Υπάρχει και η Ελλάδα που δεν μας πληγώνει...

... ένας ειδικευόμενος γιατρός – παθολόγος που βγήκε μέσα στην κακοκαιρία για να πάει στην εφημερία του στον Ερυθρό Σταυρό!

«Βγήκαμε με τη μητέρα μου στο μπαλκόνι για να τον χαιρετήσουμε και, όταν είδα το τοπίο πριν εμφανιστεί στο πλάνο ο αδερφός μου, λέω πού πάει Χριστέ μου», λέει ο Μάριος Μάντζος, αδερφός του γιατρού στην κάμερα του MEGA. 

Ο 35χρονος γιατρός, αφού χαιρέτησε την οικογένειά του, ξεκίνησε με τα πόδια από το Νέο Ηράκλειο με προορισμό το νοσοκομείο, με την ελπίδα να μεταφερθεί με τον ηλεκτρικό. Όταν έφτασε εκεί όμως, συνειδητοποίησε πως ήταν εκτός λειτουργίας και έτσι περπάτησε μέσα στα χιόνια για περίπου πέντε ώρες.

«Η αλήθεια είναι ότι εγώ έχω κάνει μαραθώνιο 42 χλμ. αλλά νομίζω ότι αυτό που έκανε ο αδερφός μου χθες τα ισοπεδώνει όλα. Για τον αδερφό μου δεν ήταν ηρωισμός, ήταν κάτι αυτονόητο για να βρεθεί στο νοσοκομείο, ήταν το καθήκον του».

Παρόμοιο περιστατικό βίωσε και ένας διασώστης του ΕΚΑΒ, που εγκλωβίστηκε με ασθενή λόγω κακοκαιρίας. 

«Ένας άνθρωπος του ΕΚΑΒ έμεινε στον δρόμο λόγω της κακοκαιρίας και χρειάστηκε να έρθει τζιπ να τον παραλάβει μαζί με τον ασθενή να τον πάει στον Ερυθρό και από εκεί να φύγει με τα πόδια να πάει πίσω να παραλάβει το όχημά του», ανέφερε πολίτης που ήταν κι αυτός εγκλωβισμένος.

Και ενώ η πίεση στα νοσοκομεία παραμένει μεγάλη, ακόμη ένας γιατρός ήταν εγκλωβισμένος στην Αττική Οδό: «Η κατάσταση είναι ελεεινή, είναι ελεεινή. Δεν έχει εμφανιστεί ένας άνθρωπος να μας απεγκλωβίσει. Ένα περιπολικό να μας ρωτήσει τι κάνουμε».

......................

περισσότερα εδώ

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το παρελθόν δεν είναι φυλακή…

Never be a prisoner of your past. 

It was just a lesson, not a life sentence. 

Ποτέ να μην είσαι φυλακισμένος του παρελθόντος. 

Είναι, απλά, ένα μάθημα, όχι καταδίκη σε ισόβια

Πόσο αληθινό και ταυτόχρονα μας πονάει, ίσως γιατί είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι το κάνουμε πράξη. 

Όλοι κουβαλάμε το παρελθόν μας, υπάρχουν όμως φορές που δεν του συμπεριφερόμαστε σαν παρελθόν⋅ αντίθετα, το αντιμετωπίζουμε σαν παρόν και το σκεφτόμαστε σαν μέλλον.

Δεν το αφήνουμε να φύγει. Εστιάζουμε σε αυτό και προσπαθούμε συχνά να κατανοήσουμε γιατί μας συνέβη κάτι. Προσπαθούμε να καταλάβουμε την αιτία, αναλογιζόμαστε αν φταίξαμε και επειδή δεν μπορούμε να αποδεχτούμε τη συμπεριφορά του άλλου, της άλλης, το κουβαλάμε. 

Κουβαλάμε τα δικά τους λάθη, τις δικές τους ευθύνες και άλλες φορές νιώθουμε θλίψη, άλλες θυμό και άλλες άρνηση.

Είναι όμως κάποια γιατί, τα οποία θα μείνουν αναπάντητα. Και αυτό πρέπει να το αποδεχτούμε. Γιατί, η αλήθεια είναι ότι δεν εξαρτώνται όλα από τον έλεγχό μας. Δεν μπορούμε να τον έχουμε τον έλεγχο. Οι σχέσεις όμως είναι αμφίδρομες, είναι διαδραστικές, που σημαίνει ότι αναπόφευκτα δεν μπορούμε να προβλέψουμε τη συμπεριφορά του άλλου.

Δώσε στο παρελθόν σου λοιπόν τη θέση που του αρμόζει. Μάθε από αυτό, χωρίς όμως να ασκείς αυτοκριτική. Να μην χαρακτηρίζεις δηλαδή τον εαυτό σου.
Κάνε αυτο-αξιολόγηση. Δες τα θετικά σου στοιχεία, τα αδύναμα, τα λάθη σου, χωρίς όμως να εμμένεις, γιατί με αυτό τον τρόπο γίνεσαι μονοδιάστατος, μονοδιάστατη. Η εμμονή και η επιμονή συχνά μας εγκλωβίζουν. Μας εγκλωβίζουν σε ένα φαύλο κύκλο σκέψεων, συναισθημάτων και αναπάντητων γιατί.

Μην αφήσεις το παρελθόν να πάρει τη θέση του μέλλοντός σου. Να του δώσεις τη θέση που του αξίζει και σε εσένα το δικαίωμα να ονειρευτείς και να ελπίζεις.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Σήκω

Ξύπνα.

Άνοιξε τα μάτια σου και δες. Δες τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου και που σε αγαπάνε.

Σήκω.

Σήκω από τον καναπέ. Σήκω από την παραίτηση. Βάλε αρχή και θα αλλάξει η ζωή σου.

Μίλα.

Μίλα για όσα σε ενοχλούν. Μίλα για όσα σε πειράζουν. Δεν θα μυρίσει ο άλλος τα δάχτυλά του για να καταλάβει τι σε ενοχλεί.

Πρόσεξε.

Πρόσεξε τη ψυχή σου. Ίσως αυτό να είναι το πιο σημαντικό και όμως, του δίνουμε τη λιγότερη από όλα σημασία. Άκουσα να λέει κάποιος* πρόσφατα: «ταΐζουμε οι άνθρωποι το σώμα μας και αφήνουμε τη ψυχή μας να πεινάει…».

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

* π.Γεώργιος Σχοινάς, ομιλία στην Παρέα της Τρίτης, 15/09/2020.

 

e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι