Το νερό της λίμνης, όπου άλλοτε πνίγηκε ο Νάρκισσος, έχει δώσει τη θέση του στο γυαλί της οθόνης

Η ιστορία του Νάρκισσου, με τις διάφορες εκδοχές της, είναι μία από τις δημοφιλέστερες της μυθολογίας. Ο νέος από τη Βοιωτία, θαμπωμένος από την ομορφιά του που καθρεφτίζεται στο νερό, πεθαίνει από μαρασμό εξαιτίας του ανικανοποίητου έρωτα προς τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο ναρκισσισμός, η εμμονική αυταρέσκεια που μπορεί να καταλήξει σε πάθηση, δεν είναι κάτι καινούργιο.

 

Υπάρχει από τότε που ο άνθρωπος πρωτοσυνάντησε το είδωλό του. Σήμερα, όμως, που ο καθένας ανεβάζει δεκάδες είδωλά του χάρη στην κατάρα και ευλογία των social media, ο ναρκισσισμός, εκτός από υπαρκτός, είναι και ψηφιακός.

 

Οι διαταραχές που προκαλούνται από τη μανία της εξαντλητικής αυτοφωτογράφισης και της online υπερέκθεσης απασχολεί όλο και πιο συχνά τα ψυχιατρικά συνέδρια, με τους ειδικούς να επιμένουν ότι η υπέρμετρη προσήλωση στο «εγώ και ο εαυτός μου», εκτός από γραφική, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη. 

Εγώ, εγώ, εγώ

Η λέξη «selfie», όπως ορίζεται η σύγχρονη αυτοπροσωπογραφία που βγάζει κάποιος με το κινητό του και κατόπιν την ανεβάζει στο Facebook και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιλέχθηκε ως «Λέξη της χρονιάς» για το 2013 από το Βρετανικό Λεξικό της Οξφόρδης. Παράλληλα, οι νέοι κανονισμοί του περίφημου επιτραπέζιου παιχνιδιού Scrabble τη δέχονται πλέον ως σωστή και οι παίκτες κερδίζουν πόντους όταν τη σχηματίζουν. Μία λέξη ισοδυναμεί πλέον με χίλιες εικόνες. Πόσα αντίγραφα του εαυτού σου μπορείς να βγάλεις ώσπου να τον ερωτευθείς παράφορα ή να μην αντέχεις άλλο να τον βλέπεις; Η απόσταση από το ένα στάδιο στο άλλο δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε.

Νάρκισσοι υπήρχαν πάντα. Από την αρχαιότητα ως σήμερα.

Η διαφορά είναι ότι έχουν πλέον πολλά εργαλεία στα χέρια τους: Facebook, Pinterest, Twitter, Foursquare, Instagram. Οι έρευνες μαρτυρούν ότι τα επίπεδα του ναρκισσισμού είναι πολύ υψηλότερα σε σύγκριση με τις περασμένες γενιές και δεκαετίες και όλο και περισσότερα τεστ γίνονται για να μετρηθεί η στάθμη της επικίνδυνης εγωμανίας σε άνδρες και γυναίκες. Και όπως αποκαλύπτουν αμερικανοί ψυχολόγοι, τα προφίλ των χρηστών του Facebook είναι ο πιο έγκυρος τρόπος για να επαληθεύσουν αν οι ερωτηθέντες είπαν την αλήθεια ή όχι.

«Παρακολουθώ και θαυμάζω τη δουλειά σου μέσω Facebook εδώ και αρκετό καιρό. Οι φωτογραφίες που βγάζεις είναι εκπληκτικής αισθητικής. Παίρνω, λοιπόν, το θάρρος να σου ζητήσω μια χάρη. Εδώ και λίγο καιρό χώρισα με τον φίλο μου, αλλά τον θέλω πίσω. Και σκέφτηκα ότι ο μόνος τρόπος να τον ξανακερδίσω είναι να του τραβήξω την προσοχή μέσα από φωτογραφίες που θα μου βγάλεις εσύ. Θέλω να με αναδείξεις, να γίνω μια από τις ηρωίδες σου, να με κάνεις να θυμίζω σταρ του σινεμά»: αυτό το μήνυμα βρήκε στην προσωπική της «αλληλογραφία» στο Facebook φίλη φωτογράφος και σκηνοθέτις.

Μια άγνωστη γυναίκα σε ερωτική απελπισία τής ζητούσε να τη μεταμορφώσει σε κάτι που δεν είναι, προκειμένου να θαμπώσει και να ξανακερδίσει την καρδιά του πρώην της. Το νερό της λίμνης όπου άλλοτε πνίγηκε ο Νάρκισσος έχει δώσει τη θέση του στο γυαλί της οθόνης, που είναι εξίσου θολό και παραπλανητικό.

 

Η εκδίκηση του κοινού θνητού

Ο ναρκισσισμός ξεσπά και εξαπλώνεται σαν επιδημία. Εχουμε να κάνουμε με την εκδίκηση του κοινού θνητού, του μέσου ανθρώπου, ο οποίος, ζηλεύοντας και χλευάζοντας επί χρόνια τη ζωή των σταρ, τώρα έχει βαλθεί να τους αντιγράψει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Πάντα αποτελούσε είδηση το τι παρήγγειλε η Μαντόνα, ακόμη και η εγχώρια Μενεγάκη, σε ένα εστιατόριο. Ή τι φοράει όταν πηγαίνει για ψώνια. Ή πού έκανε διακοπές. Τώρα πια, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα «επώνυμα» πρόσωπα, είμαστε εμείς οι παπαράτσι του εαυτού μας. Μας καταδιώκουμε, δεν μας αφήνουμε στιγμή σε ησυχία. Μας πιέζουμε να κάνουμε δηλώσεις για το πώς αισθανόμαστε, προτού καλά καλά φτάσουμε στον προορισμό μας: «ενθουσιασμένος στην περιοχή Φάληρο» / «ευλογημένη στη βάφτιση της κορούλας μου Μαρίας-Ηλέκτρας». Μας αιφνιδιάζουμε με αυθόρμητα snapshots που τραβάμε τον εαυτό μας μόλις ξυπνήσουμε ή λίγο προτού κοιμηθούμε, όταν τρώμε, αφού φάμε, όταν βγαίνουμε από τη θάλασσα, όταν φιλιόμαστε με το άλλο μας μισό.

Δίπλα στις χίλιες εικόνες, έρχονται να προστεθούν και οι ισάριθμες λέξεις - «πεινάω, διψάω, νυστάζω, θέλω παγωτό» - σαν προστάγματα κακομαθημένων πριγκιπόπουλων που έχουν εκατοντάδες αυλικούς, κι εκείνοι με τη σειρά τους, αντί να τσακιστούν για να τα ικανοποιήσουν, απλώς κάνουν «like». Και αυτό μοιάζει αρκετό. Αλλοι, πάλι, προτιμούν τη ρητορική, τις πολιτικές αναλύσεις. Το να εκθέτεις την άποψή σου σε μια πλατφόρμα όπως το Facebook είναι κάτι παραπάνω από θεμιτό, όταν όμως γράφεις ακατάπαυστα στα ψηφιακά fora κάνοντας τους πάντες να αναρωτιούνται πότε προλαβαίνεις να κάνεις οτιδήποτε άλλο (κάτι που συμβαίνει ακόμη και με συγκεκριμένους πολιτικούς, που δουλεύουν παρέα με το Τwitter τους), τότε έχουμε να κάνουμε με την άλλη όψη του ναρκισσιστικού νομίσματος. Με τη λαλίστατη λεζάντα κάτω από την εξίσου φλύαρη φωτογραφία.

Εμείς και οι «σημαντικοί άλλοι»

Η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Νάντια Τσιλιάκου εξηγεί: «Τα άτομα των οποίων η δομή της προσωπικότητας τους τούς επιβάλλει να αντλούν επιβεβαίωση από παράγοντες έξω από τον εαυτό τους ονομάζονται από τους ειδικούς ναρκισσιστικά. Ολοι μας νιώθουμε ευάλωτοι απέναντι στο ποιοι είμαστε, πόση αξία έχουμε, και...

Το ανεμολούλουδο: Η Ανεμώνη και ο Ζέφυρος, ο Άδωνις και η Αφροδίτη

Τ' όνομα της ανεμώνης, αρχαιοελληνικό, το πήρε από τον άνεμο, γι αυτό λέγεται αλλιώς και ανεμολούλουδο, επειδή ο άνεμος είναι αυτός που βοηθάει τα μπουμπούκια της να ανθίσουν αλλά είναι και αυτός που σκορπίζει τα πέταλα της σε κάθε του φύσημα.

ΖΕΦΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΜΩΝΗ
Κατά την Μυθολογία, λένε, η Ανεμώνη ήταν όμορφη Νύμφη, ακόλουθος της Χλωρίδας θεάς της βλάστησης,που όμως ερωτεύτηκε τον άνεμο Ζέφυρο, σύζυγο της θεάς. Η Χλωρίδα, όμως, όταν κατάλαβε τον έρωτα της Ανεμώνης, την έδιωξε, και η Ανεμώνη από τη θλίψη της πέθανε.
Η Αφροδίτη, την συμπόνεσε, την έκανε λουλούδι για να ξαναγυρίζει κάθε χρόνο στη ζωή μέσα στο καταχείμωνο.

.  .

ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο ερωτικό μύθο του Άδωνι και της Αφροδίτης. Σύμφωνα με το μύθο ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί ο θεός Άρης που ζήλευε τον Άδωνι, επειδή η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου, μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνι και τον σκότωσε.

Απαρηγόρητη η Αφροδίτη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται ράντισε με νέκταρ την πληγή. Και από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι. Μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα ένα άλλο ανεμοφύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά. Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη ή ανεμολούλουδο επειδή ο άνεμος βοηθάει την ανθοφορία του αλλά και την παρακμή του.

Υπόψη ότι υπάρχει και λουλούδι με το όνομα Άδωνις το οποίο μάλιστα έχει και φαρμακευτικές ιδιότητες. Είναι πάντως προφανές ότι το λουλούδι που αναφέρει ο μύθος είναι η γνωστή σε όλους μας παπαρούνα των λιβαδιών με το υπέροχο κόκκινο χρώμα (Το αίμα του Άδωνι).

 .

ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΓΚΥΚΛΟ-ΠΑΙΔΙΚΑ...

Είναι, ενδημικό φυτό, δηλαδή ελληνικής καταγωγής με κόκκινα, κίτρινα, μπλε, μοβ ή και λευκά πέταλα. Ο «Άδωνις της Κυλλήνης» είναι μια σπάνια ανεμώνη με κίτρινα άνθη, που είχε εξαφανισθεί από την Ελληνική χλωρίδα εδώ και 130 χρόνια  και μόλις πριν λίγο καιρό εμφανίσθηκαν πάλι ελάχιστοι πληθυσμοί του είδους. Βλέπετε, οι "φιλέλληνες" ξένοι μας, φρόντισαν με επιμέλεια, να αφαιρέσουν τους τελευταίους τρεις αιώνες εκατοντάδες σπάνια φυτά από την γη μας για να πλουτίσουν τις δικές τους. Τώρα ..κάνουμε αγώνα να μας τα επιστρέψουν.  

Ο βαρύς χειμώνας, ο μάγος και ο μετεωρολόγος 😂

Σε μια περιοχή της Αμερικής, πλησιάζει χειμώνας .
Οι Ινδιάνοι αναρωτιούνται για τον καιρό και ρωτάνε τον μάγο της φυλής.

- " Ω μεγάλε μάγε, πες μας, πώς θα είναι ο χειμώνας που έρχεται; "
Ο μάγος σκέφτεται λίγη ώρα και απαντά:
- " Χμμμμμμ ... Παιδιά μου, ένα έχω μόνο να σας πω. Ο χειμώνας φέτος θα είναι βαρύς. Κόψτε ξύλα ..."
Έφυγαν λοιπόν οι Ινδιάνοι κι αρχίζουν να κόβουν ξύλα. 

Μετά από μια εβδομάδα, ξανάπανε στον μάγο και ρωτάνε:

- " Ω μεγάλε μάγε, πες μας, τι καιρό θα κάνει φέτος το χειμώνα; "
- " Χμμμμμμ ... Παιδιά ο χειμώνας φέτος θα είναι πολύ βαρύς. Κόψτε πολλά ξύλα. "

Φεύγουν λοιπόν οι Ινδιάνοι από τον μάγο κι αρχίζουν να κόβουν κι άλλα ξύλα. Οι Ινδιάνοι έκοβαν ξύλα κάθε μέρα, αλλά συνέχιζαν να επισκέπτονται τον μάγο κάθε μέρα.
- " Ω μεγάλε μάγε, πες μας, θα είναι βαρύς ο χειμώνας φέτος; "
- " Ρε παιδιά, τα είπαμε χίλιες φορές, λέει ο μάγος. Ο χειμώνας φέτος θα είναι πάρα πολύ βαρύς. Κόψτε ξύλα. "
- " Μα καλέ μας μάγε μας λες να κόψουμε ξύλα τόσο καιρό. Είσαι σίγουρος; "
- " Μα τι λέτε τώρα; Με αμφισβητείτε; " , ρωτάει θυμωμένος ο μάγος. " Είμαι πάρα πολύ σίγουρος. Κόψτε ξύλα. "

Οι Ινδιάνοι έφυγαν ήρεμοι, αφού είδαν τόσο σίγουρο το μάγο. 

O μάγος όμως, μπήκε σε σκέψεις. "Μήπως κάνω λάθος για το χειμώνα;"
Αποφάσισε λοιπόν να πάει στη διπλανή πόλη, για να ρωτήσει τους μετεωρολόγους για τον καιρό, ώστε να σιγουρευτεί και αυτός.

-"Ρε επιστήμονες, ποιες είναι οι προβλέψεις σας για τον ερχόμενο χειμώνα;" Ρωτάει ο μάγος.
-"Γέρο, φύγε να σωθείς" του λένε. "Περιμένουμε φέτος πάρα πάρα πολύ βαρύ χειμώνα".
-"Κύριοι, με τρομάζετε", τους λέει ο μάγος. "Είστε σίγουροι;"
-"Βεβαιότατα. Περιμένουμε τον πιο βαρύ χειμώνα των τελευταίων 25 ετών".
"Πω-Πω, δύσκολα τα πράγματα" σκέφτηκε ο μάγος.
"Και πώς είστε τόσο σίγουροι ρε παιδιά";
-"Τι λες, ρε φίλε. Δεν βλέπεις τους Ινδιάνους; Έχουν κόψει όλο το βουνό!"
πηγή...