Αυτό είναι το κτήνος που βίαζε την ανιψιά του και άλλα κοριτσάκια 6,7 χρονών

SENKA SULO του IBRAIM και της FERIDE
γεν. 1963 στην Αλβανία

Με διάταξη της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία ταυτότητας και οι φωτογραφίες του 55χρονου Αλβανού που συνελήφθη στη Ρόδο στις 16 Σεπτεμβρίου και έχει προφυλακιστεί στις φυλακές Γρεβενών με την κατηγορία ότι από το 2007 ως τον Οκτώβριο του 2013 βίαζε τέσσερα ανήλικα κοριτσάκια από την τρυφερή ηλικία των 6 ή 7 χρόνων, μεταξύ των οποίων ακόμη και την ανιψιά του!

................

Όλα τα κοριτσάκια, που υπέμειναν τα πάνδεινα στα χέρια του, έδωσαν καταθέσεις στους αστυνομικούς παρουσία παιδοψυχίατρου και σε ένα από αυτά, που κακοποιούσε από τα 6 ως τα 12 του χρόνια, διαγνώσθηκαν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.

περισσότερα εδώ

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Έφυγε» ο Κυριάκος Παπαδόπουλος Ο ήρωας λιμενικός που έσωσε 5.000 πρόσφυγες

Ένας εμβληματικός άνθρωπος του Αιγαίου, ο 44χρονος υποπλοίαρχος του Λιμενικού Σώματος, Κυριάκος Παπαδόπουλος, που σαν κυβερνήτης του περιπολικού σκάφους ΠΛΣ 602 σκάφους στη Μυτιλήνη, σηματοδότησε τους ηρωικούς αγώνες των στελεχών του Λιμενικού Σώματος να σώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που περνούσαν στα ελληνικά νησιά την περίοδο 2015 – 2016 έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το περασμένο βράδυ, από ανακοπή καρδιάς.

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έγινε γνωστός στη διάρκεια της ανθρωπιστικής προσφυγικής κρίσης, σαν το πρόσωπο μιας Ελλάδας που επιμένει στην αξία της ανθρώπινης ζωής, όποια κι αν είναι αυτή. Αποτέλεσε έτσι την «εικόνα» του Λιμενικού Σώματος σήμερα. Την εικόνα του αξιωματικού της Ελληνικής Ακτοφυλακής, που βρίσκεται πίσω από κάθε δελτίο Τύπου, που μιλά χρόνια τώρα για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο. Ήταν ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, ταγμένος σε όλη του τη ζωή να υπηρετεί στα σύνορα, πρώτα στον Μόλυβο κι ύστερα στη Μυτιλήνη. Χωρίς ωράριο, με υψηλό αίσθημα καθήκοντος και χαμηλές αποδοχές.

Γέννημα θρέμμα μιας προσφυγικής οικογένειας από τη Νικομήδεια, παιδί μαστόρων της μεταλλοτεχνίας που περηφανεύονται πως σμίλεψαν τις μεταλλικές δάφνες στο άγαλμα της ελευθερίας της Μυτιλήνης, το σήμα κατατεθέν της πόλης. Μεγαλωμένος από εργάτες γονείς σε έναν λαϊκό μαχαλά της Μυτιλήνης, τη Λαγκάδα, αποφοίτησε από τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων των Οινουσσών, ναυτολογήθηκε πρώτα σε πλοίο του Εμπορικού Ναυτικού κι από εκεί κατατάχθηκε στο Λιμενικό Σώμα.

Παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έδωσε πανθομολογούμενα ηρωικά τον αγώνα για τη διάσωση χιλιάδων ανθρώπων μεταξύ Λέσβου και Μικρασιατικών παραλίων, προσπάθεια που τον σημάδεψε. «Πόσους ανθρώπους έχετε σώσει;» τον είχε ρωτήσει ο Βέρνερ Φάιμαν, όταν με τον ‘Ελληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, είχαν επισκεφθεί τη Μυτιλήνη. «Περισσότερους από πέντε χιλιάδες» του απάντησε ο Έλληνας αξιωματικός. Δεν άκουσε καλά ο τότε Αυστριακός καγκελάριος και του είπε πως «πέντε ζωές είναι κάτι πολύ σημαντικό». Τον διόρθωσαν και του είπαν πως πρόκειται για πέντε χιλιάδες ζωές… «Είσαστε πραγματικός ήρωας», του είχε πει έκπληκτος ο Φάιμαν.

Για τη δράση του είχε τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών και την ελληνική πολιτεία, ενώ διεκδίκησε και το χρυσό αγαλματίδιο των Όσκαρ για το ντοκιμαντέρ «4.1 miles» στο οποίο «πρωταγωνίστησε». Πιστός στο καθήκον του και πάντα αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος για το οποίο ήταν περήφανος, είχε ερωτηθεί τότε από το ΑΠΕ – ΜΠΕ για το πώς ένιωθε στο κόκκινο χαλί των βραβείων. «Είμαστε περήφανοι για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πληρωμάτων του Λιμενικού Σώματος να μη χαθεί ούτε μια ζωή μέσα στην θάλασσα σε αυτήν την τραγωδία που ας μη ξεχνάμε πως ακόμα διαδραματίζεται στην Ελλάδα μας», είχε πει ο Μυτιληνιός κυβερνήτης του ΠΛΣ 602 που, από το στενό θαλασσινό ποτάμι αναμεταξύ Λέσβου και μικρασιατικών παραλίων, βρέθηκε μέσα στη λάμψη και τις διασημότητες του πλανήτη, αξιωματικός πάντα του Λιμενικού Σώματος.

Για τις στιγμές που έζησε στη θάλασσα και το πόσο των σημάδεψαν ο Κυριάκος δε μιλούσε. Σε μια συνέντευξη του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ μόνο, όταν ρωτήθηκε πως νιώθει, απάντησε: «Οι στιγμές της προσωπικής αδυναμίας είναι πολυτέλεια, που δεν την έχουμε. Λίγα μίλια παραπέρα υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τη βοήθεια μας. Εμείς έχουμε καιρό να κλάψουμε».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
netakias
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Ευρωπαίος Πολίτης της Χρονιάς» ο πατήρ Αντώνιος, της «Κιβωτού του Κόσμου»

Ο πατήρ Αντώνιος από την «Κιβωτό του Κόσμου» κέρδισε το Βραβείο του Καλύτερου Ευρωπαίου Πολίτη – 

Με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου

Με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου το Βραβείο του Καλύτερου Ευρωπαίου Πολίτη ανήκει πλέον στον πατέρα Αντώνιο και κατ’ επέκταση στην «Κιβωτό του Κόσμου».

Την οργάνωση είχε προτείνει ο ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος τόνισε πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να απονείμει το βραβείο στην Κιβωτό και στον πατέρα Αντώνιο.

Η «Κιβωτός του Κόσμου» είναι μια μη-κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται στον τομέα μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού, ιδιαίτερα από μονογονεϊκές και άπορες οικογένειες.

Με τη συνοδεία 10 παιδιών από την «Κιβωτό του Κόσμου», έφτασε στις Βρυξέλλες ο πατέρας Αντώνιος για την παραλαβή του βραβείου.

«Τι να σας πω; Για έναν ορθόδοξο ιερέα τα βραβεία ξέρετε δεν χρειάζονται με την έννοια ότι πιστεύω και νιώθω, ότι αυτό που κάνουμε είναι χρέος μας, υποχρέωση για το ποίμνιο μας για τα παιδιά και τις ψυχούλες τις τραυματισμένες. Οπότε όλα αυτά βοηθούν στην πιστοποίηση και στο να γίνει το έργο μας ακόμα πιο γνωστό και να πάρουμε βοήθεια» τόνισε και συνέχισε:

«Όταν μου το ανακοίνωσαν, τους είπα ότι αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο που θα πρέπει να το βιώσουν και κάποια από τα μεγάλα παιδιά μας. Συγκεκριμένα είναι παιδιά λυκείου και ο λόγος που ήθελα να είναι μαζί μου αυτή τη στιγμή είναι για να μπορέσουν να ανοίξουν τα μάτια τους. Να δουν νέους ορίζοντες. Θα βάλω τα ίδια παιδιά να παραλάβουν το βραβείο και το μήνυμα που θέλω να δώσω και στα ίδια είναι να βάζουν στόχους και να τους καταφέρνουν. Επειδή πρόκειται για παιδιά που βίωσαν άσχημα πράγματα στην αρχή της ζωής τους αυτά τα παιδιά τώρα θα πρέπει να καταφέρουν να “ζωγραφίσουν” τη δική τους ζωή».

Ο πάτερ Αντώνιος όπως παραδέχθηκε: «Δεν μπορούσα να φανταστώ ούτε καν την εξέλιξη που θα είχε αυτό το εγχείρημα της “Κιβωτού” ούτε είχα σκεφτεί ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο με τόσα παιδιά. Όπως συνηθίζω να λέω είναι ένα θαύμα. Η “Κιβωτός” αποτελεί ένα σχέδιο που προϋπήρχε και εγώ απλά είπα “ναι” και ακολούθησα τη μια ανάγκη μετά την άλλη».
Το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη απονέμεται κάθε χρόνο (από το 2008 όπου και θεσπίστηκε) από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από διαδικασία αξιολόγησης των προτάσεων που κατατίθενται από ευρωβουλευτές.
Στόχος του βραβείου είναι να επιβραβεύσει άτομα και οργανώσεις των οποίων οι δράσεις: προάγουν τη αλληλοκατανόηση μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών, καθώς και την ευρωπαϊκή συνεργασία, προάγουν την ενδυνάμωση του ευρωπαϊκού πνεύματος μέσω μακροχρόνιων, υπερεθνικών και διασυνοριακών πολιτιστικών συνεργασιών, ή/και προάγουν στην πράξη τις αρχές και αξίες της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

cyprustimes.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Υπερδιάγνωση στη ΔΕΠ-Υ σε ποσοστό 90%

Ο Jerom Kagan, επιφανής Ψυχολόγος στις ΗΠΑ υποστηρίζει σε συνέντευξή του πώς η διάγνωση για ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας) πρόκειται για μια επινόηση και ωφελεί μόνο τις φαρμακοβιομηχανίες και τους ψυχιάτρους.

Ο Jerom Kagan θεωρείται ένας από τους ψυχολόγους με την μεγαλύτερη επιρροή για τον 20^ο αιώνα και κατατάχθηκε πάνω από τον Carl Jung και τον Ivan Pavlov στην κατάταξη των επιφανών ψυχολόγων, το 2002, από τον Αμερικανικό Ψυχολογικό Σύλλογο (American Psychological Association). Είναι γνωστός για την καινοτόμα δουλειά του στην αναπτυξιακή ψυχολογία στο πανεπιστήμιο του Harvard, όπου τις τελευταίες δεκαετίες μελετά την ανάπτυξη των μωρών και των νηπίων.
Οπότε, μπορεί να αποτελεί έκπληξη να μάθουμε ότι υποστηρίζει πως η διάγνωση για ΔΕΠΥ (Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας) πρόκειται για μια επινόηση και ωφελεί μόνο τις φαρμακοβιομηχανίες και τους ψυχιάτρους.

Βάζοντας λάθος ετικέτες στην ψυχική ασθένεια

«Αυτή είναι η ιστορία της ανθρωπότητας: αυτοί που έχουν εξουσία πιστεύουν ότι αυτό που κάνουν είναι σωστό και έτσι βλάπτουν αυτούς που δεν έχουν δύναμη», λέει ο Jerome Kagan.
Στη συνέντευξή του στη Spiegel, ο Κagan μίλησε για τα εκτοξευμένα ποσοστά ΔΕΠΥ στην Αμερική, τα οποία απέδωσε σε «ασαφείς διαγνωστικές πρακτικές». Στήριξε το επιχείρημα του με το παρακάτω παράδειγμα : «Ας πούμε ότι πριν 50 χρόνια είχες ένα επτάχρονο που βαριόταν στο σχολείο και επιδείκνυε διασπαστική συμπεριφορά. Τότε, θα του δινόταν η ετικέτα του τεμπέλη. Αλλά σήμερα, αυτό το ίδιο παιδί θα λέγαμε ότι υποφέρει από ΔΕΠΥ. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε δει τέτοια δραματική αύξηση της διαταραχής αυτής».
«Κάθε παιδί που έχει προβλήματα στο σχολείο, παραπέμπεται σε έναν παιδίατρο ή παιδοψυχίατρο, ο οποίος ισχυρίζεται ότι το παιδί έχει ΔΕΠΥ και του συνταγογραφεί Ritalin. Στην πραγματικότητα, το 90% αυτών των 5,4 εκατομμυρίων παιδιών δεν έχουν παθολογικό μεταβολισμό ντοπαμίνης. Το πρόβλημα είναι ότι, εάν το φάρμακο είναι διαθέσιμο στους γιατρούς, αυτοί θα κάνουν την αντίστοιχη διάγνωση», είπε.
«Θα μπορούσαμε να φιλοσοφήσουμε και να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας ‘τι σημαίνει ψυχική ασθένεια;’ Εάν πάρεις συνεντεύξεις από παιδιά και εφήβους ηλικίας 12 με 19 ετών, τότε το 40% αυτών μπορεί να χαρακτηριστεί ως αγχώδες ή καταθλιπτικό. Αλλά εάν κοιτάξεις πιο προσεκτικά και ρωτήσεις πόσα από αυτά τα παιδιά έχουν σοβαρή επιβάρυνση από αυτές τις διαταραχές, ο αριθμός μειώνεται στο 8%. Το να περιγράφεις κάθε παιδί που έχει κατάθλιψη ή είναι αγχωμένο, ως ψυχικά ασθενές, είναι γελοίο. Οι έφηβοι είναι αγχώδεις, αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν ξέρουν τι επαγγελματικό κλάδο να ακολουθήσουν ή το αγόρι  ή το κορίτσι τους μόλις τους έστησε στο ραντεβού τους. Το βίωμα της στεναχώριας ή του άγχους, είναι απλώς ένα μέρος της ζωής, όπως και ο θυμός και η σεξουαλική αναστάτωση», είπε ο Kagan στη Spiegel.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις των εκατομμυρίων παιδιών στην Αμερική, που είναι λανθασμένα διαγνωσμένα ως ψυχικά ασθενή;

Ο Kagan πιστεύει ότι υπάρχει κάτι θεμελιώδες λάθος σε αυτό. Δεν είναι ο μόνος ψυχολόγος που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για αυτή τη μόδα, αλλά ο Kagan και οι υπόλοιποι νιώθουν ότι είναι ενάντια σε «μια πολύ δυνατή συμμαχία: τις φαρμακευτικές βιομηχανίες που βγάζουν δισεκατομμύρια και ένα επάγγελμα που είναι ιδιοτελές».
O Kagan έπασχε από μια εσωτερική υπερδραστηριότητα και τραύλιζε ως παιδί, αλλά η μητέρα του, του είπε: «Δεν υπάρχει τίποτα που πηγαίνει στραβά με σένα. Το μυαλό σου δουλεύει πιο γρήγορα από τη γλώσσα σου». Αυτός σκεφτόταν τότε: «Θεέ μου, αυτό είναι υπέροχο, απλώς τραυλίζω επειδή είμαι τόσο έξυπνος». Εάν είχε γεννηθεί στην τωρινή εποχή, το πιο πιθανόν είναι ότι θα είχε κατηγοριοποιηθεί ως ψυχικά ασθενής.
Η ΔΕΠ-Υ δεν είναι η μόνη ψυχική διαταραχή που μοιάζει με επιδημία στα παιδιά, ούτε η μόνη για την οποία ανησυχεί ο Kagan: η κατάθλιψη ανήκει επίσης σε αυτή την κατηγορία. Το 1987, περίπου 1 στους 400 έφηβους Αμερικανούς χρησιμοποιούσε αντικαταθλιπτικά. Μέχρι το 2002, ο οι αριθμοί έφτασαν στον 1 στους 40. Νιώθει ότι είναι μια ακόμη υπερχρησιμοποιημένη διάγνωση, απλώς επειδή τα χάπια είναι διαθέσιμα. Πιστεύει ότι αντί να καταφεύγουμε κατευθείαν στα φαρμακευτικά χάπια, οι γιατροί θα έπρεπε να περνούν περισσότερο χρόνο με το παιδί για να βρουν τον λόγο που αυτά δεν είναι χαρούμενα.
Τουλάχιστον, κάποια τεστ θα πρέπει να διεξάγονται, και ένα εγκεφαλογράφημα για σιγουριά, ειδικά αφού οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι με υψηλή δραστηριότητα στον δεξιό πρόσθιο λοβό ανταποκρίνονται ελάχιστα στα αντικαταθλιπτικά.
Ο Κagan θυμάται να πέφτει σε μια τυπική κατάθλιψη μετά από ένα τεράστιο ερευνητικό εγχείρημα που είχε αναλάβει και απέτυχε. Είχε αϋπνία και ανταποκρινόταν σε όλα τα άλλα κλινικά κριτήρια που απαιτούνται για τη διάγνωση της κατάθλιψης. Αλλά από τη στιγμή που ήξερε την αιτία, δεν αναζήτησε επαγγελματική βοήθεια. Μετά από 6 μήνες, η κατάθλιψη είχε φύγει. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα είχε διαγνωστεί ως ψυχικά ασθενής από έναν ψυχίατρο και θα του δινόταν φαρμακευτική αγωγή.

Αλλά εδώ βρίσκεται ένας σημαντικός διαχωρισμός: όταν ένα γεγονός μας συγκλονίζει, είναι σύνηθες να πέφτουμε σε κατάθλιψη για λίγο καιρό. Ωστόσο, υπάρχουν και αυτοί που έχουν γενετική προδιάθεση και βιώνουν χρόνια κατάθλιψη, αυτοί είναι οι ψυχικά ασθενείς

Είναι σημαντικό να κοιτάμε όχι μόνο τα συμπτώματα, αλλά και τις αιτίες.

Εκεί είναι που η ψυχιατρική καταρρέει, καθώς είναι το μόνο ιατρικό επάγγελμα που βασίζει την ασθένειες μόνο στα συμπτώματα. Ένα τέτοιο τυφλό σημείο, που χρειάζεται να εξετάσουμε καλύτερα και για άλλες διαταραχές, όπως η διπολική διαταραχή, την οποία ποτέ δε βλέπαμε σε παιδιά παλαιότερα. Όπως φαίνεται σήμερα, σχεδόν ένα εκατομμύριο Αμερικανοί κάτω των 19 ετών είναι διαγνωσμένοι με αυτή.
«Μία ομάδα γιατρών στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης μόλις άρχισε να εξετάζει παιδιά που είχαν διπολικές εκρήξεις. Δε θα έπρεπε να το κάνουν αυτό. Αλλά οι φαρμακοβιομηχανίες το αγαπούν επειδή τα φάρμακα κατά των διπολικών διαταραχών είναι ακριβά. Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η μόδα. Μοιάζει λίγο με τον 15^ο αιώνα, όπου οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι κάποιος μπορεί να διακατέχεται από τους δαίμονες ή να έχει καταραστεί από μια μάγισσα», λέει ο Kagan.
Όταν τον ρώτησαν αν υπάρχουν εναλλακτικές έναντι των φαρμάκων για τα συμπεριφορικά συμπτώματα, ο Kagan είπε ότι θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τα ιδιαίτερα μαθήματα, ως ένα παράδειγμα, για τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ. Στην τελική, τα παιδιά που διαγιγνώσκονται με ΔΕΠ-Υ, είναι πάντα τα παιδιά που μένουν πίσω και όχι τα παιδιά που τα πάνε καλά στο σχολείο.

---

Πηγή: Spiegel.de
Απόδοση: Ελένη Ψαθάκη, Ψυχολόγος
Επιμέλεια: Psychologynow.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι