«Το Παγκάκι της Φιλίας»

Μια πρωτοβουλία για να μην μένει κανένα παιδί μόνο του στο διάλειμμα
Με χαρά είδαμε ότι η πρωτοβουλία «Το Παγκάκι της Φιλίας» που είναι αρκετά διαδεδομένη στο εξωτερικό εφαρμόζεται και σε ελληνικά σχολεία.

Πώς ξεκίνησε το «Παγκάκι της Φιλίας»
 
Όλα άρχισαν όταν η οικογένεια του 10χρονου Christian Back, που κατοικεί στις ΗΠΑ, έπρεπε να μετακομίσει στη Γερμανία. Η μητέρα του Christian του έδειχνε φωτογραφίες σχολείων ώστε να αποφασίσει σε ποιο ήθελε να πάει αφού φύγουν για την Ευρώπη. Του έκανε, λοιπόν, μεγάλη εντύπωση ένα παγκάκι που είδε σε μια φωτογραφία και έγραφε «παγκάκι φιλίας» και αποφάσισε να πάει σε αυτό το σχολείο.

....................

Το «παγκάκι φιλίας» βρίσκεται στο σχολείο και μπορεί να κάθεται εκεί όποιο παιδί νιώθει μόνο του ώστε να ειδοποιεί με αυτόν τον τρόπο τα άλλα παιδιά να παίξουν μαζί του. Ο Christian, που δηλώνει: 

«Δεν μου άρεσε να βλέπω κάποια παιδιά να είναι μόνα τους στο διάλειμμα, ενώ όλοι οι άλλοι παίζουν με τους φίλους τους», τελικά δεν χρειάστηκε να μετακομίσει με την οικογένειά του στη Γερμανία. Όμως, θέλησε να εφαρμόσει την ιδέα αυτή και στο δικό του σχολείο. Έτσι, μαζί με τον διευθυντή του σχολείου, εγκατέστησαν το παγκάκι στο προαύλιο δίνοντας το παράδειγμα σε άλλα, περίπου, 2000 σχολεία των Ηνωμένων Πολιτειών να ακολουθήσουν την εξαιρετική αυτή ιδέα.

Το Παγκάκι της Φιλίας είναι ένα σημείο συνάντησης για όποιο παιδί νιώθει μόνο και θα ήθελε να γνωρίσει νέους φίλους, για όποιο παιδί θα ήθελε να βοηθήσει έναν συμμαθητή του που δεν έχει φίλους, για όποιο παιδί θέλει να συζητήσει με τον συμμαθητή του και να λύσουν μία διαφωνία, για τους φίλους της Α’ & Ε’ Τάξης που «Πάνε Μαζί», ώστε να μπορούν να μοιράζονται τα νέα τους.

Σε μία περίοδο που ο σχολικός εκφοβισμός, είναι καθημερινό φαινόμενο σε πολλά ελληνικά σχολεία, οι λέξεις 

«Αγαπώ», «Ακούω», «Εμπιστεύομαι», «Μοιράζομαι», «Νιώθω Ασφάλεια», «Ονειρεύομαι», «Σέβομαι», «Συγχωρώ» και «Χαίρομαι», που είναι γραμμένες με στένσιλ πάνω του, αποτελούν τα εχέγγυα για να μην νιώθει κανένας μαθητής μόνος του.

Πόσο όμορφα θα ήταν να υπήρχαν σε κάθε ελληνικό σχολείο πολύχρωμα παγκάκια φιλίας που θα μας υπενθυμίζουν να λέμε ‘‘Ναι’’ στη Φιλία!

infokids
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Παιδική Κακοποίηση... κρατά μια ζωή

Η αντιμετώπιση της μάστιγας της παιδικής κακοποίησης που συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες και στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν καταγγέλλονται, ήταν το αντικείμενο ημερίδας που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Επιμελητήριο Ηρακλείου με τη διοργάνωση της Ακτινολογικής Εταιρείας Κρήτης και την υποστήριξη της Περιφέρειας και σε συνεργασία με το Ακτινολογικό Τμήμα του ΠΑΓΝΗ.

Υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου και της Πανελλήνιας Ακτινολογικής Εταιρείας, στόχος της εκδήλωσης ήταν η διάγνωση και αντιμετώπιση της κοινωνικής αυτής μάστιγας.

Όπως τονίστηκε, για την επίτευξη του στόχου αυτού θεωρείται αναγκαία η συνεργασία όλων των εμπλεκομένων επιστημόνων.

Ο αντιπεριφερειάρχης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής Λάμπρος Βαμβακάς σε δηλώσεις του επισήμανε: 

«Είναι μια μάστιγα που οι συνέπειες της επηρεάζουν τη μετέπειτα πορεία ενός ανθρώπου, τις σχέσεις τους και την υγεία του (με αγχώδεις διαταραχές, προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής, αλλά και άσκηση αντίστοιχης βίας).
Δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση. Η αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας θα πρέπει να γίνεται με την άριστη συνεργασία όλων των άμεσων επιστημονικων φορέων».

Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου Χάρης Βαβουρανακης σημείωσε: «Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι.

Η ιδέα της κακοποίησης ενός παιδιού συνταράσσει κάθε φυσιολογικό άνθρωπο. Τα νούμερα αυξάνονται δραματικά. Δεν μιλάμε για θύτες, αλλά για δράστες. 

Χρειάζεται ενημέρωση, πρόληψη και ευαισθητοποίηση. Κι όπως είπε και ο Τζάκσον Μπράουν, τα παιδιά, οι γάμοι και τα λουλούδια αντανακλούν το είδος της φροντίδας που παίρνουν».

Από την πλευρά της η Μαίρη Παχιαδάκη, πρόεδρος του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Νομού Ηρακλείου τόνισε: 

«Οι εμπειρίες της κακοποίησης μικρών παιδιών κόβουν την ανάσα. Θα μπορούσα να μιλώ ώρες για περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης, που ξεπερνούν κάθε λογική.

Είναι εγκλήματα που δεν σηκώνουν άφεση αμαρτιών. Είναι έγκλημα η παραμέληση των παιδιών! Εκδηλώσεις όπως η σημερινή μπορεί να οδηγήσει σε πιο φωτεινά μονοπάτια. Δίνοντας χώρο στη λογική, στον αυτοσεβασμό και στη σύνεση θα οδηγούμε σε φωτεινούς δρόμους».

patris