«Σας παρακαλώ, αφού δεν με θεωρήσατε ποτέ άνθρωπο, θεωρείστε με σκύλο»

Είμαι φυλακισμένος σε ελληνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, «Είμαι ο Ζαφάρ, 16 ετών».

 

Είμαι από το Αφγανιστάν. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε και εγώ δεν ήθελα να πολεμήσω άλλους Αφγανούς. Στο χωριό μου κάθε μέρα κάποιος σκοτωνότανε. Το σχολείο μου βομβαρδίστηκε, όταν ήμουν μικρός, και μετά δεν ξανάγινε. Εγώ ήθελα να πάω σχολείο και όχι να σκοτώσω ή να σκοτωθώ. Η μάνα μου για να με γλυτώσει πούλησε όλα μας τα ζώα και μου είπε να φύγω, να φθάσω στην Ευρώπη και ότι εκεί θα με προστατεύσουν. Περπάτησα πάρα πολύ, με κρύψανε σε φορτηγά, μπήκα σε βάρκα και έφθασα κάποτε σ΄ αυτή τη χώρα. Δεν ξέρω αν είναι η Ευρώπη εδώ, αλλά κουράστηκα πολύ για να φθάσω. Με συλλάβανε και έμεινα μαζί με άλλους 20 σ΄ ένα μικρό βρώμικο κελί για πολλές μέρες. Μετά μου δώσανε ένα χαρτί που έλεγε μέσα σε 30 μέρες πρέπει να φύγω. Πώς να φύγω, αφού δεν έχω χαρτιά; Προσπάθησα μαζί με κάτι μεγαλύτερους συμπατριώτες μου να μπω σ΄ ένα πλοίο αλλά με πιάσανε, με χτυπήσανε και με φέρανε μαζί με πολλούς άλλους εδώ στο στρατόπεδο.

Είμαι πολύ καιρό εδώ, δεν ξέρω πόσο, μαζί με πολλούς ανθρώπους από διάφορες χώρες. Δεν ξέρω κανένα και φοβάμαι πολύ. Δεν ξέρω γιατί είμαι φυλακισμένος, αφού δεν πείραξα ποτέ κανένα. Εγώ απλά ήθελα να μην πολεμήσω και να πάω σχολείο. Κάθε μέρα κλαίω. Εδώ και 3 μέρες μας έχουν κλειδωμένους μέσα στο κοντέϊνερ που μένουμε και κάνει πάρα πολύ ζέστη. Κάτι έγινε στο στρατόπεδο, αλλά ήμουν άρρωστος και δεν πολυκατάλαβα. Δεν μπορώ να ανασάνω και είμαι συνέχεια άρρωστος. Έχω γεμίσει και σπυριά. Νοιώθω τόσο κουρασμένος. Θέλω να ανασάνω και δεν υπάρχει αέρας. Διψάω και δεν υπάρχει νερό. Τα ρούχα μου είναι βρώμικα και τρύπια και είμαι ξυπόλυτος. Φοβάμαι πως θα πεθάνω.

 

….. Μάνα μου, που είσαι;

…. Σβήνω, μάνα μου, σώσε με. Δεν θέλω να πεθάνω.

 
Πριν από μέρες άκουσα πως δύο αστυνομικοί έσωσαν δύο σκυλάκια που ήταν κλεισμένα μέσα σ΄ ένα αυτοκίνητο και έκανε πολύ ζέστη. Ένας καλός δικαστής δίκασε αμέσως για βασανισμό τα αφεντικά τους, που ξέχασαν τα σκυλάκια με τόση ζέστη μέσα στο αυτοκίνητο και κινδύνεψαν να πεθάνουν. Χάρηκα για τα σκυλάκια γιατί και εγώ τ΄ αγαπώ πολύ. Μέσα σ΄ αυτό το κοντέινερ που είμαι, όμως, κάνει την ίδια ζέστη και νομίζω πως με έχουν ξεχάσει. Σας παρακαλώ, πείτε με και μένα σκύλο. Μπορεί να έλθουν αυτοί οι καλοί αστυνομικοί για να με σώσουν και να με πάνε σε γιατρό.
Σας παρακαλώ, αφού δεν με θεωρήσατε ποτέ άνθρωπο, θεωρείστε με σκύλο.

Κύριε δικαστή είμαι ένα βασανισμένο σκυλί.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ

Με αφορμή την κατάπτυστη και παράνομη γνωμοδότηση 44/2914 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία μπορεί να παραταθεί η κράτηση των μεταναστών χωρίς χαρτιά και πέραν του 18μηνου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η Ματίνα Κατσιβέλη – Δανιήλ μας έστειλε ένα κείμενο που είχε γράψει τον Αύγουστο του 2013, με αφορμή την εξέγερση στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας.

Πηγή: Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό  

Πηγή: «Είμαι ο Ζαφάρ, 16 ετών» (και είμαι φυλακισμένος σε ελληνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών) – RAMNOUSIA

Αυτά που έμαθα από το δεύτερο παιδάκι μου

Καμιά γυναίκα δεν μπορεί να φανταστεί πως μπορεί να αγαπήσει τόσο βαθιά και απόλυτα, μέχρι να κάνει παιδί. Η ανυστερόβουλη αγάπη, η ανάγκη της να το προστατέψει, η αίσθηση πως μπορεί να δώσει και τη ζωή της γι' αυτό το παιδί, είναι συναισθήματα τόσο πρωτόγνωρα και τόσο έντονα!

 

Γι' αυτό, κάποιες φορές, όταν προκύπτει μια καινούργια εγκυμοσύνη, πολλές μητέρες προβληματίζονται, νιώθουν ενοχές, σκέφτονται μήπως η αγάπη τους για το νέο μωρό δεν θα είναι εξίσου δυνατή.

Οι αγωνίες αυτές είναι απόλυτα φυσιολογικές. Και οφείλονται σε πολλούς παράγοντες. Στη διπλή ευθύνη, στις ενοχές μας που το πρωτότοκο θα χάσει την αποκλειστική φροντίδα και αφοσίωση της μαμάς του, στο αν υπάρχει αρκετός χρόνος για να του αφιερώσουμε, ακόμα και στα κιλά που θα ξαναπάρουμε.

περισσότερα εδώ: imommy

 

20 Things I Learned From the Second Baby

 

1. Το ότι η πρώτη εγκυμοσύνη είχε μια συγκεκριμένη πορεία δεν σημαίνει ότι θα συμβεί κάτι αντίστοιχο και με τη δεύτερη.

2. Ένα μωρό δεν χρειάζεται να το κρατάς σαν να πρόκειται να σπάσει. Στην πραγματικότητα, βολεύεται περισσότερο όταν το κρατάς πιο ανάλαφρα και χαλαρά.

3. Θα ανησυχείς για το πρώτο παιδί σου, ότι θα πάψει πια να είναι «το μοναχοπαίδι», όσο θα είσαι έγκυος στο δεύτερο. Όμως, τελικά, θα τα πάει μια χαρά.

4. Όσο μικροσκοπικό κι αν είναι ένα πλασματάκι, θα βρει κάποιον τρόπο να μαλώσει με το μεγαλύτερο αδερφάκι του.   

5. Πέντε φορμάκια με διαφορετικά χρώματα το καθένα είναι αρκετά για να «γεμίσουν» ολόκληρη την ντουλάπα του μωρού.    

6. Θα μπορέσεις σταδιακά να κοιμάσαι, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι δεν θα τα καταφέρεις ποτέ. Μπορεί να είσαι κακοδιάθετη, αλλά τελικά θα το κάνεις.   

7. Το σώμα σου θα επανέλθει πιο γρήγορα τη δεύτερη φορά (αν όντως είχε προλάβει να ανανήψει από την πρώτη εγκυμοσύνη).

8. Είναι αλήθεια ότι θα είσαι περισσότερο κουρασμένη από ό,τι θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς.

9. Ένα μωρό πραγματικά δεν χρειάζεται να φοράει παπούτσια.

10. Θα κάνεις ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανες με το πρώτο παιδί, και παρ’ όλ’ αυτά το δεύτερο θα γίνει τελείως διαφορετικό.

11. Θα πάψεις πια να σκέφτεσαι πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί.  

12. Όχι, δεν πρόκειται να έχεις πια χρόνο για σένα. Ακόμα κι αν έχεις βοήθεια από τον άντρα σου, κανένας από τους δυο σας δεν θα μπορεί πλέον να παίρνει «ρεπό».

13. Λες ότι δεν είσαι ο τύπος που ουρλιάζει; Ε, αν κάποια στιγμή χρειαστεί να ξεπεράσεις τις φωνές των παιδιών σου για να σε ακούσουν, θα γίνεις…  

14. …και θα συνειδητοποιήσεις ότι μάλλον τελικά η φωνή σου δεν είναι και τόσο κακή για καριέρα τραγουδίστριας!

15. Υπάρχουν και παιδιά που δεν τους αρέσει η τηλεόραση! Καθόλου!

16. Μερικές φορές το πιο εφικτό διάλειμμα μέσα στη μέρα δεν είναι τίποτα άλλο από το να σε παίρνει ο ύπνος στο πάτωμα, ενώ τα παιδιά δίπλα σου παίζουν φωνάζοντας με όλη τους τη δύναμη.

17. Τα μέτρα ασφαλείας στο σπίτι για την προστασία των παιδιών δεν είναι απαραίτητο ότι επαρκούν κιόλας για να είναι όντως ασφαλή!

18. Ένα μικρό παιδί είναι ικανό να σκαρφαλώσει σε ένα έπιπλο πριν καλά-καλά προλάβεις να πεις «κιχ»!

19. Αν το μεγάλο παιδί κοροϊδεύει το μικρό, εκείνο δεν πρόκειται να του δώσει καμία απολύτως σημασία όσες φορές κι αν το επαναλάβει. Γιατί ξέρει ότι δεν το κάνει για να γελάσουν!

20. Υπάρχει αρκετός χώρος στην καρδιά σου για να αγαπήσεις άλλο ένα παιδί, όπως ακριβώς είχες αγαπήσει και το πρώτο σου!

Από τη μαμά και μπλόγκερ Suzanne Fleet, συγγραφέα των best sellers «I Just Want To Pee Alone» και «You Have Lipstick on Your Teeth».

Ο βασιλιάς και το γεράκι

Ένας βασιλιάς πήγε για κυνήγι. Τον πρώτο λαγό που έβγαλε , άφησε να τον πιάσει το αγαπημένο του γεράκι. Ο ίδιος έτρεξε πίσω του με το άλογο.

THE KING AND HIS HAWK

Το γεράκι έπιασε το λαγό, τον έφερε στο βασιλιά και μαζί τράβηξαν να βρουν νερό. Κοντά στο λοφάκι βρήκαν νερό. Μόνο που ήταν πολύ λίγο.  
Έσταζε σταλιά σταλιά και ο βασιλιάς χρειάστηκε να περιμένει πολλή ώρα ώσπου να γεμίσει ένα κυπελάκι. Το κυπελάκι γέμισε κάποτε και ο βασιλιάς το έφερε στο στόμα του και θέλησε να πιει το νερό. Ξαφνικά όμως το γεράκι ταράχτηκε στο χέρι του βασιλιά, χτύπησε τα φτερά του και το νερό χύθηκε από το κύπελλο.
Ο βασιλιάς ξαναέβαλε το κυπελάκι να γεμίσει, και περίμενε και πάλι πολύ. ΄Όμως και τούτη τη φορά, όταν θέλησε ένα το φέρει στα χείλη του, το γεράκι τινάχτηκε δυνατά, χτύπησε πάλι τις φτερούγες του και το νερό χύθηκε από το κυπελάκι. Αυτό έγινε και την τρίτη φορά. Δεν πρόλαβε ο βασιλιάς να βάλει το κύπελο στα χείλη του και το γεράκι του το 'χυσε. 
Θύμωσε ο βασιλιάς και μ΄ όλη του τη δύναμη χτύπησε το γεράκι πάνω σε μια πέτρα και το σκότωσε. 
Ήρθαν ύστερα από λίγο και οι υπηρέτες του βασιλιά κι ένας από αυτούς πήγε πιο ψηλά να φέρει νερό από την πηγή. ΄Εφυγε ο υπηρέτης, αλλά γύρισε αμέσως μ΄αδειανά χέρια και είπε
«Το νερό αυτό είναι επικίνδυνο. Δεν κάνει να το πιείς. Στην πηγή είναι ένα φίδι που άφησε το δηλητήριό του στο νερό. Καλά που έχυσε το νερό το γεράκι, γιατί, αν έπινες θα πέθαινες».
Ο βασιλιάς είπε:
«Άσχημα αντάμειψα το γεράκι μου. Εκείνο μου έσωσε τη ζωή, κι εγώ του έδωσα το θάνατο»

acrobatis
το βρήκαμε εδώ: antikleidi