Φτερά και πάλι για τη Νίκη της Σαμοθράκης!

Πρόκειται για το δεύτερο κατά σειρά πιστό αντίγραφο που φιλοτεχνείται από την εταιρεία F.H.L. H.ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΜΑΡΜΑΡΑ με συνδυασμό ρομποτικών συστημάτων αλλά και καλλιτεχνών γλυπτών.

Το διεθνές βραβείο 2020 Pinnacle Awards έλαβε η συγκεκριμένη εταιρεία Nike of Samothrace, δίνοντας και πάλι ... φτερά στην ξεχασμένη Νίκη της Σαμοθράκης!

Ο στόχος της ευγενικής χορηγίας της μαρμαβιομηχανίας είναι να τοποθετηθεί το πιστό αυτό αντίγραφο στην Νήσο της Σαμοθράκης, εκεί όπου ανήκει. 

Να υπενθυμίσουμε ότι το πρωτότυπο, που χρονολογείται γύρω στο 190 π. Χ., έχει ύψος 2,75 μέτρα μαζί με τα φτερά και 5,58 μέτρα μαζί με τη μαρμάρινη πλώρη πλοίου όπου είναι στερεωμένο και “φιλοξενείται”  στο Μουσείου του Λούβρου από το 1884.

Το πρώτο αντίγραφο που φιλοτεχνήθηκε το 2018 από την ίδια εταιρεία εκτίθεται πλέον στο Νομαρχείο της Αλεξανδρούπολης.

Και τα δύο έργα φιλοτεχνήθηκαν με βάση την τρισδιάστατη ψηφιοποίηση αρχείων, που εστάλησαν από το Λούβρο, έπειτα από την υπογραφή συμφωνίας με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.

Αμφότερα τα ακριβή αντίγραφα της Νίκης της Σαμοθράκης κατασκευάστηκαν από μάρμαρο Θάσου στις εγκαταστάσεις της F.H.L. H.ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΜΑΡΜΑΡΑ στη Δράμα και οι διαστάσεις τους είναι αυτές του πρωτότυπου, με ακρίβεια χιλιοστού και βάρος περίπου 6,5 τόνους. 

oryktosploutos.net

16.3.2019. Ένα πιστό αντίγραφο του επιβλητικού μαρμάρινου αγάλματος, της Νίκης της Σαμοθράκης δεσπόζει ήδη στην παραλιακή λεωφόρο της Αλεξανδρούπολης, στο Νομαρχείο της Αλεξανδρούπολης, ενδιάμεσο σταθμό, λίγους μήνες πριν ταξιδέψει στη «γενέτειρά» της τη Σαμοθράκη.

Έστειλαν την τρισδιάστατη (3D) ψηφιοποίηση αρχείου από το Λούβρο

Υπενθυμίζεται ότι το άγαλμα της Νίκης από το 1884 διαχέει το φως του ελληνικού πολιτισμού ανά την υφήλιο ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα του Μουσείου του Λούβρου. Οι προσπάθειες για την επιστροφή του αγάλματος στη χώρα μας είναι πολύχρονες, παρότι δεν έχουν αποδώσει έως τώρα.

Το έργο φιλοτεχνήθηκε με βάση την τρισδιάστατη ψηφιοποίηση αρχείων, που εστάλησαν από το Λούβρο, έπειτα από την υπογραφή συμφωνίας με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.

Το ακριβές αντίγραφο της Νίκης της Σαμοθράκης κατασκευάστηκε από μάρμαρο Θάσου σε εργοστάσιο στη Δράμα και οι διαστάσεις του είναι αυτές του πρωτότυπου, με ακρίβεια χιλιοστού και βάρος περίπου 6,5 τόνους. «Ο Ηλίας Κυριακίδης, ιδιοκτήτης εταιρίας μαρμάρων της Δράμας, προσφέρθηκε να δημιουργήσει το πρώτο άγαλμα, με μάρμαρο Θάσου, που είναι υψηλής αντοχής στις καιρικές συνθήκες και να το δωρίσει στην Περιφέρεια», σημειώνει ο κ. Πέτροβιτς και προσθέτει:

«Η πιστή αποτύπωσή του απαιτούσε τη χρήση ενός ρομποτικού μηχανήματος τελευταίας τεχνολογίας, το οποίο διέθετε η εταιρία και χρειάστηκαν τρεις μήνες για σχηματοποιηθεί το γενικό περίγραμμα και οι βασικές λεπτομέρειες του αγάλματος σε ένα κομμάτι μαρμάρου βάρους περίπου 18 τόνων. Χρειάστηκαν άλλοι τρεις μήνες στη συνέχεια και δύο γλύπτες της σχολής της Τήνου, οι οποίοι σμίλευσαν τις λεπτομέρειες, ολοκληρώνοντας την εξαιρετική δημιουργία το καλοκαίρι του 2018».

Η πρωτότυπη έκδοση, που χρονολογείται γύρω στο 190 π. Χ., έχει ύψος 2,75 μέτρα μαζί με τα φτερά και 5,58 μέτρα μαζί με τη μαρμάρινη πλώρη πλοίου όπου είναι στερεωμένο, βρίσκεται στο Μουσείου του Λούβρου από το 1884. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στον ναό των «Μεγάλων Θεών» της Σαμοθράκης.Ανακαλύφθηκε τμηματικά το 1863 από αρχαιολογική αποστολή με επικεφαλής τον υποπρόξενο της Γαλλίας στην Αδριανούπολη, Κάρολο Σαμπουαζό, ενώ το 1875 ταυτοποιήθηκε και η μαρμάρινη πλώρη που αποτελούσε τμήμα του μνημείου (πιθανότατα ένα «σύμπλεγμα» θεάς και πλοίου) και η οποία αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν τύμβος.

Ο άγνωστος δημιουργός του χρησιμοποίησε άσπρο παριανό μάρμαρο για τη φτερωτή θεά και γκριζωπό μάρμαρο της Λίνδου για την πλώρη. Το άγαλμα θεωρείται ότι έπεσε και έσπασε μετά από μεγάλο σεισμό, τον 6ο μ. Χ. αιώνα.

oryktosploutos.net

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Όταν τα ΜΜΕ συγκαλύπτουν Δίκτυα Μαστροπείας Ανηλίκων

Στις αρχές Ιουλίου του 2020, σχεδόν έναν χρόνο από την ημέρα που ο διαβόητος προαγωγός ανηλίκων Τζέφρι Έπσταϊν βρέθηκε νεκρός στο κελί του, το αμερικανικό δίκτυο Fox news παρουσίασε μια παλαιότερη φωτογραφία του με τον Ντόναλντ και την Μελάνια Τραμπ.

Το πρόβλημα ήταν ότι το δίκτυο έκοψε τη φωτογραφία ώστε να μην φαίνεται ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. 

Ο εκπρόσωπος του δικτύου απέδωσε το κόψιμο σε «ανθρώπινο λάθος» και ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές του σταθμού.

Δυστυχώς, το περιστατικό ήταν απλώς μια… παρωνυχίδα μπροστά στη συντονισμένη προσπάθεια των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ να ξαναγράψουν την Ιστορία, συγκαλύπτοντας τις διασυνδέσεις του Τζέφρι Έπσταϊν με την οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας. 

Η ύπαρξη του συγκεκριμένου δικτύου διακίνησης ανηλίκων, το οποίο απευθυνόταν στην αφρόκρεμα της αμερικανικής κοινωνίας, αποτελούσε κοινό μυστικό στα δημοσιογραφικά γραφεία της Νέας Υόρκης και της Ουάσινγκτον.

Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, ο αστυνομικός διευθυντής του Παλμ Μπιτς στη Φλόριντα, είχε προσεγγίσει πολλές φορές δημοσιογράφους, προσφέροντάς τους «off the record» στοιχεία με τα οποία θα μπορούσαν να αποκαλύψουν το δαιδαλώδες δίκτυο που είχε στήσει ο Έπσταϊν. 

Καμία απ’ αυτές τις πληροφορίες όμως δεν έφτασε στα τηλεοπτικά στούντιο και τα τυπογραφεία των μεγάλων εφημερίδων. Στο ίδιο καλάθι των αχρήστων, όμως, κατέληγαν και οι επώνυμες καταγγελίες των θυμάτων του Έπσταϊν, που με κίνδυνο της ζωής τους τολμούσαν να αποκαλύψουν όσα φρικτά συνέβαιναν στις επαύλεις του Αμερικανού μεγιστάνα.

Ανάμεσα στα δεκάδες περιστατικά ξεχώρισε η απόφαση του δικτύου ABC να μη μεταδώσει ποτέ μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει η Βιρτζίνια Ρόμπερτς Τζιουφρέ. 

Πρόκειται για κομβικό μάρτυρα που έχει καταγγείλει ότι ο Έπσταϊν την εξώθησε να κάνει έρωτα, μεταξύ άλλων, με τον πρίγκιπα Άντριου της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, αλλά και τον Άλαν Ντέρσοβιτς, από τα προεξέχοντα μέλη του ισραηλινού λόμπι στην Ουάσινγκτον. Μιλώντας, κατά λάθος, μπροστά σε ένα ανοιχτό μικρόφωνο η δημοσιογράφος του ABC Εϊμι Ρόμπαχ υποστήριξε ότι το κανάλι δεν μετέδωσε τις καταγγελίες λόγω των ασφυκτικών πιέσεων που δέχθηκε από το παλάτι του Μπάκιγχαμ – καταγγελία την οποία διαψεύδει ο πρίγκιπας Άντριου.

Πολύ πιο σκοτεινή ήταν η υπόθεση του περιοδικού Vanity Fair το οποίο είχε εξασφαλίσει αποκαλυπτική συνέντευξη δυο κοριτσιών που είχαν εκπορνευθεί από τον Έπσταϊν όταν ήταν ακόμη ανήλικα. 

Ο ίδιος ο Έπσταϊν επισκέφθηκε τον αρχισυντάκτη του περιοδικού για να αποτρέψει τη δημοσίευση της συνέντευξης, ενώ δημοσιογράφοι, που ασχολούνταν με το θέμα, βρήκαν έξω από τα σπίτια τους μια σφαίρα με το όνομά τους, αλλά και το κομμένο κεφάλι μιας γάτας! Αν και η αστυνομία δεν εντόπισε ποτέ τους δράστες, αρκετοί δημοσιογράφοι του NPR θεωρούσαν δεδομένο πως πίσω από τις απειλές βρισκόταν ο Έπσταϊν. Παρ’ όλα αυτά, το Vanity Fair αντί να δημοσιεύσει τις καταγγελίες, προτίμησε να γράψει ένα διθυραμβικό κείμενο για τον παιδεραστή, στο οποίο έκανε λόγο για τα «σεξουαλικά του μικρο-πταίσματα».

Το τρίτο περιστατικό που ήρθε στο φως της δημοσιότητας αφορούσε τον δημοσιογράφο των «New York Times» Λάντον Τόμας Τζούνιορ, o οποίος όπως παραδέχθηκε είχε γίνει «στενός φίλος» του Έπσταϊν, ενώ τον χρησιμοποιούσε ως βασική πηγή στα θέματά του. Ήταν μάλιστα τόσο «φίλοι» ώστε είχε την άνεση να του ζητήσει να προσφέρει 30.000 ευρώ σε ένα κοινωφελές ίδρυμα στο Χάρλεμ.

Οι πλούσιες χορηγίες εκατομμυρίων δολαρίων ήταν ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο Έπσταϊν για να κρατά κλειστά τα στόματα όσων γνώριζαν τις πραγματικές του δραστηριότητες.

Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, που γνώριζαν, αλλά απέκρυπταν πληροφορίες για τις τραγικές συνθήκες εκπόρνευσης ανήλικων κοριτσιών, δεν συγκάλυπταν απλώς έναν εγκληματία. 

Συγκάλυπταν ένα ολόκληρο δίκτυο πολιτικών και επιχειρηματιών, το οποίο χρησιμοποιούσε είτε τις σεξουαλικές υπηρεσίες του Έπσταϊν είτε τις γνωριμίες και τις επαφές του με προσωπικότητες σε όλο τον κόσμο. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν -μεταξύ άλλων- οι πρώην Πρόεδροι Ντόναλντ Τραμπ και Μπιλ Κλίντον, αλλά και ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο Έλον Μάσκ, ο οποίος χρησιμοποιούσε τον Έπσταϊν σαν σύμβουλο για τις επιχειρήσεις του.

Η σιωπή των ΜΜΕ δεν καθυστέρησε απλώς την αποκάλυψη του σκανδάλου –γεγονός που για χρόνια άφησε εκτεθειμένα δεκάδες ανήλικα παιδιά–, αλλά αποτέλεσε ένα «δεύτερο βιασμό» για τις γυναίκες που έβρισκαν το θάρρος να μιλήσουν επώνυμα και δεν έβλεπαν ποτέ τις καταγγελίες τους να δημοσιεύονται. Και αυτό ήταν ίσως το μεγαλύτερο έγκλημα καθώς απέτρεπε άλλες γυναίκες από το να αποκαλύψουν τις συνθήκες σεξουαλικής σκλαβιάς στις οποίες είχαν παγιδευτεί.

Αρχισυντάκτες που κόβουν τις φωτογραφίες επωνύμων, οι οποίοι συναγελάζονταν με έναν παιδεραστή. Δημοσιογράφοι που αποκαλούν «μικρο-πταίσμα» την ύπαρξη ενός δικτύου μαστροπείας ανηλίκων. Τηλεοπτικά δίκτυα που φέρονται να υποκύπτουν σε πιέσεις για να αποκρύψουν τα εγκλήματα ενός ανθρώπου που «ψάρευε» ανήλικα κοριτσάκια από φτωχογειτονιές και τα μετέτρεπε σε σεξουαλικούς σκλάβους για πολιτικούς και επιχειρηματίες.

Ευτυχώς όλα αυτά συμβαίνουν μόνο στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.

koutipandoras
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο κατεργάρης Μάρτης (Η κατεργαριά του Μάρτη)

Στα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Μια κατεργαριά όμως που έκαμε σε βάρος των άλλων μηνών που ήταν τα αδέλφια του στάθηκε αιτία για να του πάρει την πρωτοκαθεδρία ο Γενάρης.

«Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να φτιάξουνε κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν, όποτε τους ερχόταν η όρεξη.

Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης:
- Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς.
- Καλά, ρίξε εσύ πρώτος του είπαν οι άλλοι.

Έτσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες.
Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.
- Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω.
-Βέβαια, είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.

Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. 

Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιει κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. 

Τ' ακούνε εκείνοι θυμώνουνε και σκέφτονται τι να κάνουν. 

Συμφωνούν όλοι λοιπόν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης και του τραβάει ένα γερό χέρι ξύλο. Του αφαιρεί και το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.

Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται το παιχνίδι που έκανε στα αδέλφια του και τους ήπιε όλο το κρασί, γελάει και ο καιρός ξαστερώνει. Όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».

Η παράδοση, που με μικρές παραλλαγές τη συναντάμε και αλλού είναι αιτιολογική και σκοπεύει στην εξήγηση της ακαταστασίας του καιρού που συνήθως χαρακτηρίζει το Μάρτη.

πρώτη ανάρτηση
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι