ηθικό» και τι «ανήθικο». Το παιδί εσωτερικεύει αυτό τον τρόπο σκέψης και αξιολογεί τη συμπεριφορά του με αυτό το σύστημα αξιών, χωρίς να έχει την κρίση να επιλέξει τι από αυτά που διδάχθηκε ταιριάζει στον τρόπο ζωής του και τι όχι.

       Το αποτέλεσμα είναι να εξελιχθεί σ’ ένα ιδιαίτερα επικριτικό ενήλικα με έντονα συναισθήματα άγχους και ενοχών, όταν παραβιάζει τους άκαμπτους κανόνες που έχουν θέσει οι άλλοι για αυτόν.  Εναλλακτικά, ενδέχεται να επαναστατήσει, απορρίπτοντας κάθε κανόνα, και να υιοθετήσει παραβατική συμπεριφορά.

Υποστηρικτική μητέρα:       
Δείχνει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του παιδιού της και το ενθαρρύνει, αντί να το καθοδηγεί. Το περιβάλλει με φροντίδα, χωρίς να περιορίζει τη δράση του και αποτελεί ασφαλές καταφύγιο, όπου το παιδί μπορεί να βρει συμπαράσταση, όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες στον έξω κόσμο.

       Είναι έτοιμη να δεχθεί τις αποτυχίες του και να προσφέρει την ανιδιοτελή αγάπη που χρειάζεται για να επουλώσει τις πληγές του. Ενήλικες που έχουν μεγαλώσει απολαμβάνοντας αυτού του είδους τη φροντίδα, έχουν μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους, είναι ανεξάρτητοι, χωρίς να φοβούνται να προσεγγίσουν συναισθηματικά τους άλλους, αισιόδοξοι και μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν, ακόμη και σε αντίξοες συνθήκες.

       Είναι σίγουρο πως κανένας δεν έχει διδαχθεί πώς να είναι γονέας. Ίσως αναγνωρίσατε κάποιες δικές σας συμπεριφορές στις παραπάνω κατηγορίες. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η προσωπικότητα της κάθε μητέρας είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.     

      Επομένως, κάθε αυστηρή προσκόλληση στις κατηγοριοποιήσεις, είναι ελλιπής και αυθαίρετη, καθώς αδυνατεί να συμπεριλάβει το σύνολο των εκφράσεων της μητρικής φροντίδας.

πηγή

13/5/2010
«ΗΜΕΡΙΣΙΑ»
«ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ»

Η σκοτεινή πλευρά της μητρότητας: η ανταγωνιστική μητέρα

Σε κοιτάει με ύφος ανωτερότητας – αν μπορούσε να σηκώσει το ένα της φρύδι θα το έκανε – και με ξεκάθαρα μαμαδίστικο τόνο, σου υποδεικνύει εμμέσως πλην σαφώς τα όσα πράττεις λάθος με το ίδιο σου το αίμα. 

Εκείνη ξέρει πάντα καλύτερα. 

Ο κανόνας με την ανταγωνιστική μαμά
είναι απλός: κάνει ό,τι δεν κάνεις.

Γέννησε χωρίς επισκληρίδιο, θηλάζει (με κεφαλαία γράμματα), ενώ το παιδί της κοντεύει να βγάλει τραπεζίτες και το περιφέρει μαζί της παντού γιατί είναι «κοινωνικό» και «δραστήριο», ενώ εσύ το έχεις κλεισμένο στο σπίτι. 

Εννοείται ότι δεν παίζει κανέναν ρόλο ο λόγος που έκανες καισαρική ή που δεν μπόρεσες να θηλάσεις αποκλειστικά.  
Πόσo μάλλον η προσοχή που σου έχει επιστήσει ο γιατρός στο θέμα «κρυολόγημα» για τους πρώτους μήνες της ζωής του. «Είναι και θέμα παιδίατρου» θα σου πει, που σε ελεύθερη μετάφραση ερμηνεύεται ως: «επέλεξες ανόητο παιδίατρο», κι ας ήταν από πάνω του όλες εκείνες τις μέρες που κοιμόταν σε ένα διάφανο και ψυχρό κουτί.

Εκείνης το παιδί είναι πάντα πιο μπροστά. Γελάει από τον πρώτο μήνα, μιλάει από τον τέταρτο, τρώει τα πάντα, κοιμάται σαν πουλάκι, μπουσουλάει από τον έκτο και διάφορα άλλα που – εννοείται - ότι εσύ δεν μπορείς να διαπιστώσεις ιδίοις όμμασι.  
Υστερα είναι και ο τρόπος της: ξέρει πώς να το ταΐζει (αφού πρώτα έχει μαγειρέψει ΜΟΝΟ στον ατμό), του τραγουδάει, αν εσύ απλώς του βάζεις το κουτάλι στο στόμα, ή ακολουθεί αυστηρώς το «όταν τρώμε δεν μιλάμε», αν εσύ του λες παραμύθια. Το κοιμίζει στην αγκαλιά της, αν εσύ το βάζεις στην κούνια ή «α, πα, πα, ως πότε θα το νανουρίζεις; Ο δικός μου πήγε από νωρίς στο κρεβάτι του», ενώ η δικιά σου κλαίει και θέλει αγκαλιά. 

Ο κανόνας με την ανταγωνιστική μαμά είναι απλός: κάνει ό,τι δεν κάνεις. Το ίδιο και το παιδί της. Κάνει ό,τι δεν κάνει το δικό σου. Και ως δια μαγείας τα σημεία σύγκρισης που προκύπτουν σε μια συζήτηση μαζί της είναι άπειρα. Ποτέ πριν δεν μπορούσες να φανταστείς πόση σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο διπλώνεις τη σαλιάρα. 

Η ανταγωνιστική μαμά είναι αστείρευτη. Θα σε βομβαρδίζει με τις περιπέτειες του μικρού της Νικόλα αιωνίως, ακόμη κι αν ο Νικόλας κοντεύει τα 40 και θα βρίσκει πάντα κάτι μαμαδοσχετικό να πει λες και κάποιος τη ρώτησε. 

Το χειρότερο είναι ότι φύεται παντού: στο κομμωτήριο, στις κούνιες, στην παραλία, στην ταβέρνα, στο πάρκο, στο σπίτι της φίλης σου, σε οικογενειακές συγκεντρώσεις, στα social media. Και - απορώ πώς – μυρίζεται το θύμα της (τον ήσυχο δηλαδή άνθρωπο που δοκιμάζει τον νέο ρόλο του γονιού) από μακριά και το πλησιάζει στάζοντας (πικρό) μέλι. 

Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην ψυχή κάποιων γυναικών και πλέον δεν θέλω να μάθω. Δεν μπορώ να κατανοήσω πώς και γιατί μία ύπαρξη επιδιώκει να καθορίζεται μονομερώς από κάτι άλλο εκτός από την ίδια ως ολότητα: το παιδί της εν προκειμένω, τη δουλειά της σε άλλες περιπτώσεις, μια θρησκεία, ένα δόγμα, οτιδήποτε. Αν εκείνη το χρειάζεται, εγώ είμαι οκ. Αρκεί να μένει μακριά μου. Διότι ορισμένες φορές ακόμη και ο πιο ήρεμος άνθρωπος μπορεί να αγριέψει επικίνδυνα, όταν βλέπει το παιδί του να χρησιμοποιείται ως πεδίο ανταγωνισμού. 

Το Βήμα

Φαρισαίος και Τελώνης: Δυο προσευχές... δυο κόσμοι

Ο Ναός είναι ανοιχτός όλη τη μέρα. 

Πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν για να προσευχηθούν, να ευχαριστήσουν το Θεό για τα καλά που τους δίνει και να Τον παρακαλέσουν να τους βοηθήσει στα προβλήματά τους.

Σήμερα όμως, δυο άνθρωποι ξεχωριστοί μπαίνουν στο Ναό. Κοντεύει μεσημέρι και είναι η ώρα που πολύς κόσμος βρίσκεται μέσα. 

Pharisee and the Publican

Εγώ ξεχωρίζω από όλους, είμαι γεμάτος από αρετές.
Νηστεύω… κάνω προσφορές στο ναό παραπάνω
από εκείνο που ορίζει ο Νόμος...

Ο ένας με μεγάλα και σταθερά βήματα προχωράει και στέκεται στη μέση του Ναού. Το φόρεμά του είναι μακρύ, φαρδύ και επιβλητικό. 

Είναι Φαρισαίος, άνθρωπος δηλαδή που περιφρονεί όλους τους άλλους και πιστεύει πως μόνο αυτός είναι "καθαρός".
Ρίχνει ματιές γύρω του για να βεβαιωθεί ότι όλοι μπορούν να τον δουν από το σημείο που βρίσκεται και με δυνατή φωνή, σηκώνοντας τα χέρια και τα μάτια ψηλά, αρχίζει να προσεύχεται υπερβολικά ευχαριστημένος:
— Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, γιατί δεν είμαι εγώ σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι γεμάτοι κακία: κλέφτες, άδικοι, ανήθικοι…, ούτε σαν αυτόν εδώ τον τελώνη· Όλοι είναι ένοχοι, άξιοι να καταδικαστούν. Εγώ ξεχωρίζω από όλους, είμαι γεμάτος από αρετές. Νηστεύω… κάνω προσφορές στο ναό παραπάνω από εκείνο που ορίζει ο Νόμος...
Δυνατή, πολύ δυνατή είναι η φωνή του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με σιχασιά δείχνει και τον άλλον άνθρωπο, τον Τελώνη, που σε μια γωνιά σκυφτός, χωρίς να τολμάει ούτε τα χέρια, ούτε τα μάτια να σηκώσει, ζητάει από το Θεό να τον συχωρέσει για τις αμαρτίες του.

Και πρέπει να πούμε ότι τελώνης είναι το επάγγελμά του, δηλαδή αυτός μαζεύει τους φόρους και όλοι θεωρούν κακούς τους τελώνες και σκληρούς και άδικους.

από χαμομηλάκι

Μετά την προσευχή τους, κατέβηκαν από το ιερό και έφυγαν.
Μόνο όμως η προσευχή του τελώνη ήταν ευπρόσδεκτη από τον Θεό. Δικαιώθηκε ο ταπεινός και όχι εκείνος που ήταν περήφανος. Γιατί καθένας που υψώνει τον εαυτό του -είπε ο κύριος- θα ταπεινωθεί, ενώ εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί.
Ο τύπος του Φαρισαίου της παραβολής υπάρχει σε κάθε εποχή και είναι σαν ένα μικρόβιο που απειλεί την πνευματική υγεία του καθενός.
Εύκολα μπορούμε να το διακρίνουμε τον φαρισαίο που υπάρχει δίπλα μας...

• Όταν κάποιος ξεχωρίζει τον εαυτό του από τους άλλους, δεν μιλάει με όλους, περιφρονεί όσους δεν έχουν την δική του καταγωγή,οικονομική άνεση και παιδεία.
• Όταν κατακρίνει κάποιος μαζί με άλλους αστοχήματα, ελαφρά ή σοβαρά, των άλλων και αδυναμίες διανοητικές η σωματικές,όταν κρυφογελάει, ειρωνεύεται, υποτιμά, εκθέτει, περιθωριοποιεί.
• Όταν κάποιος παρουσιάζει μια ευφυΐα, έχει περισσότερες γνώσεις,περισσότερες δεξιότητες, εκφράζεται καλύτερα,τον αναγνωρίζουν γύρω του, καυχιέται για όλα τα κατορθώματα του,ντύνεται ακριβότερα και προκαλεί με επίδειξη πλούτου, σχηματίζει μέσα του τη γνώμη ότι είναι ο καλύτερος.
• Όταν κάποιος κάνει κάτι καλό, δείχνει ανώτερη συμπεριφορά και νομίζει ότι μόνος του τα κατάφερε όλα αυτά. Έχει ένα αίσθημα υπεροχής που τον κατευθύνει. Ξεχνά όμως ο άνθρωπος ότι όλα αυτά είναι δώρα του Θεού και τον ευλογεί για να τα έχει, γιατί από μόνος του ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα. Μια τέτοια νοοτροπία των ανθρώπων φαρισαίων τους κάνει σκληρούς και απόμακρους από το πραγματικό νόημα της ζωής. Ο ταπεινός άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τα όρια του, την αδυναμία του, τα λάθη του και να προσπαθεί να λυτρωθεί απ αυτά.

Ο λόγος του Θεού «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται», έχει πάντα καταπληκτική επαλήθευση στη ζωή.
Στις πνευματικές κορυφές της ζωής το ανέβασμα είναι ασύγκριτα πιο όμορφο, αλλά θέλει θέληση,κόπο και απόφαση δυνατή. Δεν έχει κίνδυνους, αλλά ομορφιές. Αξίζει αυτή η προσπάθεια για να ανεβούμε όλοι στις πνευματικές κορυφές, όπου το θέαμα θα είναι καταπληκτικό.

από: JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Ο Ισαάκ Νεύτωνας έγραφε στα Ελληνικά!

Το πανεπιστήμιο Κέμπριτζ, όπου δίδασκε ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων, επιτρέπει πλέον για πρώτη φορά τη διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα.

Μεταξύ αυτών βρίσκεται η πρωτότυπη τυπωμένη έκδοση του αριστουργήματός του «Principia Mathematica» (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας), μαζί με τις εμβόλιμες σχετικές χειρόγραφες σημειώσεις και απαντητικά σχόλια στους επικριτές του, που ο ίδιος είχε κάνει πάνω στο δικό του αντίτυπο.

Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», περισσότερες από 4.000 σελίδες, δηλαδή περίπου το ένα πέμπτο του αρχείου του Νεύτωνα, που διατηρεί το φημισμένο πανεπιστήμιο, έχουν ψηφιοποιηθεί και είναι προσβάσιμα online στο πλαίσιο ενός προγράμματος, το οποίο θα δώσει στο ευρύ κοινό πρόσβαση στο έργο και άλλων «κολοσσών» της επιστήμης, όπως ο Δαρβίνος.

Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος για την ψηφιοποίηση στη βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ, Γκραντ Γιανγκ, τα χειρόγραφα του Νεύτωνα αποκαλύπτουν τον τρόπο που σκεπτόταν και σταδιακά προχωρούσε στις σημαντικές ανακαλύψεις του, που σφράγισαν τη σύγχρονη επιστήμη.

Δείτε εδώ τις ελληνικές σημειώσεις του Νεύτωνα.

vimaonline.gr

Νεότερο μνημείο χαρακτηρίστηκε το παλαιό 1ο Δημοτικό Σχολείο Φαρσάλων

Ένα κτίριο που «μαρτυρά» την ιστορία της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα και αναμένεται να στεγάσει αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής των Φαρσάλων, το παλαιό 1ο Δημοτικό Σχολείο Φαρσάλων, χαρακτηρίστηκε ομόφωνα ως νεότερο μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1928

Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1928 και αποτελούσε μέρος ενός πανελλαδικού προγράμματος ανέγερσης σχολικών κτιρίων με όμοιο αρχιτεκτονικό σχέδιο, που εκπονήθηκε από το 1928 ως το 1932 από την τότε κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, με υπουργό Παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου.

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, πρόκειται για κτίριο «ιδιαίτερης σημασίας για την ιστορία της εκπαίδευσης στην Ελλάδα και αποτελεί τεκμήριο της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής των σχολείων στην Ελλάδα».

Το κτίριο είναι ισόγειο και έχει επιφάνεια 535 τετραγωνικά μέτρα. Κάτω από το δυτικό τμήμα του έχει κατασκευαστεί υπόγειος χώρος, επιφάνειας 192,70 τ.μ. Στεγάζεται με τετράρριχτη στέγη με ρωμαϊκά κεραμίδια. Έχει δύο εισόδους, μία στη νότια πλευρά και μία στη βόρεια πλευρά. Στον αύλειο χώρο του σχολείου βρίσκεται...