Έτσι σπαταλάμε τη ζωή μας. Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας,

Οχτώ τρόποι με τους οποίους σπαταλάτε τη ζωή σας

Μια από τις πιο δύσκολες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στη ζωή είναι απλά να την ζούμε στο έπακρο – να είμαστε παρόντες, εκείνη ακριβώς την στιγμή, ασχέτως του πού βρισκόμαστε. 

Πολλές φορές αποσπόμαστε άσκοπα με οτιδήποτε: φαγητό, ποτό, ψώνια, τηλεόραση, κίτρινο τύπο, κοινωνικά δίκτυα, βιντεοπαιχνίδια, κινητά τηλέφωνα, iPod κλπ.- στην ουσία όσα μας κρατούν από το να είμαστε πλήρως παρόντες την δεδομένη στιγμή.

Εργαζόμαστε ψυχαναγκαστικά, κάνουμε αναγκαστική άσκηση και αναγκαστικές σχέσεις, για να δραπετεύσουμε από τους εαυτούς μας και από την πραγματικότητα του να ζεις. Πολλοί από εμάς θα έφταναν πολύ μακριά μέσα σε σχέσεις, μόνο για να αποφύγουν το συναίσθημα της μοναξιάς σε ένα περιβάλλον χωρίς περισπασμούς. 

Έτσι, υποκύπτουμε στο να συναναστρεφόμαστε με οποιονδήποτε, ώστε να αποφύγουμε να νιώσουμε απομονωμένοι. 

Γιατί το να μείνουμε μόνοι σημαίνει ότι πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με τα αληθινά μας συναισθήματα: φόβο, άγχος, ευτυχία, θυμό, χαρά, πικρία, απογοήτευση, προσδοκία, λύπη, ενθουσιασμό, απόγνωση κλπ.

Και δεν έχει καμία σημασία αν τα συναισθήματα μας είναι θετικά ή αρνητικά- είναι έντονα και εξουθενωτικά, και γι’ αυτό προτιμάμε να νιώθουμε περισσότερο μουδιασμένοι. Το συμπέρασμα είναι ότι κάθε ένας από εμάς είναι εθισμένος, είμαστε εθισμένοι στο να αποφεύγουμε τους εαυτούς μας. Η αναγνώριση αυτής της εξάρτησης είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία της. Συνεπώς, ξεκινήστε σήμερα με το να παρατηρείτε απλά με περιέργεια και χωρίς επικριτική διάθεση, όλους τους τρόπους με τους οποίους αποφεύγετε να είστε απόλυτα παρόντες την κάθε μικρή στιγμή που αποκαλούμε απλά ζωή.

Οκτώ λόγοι για τους οποίους χάνετε την ευκαιρία να ζήσετε πραγματικά

1. Φοβάστε ότι χάνετε κάτι
Αν νιώθετε αγχωμένοι και νευρικοί, επειδή συνεχώς πιστεύετε ότι χάνετε κάτι που συμβαίνει κάπου αλλού, να ξέρετε ότι δεν είστε οι μόνοι. 

Όλοι νιώθουμε το ίδιο ορισμένες φορές. Αλλά πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι ακόμα και αν τρέχατε παντού για να κάνετε τα πάντα, ακόμα και αν ταξιδεύατε σε όλο τον κόσμο και ήσασταν συνέχεια διαθέσιμος, εργαζόσασταν και διασκεδάζατε όλο το βράδυ χωρίς ύπνο, και πάλι δεν θα μπορούσατε να τα κάνετε όλα.

Πάντα θα υπάρχει κάτι που θα χάνετε. Επομένως, θα ήταν καλό να απελευθερωθείτε από αυτή την σκέψη και να συνειδητοποιήσετε ότι έχετε ο,τι χρειάζεστε την δεδομένη στιγμή. Το καλύτερο στη ζωή δεν βρίσκεται συνεχώς κάπου αλλού· είναι ακριβώς εκεί που βρίσκεστε, αυτή τη στιγμή. 

Γιορτάστε το ίσως όχι και τόσο ασήμαντο γεγονός ότι είστε ζωντανός αυτή τη στιγμή και ότι αυτό που είστε είναι απολύτως τέλειο. Πάρτε μια βαθιά ανάσα, χαμογελάστε και παρατηρήστε πόσο υπέροχο είναι αυτό.

2. Αποφεύγετε τον πόνο και την ήττα
Χωρίς να θέλουμε να σας μαρτυρήσουμε το τέλος, όλα θα πάνε καλά- απλά πρέπει να μάθετε πρώτα ένα ή δύο μαθήματα. Μην τρέχετε μακριά από τις πραγματικότητες της παρούσας στιγμής. 

Ο πόνος και η ήττα που περιλαμβάνονται σε αυτή είναι απαραίτητα στοιχεία για την μακροχρόνια εξέλιξη. Θυμηθείτε, υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο να συναντάμε ήττες στον δρόμο μας και στο να νικηθούμε εξ ολοκλήρου. 

Τίποτα δεν θα μας αφήσει, μέχρι να μας διδάξει αυτό που χρειάζεται να μάθουμε, ώστε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα.

3. Αρνείστε να αφήσετε κάτι που έχει τελειώσει
Κάποιοι από εμάς ξοδεύουμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας, ανακαλώντας συνεχώς παρελθοντικές αναμνήσεις, τις οποίες αφήνουμε να κατευθύνουν την πορεία του παρόντος μας. 

Μην χάνετε τον καιρό σας, προσπαθώντας να ζήσετε σε άλλο χρόνο και τόπο. Αφήστε το παρελθόν να φύγει. Πρέπει να αποδεχτείτε το τέλος, ώστε να ξεκινήσετε το χτίσιμο κάτι νέου. 

Γι’ αυτό κλείστε κάποιες παλιές ανοιχτές πόρτες σήμερα. Όχι λόγω περηφάνιας, ανικανότητας ή εγωισμού, αλλά απλά επειδή έχετε περάσει το κατώφλι τους ήδη μια φορά στο παρελθόν και συνειδητοποιήσατε ότι δεν οδηγούν πουθενά.

4. Επαναλαμβάνετε στον εαυτό σας μια αυτό-αυτοκαταστροφική ιστορία
Αν επαναλαμβάνουμε συνεχώς μια ιστορία στο κεφάλι μας, στο τέλος καταλήγουμε να πιστεύουμε αυτή την ιστορία και να την ενστερνιζόμαστε- ασχέτως του αν μας ενδυναμώνει ή όχι. 

Οπότε πρέπει να αναρωτηθείτε: τελικά η ιστορία αυτή σας βοηθά να προχωρήσετε; Μην στριφογυρνάτε επίμονα στο μυαλό σας τα λάθη, το βάρος τους μπορεί να συντρίψει τις δυνατότητες του παρόντος σας. 

Αντιθέτως, τοποθετείστε τα ως βάση και χρησιμοποιήστε τα για να βλέπετε από πιο ψηλά τον ορίζοντα. Θυμηθείτε, όλα τα πράγματα είναι δύσκολα πριν γίνουν εύκολα. Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι αυτό που ξεκινάτε τώρα, στο παρόν.

5. Προσπαθείτε να προσαρμοστείτε με το να γίνεστε κάποιοι άλλοι
Η πιο σκληρή μάχη που πρόκειται ποτέ να δώσετε είναι η μάχη του να είστε ο εαυτός σας, ακριβώς όπως είστε αυτή τη στιγμή. Δεν θα μπορέσουμε να βρούμε τους εαυτούς μας, αν πάντα ψάχνουμε ή μεταμορφωνόμαστε σε κάποιον άλλο. 

Σε αυτό τον τρελό κόσμο, που προσπαθεί να μας κάνει όλους ίδιους, βρείτε το κουράγιο να συνεχίσετε να είστε ο υπέροχος εαυτός σας. 

Κρατείστε τον δικό σας τύπο ομορφιάς, με τον τρόπο που μόνο εσείς ξέρετε.

6. Η εικόνα στο κεφάλι σας για το πώς θα έπρεπε να είναι
Αυτό που συνήθως μας καταστρέφει περισσότερο στη ζωή είναι η εικόνα στο κεφάλι μας για το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα. 

Παρόλο που κάθε καλό πράγμα έχει ένα τέλος, στη ζωή κάθε τέτοιο τέλος είναι απλά μια νέα αρχή. Η ζωή συνεχίζεται- όχι πάντα με τον τρόπο που την έχουμε οραματιστεί. 

Θυμηθείτε, συνήθως δεν μπορούμε να επιλέξουμε την μουσική που η ζωή παίζει για εμάς, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα την χορέψουμε.

7. Επιπλήττετε τον εαυτό σας για το ότι δεν είστε τέλειοι
Μην είστε τόσο σκληροί με τον εαυτό σας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι πρόθυμοι να κάνουν αυτό αντί για εσάς. Βάλτε τα δυνατά σας και αφήστε τα υπόλοιπα. 

Πείτε στον εαυτό σας: «Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με αυτό που έχω την δεδομένη στιγμή. Και αυτό είναι ο,τι μπορώ να προσδοκώ από κάποιον, συμπεριλαμβανομένου και εμένα». 

Αγαπήστε τον εαυτό σας και να είστε περήφανοι για τις πράξεις σας, ακόμα και για τα λάθη σας. Επειδή ακόμα και τα λάθη σημαίνουν ότι προσπαθείτε.

8. Περιμένετε, και μετά περιμένετε κι άλλο
Σταματήστε την αναμονή για το αύριο, το σήμερα δεν θα επιστρέψει. Δεν έχει σημασία τι έχετε κάνει στο παρελθόν. 

Δεν έχει σημασία πόσο πεσμένος ή ανάξιος νιώθετε τώρα. Το απλό γεγονός ότι ζείτε σας κάνει άξιους. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για δικαιολογίες. Μην συμβιβάζεστε. Μην είστε αναβλητικοί. 

Ξεκινήστε σήμερα κάνοντας ένα θαρραλέο βήμα μπροστά. Αν δεν είστε απολύτως σίγουροι για το ποιο δρόμο να πάρετε, είναι πάντα σοφό να ακολουθήσετε την καρδιά σας.

enallaktikidrasi

Ruby Nell Bridges: Με φέρετρο είχαν «υποδεχτεί» την πρώτη μαύρη μαθήτρια σε σχολείο λευκών στις ΗΠΑ - The New Orleans School Crisis

Είναι 16 Νοεμβρίου του 1960, έξω από το δημοτικό σχολείο William Frantz, στη Νέα Ορλεάνη.

Γονείς έχουν συγκεντρωθεί στο προαύλιο και διαμαρτύρονται εξαγριωμένοι. Πετούν ντομάτες, φωνάζουν, εξαπολύουν κατάρες, γράφουν συνθήματα στους τοίχους κι έχουν στήσει στην είσοδο του κτιρίου ένα μικρό παιδικό φέρετρο. 

Μέσα σε αυτό έχουν τοποθετήσει μια μαύρη κούκλα. 

Την ίδια στιγμή μια 6χρονη, «κουκλίτσα», η Ruby Nell Bridges γίνεται το πρώτο μαύρο παιδί που περνά την πύλη ενός σχολείου λευκών στις ΗΠΑ κι ένα σύμβολο στον αγώνα κατά του ρατσισμού μέχρι και σήμερα, 56 χρόνια μετά.

Ruby and The New Orleans School Crisis

Την άνοιξη του 1960 η αμερικανική κυβέρνηση αποφασίζει να κάνει το πρώτο βήμα για να μπουν τα μαύρα παιδιά στα λευκά σχολεία, και θεσπίζει μία διαδικασία εθνικών εξετάσεων για να αποφασίσει ποια θα είναι τα πρώτα παιδιά που θα ενταχθούν στο «πείραμα».

Ο πατέρας της Ρούμπι, είναι πολύ διστακτικός στο να θέσει την κόρη του σε μία διαδικασία, που όπως σωστά προβλέπει θα την βάλει σε μεγάλες περιπέτειες. 

Η μητέρας της όμως επιμένει. Και ο λόγος; 

Όχι μόνο θέλει μια καλύτερη ευκαιρία στη μόρφωση για το παιδί της αλλά το αντιλαμβάνεται και ως μια πράξη αγώνα για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών.

Το κοριτσάκι φτάνει στο σχολείο υπό τη συνοδεία αστυνομικών. Όταν βλέπει τον συγκεντρωμένο κόσμο στην αυλή, θεωρεί ότι συμμετέχουν σε κάποια γιορτή. Σύντομα όμως θα καταλάβει ότι μόνο εορταστικά δεν την υποδέχονται.

Αγέρωχη θα μπει στο σχολείο και θα διεκδικήσει το αυτονόητο για όλα τα παιδιά. Η πρώτη μέρα είναι δραματική. Το κοριτσάκι περνάει όλη την ημέρα μαζί με τους αστυνομικούς στο γραφείο της διεύθυνσης, κι εκείνοι για να την προστατέψουν δεν τολμούν μέσα στο χάος που επικρατεί να την μεταφέρουν στην τάξη. 

Ούτως ή άλλως μάθημα δεν γίνεται, καθώς οι γονείς δεν έχουν αφήσει τα παιδιά τους να πάνε στο σχολείο, μη δεχόμενοι ότι θα έχουν μια μαύρη συμμαθήτρια. (Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει... )

Τη δεύτερη μέρα μια λευκή μαθήτρια σπάει τον αποκλεισμό των ρατσιστών, όταν ο ιερέας πατέρας της περνάει από το οργισμένο πλήθος και μπαίνει στο σχολείο λέγοντας τους ότι υπερασπίζεται το δικαίωμα του να πάει το παιδί του στο σχολείο. 

Θα περάσουν ακόμη αρκετές μέρες μέχρι να αρχίσουν κι άλλοι γονείς να επιτρέπουν στα παιδιά τους να ξαναπάνε σχολείο και μέχρι να αρχίσουν να «ξεφουσκώνουν» οι αντιδράσεις.

Κάποιοι όμως είναι ανυποχώρητοι. Μπαίνουν στο σχολείο και προσπαθούν να βγάλουν το μικρό παιδί έξω με το ζόρι. Κάθε πρωί η μητέρα ενός άλλου παιδιού βρίσκεται στο προαύλιο του σχολείο και μόλις την βλέπει, την απειλεί ότι θα την δηλητηριάσει. Η αστυνομία, που έχει αναλάβει την προστασία της, έχει ζητήσει από τους γονείς της να της βάζουν φαγητό από το σπίτι και να μην της επιτρέπουν να τρώει οτιδήποτε από το κυλικείο ή ό,τι τυχόν της προσφέρουν συμμαθητές της.

Δεν είναι όμως μόνο οι γονείς. 

Ούτε οι δάσκαλοι δέχονται να διδάξουν το μικρό μαύρο κορίτσι. 

Είναι μόνο μια γενναία δασκάλα, η Μπάρμπαρα Χένρι, η οποία για έναν ολόκληρο χρόνο είναι η μόνη που κάνει μάθημα στη Ρουμπί, ουσιαστικά στην απομόνωση.

Το κορίτσι έχει βρεθεί ξαφνικά σε μία δίνη ρατσισμού, με μόνο της «αμάρτημα» το γεγονός ότι πήγε σε ένα σχολείο που τα παιδιά έχουν διαφορετικό χρώμα από εκείνη. 

Τα καταλαβαίνει όλα αλλά δεν πτοείται. Η εικόνα με το φέρετρο που είδε την πρώτη μέρα στο σχολείο, δεν φεύγει ποτέ από το μυαλό της όμως . Η Ρούμπι έχει δηλώσει πως επί πολλούς μήνες έβλεπε εφιάλτες με το φέρετρο κι εκείνη μέσα. Για να αντιμετωπίσει τον τρόμο της απλά προσεύχεται κάθε πρωί πριν ξεκινήσει για άλλη μια δηλητηριώδη μέρα στο σχολείο.

Σχολιάζοντας μετά από χρόνια τη στάση της Ρούμπι, ο αστυνομικός που την συνόδευε στο σχολείο, ο Τσαρλς Μπαρκς, θα πει ότι η μικρή δεν έδειξε να φοβάται, ούτε ταράχτηκε από τις αντιδράσεις. «Ακολουθούσε σαν στρατιωτάκι. Ήμασταν όλοι πολύ περήφανοι!», θα σημειώσει.

Η Ρουμπί τελείωσε τελικά το σχολείο, μεγάλωσε, δούλεψε σε πρακτορείο ταξιδίων, προτού παραιτηθεί για να μεγαλώσει τα παιδιά της. 

Η οικογένεια της που είχε το θάρρος να την στείλει στο σχολείο των λευκών δεν έμεινε φυσικά ατιμώρητη καθώς ο πατέρας της απολύθηκε και οι παππούδες της έχασαν τη γη τους.

................

η συνέχεια εδώ

Ποιες ιώσεις «θερίζουν» τους παιδικούς σταθμούς και πώς να προστατεύσετε τα παιδιά

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς τις περισσότερες φορές βρίσκει τους γονείς αντιμέτωπους με τις αρρώστιες που «κολλάνε» τα παιδιά μεταξύ τους. 

Οι περισσότερες απ’ αυτές, είναι οι κλασικές ιώσεις που όμως, αν και έχουμε συνηθίσει να τις συμπεριλαμβάνουμε σε μια γενική κατηγορία, διαχωρίζονται, ανάλογα με τον ιό που τις προκαλεί. 

Αν το παιδί «περάσει» κάποιες από αυτές, θα ξέρετε τι να κάνετε...

1. Γαστρεντερίτιδα
Είναι μια από τις πιο συχνές ιώσεις πιο ταλαιπωρεί τα παιδιά ιδιαίτερα τα παιδιά μέχρι 5 ετών. Η γαστρεντερίτιδα οφείλεται στον ροταϊό που μεταδίδεται μέσω των κοπράνων, γι’ αυτό και η σωστή υγιεινή (και ειδικά το πλύσιμο των χεριών) είναι εξαιρετικά σημαντική για την προφύλαξη των παιδιών. 

Τα κυριότερα συμπτώματά της που θα πρέπει να σας ανησυχήσουν είναι η διάρροια, η ναυτία, ο εμετός και η κούραση. 

Συνήθως, η ίωση διαρκεί από τρεις έως επτά ημέρες, ωστόσο αν τα συμπτώματα επιμένουν ή είναι πολύ βαριά και το παιδί ταλαιπωρείται, καλό θα είναι να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας σχετικά.

Τι μπορείτε να κάνετε
Όπως επισημαίνει ο παιδίατρος κ. Γιώργος Τρίμης, η αντιμετώπιση της γαστρεντερίτιδας είναι συμπτωματική, γι’ αυτό και οι γονείς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη σημασία στη διατροφή του παιδιού. 

Συγκεκριμένα, οι μικροί ασθενείς θα πρέπει να ακολουθούν μια ειδική δίαιτα που δεν θα ερεθίσει περαιτέρω τον γαστρεντερικό σωλήνα. 

Η καθημερινή διατροφή του παιδιού πρέπει να περιλαμβάνει μόνο στεγνές τροφές, όπως κρέας (μόνο ψητό), άσπρα μακαρόνια και ρύζι ενώ από φρούτα ενδείκνυνται μόνο οι μπανάνες και τα μήλα. 

Παράλληλα, είναι απαραίτητη η ξεκούραση αλλά και η πρόσληψη υγρών γιατί, λόγω των συνεχών εκκρίσεων, η αφυδάτωση είναι ένας σημαντικός κίνδυνος.

Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο, που συμπεριλαμβάνεται στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών και λειτουργεί ως ο πιο σίγουρος τρόπος πρόληψης, γι’ αυτό καλό θα είναι να ρωτήσετε τον παιδίατρό σας σχετικά.

2. Λαρυγγίτιδα
Η πιο συχνή ίωση που μεταδίδεται αυτή την εποχή στους παιδικούς σταθμούς είναι η λαρυγγίτιδα, μια ίωση που σχετίζεται με το αναπνευστικό σύστημα. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματά της είναι η βραχνάδα στην ομιλία, η δυσκολία στην αναπνοή που μπορεί να συνοδεύεται από σφύριγμα αλλά και ο έντονος βήχας που θυμίζει γάβγισμα.

Πώς να την αντιμετωπίσετε
Όπως επισημαίνει ο γιατρός, τα συμπτώματά της επιδεινώνονται κυρίως το βράδυ, γι’ αυτό καλό θα είναι να μείνετε δίπλα στο παιδί τις νυχτερινές ώρες που ταλαιπωρείται περισσότερο. Αυτό που ενδεχομένως βοηθήσει το παιδί είναι να αναπνεύσει καθαρό αέρα, γι’ αυτό ντύστε το καλά και βγείτε έξω για λίγη ώρα, ωστόσο ό,τι μέτρο και να πάρετε καλό θα είναι πρώτα να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας.

3. Φαρυγγίτιδα
Είναι μια φλεγμονή του φάρυγγα που προσβάλλει αρκετά συχνά τα παιδιά και κύριο σύμπτωμά της είναι ο πονόλαιμος και ακολουθούν η έκκριση βλέννας και ο πονοκέφαλος ενώ υπάρχει περίπτωση να εκδηλωθεί πυρετός. Δεν πρόκειται για σοβαρή ασθένεια, ωστόσο θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί οι επιπλοκές είναι μια πιθανότητα.

Πώς να ανακουφίσετε το παιδί
Αν το παιδί μπορεί να κάνει γαργάρες, ένα μίγμα που αποτελείται από ένα φλιτζάνι ζεστό νερό και ¼ του φλιτζανιού αλάτι μπορεί να το βοηθήσει σημαντικά. 

Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικές συσκευές που διατηρούν ή αυξάνουν την υγρασία στο σπίτι, κάνοντας έτσι πιο εύκολη την αναπνοή για το παιδί. 

Όσον αφορά, τη διατροφή, προτιμήστε τροφές που δεν «ερεθίζουν» παραπάνω τον λαιμό και που το παιδί μπορεί να καταπιεί εύκολα, όπως οι σούπες ή ο πουρές.

4. Εποχιακή γρίπη
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του iatronet, η εποχιακή γρίπη συνήθως εμφανίζεται με μέτριας ή ήπιας σοβαρότητας συμπτώματα, με τα συνηθέστερα από αυτά να είναι ο ξαφνικός πυρετός, ο πονοκέφαλος, οι μυαλγίες και η έντονη κούραση. 

Το ενδεχόμενο υποτροπής σε πνευμονία, ωτίτιδα ή αφυδάτωση υπάρχει, ωστόσο πρόκειται για ακραίες περιπτώσεις.

Τι μπορείτε να κάνετε
Η ξεκούραση και η ελαφριά διατροφή, που είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά θα βοηθήσουν το παιδί να «δυναμώσει» και να την ξεπεράσει πιο γρήγορα.

Αν αναρωτιέστε γιατί η λέξη «αντιβιοτικά» λείπει από το κείμενο, θα σας λυθεί η απορία: όπως τονίζει ο παιδίατρος, η χορήγηση αντιβιοτικών κρίνεται απαραίτητη μόνο αν υπάρχει υπόνοια κάποιας «μικροβιακής επιπλοκής», κάτι που δεν συμβαίνει συχνά και που φυσικά θα κρίνει μόνο ο παιδίατρός σας. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ιώσεις οφείλονται σε ιογενή αίτια, οπότε η αυτοΐαση είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστούν.

Ωστόσο, για να μην φτάσουμε σ’ αυτές τις ακραίες περιπτώσεις, καλό είναι να προσέχουμε για να… έχουμε! 

Με δεδομένο ότι οι περισσότερες ιώσεις διαρκούν από τρεις έως δέκα ημέρες, οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μην στέλνουν το παιδί στο σχολείο ή τον παιδικό σταθμό. 

Εκτός του ότι η κατάσταση του παιδιού θα επιδεινωθεί, η μετάδοση γίνεται πολύ πιο εύκολα τις πρώτες μέρες εκδήλωσης της ίωσης- δεν είναι κρίμα να ταλαιπωρηθούν κι άλλα παιδιά;
από Μαρία Κωνσταντοπούλου
mama365.gr