Wednesday 22 January 2020

Η «αρρώστια» για την οποία δεν υπάρχει φάρμακο ούτε εμβόλιο - A vaccine for violence

Μπορεί να δίνουμε χρήματα για φάρμακα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, μπορεί γενικότερα να βοηθάμε όσο περισσότερο μπορούμε και με όσα μέσα διαθέτουμε 
και μπορεί αυτοί που έχουν τη δύναμη να διοργανώνουν συχνά πυκνά φιλανθρωπικές εκδηλώσεις προκειμένου να καταπολεμηθούν ασθένειες και η φτώχεια, αλλά δυστυχώς, και παρά την προσπάθεια, δεν έχει ανακαλυφθεί το φάρμακο για κάτι πολύ συγκεκριμένο, που ίσως είναι και πιο σοβαρό από όλα τα υπόλοιπα.

Η νέα διαφήμιση της UNICEF λοιπόν, μας ενημερώνει, με έναν συγκλονιστικό αλλά παράλληλα ευαίσθητο τρόπο, σχετικά την βία κατά των παιδιών, η οποία αποτελεί μάστιγα, και η οποία αντί να μειώνεται παίρνει ανεξέλγκτες διαστάσεις. 
Σύμφωνα με τα στατιστικά, κάθε 5 λεπτά ένα παιδί πεθαίνει εξαιτίας της βίας, ένα νούμερο το οποίο θα έπρεπε να προβληματίζει όχι μόνο τους αρμόδιους αλλά όλους μας.
Ένας μικρούλης λοιπόν, ο οποίος είναι γεμάτος μελανιές στο πρόσωπο, πηγαίνει σε ένα φαρμακείο προκειμένου να ζητήσει το φάρμακο κατά της βίας, ανάμεσα στα τόσα άλλα που έχουν ανακαλυφθεί. 
Δείτε το συγκλονιστικό video, και καλά θα κάνουμε 
να προβληματιστούμε όλοι μας.

Γλυκές κρέπες με πραλίνα και μπανάνα

Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες chef έρχεται να  σου μάθει πώς να φτιάξεις εύκολα και γρήγορα, γλυκές κρέπες με πραλίνα και μπανάνα.

Συνταγή για γλυκές κρέπες με πραλίνα και μπανάνα

Υλικά για την κρέπα:
  • 250 γρ. γάλα
  • 125 γρ. ζάχαρη
  • 2 τμχ. κρόκοι
  • 200 γρ. αλεύρι
  • 100 γρ. σπορέλαιο

Για τη γέμιση: 

  • 1 βαζάκι πραλίνα για τη γέμιση
  • 6 τμχ. μπανάνες (κομμένες σε ροδέλες)

Εκτέλεση:

Ανακατεύουμε καλά με ένα σύρμα τους κρόκους και τη ζάχαρη.
Ρίχνουμε μέσα το γάλα, το οποίο πρέπει να είναι χλιαρό, και αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει.
Προσθέτουμε το σπορέλαιο και το αλεύρι, ανακατεύοντας πολύ καλά με σύρμα για να μη σβολιάσει.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε ελάχιστο λάδι, το καίμε σε δυνατή φωτιά και με μια μικρή βαθιά κουτάλα ρίχνουμε από το χυλό του κανελονιού στο τηγάνι και το απλώνουμε γρήγορα σε όλη την επιφάνεια.
Μόλις αρχίσει να ξεκολλάει το κανελόνι, το γυρνάμε από την άλλη μεριά να ψηθεί ομοιόμορφα και είναι έτοιμο.
Κάνουμε το ίδιο με τον υπόλοιπο χυλό.
Αφήνουμε τα κανελόνια να κρυώσουν και έπειτα τα γεμίζουμε με την πραλίνα και τις κομμένες μπανάνες.
Τυλίγουμε τα κανελόνια, τα τοποθετούμε το ένα δίπλα στο άλλο για να μην ανοίξουν και τα ζεσταίνουμε ελαφρώς λίγο πριν τα σερβίρουμε.


Tip: Αντί για μπανάνες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε φρούτο ή ξηρό καρπό της αρεσκείας μας. Αν θέλουμε μπορούμε να τα συνοδεύσουμε με λιωμένη σοκολάτα, σαντιγί ή παγωτό.

missbloom.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αν ταπεινώσεις ένα παιδί μπροστά στα μάτια των συμμαθητών του, τότε ΔΕΝ είσαι Εκπαιδευτικός

Τέτοιοι καθηγητές χαράζουν ψυχές και μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στη μνήμη των μαθητών.
Ένας νεαρός κύριος συναντά έναν ηλικιωμένο.
— Με θυμάστε;
— Όχι.
— Υπήρξα μαθητής σας.
— Τι κάνεις; Με τι ασχολείσαι;
— Έγινα κι εγώ καθηγητής.
— Κρίνεις ότι είσαι καλός στη δουλειά σου;
— Η αλήθεια είναι πως ναι. Εσείς με εμπνεύσατε και ήθελα να σας μοιάσω.

Περίεργος ο ηλικιωμένος κύριος, ρωτά να μάθει τι του έμεινε στο μυαλό και τον ενέπνευσε σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλει να γίνει κι ο ίδιος καθηγητής. Και ο νεαρός του διηγείται την ακόλουθη ιστορία.

— Κάποια μέρα ένας συμμαθητής μου – που ήταν και φίλος μου – ήλθε στην τάξη και μου έδειξε ένα πανέμορφο καινούργιο ρολόι που είχε στην τσέπη του. Δεν άντεξα στον πειρασμό και κάποια στιγμή του το έκλεψα. Σε λίγο, αντιλήφθηκε ότι το ρολόι έλειπε από την τσέπη του και αμέσως ενημέρωσε τον καθηγητή που μας δίδασκε εκείνη την στιγμή στην τάξη, που ήσασταν εσείς. Εσείς, λοιπόν, απευθυνθήκατε στην τάξη και είπατε:
— Το ρολόι κάποιου συμμαθητή σας εκλάπη κατά την διάρκεια του τρέχοντος μαθήματος. Όποιος το έκλεψε, παρακαλώ να το επιστρέψει αμέσως.
— Ντράπηκα τόσο πολύ την ταπείνωση μπροστά στους συμμαθητές μου, που δεν τόλμησα να αποκαλυφθώ. 
Έπειτα εσείς κλείσατε την πόρτα, μας είπατε όλους να σταθούμε όρθιοι και ότι θα ψάχνατε τις τσέπες όλων μας μέχρι να το βρείτε. Αλλά θέσατε και μια προϋπόθεση. 
Ότι έπρεπε να έχουμε όλοι μας τα μάτια μας κλειστά για να μην δούμε τον ένοχο. 
Έτσι και συνέβη. Όταν φτάσατε σε μένα, το βρήκατε στην τσέπη μου και το πήρατε. Όμως συνεχίσατε το ψάξιμο στις τσέπες όλων και όταν τελειώσατε, μας είπατε: 
«Και τώρα, μπορείτε να ανοίξετε τα μάτια σας όλοι. Το ρολόι βρέθηκε!» 
Δεν αναφέρατε ποτέ το όνομά μου στην τάξη και ούτε μου σχολιάσατε ποτέ το περιστατικό σε προσωπικό επίπεδο. Περίμενα να με επιπλήξετε και να μου κάνετε κατήχηση, αλλά τίποτε από αυτά δεν συνέβη. 
Εκείνη την ημέρα σώσατε την αξιοπρέπειά μου για πάντα. Εκείνη ήταν η πιο ντροπιαστική μέρα της ζωής μου όλης και μου δώσατε με τον τρόπο σας ένα ηχηρό μάθημα. Θυμηθήκατε τώρα το περιστατικό κ. Καθηγητά;
— Ναι, ακούγοντάς σε, τα θυμήθηκα όλα. Αλλά υπάρχει κάτι που δεν θυμάμαι και αυτό είσαι εσύ, γιατί κι εγώ είχα τα μάτια μου κλειστά όταν σας έψαχνα όλους!!!
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Αν πρέπει να ταπεινώσεις κάποιον μπροστά στα μάτια όλων των συμμαθητών του για να τον συνετίσεις, τότε όχι μόνον δεν λέγεσαι εκπαιδευτικός, απλά, δεν είσαι. Τέτοιοι καθηγητές χαράζουν ψυχές και μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στη μνήμη των μαθητών.

του Σερραίου καθηγητή, Κώστα Τερμεντζόγλου
8 Νοεμβρίου 2019 / 11 Νοεμβρίου 2019
Facebook account Kostas Termentzoglou


© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki