Παιχνίδι: Γιατί είναι σημαντικό;

Ο Albert Einstein συνήθιζε να λέει ότι «το παιχνίδι είναι η υψηλότερη μορφή έρευνας». Το άρθρο 31 της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού λέει ότι «κάθε παιδί έχει το δικαίωμα στο παιχνίδι και την ανάπαυση». Για ποιο λόγο, λοιπόν, είναι τόσο σημαντική για τα παιδιά η ώρα του παιχνιδιού; 

Αφήστε τα να παίξουν ελεύθερα,
κάνει πολύ καλό στην φαντασία
αλλά και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους

Το παιχνίδι είναι μία από τις σημαντικότερες ανάγκες που έχει το παιδί σας. Κάθε παιδί χρειάζεται χρόνο και χώρο για να δημιουργήσει, να φανταστεί, να αναρωτηθεί, να θαυμάσει, να απολαύσει την παρέα των φίλων του ή και για να μείνει μόνο του. Κάθε γονιός έχει την υποχρέωση να εξασφαλίσει στο παιδί του την ελευθερία να παίζει. Το παιχνίδι επιστρατεύει όλες τις αισθήσεις τους, και γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα μωρά, τα οποία εξερευνούν τον νέο κόσμο στον οποίο βρίσκονται μέσω της όρασης, της αφής, της ακοής και της γεύσης. 
Γι' αυτό, την επόμενη φορά που θα σας δοθεί η ευκαιρία, καθίστε να παίξετε με το αγγελούδι σας ή αφήστε του τον χώρο και την ησυχία να παίξει μόνο του- είναι εξίσου σημαντικό.

queen.gr

Το κορίτσι που ήθελε να δίνει

Στα εννέα χρόνια της ζωής της η Ρέιτσελ Μπέκγουιθ...
πρόλαβε να δωρίσει τρεις φορές τις κοτσίδες της. Η πρώτη φορά ήταν στα πέντε της: στο σχολείο πληροφορήθηκε πως μια οργάνωση (Locks of Love ή Κοτσίδες της Αγάπης) συγκέντρωνε μαλλιά για να φτιάχνει περούκες για παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. 

Η Ρέιτσελ δεν δίστασε καθόλου. Έβαλε τη μητέρα της Σαμάνθα να την κουρέψει και μετά περίμενε να ξαναμεγαλώσουν τα μαλλιά της. Και τα έκοψε και πάλι. Η τρίτη φορά ήταν στις 23 Ιουλίου, την ημέρα που σκοτώθηκε σε τροχαίο: οι γονείς της δώρισαν τα όργανα της Ρέιτσελ μαζί με την τελευταία της κοτσίδα.
Είχε κλείσει τα 9 στις 12 Ιουνίου. Στους συγγενείς και τους φίλους είχε πει: «Αντί να μου κάνετε δώρο, δωρίστε 9 δολάρια σ' αυτούς που φτιάχνουν πηγάδια για όσους δεν έχουν πόσιμο νερό». Είχε ακούσει μια μέρα στην εκκλησία να μιλούν για τη λειψυδρία που απειλεί τον κόσμο και για την Charity: water, μία από τις πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις που συγκεντρώνουν κεφάλαια για ανθρωπιστικά προγράμματα που συνδέονται με το νερό. Και είχε αποφασίσει να κάνει κάτι, να μπει στη μέση. Με τη μητέρα της, ήρθαν σε επαφή με την οργάνωση. Στον ιστότοπο (www.charitywater.org) εξακολουθεί να υπάρχει η σελίδα της: «Σας παρακαλώ, βοηθήστε με. Στους δωρητές θα στείλουμε τη φωτογραφία των πηγαδιών και τις ...

Όταν περπατάς με τον Θεό...

«Μια νύχτα κάποιος άνθρωπος είδε ένα όνειρο. Ονειρεύτηκε πως περπατούσε στην ακρογιαλιά με τον Θεό.
Στον ουρανό άστραψαν σκηνές από τη ζωή του. Σε κάθε σκηνή έβλεπε δύο ζευγάρια πατημασιές πάνω στην άμμο. Το ένα άνηκε σε αυτόν και το άλλο στον Θεό.

«Στις στιγμές της δοκιμασίας και του πόνου,
που βλέπεις ένα μόνο ζευγάρι πατημασιές,
σε κρατούσα στην αγκαλιά μου».

Όταν και η τελευταία σκηνή της ζωής του έλαμψε μπροστά του, κοίταξε πίσω στις πατημασιές στην άμμο. Παρατήρησε πως πολλές φορές στο δρόμο της ζωής του, υπήρχε μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές. Ακόμη πως αυτό κι αν συνέβαινε στις πιο δύσκολες και θλιμμένες του στιγμές.
Αυτό πραγματικά τον πείραξε και ρώτησε τον Θεό: Θεέ μου, όταν αποφάσισα να σε ακολουθήσω, είπες πως θα βαδίζουμε μαζί αυτόν τον δρόμο, αλλά παρατήρησα πως στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές...;
Δεν καταλαβαίνω! Γιατί όταν σε χρειαζόμουν πολύ, εσύ με άφηνες;
Και ο Θεός απάντησε: «Πολυάκριβό μου παιδί, σε αγαπώ και δεν σε άφησα ποτέ! Στις στιγμές της δοκιμασίας και του πόνου, που βλέπεις ένα μόνο ζευγάρι πατημασιές, σε κρατούσα στην αγκαλιά μου».
Αναρτήθηκε από skouliki