«Έχουμε μόνο 18 καλοκαίρια μαζί με τα παιδιά μας»

Τα καλοκαίρια, όταν είσαι γονιός μικρών παιδιών, 

είναι πραγματικά πολύτιμα.

Λίγες μόνο μέρες απέμειναν μέχρι να κλείσουν τα σχολεία και οι περισσότεροι από εμάς ήδη έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε πώς θα γεμίσουμε τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών, μέχρι να έρθει η ώρα των οικογενειακών διακοπών, και σε ποια γιαγιά θα μπορέσουμε να τα στείλουμε.
Λίγοι, όμως, συνειδητοποιούμε, ότι τα καλοκαίρια, όταν είσαι γονιός μικρών παιδιών, είναι πραγματικά πολύτιμα. Και λίγοι τα ζούμε όπως τους αξίζει. Αυτή η μαμά, λοιπόν, έχει κάτι σημαντικό να μας θυμίσει…

«Το καλοκαίρι πλησιάζει και το μυαλό μου ήδη «πετάει» σε όλα τα ωραία πράγματα που θα κάνω με το παιδί μου. Έχω σκοπό να πάμε στον ζωολογικό κήπο, στην παραλία και θέλω να δω το πρόσωπό του, την πρώτη φορά που θα αντικρύσει μια πυγολαμπίδα.
Θέλω να έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τα ζεστά, υγρά καλοκαιρινά βράδια μας μαζί, οπότε από τώρα σκοπεύω να τον αφήνω να κοιμάται λίγο πιο αργά, ώστε να μπορούμε να τρώμε παγωτό αργά το βράδυ και να παίζουμε κάτω από το φεγγαρόφωτο.

Μια φίλη μου είπε κάτι τις προάλλες που με έκανε να παγώσω. 

Είπε ότι «Αν το σκεφτείς, έχουμε μόνο 18 καλοκαίρια μαζί με τα παιδιά μας». 

Η καρδιά μου σφίχτηκε.
Ο γιος μου είναι ήδη 2 ετών, οπότε αυτόματα σκέφτηκα, ότι μας απομένουν μόλις 16 καλοκαίρια…
🌞16 καλοκαίρια όλοι μαζί ως οικογένεια. Για να πάμε διακοπές μαζί. Να χώσουμε τα πόδια μας στην άμμο και να πιτσιλάμε ο ένας τον άλλον στην παραλία.
🌞16 καλοκαίρια για να απολαύσουμε τις ζεστές, νωχελικές Κυριακές. Για να απλωθούμε στον καναπέ, βλέποντας μεσημεριανές ταινίες ή να καταβρέχουμε ο ένας τον άλλον με το λάστιχο.

🌞16 παιδικά καλοκαίρια, μέχρι να τελειώσει σιγά-σιγά ο χρόνος που όλοι θα μοιραζόμαστε την ίδια στέγη. Που θα μεγαλώνουμε μαζί, ο ένας με τον άλλον, και όχι χωριστά, και που θα δημιουργούμε αναμνήσεις, τις οποίες ελπίζουμε, ότι κάποτε θα αναπολούμε με αγάπη.
🌞16 καλοκαίρια εξερευνήσεων. Για να ανακαλύψουμε νέα μέρη, να ζήσουμε νέες περιπέτειες, ακόμα κι αν παραμείνουμε στην πόλη μας.

🌞16 καλοκαίρια με παιχνίδια στον κήπο, με μπάρμπεκιου, με παγωμένες φέτες από καρπούζι και παγωτό. Με κάμπινγκ και θερινό σινεμά και βουτιές σε πισίνες.

🌞16 καλοκαίρια που θα είναι αποκλειστικά δικός μου. Πριν γίνει ανεξάρτητος ενήλικας και αρχίζει να ψάχνει (και ευελπιστώ να βρίσκει) τους δικούς του «ανθρώπους» -τους κολλητούς του που θα τους νιώθει σαν οικογένεια.

🌞16 καλοκαίρια για εκδρομές, ταξίδια με καράβια και αεροπλάνα, που θα νιώθουμε σαν τουρίστες και θα χανόμαστε σε νέα μέρη.

🌞16 καλοκαίρια με λούνα παρκ, λεμονάδα, μαλλί της γριάς και γρανίτα.

🌞16 καλοκαίρια με αντηλιακά, τσιμπήματα από κουνούπια, πικ νικ σε πάρκα και πεζοπορία σε δάση.

🌞16 καλοκαίρια πριν μεγαλώσει, μετακομίσει και χτίσει τη δική του ζωή. Που θα περνά τα καλοκαίρια του μακριά μας, ανακαλύπτοντας τον κόσμο με φίλους ή με μια σύντροφο και θα μας στέλνει φωτογραφίες από τα διάφορα μέρη στα οποία θα πηγαίνει και θα μας ενημερώνει για τις περιπέτειές του.

Δεν θέλω να θρηνώ για κάτι που δεν έχω χάσει ακόμα, αλλά συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια. Και αφού δεν μπορώ να πατήσω «παύση» και να κάνω τις στιγμές να κρατήσουν λίγο ακόμα, θα προσπαθήσω να απολαύσω τη ζωή και να είμαι παρούσα σε κάθε μία από αυτές.

Γιατί πολύ γρήγορα, τα δύο γίνονται 10 και μετά 15 και μετά «Στο υπόσχομαι θα σε πάρω, μαμά».

Έτσι, όσο ακόμα έχουμε τις μέρες μας αυτές μαζί, θα γελάμε και θα τραγουδάμε και θα μένουμε ξύπνιοι έως αργά και θα κάνουμε κάμπινγκ στον κήπο. Θα κλείνουμε τα κινητά μας και θα περνάμε τις μέρες μας έξω και θα απολαμβάνουμε όλον τον χρόνο που έχουμε μαζί. 

Γιατί έχουμε ακόμα 16 χρόνια μαζί. Και είναι πολλά!»

netakias

από mother.ly

Το Χαμομηλάκι

Τα μεγάλα λόγια, τα κεράσια και το καλάθι

Όπου ακούς μεγάλα λόγια, πρόσεχε.
Κράτα μικρό καλάθι.

Έτσι λένε…
Και δεν έχουν και άδικο, αν το καλοσκεφτείς.

Ξέρεις…
Καμιά φορά εμείς οι άνθρωποι, έχουμε ανάγκη να πιαστούμε από κάπου.
Έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε, να κρατηθούμε από κάτι.
Και μόλις κάποιος αρχίσει τα ταξίματα, τις υποσχέσεις, τα γλυκόλογα, πράγματα που αντηχούνε όμορφα στα αυτιά μας, αμέσως παραλύουμε. 

Πέφτουμε. Τσιμπάμε.

Και αρχίζουμε και ελπίζουμε.
Μα στο τέλος απογοητευόμαστε. 

Στραπατσαριζόμαστε. Πέφτουμε, γινόμαστε ένα με το χώμα.

Όπου ακούς μεγάλα λόγια πρόσεχε.
Μη βιάζεσαι.
Άσε το χρόνο να δείξει, τι κρύβει ο καθένας…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι