Monday 27 March 2017

Οι γιαγιάδες είναι «Εργαλείο εντοπισμού» του αυτισμού


Μπορεί οι γονείς να πιστεύουν ότι ξέρουν τα παιδιά τους καλύτερα από τον καθένα, όμως μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα φαίνεται να επιβεβαιώνει το γνωστό ρητό «του παιδιού μου το παιδί...»!Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Autism, οι γονείς συχνά παραβλέπουν τα ενδεικτικά συμπτώματα του αυτισμού, ενώ οι γιαγιάδες είναι συχνά αυτές που αναγνωρίζουν πρώτες τη διαταραχή.

Όπως διαπίστωσαν οι γιατροί που εκπόνησαν τη μελέτη, τα παιδιά που έχουν συχνή επαφή με τη γιαγιά και τον παππού διαγιγνώσκονται με τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος τέσσερις με πέντε μήνες νωρίτερα από άλλα παιδιά. 
Αυτό, τονίζουν, βοηθά ώστε το παιδί να λάβει όσο το δυνατόν νωρίτερα την απαραίτητη θεραπεία.
Στο πλαίσιο της μελέτης, σχεδόν 500 γονείς παιδιών με αυτισμό απάντησαν σε ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο. Σε δεύτερη φάση, οι γιατροί χορήγησαν ερωτηματολόγια σε σχεδόν 200 φίλους και συγγενείς της οικογένειας, τους οποίους πρότειναν οι ίδιοι οι γονείς.
Οι γονείς δήλωσαν ότι τα μέλη της οικογένειας έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη διάγνωση του παιδιού με κάποια διαταραχή του αυτιστικού φάσματος. 
Η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας καθώς και ο δάσκαλος του παιδιού ήταν τα άτομα που ήταν πιο πιθανό να εκφράσουν τις πρώτες ανησυχίες.
«Πολλοί γονείς αποφεύγουν να αναζητήσουν βοήθεια ώστε να προκύψει η διάγνωση για το παιδί, παρά το γεγονός ότι μπορεί να διαισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά» σχολιάζει ο Δρ Νάχουμ Σισερμάν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. 
«Συχνά παραβλέπουν τα σημάδια που υποδεικνύουν πρόβλημα και κάνουν τα στραβά μάτια, καθιστώντας τον ρόλο των κοντινών συγγενών και των φίλων καίριο στην έγκαιρη διάγνωση και την παροχή βοήθειας στο παιδί».

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η τακτική επαφή με τη γιαγιά συσχετίστηκε με ταχύτερη κατά πέντε μήνες διάγνωση, ενώ η επαφή με τον παππού με σχεδόν κατά τέσσερις μήνες ταχύτερη διάγνωση.
Τα νέα ευρήματα, εκτιμούν οι ερευνητές, υποδεικνύουν ότι υπάρχουν ευκαιρίες για ταχύτερη διάγνωση του αυτισμού εάν οι γονείς είναι διατεθειμένοι να συμβουλευτούν φίλους και συγγενείς. Παλαιότερες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η ταχύτερη διάγνωση έχει μακροπρόθεσμα οφέλη για τη γενικότερη συμπεριφορά του παιδιού, την ευφυΐα του και τις κοινωνικές δεξιότητές του.

Ένας στους τέσσερις (ποσοστό 25%) είπε πως οι άνθρωποι που βρίσκονται πιο κοντά στην οικογένεια υποπτεύθηκαν ότι ίσως το παιδί αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα πριν το υποψιαστούν οι ίδιοι. 

Σχεδόν ένας στους δύο φίλους/συγγενείς δήλωσαν ότι είχαν υποπτευθεί ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί πριν μάθουν για σχετικές ανησυχίες από την πλευρά των γονέων. 

«Το λάχανο που περγελάς στην πόρτα σου φυτρώνει»
Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Ό,τι κοροΐδεύεις το λούζεσαι…
Γράφει η Μορφούλα Παναγιωτοπούλου

Μη λες «μεγάλα» λόγια. Κλασική μεταφορική ρήση του λαού μας. Χιλιοειπωμένη, σε διάφορες εποχές κι ανάλογες συζητήσεις. Είτε ως συμβουλή, είτε ως αστείο, είτε ως κώδικας. 

Σας έτυχε λοιπόν, να «ξυπνήσετε» ένα πρωί και να συνειδητοποιήσετε πώς όσα κατακρίνατε ή όσα «φοβόσασταν» και απορρίψατε έχουν συμβεί ή τα κάνατε; 
Είναι εκείνη η στιγμή, που έρχεται μετά από ένα εντελώς συνηθισμένο περιστατικό και αντιλαμβάνεσαι, ότι τελικά ναι, είπες «μεγάλα» λόγια.
Από μικροί έχουμε το συνήθειο, διότι αυτό βλέπαμε κι έτσι μας έμαθαν, να κρίνουμε πολλά, να βάζουμε ταμπέλες, να βρίσκουμε εύκολα λάθη και ψεγάδια στις πράξεις των άλλων. 
Αν το σκεφτείτε τους βλέπαμε όλους μεγάλους και μακρινούς και λέγαμε ότι «εγώ ποτέ δε θα το έκανα έτσι» ή «εγώ ποτέ δε θα γίνω σαν αυτόν». 
Άλλες δύο παγίδες μας. Το ποτέ και το πάντα. 
Και πάλι κάποιοι πριν από εμάς, που έμαθαν λόγω χρόνου και πείρας, μας το έλεγαν. Είναι δυο λέξεις χίμαιρες, καλύτερα να μην τις κυνηγάς.Βλέπαμε τους μεγαλύτερους εμμονικούς και δοσμένους στη δουλειά τους τόσο πολύ που ξεχνούσαν τα πάντα κι αναρωτιόμασταν, μα είναι δυνατόν να ξεχνά, πως έχει και ζωή; 
Γινόμασταν αυστηροί και δηλώναμε πως εμείς θα τα ισορροπούσαμε όλα. Θα καταφέρναμε να μην αφήσουμε τίποτα στο περιθώριο και δε θα γινόταν η δουλειά αυτοσκοπός μας. Και κάπου στην πορεία, έγινε. 
Είμασταν παρόντες σε συζητήσεις μεγαλυτέρων και ακούγαμε απόψεις τόσο συντηρητικές που μας «σόκαρε» ο αναχρονισμός τους και συλλογιζόμασταν, πως εμείς δε θα γίνουμε έτσι, θα συμβαδίζουμε με τις εποχές. 
Μόνο που στην πορεία είδαμε πως οι εποχές είναι ικανές να ξεπεράσουν τον άνθρωπο κι όσα σκέφτεται. Τελικά γίναμε κι εμείς κάποιοι που μπορεί να «σοκάρουν», και ίσως κάποιοι μας βλέπουν ήδη με τον τρόπο που κάποτε ακυρώναμε.

Παρατηρούσαμε τους άλλους να κάνουν λάθη, επειδή τα κρίναμε εμείς έτσι. 
Είτε στις σχέσεις με τα παιδιά τους, τους θεωρήσαμε υπερπροστατευτικούς, σκληρούς, ελαστικούς, αποστασιοποιημένους, αδιάφορους. 
Είτε στην καθημερινότητά τους, σε σχέση με τους άλλους, τους χαρακτηρίσαμε ανώριμους, εγωιστές, ανεκτικούς, δειλούς. Τους κρίναμε πίσω από τις μεγάλες δηλώσεις που κάναμε εμείς, από μακριά κι εκ του ασφαλούς για τις αποφάσεις τους. Γιατί επί της ουσίας αυτές τις καταστάσεις απλώς τις παρατηρούσαμε, δεν είχαμε τις ίδιες ευθύνες ή δεν βιώναμε τα ίδια προβλήματα με τους πρωταγωνιστές τους, ώστε να ξέρουμε.
Τελικά όσο μεγάλες δηλώσεις κι αν συνεχίσαμε να κάνουμε, τόσο εύκολα ήρθε και μας συνάντησε και μια άλλη λαϊκή φράση που μας παρότρυνε να κρατάμε μικρότερο καλάθι, σε σχέση με τα βαρύγδουπα που δηλώσαμε. 
Αντιληφθήκαμε κάποιοι λοιπόν, ότι όσο εύκολα τίθενται οι ταμπέλες στους άλλους, τόσο γρήγορα κάναμε κι εμείς όσα κρίναμε. 
«Ξυπνάμε» λοιπόν εκείνη τη στιγμή και ως déjà vu, βλέπουμε κάποιον άλλο στη θέση που είμαστε εμείς τώρα, να λέει ή να κάνει ακριβώς, όσα κάνουμε εμείς σήμερα.
Όπως δεν γίναμε όσα φοβόμασταν, έτσι ούτε οι πράξεις των άλλων ήταν πάντα λανθασμένες. Απλώς όσο μεγαλώνουμε καλό θα είναι να καταλάβουμε, πως δεν είναι λάθος να παραδεχτούμε ότι κρίνουμε βιαστικά και πολλές φορές χωρίς να «ακούσουμε» τις συνθήκες ή το γιατί των άλλων ανθρώπων. 
Δεν μπορούμε να κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια και ούτε εκ του ασφαλούς, μακριά από ξένες καταστάσεις να «βροντοφωνάζουμε» ότι εμείς είμαστε τέλειοι σε όλα.Γι’ αυτό τα «μεγάλα» λόγια, καλό θα ήταν να στέκονται μικρά και μακριά μας, ώστε να μη μας οδηγήσουν σε μεγάλα λάθη και στο τέλος, αυτά τα ίδια μας χαρακτηρίσουν μεγάλους χαμένους.

Εισάγοντας την έννοια του χρόνου στο παιδί…

Θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι το μικρό σας να μπορεί να διαβάσει ένα ρολόι, αλλά μέχρι τότε προλαβαίνετε να του διδάξετε τα βασικά για τον χρόνο!
Ο χρόνος είναι σχετικός και αυτό ισχύει απόλυτα για ένα νήπιο, το οποίο δεν μπορεί ακριβώς να κατανοήσει την έννοια του λεπτού, της ώρας, της ημέρας και του μήνα. 
Τα νήπια αλλά και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας τείνουν να ζουν στο τώρα και δυσκολεύονται πολύ να κατανοήσουν ότι πρέπει να περιμένουν κάποιες ώρες για να τους πάει η μαμά τους στην παιδική χαρά ή ένα μήνα για να γιορτάσουν τα γενέθλιά τους. 
Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι να ικανοποιήσετε την περιέργειά του για το πότε θα γίνουν όσα περιμένει και να κάνετε μια πρώτη εισαγωγή στην έννοια του χρόνου. 
Ξεκινήστε από τα μικρά μεγέθη
Αν πείτε στο παιδί σας ότι θα επισκεφθείτε τη γιαγιά του σε μια εβδομάδα μην ξαφνιαστείτε αν καθημερινά σας ρωτάει «θα φύγουμε τώρα;». 
Ξεκινήστε την εκπαίδευση ορίζοντας μικρότερα χρονικά πλαίσια στα οποία είναι πιο εύκολο να προσαρμοστεί. 
Αν το μικρό σας αποκτήσει εμπειρία σχετικά με το πόσος χρόνος είναι κάποια λεπτά θα γίνει πιο υπομονετικό αλλά και θα μπορεί να ανταπεξέλθει πιο εύκολα σε μικρές καθημερινές αναμονές, (π.χ. το κέικ πρέπει να κρυώσει για 15 λεπτά πριν το κόψουμε).
Για να κατανοήσει τη διάρκεια που έχουν τα 5 λεπτά, συνδέστε τον χρόνο με μια δραστηριότητα. 
Για παράδειγμα ενημερώστε το ότι θα φύγετε από την παιδική χαρά σε 5 λεπτά και αρχίστε να τα μετράτε έτσι ώστε να καταλάβει πόσο διαρκούν. Έτσι θα συνδέσει τη διάρκεια με το πόσες φορές θα προλάβει να κάνει τσουλήθρα.
Όταν το μικρό σας αντιληφθεί τη διάρκεια των 2 με 5 λεπτών, προχωρήστε σε μεγαλύτερης διάρκειας χρονικά πλαίσια, όπως τα 10 λεπτά. 
Για να κατανοήσει τη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια συγκρίνετέ την με κάποια δραστηριότητα. Πείτε του λόγου χάρη ότι η επίσκεψη στον γιατρό θα διαρκέσει όσο το δείπνο σας ή ότι θα παραμείνετε στο σούπερ μάρκετ για να ψωνίσετε ίδιο χρόνο με αυτόν που διαρκεί ένα επεισόδιο από τα αγαπημένα του κινούμενα σχέδια.

Εξηγήσεις φιλικές προς τα παιδιά
Αντί να εστιάζετε σε συγκεκριμένη ώρα και ημερομηνία, προσπαθήστε να περιγράψετε την ώρα συνδέοντάς τη με κάποιο γεγονός της καθημερινότητας του μικρού σας. 
Πείτε του ότι θα δείτε όλοι μαζί ταινία στις 20.30, λίγο μετά το βραδινό ή ότι η ώρα είναι 13.00, σχεδόν δηλαδή ώρα για να φάτε το μεσημεριανό σας.
Εάν θέλετε να δώσετε στο μικρό σας ένα περιθώριο να παίξει πριν διακόψετε την δραστηριότητά του για να το βάλετε, λόγου χάρη, για ύπνο, πείτε του το χρονικό διάστημα που θα του αφήσετε και παράλληλα δώστε του και ένα οπτικό ερέθισμα. 
Με άλλα λόγια, μην του πείτε μόνο ότι θα συνεχίσει να παίζει για άλλα 10 λεπτά αλλά και πως θα πρέπει να σταματήσει μόλις το μεγάλο δαχτυλάκι του ρολογιού δείξει τον αριθμό 2.

Ενώ τα παιδιά έχουν την ικανότητα να απαριθμήσουν τις ημέρες της εβδομάδας με τη σειρά, αυτό που στην πραγματικότητα ακολουθούν είναι ένα πρότυπο και όχι ότι το Σάββατο είναι δύο μέρες μετά την Πέμπτη. 
Για να δώσετε στο μικρό σας να καταλάβει ότι οι 7 ημέρες κάνουν μια εβδομάδα, αναφέρετε τι ημέρα είναι κάθε πρωί.

Οπτικοποίηση της πληροφορίας
Το παιδί σας θα μπορεί να αφομοιώσει περισσότερες πληροφορίες αν μπορεί να δει τι συμβαίνει. 
Ένας καλός τρόπος είναι η κλεψύδρα. 
Πείτε του πως σε πέντε λεπτά ή μόλις τελειώσει η κλεψύδρα θα πρέπει να κάνει μπάνιο. 
Αν περιμένει κάτι να γίνει μετά από πολύ καιρό, αγοράστε ένα ημερολόγιο, σημειώσετε την ημέρα που κάποιος θα έρθει ή που έχει τα γενέθλιά του και πείτε του κάθε βράδυ να σβήνει μια ημέρα από το ημερολόγιο. Έτσι θα μπορεί να μετρήσει τις ημέρες που χρειάζεται να περιμένει.
Δοκιμάστε ακόμα να εισάγετε το ρολόι. 
Τοποθετήστε ένα ψηφιακό ρολόι στο δωμάτιο του και πείτε του πως πρέπει να παραμείνει στο κρεβάτι του μέχρι το πρώτο νούμερο να γίνει 7. 
Σε ρολόι χειρός μετακινήστε τους λεπτοδείκτες και συνδέστε την ώρα που του δείχνετε με αυτό που κάνετε καθημερινά εκείνη την ώρα (14.00 η ώρα, ώρα για φαγητό).

Δημοσιευτηκε από BABYRADIO.GR

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki