Tuesday, 22 December 2020

Άντεξε, αδελφέ μου

Αδελφέ μου. Άνθρωπε.
Αυτό είναι ένα κείμενο, διαφορετικό από όλα τα άλλα.

Θέλω να σου πω, να σου ζητήσω, να σου φωνάξω, με όση δύναμη έχω ψυχής, να μην σπάσεις. Να μην τα παρατήσεις.
Άντεξε, Αδελφέ μου. Άντεξε.
Άντεξε και μην τους κάνεις το χατίρι.

Μας ξευτιλίζουν. Μας εμπαίζουν στα μάτια μας μπροστά. Την οποιαδήποτε αντίδρασή μας, την χρησιμοποιούν ως εκτόνωση, για να συνεχίσουν απρόσκοπτοι το έργο τους. Μας υποδουλώνουν. Υποθηκεύουν μέχρι και των παιδιών μας τα παιδιά. Μας κάνουν να νιώθουμε ένοχοι έστω και στο ψιθύρισμα των λέξεων Χριστός, Ελλάδα, Πατρίδα, Αξίες, Ιστορία, Αγώνες.

Άντεξε, αδελφέ μου.

Θέλω να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος. Μην απελπίζεσαι. Μην νομίζεις πως το νιώθεις εσύ μόνον. Χιλιάδες είναι, εκατομμύρια, άλλοι που το ίδιο νιώθουνε με σένα και με μένα. Δεν είναι πραγματικό αυτό που βλέπεις στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες και στις όποιες κατευθυνόμενες φυλλάδες. Σαν να μην τρέχει τίποτα. Σαν όλα να κυλούν αρμονικά. Τίποτα αρμονικό δεν είναι. Τίποτα δεν είναι ίδιο.

Άντεξε, αδελφέ μου.
Το νιώθουμε όλοι. Όχι μόνο εσύ. Βράζει ο κόσμος. Και ας μην το δείχνει. Και αυτός, όπως και εσύ κρατιέται. Μόνος δεν είσαι.
Άντεξε, αδελφέ μου. Δεν θα αργήσει ο καιρός, και ο χαλασμός αυτός θα σταματήσει. Μην τους αφήσεις να σε σπάσουν. Τότες είναι που θα έχουνε νικήσει.

Άντεξε, αδελφέ μου. Έχε πίστη στο Θεό. Και φύλαξέ την όσο πιο θερμά μπορείς. Αυτοί, δε θα προλάβουν.

Άντεξε, αδελφέ μου.
Η Ανάσταση ζυγώνει…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος - Ψυχολόγος M.Sc.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τα Κάλαντα στο χωριό

Η Μαρία σήμερα παραμονή Χριστουγέννων, σηκώθηκε πλύθηκε, έφαγε το πρωινό που με αγάπη είχε ετοιμάσει η κυρία Ελένη η μαμά της φόρεσε τα καλά ζεστά ρούχα και ξεκίνησε για το σχολείο.

Η πέμπτη και η έκτη του Δημοτικού σχολείου όπως κάθε χρόνο, θα έλεγε τα κάλαντα σε όλο το χωριό. Είχαν κάνει πρόβες για να τα μάθουν τα απογεύματα στο σχολείο. Έπρεπε να το ξέρουν όλα από την αρχή μέχρι το τέλος.

Καλήν ημέραν άρχοντες..........

Και εις έτη πολλά.

Τι μεγάλη χαρά είχαν τα παιδιά που μεγάλωσαν και θα λέγαμε τα κάλαντα . Χαρά και για τους δασκάλους τους μεγάλη χαρά και για τους γονείς τους που θα τα καμάρωναν. Είχαν φτιάξει και μια μεγάλη ωραία φάτνη που την κρατούσαν όλα τα παιδιά εναλλάξ δύο-δύο. Όλο το χωριό περίμενε με ανυπομονησία αυτή τη μέρα. Ήταν μαγεία για όλους αυτή η συνήθεια.

Άκουγαν από μακριά το τραγούδι των παιδιών. Έβγαιναν από τα σπίτια κι έλεγαν όλο λαχτάρα:

Έρχονται, έρχονται.....

Έδιναν χρήματα με μεγάλη χαρά για το σχολείο

Οι δάσκαλοι με αυτά τα χρήματα αγόραζαν ότι χρειαζόταν το σχολείο ώστε οι γνώσεις των παιδιών να είναι πιο πλούσιες. Υλικά για πειράματα της φυσικής, χάρτες από όλο τον κόσμο και ότι χρειάζονταν για τις σχολικές εορτές.

Έτσι περνούσε αυτή η μέρα με τα κάλαντα των παιδιών και τις τελευταίες δουλειές στο σπίτι. Το βράδυ έτρωγαν λιτά και κοιμόντουσαν ενωρίς, για να πάνε πρωί πρωί στην εκκλησία για την χριστουγεννιάτικη λειτουργία.

Χριστός γεννάται δοξάσατε........

Η παρθένος σήμερον .....

.,... Τι γλυκές μελωδίες, τι μεγάλη χαρά κι ελπίδα στις ψυχές μας......

Και μετά στο σπίτι όλη η οικογένεια μαζί για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Μια ζεστή κοτόσουπα για αρχή, χοιρινά λουκάνικα με ξύδι και κύμινο φτιαγμένα από τη μαμά και καπνισμένα από τον μπαμπά στο τζάκι. Χοιρινό στο φούρνο με μελωμένες πατατούλες και σαλάτα από τον κήπο.

Χρόνια πολλά ο Χριστός μαζί μας και του χρόνου την ευλογία Του.

Βαγγελίτσα, Μαρία, υγεία να έχετε και τη φώτιση του Θεού είπαν τέλος και οι δύο με ένα στόμα

Τι ζεστασιά στη ψυχή και την καρδιά μας.

Γιώργη καλή πρόοδο να ’χουν τα παιδιά μας.

Ναι Ελένη ο Θεός θα δώσει.,...

Ευχαριστώ πατέρα και μάνα μου, ευχαριστώ.

Άρια Β.Γ.

Χριστούγεννα για γενναιόδωρα παιδιά: πώς να μάθετε στο παιδί την έννοια της γενναιοδωρίας

Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να κάνουν «δώρα» για να τα βοηθήσετε να γίνουν γενναιόδωρα. Ως γονείς μπορείτε να εκμεταλλευτείτε την περίοδο των γιορτών για να εξοικειώσετε τα παιδιά με την έννοια της καλοσύνης και της γενναιοδωρίας.

Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς για να ξεκινήσετε να ενσταλάξετε στο παιδί σας την αξία της ενσυναίσθησης και της κοινοκτημοσύνης. Μερικοί τρόποι για να τα καταφέρετε, περιλαμβάνουν:

Ενισχύστε την ενσυναίσθηση!
Πείτε στο παιδί: «Όπως σου αρέσει εσένα να περιμένεις και να ανοίγεις ένα δώρο έτσι αρέσει σε όλα τα παιδιά. Θες να σκεφτείς εσύ τι δώρο θα άρεσε στον φίλο σου ή σε κάποιο άλλο παιδί που ζει διαφορετικά από εσένα;». Είναι σημαντικό να μάθετε στο παιδί να μπαίνει στη θέση του άλλου. Έτσι, κατανοεί ότι οι πράξεις μας έχουν συνέπειες στα συναισθήματα των άλλων.

Να είστε πρότυπα
Τα παιδιά μαθαίνουν από αυτά που βλέπουν. Ο καλύτερος τρόπος να διδάξετε στα παιδιά σας τη γενναιοδωρία είναι να τους δείξετε πώς. Το να μιλάτε για την γενναιοδωρία δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο να σας δουν να πράττετε αναλόγως.

Χαρίστε ό,τι δεν χρειάζεστε
Ένας απλός τρόπος να διδάξετε το παιδί την γενναιοδωρία είναι να το ενθαρρύνετε να δωρίσει μερικά από τα παιχνίδια του ή μερικά από τα πράγματα που δεν χρειάζεται πια. Είτε πρόκειται για παλιά παιχνίδια είτε για κάποια καινούργια, δώστε του να καταλάβει πόσο χαρούμενο μπορεί να κάνει ένα άλλο παιδάκι, ακόμα και με ένα μικρό δώρο.

Φτιάξτε δώρα
Αφήστε τη δημιουργικότητα του παιδιού σας να ανθίσει καθώς το βοηθάτε να δημιουργήσει μερικά χειροποίητα δώρα. Διδάξτε του την αξία των χειροποίητων δώρων. Υπενθυμίστε του ότι δεν έχει να κάνει με το να δημιουργήσετε κάτι υπέροχο, αλλά πολύ περισσότερο η σκέψη πίσω από το δώρο.

Δείξτε ότι δεν εγκρίνετε τον εγωισμό
Αν το παιδί μας δεν έχει την ικανότητα να σκέφτεται γενναιόδωρα, δεν χρειάζεται να το τονίζουμε συνέχεια! Φράσεις όπως: «Δεν σκέφτεσαι κανέναν άλλον, εκτός από τον εαυτό σου» δεν βοηθούν παρά μόνο στο να παγιώσουμε αυτήν την αντίληψη. Μην μιλάτε με αυστηρότητα και τιμωρίες. Προσπαθήστε να είστε συνεπής σε αυτά που λέτε για να δείξετε στο παιδί ότι πρέπει να μοιράζεται αυτά που έχει στην κατοχή του.

omorfamystika.gr

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki