Thursday 31 August 2017

Συμβουλές προς τους γονείς
για την ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας

#Φοιτητές, #Ενοικίαση, #Κατοικία
.
Με την ευκαιρία της νέας φοιτητικής χρονιάς, ο Σύλλογος Μεσιτών Αθηνών - Αττικής προσφέρει δέκα συμβουλές για την ενοικίαση κατοικίας, προς διευκόλυνση των φοιτητών και των γονέων που αναζητούν σπίτι σε άλλη πόλη.
Σε όλες τις φοιτητουπόλεις της χώρας υπάρχει τόσο επάρκεια διαθέσιμης φοιτητικής κατοικίας, όσο και νόμιμα μεσιτικά γραφεία που ασχολούνται εξειδικευμένα με τη μίσθωσή τους. 

Σε κάθε περίπτωση όμως, ψάχνοντας για σπίτι, οι φοιτητές πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

1. Τα σπίτια στα κέντρα των πόλεων είναι, κατά κανόνα, παλαιότερα και ακριβότερα σε σχέση με αυτά που βρίσκονται στην περιφέρειά τους. 
Συνεπώς, δεν θα πρέπει να περιορίζουν την αναζήτησή τους στο κέντρο, αλλά οπουδήποτε μπορεί να εντοπίσουν διαθέσιμη κατοικία που να καλύπτει τις ανάγκες τους.
2. Να ελέγχουν την τοποθεσία του σπιτιού, τη γειτονιά και τις υπηρεσίες που παρέχει (super market, τράπεζες, τακτική αστική συγκοινωνία, πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη, κλπ)
3. Να ελέγχουν καλά το σπίτι για να διαπιστώσουν τυχόν βλάβες και να τις επισημάνουν στον ιδιοκτήτη, ώστε να τις διορθώσει πριν αρχίσουν να το κατοικούν, για να το παραλάβουν σε καλή και λειτουργική κατάσταση. Να αποφεύγουν να μισθώνουν υπόγεια, σοφίτες ή πολύ παλιές κατοικίες.
4. Η μίσθωση κατοικίας ισχύει τουλάχιστον για τρία χρόνια, ακόμα και αν έχει συμφωνηθεί μικρότερος ή αόριστος χρόνος. 
Μετά την παρέλευση της τριετίας, η μίσθωση μπορεί να λήξει οποτεδήποτε, με απλή καταγγελία του ιδιοκτήτη ή του ενοικιαστή.
5. Στις μισθώσεις κατοικιών το ύψος του μισθώματος διαμορφώνεται ελεύθερα και δεσμεύει και τις δύο πλευρές.
6. Οι φοιτητές ή οι γονείς τους, αφού συμφωνήσουν, υπογράφουν γραπτό μισθωτήριο συμβόλαιο με τον ιδιοκτήτη ή τον πληρεξούσιο δικηγόρο, με ολόκληρο το συμφωνημένο μίσθωμα, το οποίο καταχωρίζεται στο taxisnet από τον ιδιοκτήτη και γίνεται αποδεκτό από τον φοιτητή. 
Δεν πρέπει να αποδέχονται και να υπογράφουν όρους που δεν κατανοούν ή με τους οποίους δεν συμφωνούν απόλυτα. Σε κάθε περίπτωση αμφιβολίας, θα πρέπει να συμβουλεύονται τον δικηγόρο τους.
7. Η καθυστέρηση καταβολής των δαπανών κοινοχρήστων και των λογαριασμών κοινής ωφελείας έχει τα ίδια αποτελέσματα καθυστέρησης του ενοικίου. 
Γι αυτό πρέπει να ζητούν να ενημερώνονται εκ των προτέρων για το ύψος των λογαριασμών αυτών.
8. Για να αποφύγουν κάθε ταλαιπωρία συνιστάται στους ενδιαφερόμενους να καταφεύγουν στα νόμιμα μεσιτικά γραφεία που λειτουργούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
9. Να αποφεύγουν να ανταποκρίνονται σε αγγελίες με χαμηλές τιμές ενοικίων που διαφημίζουν δήθεν μεσιτικές ή διαφημιστικές εταιρείες, που για να τις δει κάποιος απαιτείται να πληρώσει προκαταβολικά. 
Οι νόμιμοι κτηματομεσίτες λαμβάνουν αμοιβή μόνο εάν ολοκληρωθεί η μίσθωση, δηλαδή υπογραφή μισθωτηρίου συμβολαίου.
10. Τέλος, λόγω της οικονομικής ύφεσης, συχνά η πιο συμφέρουσα λύση είναι αντί να μισθώσουν μία κατοικία, να την αγοράσουν είτε με μετρητά είτε και με μικρό δάνειο, όπου αντί ενοικίου θα καταβάλουν μηνιαία τοκοχρεωλυτική δόση σε ένα δικό τους ακίνητο, που μετά το πέρας της φοιτητικής περιόδου θα μπορούν είτε να συνεχίσουν να το μισθώνουν είτε να το πουλήσουν.

Τι Συμβαίνει Στο Μυαλό Των Νηπίων;
What’s Going On Inside A Toddler’s Brain

Νήπια
Σύμφωνα Με Τις Νευροεπιστήμες

Πολλές φορές τα παιδιά νηπιακής ηλικίας νιώθουμε σαν να μας φέρνουν στα όρια μας και αδυνατούμε να καταλάβουμε τις συμπεριφορές τους. 
«Γιατί παθαίνουν αυτές τις εκρήξεις θυμού; Γιατί μας κοιτάνε και ρίχνουν επιδεικτικά τους μαρκαδόρους κάτω; Γιατί δαγκώνουν το αδερφάκι τους;»
Είναι μερικά από τα πράγματα που αναρωτιέται ένας ενήλικας που έχει ο ίδιος ή έχει αναλάβει τη διαπαιδαγώγηση παιδιών νηπιακής ηλικίας.


Ο νευροεπιστήμονας Dean Burnett αναφέρει ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού πραγματοποιούνται όλες οι απαραίτητες συνδέσεις στους νευρώνες του εγκεφάλου του. 

Εμείς οι ενήλικες έχουμε συγκεκριμένα νοητικά σχήματα, βασισμένα στις εμπειρίες που έχουμε ζήσει στη μέχρι τώρα ζωή μας. 
Αυτά τα σχήματα μάς βοηθούν να οργανώνουμε την καθημερινότητα μας και τις διάφορες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. 

Τέτοια νοητικά σχήματα δεν υπάρχουν ακόμα στο μυαλό των νηπίων. 
Τα πάντα για τα παιδιά είναι καινούργια και συναρπαστικά. 
Δεν έχουν προηγούμενες εμπειρίες με βάση τις οποίες να μπορούν να κρίνουν. 
Για την ακρίβεια, τα παιδιά ηλικίας κάτω των 7 ετών έχουν έτσι προικιστεί από τη φύση τους, ώστε να μην αποθηκεύουν πολλές αναμνήσεις.
Επιπλέον, μπορεί το σώμα τους να έχει την ικανότητα να μαθαίνει μέσω της επανάληψης (π.χ. μπουσούλημα), όμως δεν σημαίνει ότι συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και σε νοητικό επίπεδο (π.χ. δεν μπορούν να κατανοήσουν λογικά γιατί πρέπει να βάζουν παπούτσια). 
Όλες οι συνδέσεις στον εγκέφαλο δεν έχουν ολοκληρωθεί, με αποτέλεσμα όταν κάτι δεν συμβαίνει, όπως τα ίδια το περιμένουν, να μην ξέρουν πώς να το διαχειριστούν και να αντιδρούν με τρόπο που στους ενήλικες φαντάζει περίεργος ή και υπερβολικός. 
Για την ακρίβεια, οι νευρωνικές συνδέσεις είναι πολύ περισσότερες από αυτές των ενηλίκων. 
Στην περίοδο της εφηβείας ξεκινούν να «κλαδεύονται», καθώς ο εγκέφαλος ξεκινά να διαγράφει τις πληροφορίες, που δεν βρίσκει πια βοηθητικές.
Ακόμα, είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ προσπαθούμε να τα «μυήσουμε» στην υγιεινή διατροφή μαγειρεύοντας σπανάκι και μπρόκολο, τα παιδιά δείχνουν να προτιμούν περισσότερο γλυκές γεύσεις, όπως πατάτες ή μακαρόνια. 
Τα νήπια γεύονται διαφορετικά τις τροφές, με αποτέλεσμα οι ίδιες τροφές να τους φαίνονται πιο πικρές ή άνοστες. 
Τέλος, τα νήπια κατακλύζονται από πολλά συναισθήματα ταυτόχρονα, τα οποία τις περισσότερες φορές δυσκολεύονται να διαχειριστούν, με συνέπεια να καταλήγουν σε εκρήξεις θυμού. 
Ρόλος του ενήλικα είναι να βοηθάει το παιδί να διαχειρίζεται αυτά τα συναισθήματα.
Ο εγκέφαλος ενός νηπίου είναι πολύπλοκος και καθημερινά κάνει διεργασίες, οι οποίες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα να εκδηλώνουν τα νήπια συμπεριφορές που μας φαίνονται παράξενες ή και περιττές. 
Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι τα νήπια δεν συμπεριφέρονται έτσι επίτηδες, ούτε για να μας δοκιμάσουν. 
Δεν θέλουν να μας χαλάσουν το πρόγραμμα, ούτε να μας κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη. 
Όσο υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας εμείς οι ενήλικες τι συμβαίνει στο μυαλό ενός νηπίου, τόσο θα μπορούμε πιο εύκολα να ρυθμίσουμε και τα δικά μας συναισθήματα για να μπορέσουμε να αντιδράσουμε όσο πιο σωστά μπορούμε και να βοηθήσουμε πιο αποτελεσματικά τα παιδιά μας.

Φροντιστήρια... από την κούνια

Παιδεία, Σχολείο, Μαθητές, Παιδιά, Φροντιστήριο,

Με τις ευλογίες της Πολιτείας
Φροντιστήρια εδώ, φροντιστήρια εκεί, φροντιστήρια παραπέρα. Φροντιστήρια από το δημοτικό μέχρι το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο. 
Αυτή είναι μια πραγματικότητα, στην ένταση και στην έκτασή της ελληνικό φαινόμενο, που παραμένει ακλόνητη παρ΄ όλες τις κατά καιρούς διακηρύξεις για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα εξαφανίσουν ή θα αμβλύνουν την στρατολόγηση μαθητών και σπουδαστών στη φροντιστηριακή εκπαίδευση. 

Κι αν ο εξεταστικοκεντρικός προσανατολισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος και στα συστήματα πρόσβασης στα ΑΕΙ λιπαίνουν και τροφοδοτούν τις «στρατιές» των φροντιστηρίων που αναδεικνύονται σαν εργαλάβοι των εξετάσεων, άλλες «ανάγκες» ωθούν μαθητές σε μια δεύτερη βάρδια μετά το σχολείο, από το δημοτικό. Ναι από το δημοτικό.

«Καλύπτουμε μία ανάγκη» 
Το φαινόμενο πήρε διαστάσεις, τα τελευταία χρόνια και αφορά παιδιά κυρίως της Δ΄, Ε' και της Στ' τάξης Δημοτικού, των οποίων οι γονείς είτε δεν μπορούν να τα βοηθήσουν να αντεπεξέλθουν στα σχολικά τους μαθήματα είτε έχουν δώσει ειδικό βάρος στην «επιλογή».
«Καλύπτουμε μια ανάγκη» λένε οι φροντιστές. 
«Το μοντέλο της οικογένειας έχει πλέον αλλάξει στην κοινωνία μας. Η μητέρα δεν είναι στο σπίτι, για να είναι πάνω από το παιδί και να το επιβλέπει τα πρώτα δύσκολα χρόνια, για να το διαβάζει και να της λέει τα μαθήματα. 
Αυτό το κενό, αυτή την έλλειψη ερχόμαστε να καλύψουμε εμείς», τονίζουν οι επιχειρηματίες της γνώσης που έχουν ονομάσει τα φροντιστήριά τους «κέντρα μελέτης» ή Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης.

Η στροφή μαθητών του Δημοτικού Σχολείου στα φροντιστήρια, αυτό αυτομάτως σημαίνει και το τέλος της παιδικής ηλικίας. 
Η λογική ότι «αν ετοιμάσουμε καλύτερα τα παιδιά για το Γυμνάσιο», όχι μόνο δεν βοηθάει τους μαθητές, αντίθετα τους στερεί πολύτιμο χρόνο όχι από το παιχνίδι («και αυτό χρειάζεται») αλλά και από άλλες δραστηριότητες, όπως είναι ο αθλητισμός.

Λειτουργούν εκτός νόμου
Τα Κέντρα Μελέτης αυτά, είτε αυτόνομα σε δικά τους κτήρια, είτε ως τμήματα φροντιστηρίων, λειτουργούν αυτή τη στιγμή εκτός νόμου! Άλλωστε δια νόμου (682/77) απαγορεύεται ρητά η ίδρυση και λειτουργία για φροντιστήρια μαθητών δημοτικού.

Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη λειτουργία τους. 
Δεν καταβάλλουν εισφορές, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα προσόντα επιλογής προσωπικού και εργασιακές σχέσεις για τους εκπαιδευτικούς, δεν τηρούνται προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής. Ακόμα χειρότερα, κάποια αναλαμβάνουν τη μεταφορά μαθητών από τα σχολεία τους (!) προς τους συγκεκριμένους χώρους, χωρίς ουδείς να γνωρίζει αν οι οδηγοί διαθέτουν πιστοποίηση ή αν τα οχήματα ελέγχονται από δημόσια αρχή!

Η ασθένεια της μετατροπής του χώρου της Παιδείας σε μια βιομηχανία παραγωγής εξεταζόμενων υποψήφιων που εκπαιδεύονται αποκλειστικά και μόνο σε τεχνικές απομνημόνευσης και ανταπόκρισης σε γραπτές δοκιμασίες έχει ήδη μεταλλάξει μεγάλο τμήμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ιδίως του Λυκείου), προκαλώντας ασύλληπτη βλάβη παιδαγωγική, ψυχολογική και ηθική σε χιλιάδες μαθητές. 
Δεν πρέπει να επιτραπεί η ασθένεια αυτή να επεκταθεί και στις τρυφερές ηλικίες των παιδιών δημοτικού.

Επιπλέον, είναι αδιανόητο παιδιά ηλικίας 5-12 ετών, με συγκεκριμένες ανάγκες για παιχνίδι, οικογενειακή ζωή, κοινωνικοποίηση, να ενταχθούν σε μια διαδικασία αέναης παραμονής σε τάξη που θα τα εξαντλήσει και θα προκαλέσει εν τέλει την απέχθειά τους για τη μάθηση.

Ένα παράδειγμα
Παραθέτουμε ένα παράδειγμα τέτοιου χώρου Κέντρου Μελέτης στην περιοχή της Καισαριανής, όπου στην ιστοσελίδα του (http://www.diavazoumemazi.gr/) αναφέρεται ευκρινώς ότι πραγματοποιεί παράνομα φροντιστηριακά μαθήματα, ότι αναλαμβάνει τη μεταφορά μαθητών και ότι λειτουργεί και τις σχολικές αργίες (άραγε, με ποιου την έγκριση και με τι όρους εργασίας και αμοιβής για τους εργαζόμενους;).

Υπέκυψε στην ανομία
Μέχρι σήμερα οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και Κέντρων Ξένων Γλωσσών ήταν υποχρεωμένοι να υπογράφουν Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν διατηρούν τέτοια δομή στο χώρο τους (καθώς απαγορεύεται από το Ν. 682/77 να λειτουργεί φροντιστήριο για παιδιά δημοτικού), ώστε να πάρουν άδεια λειτουργίας.
Δυστυχώς μετά από ισχυρές εργοδοτικές πιέσεις το νέο ΔΣ του ΕΟΠΠΕΠ με ευθύνη της καινούριας Διευθύνουσας Συμβούλου του πήρε απόφαση, όταν είχαν αποχωρήσει οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων, να μην είναι πλέον υποχρεωμένοι οι φροντιστηριάρχες να καταθέτουν τέτοια Δήλωση.

Επομένως, ανάβει το πράσινο φως να συνεχίσουν οι χιλιάδες αυτές επιχειρήσεις να λειτουργούν χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς οι εργαζόμενοι να δηλώνονται και χωρίς να υπάρχει καμιά εγγύηση για την ασφάλεια και την υγεία εργαζόμενων και μαθητών. 
Αφήνει ασύδοτη τη λειτουργία τους στο ισχυρό λόμπι των φροντιστηριαρχών και των ιδιοκτητών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών, χαρίζοντάς τους ταυτόχρονα εκατομμύρια ευρώ από τη φοροδιαφυγή και τη μαύρη εργασία.

Πλέον το πάρτι ανομίας «νομιμοποιείται»...

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki