Monday, 26 August 2013

Εξιχνιάστηκαν δυο υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας

Εξιχνιάστηκαν δυο υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας  Ακόμα δύο υποθέσεις πορνογραφίας ανηλίκων μέσω του διαδικτύου εξιχνιάστηκαν από την ΕΛ.ΑΣ.
Συγκεκριμένα πρόκειται για ξεχωριστές περιπτώσεις σε βάρος δύο ανήλικων μιας 17χρονης και ενός 15χρονου, όπου εντοπίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν δύο δράστες, ένας 25χρονος και ένας 28χρονος, στη Μεσσηνία και τη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.
.
Πιο αναλυτικά, στην πρώτη περίπτωση η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία 44χρονης σύμφωνα με την οποία άγνωστο άτομο είχε στην κατοχή του βίντεο με άσεμνο περιεχόμενο από την 17χρονη κόρη της. Το υλικό αυτό το είχε τραβήξει κατόπιν πίεσης που είχε ασκήσει το άτομο αυτό στην 17χρονη, σε επικοινωνία που είχαν μέσω βιντεοκάμερας στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ την απειλούσε ότι θα το αναρτήσει στο διαδίκτυο.
Από την αστυνομική έρευνα που ακολούθησε, στο πλαίσιο παραγγελίας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών , ταυτοποιήθηκαν πλήρως τα στοιχεία ενός 25χρονου, καθώς και ο τόπος κατοικίας του στη Μεσσηνία.
Κλιμάκιο αστυνομικών της υπηρεσίας Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πραγματοποίησε έρευνα, παρουσία δικαστικού λειτουργού, στην κατοικία αλλά και σε κατάστημα που διατηρεί, όπου βρέθηκαν και κατασχέθηκαν :
· ένας εσωτερικός σκληρός δίσκος Η/Υ με κάρτα SIM
· ένα κινητό τηλέφωνο και
· μια κάρτα μνήμης κινητού τηλεφώνου.
Στη δεύτερη περίπτωση, 46χρονη, μητέρα ενός αγοριού 15 ετών, κατήγγειλε ότι άγνωστο άτομο μέσω προφίλ που διατηρούσε στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, είχε επικοινωνήσει με τον γιο της και είχε καταφέρει ύστερα από προτροπή του, να του στείλει φωτογραφία του το ανήλικο παιδί με άσεμνο περιεχόμενο.
Ύστερα από Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και διερεύνηση της συγκεκριμένης υπόθεσης, ακολούθησε διαδικτυακή αστυνομική έρευνα στο πλαίσιο της οποίας ταυτοποιήθηκαν τα ηλεκτρονικά ίχνη του 28χρονου σε περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Κλιμάκιο αστυνομικών προέβησαν σε έρευνες στο σπίτι και στο γραφείο του 28χρονου, παρουσία δικαστικού λειτουργού, όπου από την επιτόπια αυτοψία διαπιστώθηκε ότι αν και το επίμαχο προφίλ του 28χρονου είχε απενεργοποιηθεί, υπήρχε ανταλλαγή μηνυμάτων με τον ανήλικο.
Στο πλαίσιο των ερευνών, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:
· τρεις σκληροί δίσκοι Η/Υ
· ένα Νetbook και
· μια κάρτα μνήμης.

Το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, με στόχο την αποφυγή παρόμοιων περιστατικών, παρέχει οδηγίες προς τους γονείς και τα παιδιά, οι οποίες είναι αναρτημένες και στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας (www.hellenicpolice.gr ) στην ενότητα «Οδηγός του πολίτη»:
· Προτιμήστε να τοποθετήσετε τον Η/Υ σας σε χώρους, όπως είναι το σαλόνι και όχι σε υπνοδωμάτια. Έτσι θα έχετε τη δυνατότητα να επιβλέπετε το παιδί σας, χωρίς το ίδιο να αισθάνεται ότι ελέγχεται.
· Κάντε την πλοήγηση στο Internet μία οικογενειακή δραστηριότητα. Χρησιμοποιείστε τον H/Υ μαζί με τα παιδιά σας.
· Ενημερώστε τα παιδιά σας για τους κινδύνους που υπάρχουν όταν συνομιλούν με αγνώστους μέσω chatrooms.
· Συζητήστε με τα παιδιά σας για θέματα ασφάλειας (επικοινωνία με επικίνδυνα άτομα, πρόσβαση σε sites με βλαβερό περιεχόμενο) που προκύπτουν από την πλοήγηση στο διαδίκτυο.
· Διδάξτε τους να μην δίνουν προσωπικές πληροφορίες χωρίς την άδειά σας (επίθετο, όνομα ηλικία, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό τηλεφώνου, οικογενειακό εισόδημα, ακόμα και ωράρια σχολείου ονόματα φίλων κ.λπ.) και να μην χρησιμοποιούν την κάρτα σας.
· Μην επιτρέπετε ποτέ στα παιδιά σας να συναντηθούν με άτομα που γνώρισαν μέσω Διαδικτύου.
· Διδάξτε τα επίσης, να αρνούνται από μόνα τους να συναντηθούν προσωπικά με άτομα που έχουν γνωρίσει στο Διαδίκτυο. Εξηγήστε τους ότι οι άγνωστοι με τους οποίους θέλουν να συναντηθούν μπορεί να είναι επικίνδυνοι.
· Χρησιμοποιείστε τα λεγόμενα «φίλτρα» που είναι ειδικά προϊόντα λογισμικού με σκοπό την παρεμπόδιση της πρόσβασης σε μη επιθυμητές θέσεις «sites» (βία, πορνογραφία).
· Ελέγξτε το περιεχόμενο οπτικοακουστικού υλικού, όπως CDs, δισκέτες κ.α., που αγοράζουν τα παιδιά σας ή ανταλλάσουν με τους φίλους τους.

Υπενθυμίζεται ότι σε περιπτώσεις τέτοιου είδους παρενοχλήσεων, αλλά και παραβίασης στοιχείων υπολογιστή και προσωπικών δεδομένων μέσω του διαδικτύου, οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν με την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:
· Τηλεφωνικά στους αριθμούς 210-6476464 και 210-6476461
· Στέλνοντας e – mail στο 11012@hellenicpolice.gr

δημοσίευση: 24/08/2013  

Οι νέοι και η κρίση

ScreenShot065Γράφει η Ανθούλα Κωστάκη - Ψαράκη, φιλόλογος

Οι νέοι σήμερα -αυτονόητα- είναι απογοητευμένοι και θυμωμένοι. Για τον τόπο μας. Για την προηγούμενη γενιά που δε σεβάστηκε ούτε τον εαυτό της ούτε τα παιδιά της. Για το μέλλον τους. Νιώθουν πως τους έκοψαν τα φτερά, λίγο πριν αρχίσουν το προσωπικό τους ταξίδι στη ζωή… Η αδικία, η αδιαφορία, το ατομικιστικό πνεύμα, η 'αφασία' που βιώνουμε όλοι, τους πνίγει.

Κάποιοι στηρίζονται από την οικογένεια. Κάποιοι παθαίνουν κατάθλιψη. Κάποιοι σκέπτονται την αυτοκτονία. Ορισμένοι επιτίθενται σε άλλες κοινωνικές ομάδες, που πάσχουν συνήθως και οι ίδιες. Άλλοι σιωπούν και προσπαθούν να πετύχουν τα όνειρά τους με πάμπολλες δυσκολίες εντός της χώρας ή εκτός.
Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος προβληματίζεται και αναρωτιέται πώς μπορεί να αντιμετωπίσει τις παρούσες συνθήκες ένας νέος. Να ορθοποδήσει, να σηκώσει ανάστημα και να υπερβεί ότι τον θλίβει και τον απειλεί. Να μείνει υγιής, να μην πελαγώσει,να μη χρειάζεται δεκανίκια για να επιβιώσει -ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ- να μην προβεί σε ακραίες μορφές συμπεριφοράς που βλάπτουν τον εαυτό του και το συνάνθρωπό του.
Για να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος, θεωρώ πως θα βοηθούσε πρώτιστα να αλλάξει η αντίληψη του λαού μας για τη ζωή και για τον εαυτό μας.
Αν κάποιοι για συμφεροντολογικούς λόγους καταργούν τη διάκριση μεταξύ του καλού και του κακού, δε μπορούν να καταργήσουν τη διάκριση μεταξύ της ζωής και του θανάτου. Και, ευτυχώς, στη ζωή υπάρχουν υπαρξιακοί κανόνες όπως είναι οι φυσικοί νόμοι. Επιλέγεις το καλό -ό,τι προάγει τη ζωή- και γεμίζεις εσωτερικά, διευρύνεσαι, αυτοπραγματώνεσαι, ολοκληρώνεσαι ως πρόσωπο. Επιλέγεις το κακό -ότι προάγει το θάνατο- και διαλύεσαι… ακόμα κι αν δεν τιμωρηθείς ποτέ, χάνεις τη φωτεινή πλευρά της ύπαρξής σου, χάνεις το συνάνθρωπό σου, στην καλύτερη περίπτωση είσαι βολεμένος στη φυλακή του εαυτού σου.
Με το παραπάνω σκεπτικό επαναπροσδιορίζεται κανείς: Τι είναι η ζωή και ποιό το νόημά της; Ποιος είμαι εγώ, ποιος είναι ο άλλος;
Αν η ζωή είναι ευμάρεια, κατανάλωση, βόλεμα, ωραιοφάνεια, τότε είναι εμφανής η αιτία των συμφορών μας. Μείναμε στην επιφάνεια.
Αν η ζωή είναι πρόκληση να βιώσω το θαύμα της δημιουργίας, το κάλλος του κόσμου (κόσμος = κόσμημα) και του ανθρώπου (όταν άνθρωπος ή), την κοινωνία των σχέσεων τη χαρά της δημιουργικότητας σε όλους τους τομείς, στην οικογένεια, στο επάγγελμα, στην τέχνη, στη σχέση με το περιβάλλον, τότε τα πράγματα διαφέρουν. Τότε το οικονομικό θέμα που έχει θεοποιηθεί σήμερα, είναι μία μόνο παράμετρος. Ο άνθρωπος δε χρειάζεται πολλά, για να είναι ευτυχισμένος.
Ο Φώτης Κόντογλου γράφει: Το καλύβι μας είναι φτωχό στα μάτια του κόσμου, και μολαταύτα στ’αληθινά είναι χρυσοπλοκώτατος πύργος κι ηλιοστάλακτος θρόνος, γιατί μέσα του σκήνωσε η πίστη κι η ευλάβεια. Κι εμείς που καθόμαστε μέσα, είμαστε οι... 

Με την ψυχή στο στόμα

Η μοναδική παρηγοριά στη θλίψη είναι η ελπίδα.

Όταν όμως κοιτάς μπροστά και η ελπίδα μοιάζει να έχει χαθεί από τον ορίζοντά σου, είσαι καταδικασμένος να ζήσεις μέσα στη θλίψη για το υπόλοιπο...

Δεν είμαι άνεργη, όμως ο τρόπος που δουλεύω τα τελευταία χρόνια, οι συνθήκες και οι ισορροπίες τρόμου για να τα καταφέρω να ζήσω με τα ελάχιστα λεφτά που κερδίζω, είναι απελπισία.

Σχεδόν ποτέ τα λεφτά που παίρνω τώρα πια κάθε μήνα δε φτάνουν να καλύψουν τα αναγκαία, κι έτσι συσσωρεύονται υποχρεώσεις και απλήρωτοι λογαριασμοί.

Έχασα την ηρεμία μου, στο μυαλό μου όλο λογαριασμούς κάνω και το αποτέλεσμα είναι πάντα μείον, και επιπλέον υπάρχει πάντα ο φόβος πως τον επόμενο μήνα ίσως και να μην πληρωθώ. Υπάρχει πάντα η αγωνία για πόσο ακόμα θ' αντέξει η επιχείρηση όπου δουλεύω, που παρ' όλη τη μείωση μισθών και παροχών, κι αυτή με τη σειρά της αρνητικό πρόσημο έχει.

Έχασα τους φίλους μου, μπερδεμένοι κι αυτοί με τους δικούς τους ισολογισμούς, τα δικά τους προβλήματα, καταντήσαμε να συζητάμε όλο τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά, μονίμως χωρίς κέφι, και σιγά σιγά ξεμακραίνουμε.

Έχασα και τον σύντροφό μου για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Μια σχέση με την  ψυχή στο στόμα, το πρώτο διάστημα της κρίσης προσπαθούσαμε μαζί να βρούμε άκρη και μετά άρχισαν όλες μας οι ανασφάλειες και οι φοβίες να γίνονται σύννεφα μαύρα πάνω απ' τα κεφάλια μας και μας πήρε η κατηφόρα.

Σιγά σιγά ξεμένω μόνη μου, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, να αναζητάω την ελπίδα κι όμως να σκοντάφτω συνεχώς πάνω στην απελπισία και την απόγνωση.

amalia, 40 χρ.

Για τη δασκάλα μου απόψε

normal_daskalaΓράφω για ν' απαλύνω τη ροή του χρόνου  και να κερδίσω την εκτίμηση ανθρώπων που αγαπώ. «Ομορφιά είναι το σχήμα που δίνει η αγάπη στα πράγματα»

Όταν  ένας άνθρωπος προσπαθεί να φέρει το περιβάλλον του σε αρμονία  με τον μέσα του κόσμο –αυτή  η επέμβαση δείχνει το γούστο του ,δηλαδή τον τρόπο που υπάρχει στη ζωή.
 Δείχνει τις καταστάσεις της ψυχής του  και περισσότερο την πίστη του για το πώς  θα έπρεπε να εκφράζεται η ζωή … και  είναι από τις πιο αυθόρμητες εκφράσεις της .
Μορφώνεται μαζί της . Για αυτό το γούστο είναι ένα πρώτο αδιάψευστο κριτήριο στις πνευματικές μας επιδόσεις .
Αλλά η   όμορφη όψη ,όπως και η αγάπη δεν μπορεί  να έχει μια μόνο  έκφραση:  Μπορεί να είναι σεμνή, λιτή, γλυκιά, κομψή   με γούστο, καλοσυνάτη, φωτεινή, ρεαλίστρια, εμπνευσμένη, ποιητική, ευαίσθητη, προοδευτική .
Ένα τέτοιο πρόσωπο ήταν η δασκάλα που με σημάδεψε πνευματικά με φτωχά υλικά, ως οι αντιθέσεις της ασπρόμαυρης ζωής  μας την εποχή εκείνη  με στοιχεία ανθρωπιάς  και ευθύνης για όλα  τα παιδιά της ξεχασμένης  “άνω Ελλάδας” .  Οι φράσεις  της φτάνουν σε μας ακόμη  και σήμερα σαν  συνθήματα αποδεικνύοντας ότι η ομορφιά δεν  είναι υπόθεση πολυτελείας –όπως και η αγάπη
Εκείνο που την έκανε ξεχωριστή στις παιδικές  ψυχές είναι η πρωτοτυπία της σκέψης της  που στα πετάγματά της , μας διαμόρφωσε , όπως και η προσπάθεια της να μας ενθαρρύνει να αποκτήσουμε τον δικό μας αυτοδύναμο  λόγο  ,να εκφραζόμαστε ελεύθερα στη μητρική μας γλώσσα  για την οποία ντρεπόμασταν σαν χωριατόπαιδα .
Μας μοίραζε τις μπανάνες που  έφερνε στην τάξη  ειδικά για μας,  με δίκαιο τρόπο στα 40 τεμάχια όσοι και οι μαθητές της τάξης . Χορτάσαμε με το αίσθημα περί  δικαίου , με τις αναγνώσεις της  για  την υπεράσπιση των αδικημένων ,των χαμένων  ,με τις προσεχτικά επιλεγμένες  ποιητικές λέξεις της,  να προτιμάμε το κάλλος της ψυχής απ του κορμιού , που αποδείχτηκε ότι είναι  ένα και το αυτό .
Μας χόρτασε ό λόγος της που ήταν αποτέλεσμα μιας γεμάτης ζωής και δυναμωμένου πνεύματος και είχε δημιουργήσει μια ποιητική φωνή και ένα φιλοσοφικό τόνο που δεν μας βάραινε σχεδόν καθόλου. Μας έκανε να αγαπήσουμε την ποίηση και τη μουσική, σαν αποτέλεσμα μιας βαθιάς αισθαντικότητας, που υμνεί το πνεύμα καλύτερα όταν υμνεί την ύλη των πραγμάτων. Έτσι όπως το πιο καλό θαλασσινό τραγούδι το λέει ο αγέρας, μέσα στα αδειανά κοχύλια.
177412pioneerofsurrealphotography74077415558Για την δασκάλα μας ο άνθρωπος ήταν ένα φρεσκο-αγορασμένο τετράδιο, ένα άδειο κι άμορφο πλάσμα που το σμιλεύει ο χρόνος και το γεμίζει νόημα η προσπάθεια του να συναντήσει μέσα του αυτό που ονομάζουμε Θεό.
Η αγάπη που ένοιωθε για κάθε ύπαρξη δεν είχε σχέση με τον γλυκερό ουμανισμό των βιβλίων, αλλά με την αισθαντική γνώση της αξίας που έχει η ζωή και η σπλαχνική συμπάθεια και ο σεβασμός για κάθε διαφορετική μορφή ζωής.
Κάθε προσπάθεια για ζωή δίπλα μας έλεγε αξίζει το σεβασμό μας για να υπάρχει πλάι μας. Σήμερα που τα σκέφτομαι, όλα αυτά είναι η κεντρική ιδέα της οικολογικής σοφίας, που μου πήρε χρόνια να αφομοιώσω σε βάθος ως περιβαλλοντικές έννοιες -κι αυτή τόσο απλά μας τα είχε διδάξει!
Δεν υποκρίνομαι πως η ζωή είναι ιερή, είναι γλυκιά ή είναι δώρο του καλού Θεού! Ούτε με νοιάζει τι είναι επί της ουσίας. Όμως είναι η μόνη μας ευκαιρία στον πλανήτη Γη και από τη στιγμή που δεν τη κλωτσάμε, να της φερθούμε με αξιοπρέπεια· να την απολαύσουμε δίχως κλάψες, να την φάμε σαν δροσερό (απαγορευμένο ) καρπό, για να την αφήσουμε τουλάχιστον με τη βεβαιότητα πως κάναμε το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε.
Τα ξέρω όλα αυτά σαν δεδομένα ενός προβλήματος που δεν λύνεται. Όμως πρέπει να παίξω· να κάνω πως προσπαθώ να το λύσω, έτσι για να κυλήσει η ιστορία κα να κυλήσει η ζωή. Διαφορετικά, σηκώνω τα χέρια και πάω στο καλό.
Έμαθα να πιστεύω στα εξής: μπορεί να είμαστε μόνοι (αφύσικα μόνοι), να περνάμε διάφορα, να μη μπορούμε να επεξεργαστούμε τα οξύμωρα data της ύπαρξης, αλλά δεν έχει γούστο να ζεις αν δεν διεκδικείς το hardcore της ζωής: αγάπη, χέρια, καρδιές και χείλη πάνω στα χείλη σου.
Αυτός είναι ο λόγος που μας έλεγε η δασκάλα μας όταν μας προετοίμαζε για το μεγάλο σχολείο της ζωής. «Βγες παιδάκι μου να παίξεις» έλεγε, όταν καθόμουνα ώρες και χάιδευα το σκύλο μου.
Εννοούσε: Βγες έξω να παίξεις και να πληγωθείς.
Το ίδιο λέω σήμερα και εγώ στη κόρη μου που καρφώνεται με τις ώρες στο PC: «Βγες έξω κοριτσάκι μου να παίξεις!». Είναι παράξενοι οι άνθρωποι... Αλλά είναι οι μόνοι που έχουμε. Μην αναπληρώνεις τη ζωή με τα γκατζετάκια της, το χάδι με τα πλήκτρα. Πρόσεξε πολύ μην κάνεις τη καρδιά σου πέτρα! «Βγες έξω κοριτσάκι μου να παίξεις, να πληγωθείς, να καταλάβεις -και μια μέρα να αγαπήσεις κι εσύ!»...
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου
Κατάκαλη  1-08-2011
Πηγή: www.ppol.gr/

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki