Ο,τι δίνουμε ως Γονείς στα Παιδιά μας...

... θα δώσουν κι εκείνα στα παιδιά τους, όταν γίνουν γονείς.

Πού έμαθες την αγάπη παιδί μου;
Την ένιωσα στην αγκαλιά της μητέρας μου

Πού έμαθες τη χαρά;
Την άκουσα στο γέλιο του πατέρα μου.

Πού έμαθες τη γαλήνη;
Την είδα στο βλέμμα της μητέρας μου

Πού έμαθες την υπομονή;
Την άκουσα στη φωνή του πατέρα μου

Πού έμαθες την τρυφερότητα;
Την αισθάνθηκα στο άγγιγμα της μητέρας μου.

Πού έμαθες την ευγένεια και την καλοσύνη;
Τις βρήκα στην καρδιά του πατέρα μου.

Και τώρα τι θα τα κάνεις όλα αυτά
Θα τα προσφέρω στα δικά μου παιδιά.

infokids

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Σχέσεις γονέων - παιδιών: Θα είναι για πάντα τα παιδιά σου...

... κάποια στιγμή όμως θα πάψουν να είναι παιδιά. 

Να το θυμάσαι… 

Κάποια στιγμή θα γίνουν άντρες και γυναίκες και θα κάνουν τα δικά τους παιδιά.

Κάποια στιγμή θα χρειαστεί να σταθούν στα πόδια τους και να τα βγάλουν πέρα, μόνα τους…

Εκτός λοιπόν από όλα τα άλλα, την αγάπη, την φροντίδα, τις περιποιήσεις, φρόντισε να τους μάθεις και να αγωνίζονται.

Φρόντισε να τους μάθεις να παλεύουν. Φρόντισε να τους μάθεις να πολεμούν. Φρόντισε να τους μάθεις να αντέχουν.

Γιατί θα έρθουν δύσκολοι καιροί. 

Θα έρθουν χειμώνες. Θα έρθουν κακουχίες. 

Θα έρθουν καταστάσεις ζόρικες, και θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα.
Δε θα είσαι για πάντα εκεί εσύ, για να τους κρατάς το χέρι…

Για αυτό φρόντισε όσο είναι νωρίς. Φρόντισε να γίνουν άνθρωποι ελεύθεροι. Φρόντισε, να μάθουν να πατάνε, μόνα τους, στα δικά τους πόδια.

Θα είναι για πάντα τα παιδιά σου, κάποια στιγμή όμως θα πάψουν να είναι παιδιά.
Να το θυμάσαι…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.

infokids
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αυτό μπορεί να συμβεί αν Φωνάζετε στο Παιδί σας!

Προσοχή!
Ας είμαστε ειλικρινείς. 

Οι περισσότεροι από εμάς το έχουμε πράξει κι αν κάποιοι ανήκουν στις «ευλογημένες» εξαιρέσεις, σίγουρα το έχουν δει να συμβαίνει γύρω τους. 

Τι συμβαίνει όμως όταν οι γονείς βάζουν τις φωνές στο παιδί για «να τους ακούσει»;

«Το να σηκώνεις κάποια φορά την ένταση της φωνής απέναντι στα παιδιά είναι ανθρώπινο», λένε πολλοί γονείς. 

Στην απέναντι όχθη οι ειδικοί επισημαίνουν ξανά και ξανά: 

«Γίνετε υπεράνθρωποι (!) και μην φωνάζετε ποτέ στα παιδιά!

Λόγια θυμωμένα, ενίοτε και προσβλητικά σε μια προσπάθεια να ελέγξουμε ή να διορθώσουμε τη συμπεριφορά ενός παιδιού. 

Ας είμαστε ειλικρινείς. 

Οι περισσότεροι από εμάς το έχουμε πράξει κι αν κάποιοι ανήκουν στις «ευλογημένες» εξαιρέσεις, σίγουρα το έχουν δει να συμβαίνει γύρω τους. 

Δυνατές φωνές, απειλές ενίοτε και «ταμπέλες» αποτελούν για αρκετούς έναν τρόπο συνέτισης της όποιας παιδικής «ατασθαλίας». «Μέγα λάθος!», επισημαίνουν οι ειδικοί οι οποίοι σημειώνουν ότι «ενώ η άσκηση βίας (ακόμα και οι ξυλιές στον πισινό) έχει γίνει ταμπού σε αρκετές κοινωνίες, οι φωνές παραμένουν κάτι «φυσιολογικό» στο πλαίσιο της διαπαιδαγώγησης. 

Οι γονείς πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τα παιδιά τους να τους ακούσουν ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.»

Το να φωνάζετε στα παιδιά σας δεν θα τα κάνει λιγότερο άτακτα. 

Για την ακρίβεια θα κάνει τα πράγματα χειρότερα! 

Αυτό υποστηρίζει μεταξύ άλλων και μία έρευνα των Πανεπιστημίων του Pittsburgh και του Michigan σύμφωνα με την οποία «παιδιά των οποίων οι γονείς χρησιμοποιούν φωνές και σκληρές λεκτικές επιπλήξεις, τείνουν να αυξάνουν τα προβλήματα συμπεριφοράς τους ενώ τα παιδιά βιώνουν αργότερα συμπτώματα κατάθλιψης».

Η εν λόγω έρευνα βρίσκει σύμφωνους και πολλούς ψυχολόγους για τους οποίους τα παιδιά που πέφτουν θύματα λεκτικής βίας από τους γονείς τους είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν κατά την εφηβεία τόσο ψυχολογικά θέματα όσο και προβλήματα συμπεριφοράς, όπως αδιαφορία στο σχολείο, καταφυγή στα ψέματα, κλοπές, εκρήξεις θυμού, συμπλοκές με άλλα παιδιά κλπ.

Συγκεκριμένα, οι γονείς που φωνάζουν στα παιδιά τους, προκαλούν σε αυτά παρόμοια προβλήματα με εκείνα της άσκησης βίας, αυξάνοντας τις πιθανότητες κατάθλιψης και επιθετικής συμπεριφοράς. 

Και το κυριότερο: 

Ακόμα και μία, κατά τα άλλα, καλή και θερμή σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών, δεν τα προστατεύει από τις επιπτώσεις που έχει το να τους φωνάζουν και να τους βάζουν ταμπέλες, όπως «τεμπέλης», «χαζός» κ.α. Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ, βοηθός καθηγητή εκπαίδευσης και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh: 

«Οι φωνές δεν μπορούν να μειώσουν ή να διορθώσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Αντιθέτως, κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, πρέπει να προσπαθούν να επικοινωνούν μαζί τους σε ισότιμο επίπεδο εξηγώντας τους το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους».

athensmagazine.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι