Πολύ δυσάρεστη και φρικιαστική είδηση - Jury find Emma Wilson guilty of murdering 11-month-old Callum

Επειδή το κακό και το άσχημο κουράζει την ψυχή μας, επιλέγουμε να μην αναφερόμαστε αναλυτικά στις πολύ δυσάρεστες ειδήσεις. 
Για όποιον θέλει να ενημερωθεί, παραθέτουμε τα links:

* Μητέρα σκότωσε το 11 μηνών παιδί της και κατηγόρησε το άλλο της παιδί !
* Jury find Emma Wilson guilty of murdering 11-month-old Callum

She said Callum's two-year-old brother
had inflicted the vicious attack

Μείωσαν την ποινή στον βιαστή του 8χρονου αγοριού στην Κρήτη

Γιατί;;;;    

Σημαντική μείωση της πρωτόδικης ποινής σε βάρος του 74χρονου Ηρακλειώτη, που είχε καταδικαστεί για το βιασμό 8χρονου αγοριού το 2008, αποφάσισε το 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων.

... θα αποφυλακιστεί σύντομα...

Η πρωτόδικη ποινή των 21 χρόνων μετατράπηκε σε 14 χρόνια κάθειρξη ενώ η χρηματική ποινή των 300.000 ευρώ μειώνεται στις 100.000.

Με δεδομένο ότι ήδη έχει εκτίσει τα 5,5 χρόνια της ποινής του και το γεγονός ότι είναι ηλικίας άνω των 70 ετών, εκτιμάται πως αν μπορέσει να καλύψει αυτό το χρηματικό ποσό, θα αποφυλακιστεί σύντομα
Να σημειωθεί ότι στην απολογία του ο 74χρονος επέμεινε στην αθωότητά του.
 
Πηγή: cretalive.gr

Θα έρθεις παιδί μου για γιορτές;

Ναι, ναι μπαμπά… μόνος σου θα το ξεστολίσεις το δέντρο,
θα έχω φύγει «στα εξωτερικά»..

Πρακτικά θα το πάρουμε. Επιτρεπόμενη βαλίτσα, μια.
Χώρες transit 3. Βαθμοί Κελσίου 10, το πολύ. Προορισμός η φαμίλια, μια και απαράλλαχτη και ευτυχώς μεγάλη.


Έβαλα και ξυπνητήρι να μου θυμίσει
ότι είναι Χριστούγεννα, μην το ξεχάσω.

Δεν πάμε σπίτι -σπίτι μας είναι πια οι «Γαλλίες» που λέει και η γιαγιά μου- ας πούμε ότι πάμε διακοπές «εκεί που μεγαλώσαμε». Ώρα για ρακόμελα και πέρα δώθε με τον ηλεκτρικό. Ανυπομονησία φίλε μου.
Και πέρυσι φάγαμε μελομακάρονα, από πακέτο όμως που έφτασε με «ειδική πτήση» (καλά θα ήταν… ήρθε μετά από τα Χριστούγεννα αλλά δεν το λέμε για να μη πληγωθεί ο αποστολέας) τιγκα στις ευχές και στη γωνία τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο ένα ρόδι, «για το καλό».
Το πατήσαμε, παράπονο δεν έχω, στην πόρτα της φοιτητικής εστίας. Κάτι σαν να έλειπε όμως, κάπως το κοίταζα μετά το ρόδι, κάπως σαν να μου έλειπαν τα σπρωξίματα στη πόρτα για το ποίος θα μπει «με το δεξί». Μπήκα με το αριστερό από αντίδραση.

Ναι, φέτος θα έρθω μπαμπά για τις γιορτές.
Ζέστανε μου τον καναπέ… Ποιος ξέρει αν θα έχει δέντρο στο Σύνταγμα φέτος. Την Ακρόπολη θέλω να δω εγώ. Έχουμε και εδώ λαμπιόνια. Κουραμπιέδες δεν έχουμε. Άντε να ξεσηκώνεις πάλι συνταγές να εντυπωσιάσεις το συγγενολόι και να μένουν για την υπόλοιπη βδομάδα. Ανυπομονησία φίλε μου.
Πέρυσι έφαγα σε φαστφουντάδικο. Άτιμες εκείνες οι πατάτες οι τηγανητές, ακόμα το θυμάμαι. Μα πώς το έκανα εγώ αυτό; Έβαλα και ξυπνητήρι να μου θυμίσει ότι είναι Χριστούγεννα, μην το ξεχάσω. Φέτος το δέντρο θα το βάλουμε στη γωνία, στο μπαλκόνι. Να βλέπει η γειτονιά να καμαρώνει. Απροετοίμαστοι να πάμε, χωρίς τρίγωνο και κουμπαρά! Τρίγωνο θα βρω εκεί, δανεικό από τα ανιψιά και θα βγω στη γύρα. Ξέχασα καμιά δεκαριά στίχους από τα κάλαντα, αλλά δεν πειράζει. Εγώ θα τα λέω δωρεάν έτσι και αλλιώς, να μου φύγει ο σεβντάς! Που πέρυσι τα έβαλα δυνατά και μου χτύπησε ενοχλημένη η συμπαθέστατη γειτόνισσα. Μα σε ώρα κοινής ησυχίας, πού πας καημένη επαρχιώτισσα;

Έτοιμοι λοιπόν. Κανένα καλό τζιν για τη λειτουργία να πάρω, δεν αντέχω τις φωνές. Και τα δώρα, τόσες ώρες διάλεγα. Έτοιμη η βαλίτσα. Ανυπομονησία φίλε μου.
Τώρα που το σκέφτομαι, ένα πράμα δε μπορώ μονάχα. Κείνο το χέρι μωρέ μάνα, μη μου το κρατάς όταν αλλάζει ο χρόνος. Δε ξέρω πως το κάνεις αλλά πάντα το ξετρυπώνεις και μου το σφίγγεις. Πέρυσι, πρωτοχρονιά κράταγα αναψυκτικό, ήταν που έκανα δίαιτα ίσως… και κάπως το κοίταζα το κουτάκι και το έσφιγγα. Ήταν που είχε και πολύ κόσμο τριγύρω ίσως. Τι να πεις....

Γράμμα δεν έστειλα στον Αι-Βασίλη. Του έστειλα όμως χαιρετίσματα από που θα περνάει η πτήση μου, μη τυχόν και τον ρουφήξει και γυρίσουμε πίσω άρον άρον! Το νου σου άγιε-Βασίλη, με περιμένουν πόσα ζευγάρια μάτια, «να μας χτυπήσεις τηλέφωνο όταν φτάσεις, μη χαθούμε!». Αμάν αυτές οι γιορτές, πότε ήρθαν και μετράμε κρεμασμένους αγιο – Βασιληδες στα μπαλκόνια, πότε θα φύγουν, ούτε που θα το καταλάβουμε… Ναι, ναι μπαμπά… μόνος σου θα το ξεστολίσεις το δέντρο, θα έχω φύγει «στα εξωτερικά».

maga

Γκράφιτι Αγιογραφίας στους τοίχους της Αθήνας

ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ STREET ARTIST

    Αγιογραφίες σε γκράφιτι; Κι όμως όσο «ξένο» κι αν ακούγεται στους τοίχους της Αθήνας είναι γεγονός. Ο καλλιτέχνης που υπογράφει με το ψευδώνυμο «Φικος» είναι ένας μοντέρνος ζωγράφος – αγιογράφος που όπως όλοι οι «street artists» ή «καλλιτέχνες του δρόμου» κατά το ελληνικότερον προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να βάλει κυριολεκτικά τις δικές του πινελιές στην εικόνα της πόλης.

Ακόμη κι όταν τα θέματα του δεν προέρχονται από την χριστιανική πίστη αλλά από την ελληνική ιστορία ή τη μυθολογία, ο τρόπος που τα απεικονίζει είναι… αγιογραφικός μιας και αυτός είναι ο δικός του τρόπος να περνά το δικό του χριστιανικό μήνυμα.

Είναι ένα «πάντρεμα» της βυζαντινής με την σύγχρονη τέχνη.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ
Πριν λίγο καιρό δημιούργησε την σελίδα του στο διαδίκτυο www.fikos.gr όπου φιλοξενεί τα έργα του.

Σήμερα ξεκινά στο Λονδίνο η πρώτη του ατομική έκθεση εικόνων στην Sacred Space Gallery στο Notting Hill η οποία θα διαρκέσει μέχρι και τις 29 Δεκεμβρίου.

Βιογραφικό

O Φίκος γεννιέται το 1987 στην Αθήνα όπου και κατοικεί μέχρι σήμερα. Από μικρός ζωγραφίζει ό,τι βλέπει γύρω του, όπως κόμικ, τοπία, εικόνες κ.α.

Σε ηλικία 13 ετών ξεκινάει τις σπουδές του πάνω στη βυζαντινή ζωγραφική με δάσκαλο το Γιώργο Κόρδη, με τον οποίο και θα συνεργαστεί επαγγελματιικά 5 χρόνια στην εικονογράφηση ορθοδόξων ιερών ναών, ενώ παράλληλα εξελίσσει το προσωπικό ζωγραφικό του ιδίωμα.

Η θεματική της ζωγραφικής του, θρησκευτικής και κοσμικής, πηγάζει από τη χριστιανική ορθόδοξη παράδοση και την αρχαία ελληνική μυθολογία αντίστοιχα.

Τεχνικά, η ζωγραφική του παρουσιάζεται σε φορητά έργα (ιαπωνικό χειροποίητο χαρτί κολλημένο σε ξύλο) τα οποία ζωγραφίζονται με την τεχνική της αυγοτέμπερας και τοιχογραφίες στις οποίες χρησιμοποιεί ακρυλικά.

Έχοντας εργαστεί ως graffiti artist, αλλά και εικονογράφος ορθοδόξων χριστιανικών ναών, ο Φίκος συνεχίζει την εξελικτική του πορεία μέσω μεγάλων τοιχογραφιών σε δημοσίους χώρους. Η αξία αυτών των έργων είναι μοναδική, καθώς είναι η πρώτη φορά όπου η μνημειακή βυζαντινή τέχνη συναντά ένα σύγχρονο κίνημα όπως η street art.

Τα θέματα των τοιχογραφιών είναι σχετικά με τον τόπο στον οποίο ζωγραφίζονται, αλλά και διδακτικά. Η τοιχογραφική ζωγραφική του Φίκου δεν αποτελεί άλλη μια “αυτοέκφραση” του καλλιτέχνη, αλλά ένα κοινωνικό γεγονός, μια πραγματική “δημιουργία” (δήμος+έργο, έργο για το Δήμο-κοινωνία).

Δουλειά του, εκτός από την Ελλάδα, έχει παρουσιαστεί στη Γαλλία, Βουλγαρία, Αγγλία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Νορβηγία και Μεξικό, σε εκθεσιακούς χώρους και μουσεία, τηλεόραση και ραδιόφωνο, ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους.

Όνειρο του Φίκου είναι η διάδοση και καταξίωση της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι σαν ένα νοσταλγικό επίτευγμα του παρελθόντος, αλλά σαν ένα σύγχρονο οικουμενικό γεγονός.

Από το μυστικιστικό χαρακτήρα των κυκλαδικών ειδωλίων, την ουσιαστικότητα της γραμμής των αρχαιοελληνικών αγγείων και τη μνημειακότητα των βυζαντινών τοιχογραφιών, μέχρι τα επιτεύγματα των σύγχρονων καλλιτεχνικών ρευμάτων όπως ο μοντερνισμός και η street art, ο Φίκος επαναπροσδιορίζει τη σχέση της βυζαντινής παράδοσης με τη σύγχρονη κοινωνία, δημιουργώντας αυτό που συμβατικά θα ονομάσει “Σύγχρονη Βυζαντινή Ζωγραφική”.

Κείμενο Γιώργος Φερδής        

ΔΟΓΜΑ της ενημέρωσης 

Αγάπη δώσε ....



Julie De Waroquier

Κι ενώ οι μέρες τρέχουν
κι έχω θέματα πολλά στον αέρα και κατασκευές και Συμπόσια και Παιχνίδια με Λέξεις,
τα κάνω όλα στην άκρη
για να λαλήσω τις σκέψεις μου!

Γιατί κάπου ένιωσα να πνίγομαι. Κι όχι από το τρέξιμο, που ίσως και πλασματικά να δημιουργώ.
Κι έχω ψιλοκατηγορηθεί κιόλας. Κι ας τα περνάω στο ντούκου κάποιες φορές. Άνθρωπος είμαι κι εγώ. (Εντάξει...Λίγο παραπονιάρικος κάποιες στιγμές). Δεν ενοχλώ κανέναν.
Είμαι όσο μπορώ στις επάλξεις και δίνω με την καρδιά μου όπου μπορώ κι όσο μπορώ. Πόσο ενοχλητικό μπορεί να γίνει αυτό; Πόση καχυποψία υπάρχει θεέ μου;
Το μπλογκ αυτό εξαρχής ονομάστηκε Η ζωή είναι Ωραία! Όχι γιατί τα βλέπω όλα ρόδινα. Όχι γιατί δεν έχω κι ένα πόδι έξω από τη γης για ώρα ανάγκης! Αλλά γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ λίγη για να την περνάμε μέσα στη μιζέρια και στη θλίψη.
Όταν έχεις περάσει για ένα διάστημα κατάθλιψη κι έχεις βγει από αυτή, αγαπάς κι εκτιμάς έπειτα τα πάντα σε αυτή τη ζωή. Ακόμα και τα δύσκολα. Είμαι άνθρωπος που έχει σκεφτεί και το θάνατο. Κι είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένη κι αδελφωμένη με αυτόν. Όσο μπορώ. Δεν τον αποφεύγω ως σκέψη. Σε δύσκολες στιγμές τον είδα κι ως λύση. Ξέρω πως δεν είναι. Είναι φυγή.

Η λύση είναι να επιλέγεις τη ζωή. Να επιλέγεις τη χαρά. Ακόμα και μέσα από την εξαθλίωση. Θυμηθείτε τον άστεγο με το παγκάκι του ...Την ομορφιά που έχει διαμορφώσει γύρω του!

Το να επιδιώκεις να φτιάχνεις γύρω σου μέσα στη μαυρίλα μια δική σου πραγματικότητα κι ομορφιά δεν είναι στρουθοκαμηλισμός. Δεν είναι από ελαφρότητα του μυαλού! Έχεις αναρωτηθεί μήπως είναι Στάση Ζωής;

Πριν κρίνεις τους πάντες κοίτα πρώτα τον εαυτό σου!

Πριν σε πιάσουν οι φιλανθρωπίες σου (μόνο) τις μέρες των γιορτών σκέψου τι πρόσφερες στους ανύποπτους χρόνους!

Πριν τα βάλεις με αυτόν που είναι μέσα στη τρελή χαρά, αναρωτήσου πόση δύναμη επιστρατεύει ίσως για να είναι μέσα στη τρελή χαρά!

Αγάπη δώσε με όποιο τρόπο μπορείς!
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Γιατί να είναι και η συνεισφορά μας ίδια;

Για τη χαρά είχα ήθελα να γράψω σήμερα. Ξεστράστησα για λίγο μα το δρόμο και πάλι θα βρω!

Καλή σας μέρα!
@ριστέα
 Η ζωή είναι Ωραία!

«Δένδρο από γάλα»

Την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου

«Δένδρο από γάλα»

από τους Γιατρούς του Κόσμου

Χριστούγεννα με γάλα για όλα τα παιδιά

Χριστούγεννα με γάλα για όλα τα παιδιά

Μια σημαντική πρωτοβουλία υλοποιούν οι Γιατροί του Κόσμου και ζητούν τη συμμετοχή κάθε πολίτη.

Στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν ότι:    
"Tο Δένδρο από γάλα των Γιατρών του Κόσμου μεγάλωσε & απλώνει τα κλαδιά του σ’ όλη την Ελλάδα. Ελάτε να στήσουμε όλοι μαζί και φέτος ένα δέντρο από γάλα για να έχουν και αυτά τα Χριστούγεννα, όλα τα παιδιά ένα ποτήρι ζεστό γάλα.    
Μια μικρή αλλά σημαντική χειρονομία αγάπης και αλληλεγγύης σε μια περίοδο που η χώρα μας βιώνει ανθρωπιστική κρίση και όλοι έχουμε ανάγκη να κάνουμε κάτι μαζί.

Στην περσινή γιορτή μας η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Συγκεντρώθηκαν πάνω από 55.000 κουτιά γάλα και 4 τόνοι τρόφιμα.
Φέτος, σας περιμένουμε πάλι:
Στην Αθήνα στα Προπύλαια
(στον πεζόδρομο Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε' επί της Πανεπιστημίου, Στάση Μετρό Πανεπιστήμιο από τις 08:00-22:00)
enet