Sunday, 14 July 2019

Η Google δεν είναι γιατρός - Cyberchondria

Ο πονόλαιμος μπορεί να είναι σύμπτωμα καρκίνου, οι πόνοι στην κοιλιά ίσως οφείλονται σε σπαστική κολίτιδα, οι κράμπες στα πόδια σε υπερβολική κόπωση. 
Αυτές είναι μόνο λίγες από τις χιλιάδες διαγνώσεις που κάνει καθημερινά ο … dr Google!  
Έχει συμβεί σε όλους μας να έχουμε αισθανθεί έναν πόνο και να έχουμε προστρέξει στο Google, αναζητώντας τις πιθανές του αιτίες. 
Το 81% των χρηστών του Ίντερνετ αναζητούν στον κυβερνοχώρο πληροφορίες που αφορούν την υγεία τους, με αποτέλεσμα πολλοί να οδηγούνται σε λάθος συμπεράσματα και να τους κυριεύει ο πανικός. 

Το φαινόμενο Cyberchondria έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας… Αν ανήκετε κι εσείς στην κατηγορία ανθρώπων που έχουν αντικαταστήσει τον γιατρό με το … ποντίκι του υπολογιστή, οι γραμμές που ακολουθούν σας… αφορούν!
Αν κάθε περίεργη ενόχληση, αντί να σας οδηγεί στο σαλονάκι του γιατρού, σας φέρνει μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή να ψάχνετε σε site υγείας για τις παθήσεις που αντιστοιχούν στα συμπτώματά σας, τότε μάλλον ανήκετε στην κατηγορία των cyberchondriacs
O –ελληνιστί- κυβερνοχόνδριος είναι εκείνος που αναζητά πληροφόρηση για θέματα υγείας μέσω Διαδικτύου. 
Οι ειδικοί κρούουν των κώδωνα του κινδύνου, καθώς σύμφωνα με έρευνες, ενώ ένας στους δύο κάνει αυτοδιάγνωση με τη βοήθεια του Ίντερνετ, μόνο ένας στους τέσσερις ελέγχει την εγκυρότητα της πηγής αναζήτησης πληροφοριών. 
Η χώρα μας, μάλιστα, συγκαταλέγεται στις χώρες που εμφανίζουν την πιο ραγδαία αύξηση χρήσης των site υγείας.
Σίγουρα δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε τη δύναμη του Διαδικτύου αλλά και την πολύτιμη βοήθειά του όσον αφορά στην πληροφόρησή μας, όμως υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, που είναι η λανθασμένη αυτοδιάγνωση που οδηγεί είτε σε εφησυχασμό, είτε σε …πανικό!

Το να κάνουμε αναζητήσεις για ιατρικά συμπτώματα, προσπαθώντας να διαγνώσουμε μόνοι μας κάποιο πρόβλημα υγείας, είναι μια πρακτική η οποία όχι μόνο δεν έχει νόημα, αλλά είναι και πολύ επικίνδυνη… 

Ας δούμε όμως το θέμα πιο αναλυτικά.

Το Διαδίκτυο βλάπτει σοβαρά την υγεία;
Παλαιότερα η πληροφόρηση για ιατρικά θέματα προερχόταν από εγκυκλοπαίδειες ή από βιβλία με ιατρικά θέματα. Σήμερα, με την ευρεία διάδοση του Διαδικτύου είναι πιο εύκολο από κάθε άλλη φορά να αποκτήσει κάποιος τις πληροφορίες που επιθυμεί για οποιαδήποτε πάθηση. Αυτό που πολλοί φαίνεται να αγνοούν ωστόσο, είναι πως τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματα τέτοιων αναζητήσεων είναι λανθασμένα και μη έγκυρα. 
Δυστυχώς, η τεράστια αυτή πηγή πληροφόρησης που ακούει στο όνομα Ίντερνετ, είναι η …Disneyland των υποχόνδριων!
Ο κατά φαντασία ασθενής ανατρέχει συνέχεια στον κυβερνοχώρο, αναζητώντας ασθένειες με συμπτώματα που συμπίπτουν με τα δικά του. Κάποιες φορές μπορεί να καθησυχαστεί, κάποιες άλλες όμως του δημιουργούνται ακόμη περισσότερες ανησυχίες. Νιώθει καχυποψία και πολλές φορές αμφισβητεί ακόμη και τον γιατρό του, όταν τελικά φτάσει σε αυτόν, που δεν του σύστησε τη θεραπεία ή τις εξετάσεις που βρήκε στο Ίντερνετ.
Οι ίδιοι οι γιατροί αναφέρουν χαρακτηριστικά, πως φθάνουν καθημερινά στο γραφείο τους ασθενείς με χαρτιά που έχουν εκτυπώσει από το σπίτι και προσπαθούν να τους πείσουν για την ασθένεια που νομίζουν πως έχουν. 
Το φαινόμενο Cyberchondria έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, με τους γιατρούς να αναρωτιούνται για το ποια θα πρέπει να είναι τα μέτρα αντιμετώπισης του φαινομένου.

4 λόγοι για να ξανασκεφτείτε αν θα πατήσετε το κλικ!

Το Ίντερνετ δεν είναι πάντα έγκυρο: 
Μπορεί ο κυβερνοχώρος να είναι ένα παράθυρο προς την πληροφόρηση, ακριβώς όμως επειδή είναι ανοιχτό για όλους και δεν υπάρχουν περιορισμοί, μπορεί ο καθένας να ποστάρει τις προσωπικές του εμπειρίες πάνω σε θέματα υγείας και αυτό να καταστεί επικίνδυνο! 
Για αυτό, καλό θα είναι πριν επισκεφτείτε μια ιστοσελίδα, να ελέγξετε τις πηγές της και να διασταυρώσετε αν είναι τεκμηριωμένες και αξιόπιστες. 

Μην πιστεύετε ό,τι διαβάζετε: 
Υπάρχουν πολλά συμπτώματα, που μπορεί να υποδηλώνουν είτε ασήμαντα είτε πολύ σημαντικά προβλήματα υγείας. 
Επειδή όμως δεν είμαστε γιατροί και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε ποια κατηγορία ανήκουμε δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση επειδή κάποιος πήρε το τάδε φάρμακο και είδε αποτελέσματα, να το πάρουμε και εμείς. 
Εδώ ισχύει το ρητό που μας έλεγαν από παιδιά «Δηλαδή αν πηδήξω από το παράθυρο, θα πηδήξεις και εσύ;».

Σκεφτείτε λογικά: 
Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχε το Ίντερνετ, καλούσαμε τον γιατρό μας, του λέγαμε τα συμπτώματά μας και αυτός κρίνοντας την σοβαρότητα ή μη της κατάστασής μας καλούσε στο ιατρείο του για μια εκτενέστερη εξέταση. 
Αν σκεφθούμε μάλιστα, ότι ακόμη και οι ίδιοι οι γιατροί συχνά ζητούν τη γνώμη συναδέλφων τους σε κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις για να σιγουρευτούν για τη διάγνωση, εσείς πώς παραδίδετε αμαχητί μία τέτοια σημαντική διαδικασία στο… Ίντερνετ; 

Προστατέψτε τον εαυτό σας: 
Ακόμη και ο πιο ψύχραιμος άνθρωπος θα λυγίσει μόλις διαβάσει ότι τα συμπτώματα που έχει ίσως είναι σημάδια καρκίνου. Μετά από αυτό σίγουρα οι επισκέψεις στους γιατρούς θα αυξηθούν λόγω των ψυχοσωματικών που θα σας δημιουργηθούν και άγχος θα διαδεχθεί ο πανικός! 
Μην ψάχνετε ποτέ για συμπτώματα σε διάφορα ιατρικά sites. Διαχειριστείτε με ψυχραιμία το οποιοδήποτε θέμα υγείας προκύψει και επισκεφτείτε τον οικογενειακό σας γιατρό – αυτός είναι ο μόνος αρμόδιος για να σας συμβουλεύσει. Σε αντίθετη περίπτωση, ετοιμαστείτε για κρίσεις… πανικού… 

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Μόνο οι δυνατοί ξέρουν να ζητάνε συγγνώμη»

Ένα συγκινητικό γράμμα μιας γιαγιάς στην εγγονή της
Μια γιαγιά έγραψε αυτό το γράμμα στην νεογέννητη εγγονή της.

— Αγαπημένη μου, θα μπορούσα να γράψω αυτό το γράμμα στη μαμά σου, πριν 25 χρόνια… Αλλά τότε ήμουν μόλις 25 ετών, και με απασχολούσαν άλλα προβλήματα: τι να ταΐσω την οικογένεια, πως να πάω την κόρη μου στον παιδικό σταθμό και να μη χάσω μάθημα στο πανεπιστήμιο. Ο παππούς σου δούλευε στη βραδινή βάρδια και δε μπορούσε να με βοηθήσει, όταν η μαμά σου έκλαιγε τα βράδια από παιδικές αρρώστιες. Τώρα είμαι 50 ετών, και μάζεψα αρκετή εμπειρία, που θέλω να την μοιραστώ μαζί σου. Δεν σου εγγυώμαι ότι ξέρω τα πάντα για τη ζωή, αλλά στη τελική είμαι η γιαγιά σου και θέλω να είσαι ευτυχισμένη. Οι συμβουλές μου θα σου χρειαστούν!


Μη φοβηθείς να πέσεις
Κάνε βόλτες με ποδήλατα, σε κούνιες, σε πατίνια και μη φοβηθείς να πέσεις. Θα πονέσεις, αλλά χάρη σε αυτό θα μάθεις να είσαι γρήγορη και να σηκώνεσαι, όταν θα θέλεις να κλάψεις.

Μη φοβηθείς να λες την άποψή σου
Δεν είσαι υποχρεωμένη να σιωπάς, αν κάτι δε σου αρέσει ή όταν δεν συμφωνείς. Μη κρύβεις τη γνώμη σου, ούτε για χάρη της φιλίας ούτε της αγάπης. Αν δε σε ακούνε ή απαιτούν να είσαι πιστή, τότε τέτοια αγάπη ή φιλία δεν αξίζει.

Μη ντραπείς να ζητήσεις συγγνώμη
Μόνο οι δυνατοί ξέρουν να ζητάνε συγγνώμη και να παραδέχονται το λάθος τους, και θέλω να μεγαλώσεις ακριβώς έτσι. Είναι δύσκολο να πεις «Συγχώρεσέ με, έκανα λάθος. Πως μπορώ να διορθώσω την κατάσταση;»Αλλά πρέπει να μάθεις, και μετά κανείς δε θα μπορεί να σε νικήσει.

Μη φοβηθείς να πάρεις κακό βαθμό
Η βάση δεν είναι και άσχημος βαθμός. Θα σου υποδείξει τα αδύνατα σημεία σου. Θα γνωρίζεις έτσι τι πρέπει να δουλέψεις. Ο χαμηλός βαθμός δε σημαίνει, ότι είσαι ανόητη. Είναι απλά ένα κίνητρο για δράση.

Μη φοβηθείς να μην είσαι δημοφιλής
Όσο οι άλλοι θα κάνουν πάρτυ και θα φωτογραφίζονται παρέα, εσύ μπορείς να μάθεις να ρίχνεις τέλεια με τόξο, να καβαλάς ένα άλογο, να μάθεις μια τέχνη. Όσο οι άλλοι στα 18 τους ακόμα θα αναζητούν πόσο δημοφιλείς είναι, εσύ θα είσαι σε θέση να ταξιδέψεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι πιθανότητες είναι άπειρες.

Μη φοβηθείς να είσαι παράξενη
Η γιαγιά σου δε φοβάται!

Μη φοβηθείς να ερωτευτείς!
Η αγάπη θα σου γυρίσει πίσω. Να χαίρεσαι που επιτέλους μεγάλωσες.

Μη φοβηθείς το πρώτο φιλί
Πίστεψε τη γιαγιά σου, ότι είναι εκπληκτικό! Μη φοβηθείς, όλες οι γυναίκες φιλάνε φανταστικά, μιας και είναι στο αίμα μας.
Μη φοβηθείς να παντρευτείς ή το αντίθετο να μη παντρευτείς
Όταν θα μεγαλώσεις, δεν θα αφορά κανέναν αν θα φοράς βέρα ή όχι. Αλλά αν αποφασίσεις, ότι ο γάμος και η οικογένεια είναι αυτό που θέλεις, προσπάθησε να γνωρίσεις τον άνθρωπό σου, και όλα θα γίνουν. Ακόμα και τα πεταμένα άπλετα ρούχα δε θα σε πειράζουν. Αλλά θα έχεις κάποιον να σου κάνει μασάζ τα βράδια ή κάποιον να βγάλετε παρέα τον σκύλο βόλτα.

Μη φοβηθείς να γεννήσεις
Δε θα σου πω ψέμματα, πονάει. Αλλά είναι το πιο όμορφο πράγμα, που μπορεί να συμβεί στη ζωή μιας γυναίκας.

Μη φοβηθείς το διαζύγιο
Στη ζωή συμβαίνουν διάφορα. Κυρίως μην απελπίζεσαι και μην κλείνεσαι στον εαυτό σου. Το διαζύγιο δεν είναι το τέλος του κόσμου. Είναι η αρχή από κάτι νέο, και πιθανόν κάτι περισσότερο ενδιαφέρον.

Μη φοβηθείς τη μοναξιά
Μερικές φορές η μοναξιά είναι απαραίτητη. Είναι και ευχάριστη. Αλλά δεν είναι για πολύ. Ξέρω την οικογένειά μας.

Μη φοβηθείς να κλάψεις
Τα δάκρυα είναι η επιλογή του δυνατού. Είμαι δυνατή και κάνω αυτό που θέλω. Θέλω γελάω, θέλω κλαίω, θέλω πετάω όλα τα πράγματά μου στο σπίτι.

Μη φοβηθείς να δοκιμάζεις νέα πράγματα
Μη σκέφτεσαι την ηλικία ή τι θα πουν οι άλλοι. Πάρε από τη ζωή τα καλύτερα, και δεν έχει σημασία πόσο ανόητη είναι η επιθυμία σου.

Μη φοβηθείς να γεράσεις
Με τον καιρό θα εκτιμήσεις την ζωή και θα αγαπήσεις τους κοντινούς σου. Και μπορεί και εσύ να γράψεις ένα γράμμα στα εγγόνια σου.

Μη φοβηθείς να χάσεις τους αγαπημένους σου
Αμφέβαλλα αν αξίζει να στο γράψω αυτό. Οι απώλειες είναι αναπόφευκτες. Αλλά η αγάπη δεν χάνεται…

Σε αγαπάω, η γιαγιά σου.

fanpage.gr
enallaktikidrasi.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αυτά που έμαθα συζητώντας με το παιδί μου

Από τότε που γεννήθηκε ο γιος μου, έχω μάθει πολλά από αυτόν. Τα παιδιά θα σας διδάξουν όλων των ειδών τα πράγματα. Πολλά από αυτά τα μαθήματα είναι απροσδιόριστα, προέρχονται από την παρατήρηση της φυσικής συμπεριφοράς των παιδιών, κάτι εντελώς ανεμπόδιστο από προκαταλήψεις, φόβο ή προκαθορισμένες έννοιες κάθε είδους.
Ωστόσο, αρχίζετε πραγματικά να μαθαίνετε πολλά, όταν μεγαλώνουν αρκετά, ώστε να μπορούν να μιλήσουν. Τα παιδιά λένε τα πιο τρελά πράγματα, κάποια από αυτά απίστευτα αστεία, κάποια άλλα όμως εξαιρετικά εύστοχα. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι γνωρίζω τι θα φέρουν τα επόμενα δέκα χρόνια για εμάς, αλλά τώρα ο μεγαλύτερος μου γιος είναι έξι ετών και υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που έχω αποκομίσει από τις συζητήσεις μαζί του. Δεν γνωρίζω ποιος ήταν αυτός που πρώτος είπε ότι ο δάσκαλος μαθαίνει περισσότερα από τον μαθητή, απ΄ό,τι το αντίθετο, αλλά είναι πέρα για πέρα αλήθεια.

Να τρία σημαντικά πράγματα που έμαθα από το παιδί μου

1. Οι άνθρωποι είμαστε συναισθηματικά «σφουγγάρια»
Τα παιδιά εσωτερικεύουν τα πάντα. Ασχέτως του τι συμβαίνει γύρω του, ο γιος μου απορροφά τα πάντα και αυτό το γεγονός αλλάζει το πώς μιλά, αντιδρά και πράττει σε σχέση με τους άλλους. Είναι εκπληκτικό το να παρατηρεί κανείς αυτή τη διαδικασία να λαμβάνει χώρα, όταν τα παιδιά είναι ακόμα τόσο μικρά. Εντούτοις, αυτό δε σταματά στην παιδική ηλικία- απλά είναι δυσκολότερο να το διακρίνουμε αργότερα.
Αυτή η συνεχής κατάσταση απορρόφησης συνεχίζεται και στα ενήλικα χρόνια και μάς επηρεάζει με πραγματικά αξιοσημείωτους τρόπους: Οι άνθρωποι από τους οποίους περιτριγυρίζεστε, καθορίζουν πραγματικά το ποιοι θα γίνετε. Τα πράγματα που ακούτε, διαβάζετε και παρακολουθείτε, επηρεάζουν το πώς νιώθετε για τον εαυτό σας, τον κόσμο γύρω σας, αλλάζουν ακόμα και το πώς συμπεριφέρεστε. Και όλα αυτά μαζί επηρεάζουν τη στάση σας απέναντι στη ζωή.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που χρειάζεται να προσέχω για το τι απορροφά ο γιος μου, από τα τηλεοπτικά προγράμματα μέχρι τα παιχνίδια, τους φίλους που κάνει και όλα τα υπόλοιπα, έτσι κι εσείς χρειάζεται να προσέχετε επίσης ποια είναι τα ερεθίσματά σας και τι απορροφάτε τελικά- γιατί στην κυριολεξία αυτά είναι που σας διαμορφώνουν.

2. Η οπτική γωνία αλλάζει τα πάντα
Συχνά, τα παιδιά βλέπουν τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία απ’ ότι εμείς οι ενήλικες και αυτό μπορεί να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δικός μας τρόπος μπορεί να είναι και λάθος ή τουλάχιστον λίγο διαστρεβλωμένος.
Ορισμένες φορές, ο γιος μου θα πει κάτι που θα με κάνει να σαστίσω. Μπορεί να μιλάμε για κάτι που συμβαίνει στον κόσμο, κάτι νέο που μπορεί να του διδάσκω ή που έμαθε ο ίδιος στο σχολείο, όπως για μια διαφορετική κουλτούρα ή έναν πόλεμο, ακόμα και κάτι σχετικό με την επιστήμη, και ξαφνικά θα μου κάνει μια ερώτηση, στην οποία δεν θα ξέρω τι να απαντήσω.
Και άλλες φορές, δεν είναι τόσο η διαφορετική οπτική που θα εκφράσει ένα παιδί και θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεστε ή νιώθετε, όσο το ότι τελικά επιβεβαιώνει αυτό που ήδη γνωρίζατε βαθιά μέσα σας. Αυτό το παιδί, χωρίς κανένα κοινωνικό φίλτρο ή προκατάληψη (στοιχεία που ένας ενήλικας έχει), θα εκφράσει αυτό που σκέφτεται, επειδή δεν βλέπει λόγο να πει ψέματα, δεν έχει κανένα λόγο να κακομεταχειριστεί τα ζώα ή να πληγώσει κάποιον άλλο κλπ.
Ως ενήλικες, αν μπορούμε να μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα από μια φρέσκια, νέα οπτική γωνία, όπως συχνά κάνουν τα παιδιά, δεν θα είμαστε μόνο πιο ευτυχισμένοι (κάνοντας και τους γύρω μας λίγο πιο ευτυχισμένους επίσης), αλλά θα μπορέσουμε και να αξιοποιήσουμε τη δημιουργικότητά μας και να επιλύσουμε προβλήματα πιο αποτελεσματικά, δεξιότητες που αξίζει να εκμεταλλευτούμε.

3. Η ικανότητά μας να εκφραζόμαστε επιδρά στην ευεξία μας
Ορισμένες φορές, ο μικρότερος γιος μου δυσκολεύεται να επικοινωνήσει το πώς νιώθει για κάτι. Είναι τεσσάρων, οπότε βρίσκεται σε εκείνη την ηλικία όπου μπορεί να μιλήσει καλά, αλλά δεν γνωρίζει απαραιτήτως πώς να περιγράψει επαρκώς ορισμένα πράγματα.
Όταν δεν γνωρίζει μια λέξη, για παράδειγμα, θα εκνευριστεί, επειδή δεν θα έχει καταφέρει να αποκαλύψει σωστά το πώς νιώθει. Αυτή η ανικανότητα να μας εκφράσει το πώς νιώθει προκαλεί σύγχυση (και αποτελεί βασικό λόγο που τα μωρά επίσης κλαίνε) και επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτεται και νιώθει.
Ευτυχώς, είναι σχετικά σύντομη περίοδος για τα παιδιά, αφού τελικά καταφέρνουν πολύ σύντομα να υιοθετήσουν τη γλώσσα που ακούνε από τους γονείς και το περιβάλλον τους. Εντούτοις, δυστυχώς, αυτή η ανικανότητα να εκφραστούν αποτελεσματικά, επεκτείνεται στην ενήλικη ζωή με παρόμοιο τρόπο.
Πολλοί άνθρωποι δεν είναι καλοί στο να επικοινωνούν αυτά που νιώθουν. Χωρίς μια τέτοια ικανότητα, η ψυχική και σωματική μας υγεία μπορεί να επηρεαστεί κατά πολύ. Όταν κάποιος σάς θυμώνει, επιλέγετε να του φωνάξετε ή να του εξηγήσετε τι σας προκαλεί; Όταν φοβάστε, το θάβετε μέσα σας ή ζητάτε τη στήριξη κάποιου για να σας δώσει δύναμη; Τελικά, όσο καλύτερα μπορείτε να εκφραστείτε στους άλλους, τόσο καλύτερα θα είστε ψυχολογικά, και όχι μόνο.
Άρθρο του Matt Valentine 
akappatou.gr
, Βοηθός Δημοσιογράφου, Τελειόφοιτη Πολιτικής Επιστήμης
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki