Πάμε για μπάνιο στην... Αθήνα / Beaches of Athens

Λύσεις για να απολαύσουν τα παιδιά το μπάνιο σε κοντινές παραλίες ή υδάτινες γωνιές της πόλης.

Μπορεί χάρη στις υπέροχες ελληνικές ακτές να συνδέουμε την κολύμβηση με τις καλοκαιρινές διακοπές, τα νησιά και τον ήλιο, όμως το κολύμπι δεν είναι απλώς μέρος του καλοκαιρινού lifestyle. Αποτελεί ιδανική άσκηση για όλες τις ηλικίες κι όλες τις εποχές.

Στην Ελλάδα αν και απολαμβάνουμε υπέροχες, βατές ακτές, φαίνεται πως η οικειότητά μας με την θάλασσα μας κάνει επιπόλαιους, με αποτέλεσμα να είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη και δεύτεροι στον κόσμο σε πνιγμούς αναλογικά με τον πληθυσμό. 

Ο λόγος είναι η έλλειψη της απαραίτητης παιδείας. 

Beaches of Athens
Παραλίες στην Αθήνα

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας, τα Ελληνόπουλα δεν γνωρίζουν κολύμπι, καθώς δεν λαμβάνουν από νωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση. Οι προπονητές τα μαθαίνουν να κολυμπούν κι όχι μόνο να επιπλέουν και να τηρούν τα βασικά προληπτικά μέτρα, όπως το να μην τρώνε 4 ώρες πριν πέσουν στο νερό, όπως λέει ο κύριος Άρης Λοΐζος, Προπονητής του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου.

«Η τάση των συλλόγων να θέλουν πρωταθλητές είχε απομακρύνει πολλά παιδιά από τις πισίνες τα προηγούμενα χρόνια» δίνει την δική του εξήγηση ο κύριος Νίκος Γεωργιάδης, Δόκτωρ Αθλητικής Ψυχολογίας. Στην Ελλάδα περίπου 70% των παιδιών που κάνουν κολύμβηση εγκαταλείπει στην ηλικία των 10 ετών, σε αντίθεση με τα 14 χρόνια που ισχύουν στον υπόλοιπο κόσμο. «Η κολύμβηση όμως, είναι μια άσκηση που εξασφαλίζει ισορροπία σώματος και πνεύματος κι όχι κυνήγι επιδόσεων», επισημαίνει.

Ολοκληρωμένη άσκηση για μικρούς και μεγάλους

Η κολύμβηση εκτός της τόνωσης ολόκληρου του μυϊκού συστήματος των παιδιών, συγχρόνως ενδυναμώνει το καρδιοαναπνευστικό σύστημα και βελτιώνει την αντοχή, καθώς αποτελεί μια πρώτης τάξεως αερόβια άσκηση.

Ανάλογα οφέλη απολαμβάνουν και οι ενήλικες που προτιμούν την κολύμβηση, είτε είναι συνηθισμένοι στην γυμναστική είτε είναι αρχάριοι.

Δεν υπάρχει σωστή ηλικία για να βάλει κανείς συστηματικά την κολύμβηση στην ζωή του απολαμβάνοντας πολλαπλά οφέλη. «Ως αερόβια άσκηση φροντίζει την υγεία της καρδιά και του κυκλοφορικού συστήματος, ενέχοντας μάλιστα τους λιγότερους κινδύνους τραυματισμού, εφόσον γίνεται υπό επαγγελματικό έλεγχο. Επίσης, συμβάλλει στην απόκτηση και διατήρηση ενός ωραίου σώματος», επισημαίνει ο κύριος Λοΐζος.

Και στο ερώτημα θάλασσα ή πισίνα, ποια είναι η απάντηση; Εξαρτάται από εμάς! 

Από την εκτίμηση που κάνει ο καθένας για τις δυνάμεις και δυνατότητές του. Από το εάν σέβεται το υγρό στοιχείο. Μπορεί η θάλασσα να είναι μαγική, όμως ένα οργανωμένο κολυμβητήριο δεν παύει να αποτελεί «ελεγχόμενο» χώρο. Η παρουσία και μόνο των προπονητών μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, συν του ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα απρόβλεπτα της φύσης.

Καλοκαίρι σε θάλασσες και πισίνες για μικρούς και μεγάλους

Αν οι διακοπές μοιάζουν άπιαστο όνειρο ή αν σας απασχολεί ότι τα παιδιά θα μένουν πολλές ώρες στο σπίτι με μόνη συντροφιά την τηλεόραση, υπάρχουν λύσεις για να απολαύσετε τα μπάνια σας σε κοντινές παραλίες ή υδάτινες γωνιές της πόλης.

Θαλάσσια μπάνια για τους δημότες

• Δήμος Αγίου Δημητρίου... 

Ινστιτούτο Prolepsis: “Νοιάζομαι για το παιδί μου”

Πρόγραμμα για την ψυχική υγεία του παιδιού και της οικογένειας
Διάρκεια προγράμματος: 09/11/2022 - 01/02/2024

    Το πρόγραμμα “Νοιάζομαι για το παιδί μου” υλοποιείται από το Ινστιτούτο Prolepsis με την υποστήριξη της NN Hellas και αποσκοπεί στην προαγωγή της ψυχικής υγείας του παιδιού και της οικογένειας, μέσα από δράσεις ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης και εκπαίδευσης.

    Το πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2022, επιδιώκει να ενδυναμώσει και να ενισχύσει τον ρόλο των γονέων, κηδεμόνων και των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας στην πρόληψη και αντιμετώπιση δυσκολιών και προβλημάτων ψυχικής υγείας που βιώνουν στην καθημερινότητά τους σε σχέση με τα παιδιά. 

    Πολύ συχνά, αυτά τα προβλήματα συνδέονται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τις πολλαπλές κρίσεις, αλλά και την πανδημία, η οποία έχει σημαντικές ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους εφήβους (επιδείνωση στα επίπεδα στρες, αισθήματα μοναξιάς, θυμού κ.ά). Η έλλειψη στοχευμένων δράσεων και πρωτοβουλιών που να ανταποκρίνονται σε αυτές τις σύγχρονες προκλήσεις, καθιστά αναγκαία την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος για την προαγωγή της ψυχικής υγείας της οικογένειας.

Το πρόγραμμα “Νοιάζομαι για το παιδί μου” προσδοκά να ενδυναμώσει όλα τα μέλη της οικογένειας, αποσκοπώντας να ενισχύσει τις σχέσεις τους και να δημιουργήσει ευκαιρίες εκπαίδευσης για γονείς/φροντιστές, ακόμα και για τα πιο ηλικιωμένα άτομα, αναφορικά με σημαντικά ζητήματα ψυχικής υγείας. 

Εστιάζει σε πέντε θεματικούς άξονες: 

Ψυχική Ανθεκτικότητα

Εξαρτήσεις

Εκφοβισμός

Αυτοεκτίμηση & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Διαγενεακές Σχέσεις και Ψυχική Υγεία.

.....

περισσότερα εδώ

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς μπορούμε να πούμε στα παιδιά ότι δεν θα πάμε διακοπές γιατί δεν έχουμε χρήματα;

Είτε μπορέσουμε να πάμε διακοπές είτε όχι, το σημαντικό είναι να αποφύγουμε να κάνουμε πράγματα που μας πίεζαν όλον τον υπόλοιπο καιρό και να αφιερώσουμε ποιοτικό χρόνο στην οικογένειά μας.

    Μετά το κλείσιμο των σχολείων, τα παιδιά έχουν ανάγκη από ξεκούραση και αλλαγή παραστάσεων, δηλαδή διακοπές!
Πώς όμως μπορούμε να τους πούμε ότι δεν θα πάμε διακοπές γιατί δεν έχουμε χρήματα, χωρίς να τα στεναχωρήσουμε και να αισθανθούν μειονεκτικά;

    Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας βρίσκεται σε δύσκολή οικονομική κατάσταση, πράγμα που μας έχει επηρεάσει όλους, δημιουργώντας άγχος, ανασφάλεια για το μέλλον, ακόμα και δυσκολία βιοπορισμού. Έτσι, η οικογένεια καλείται να επαναπροσδιορίσει και να οριοθετήσει στενότερα τις ανάγκες της.

    Μέσα σε όλη αυτή την ανακατάταξη είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η ευτυχία μας δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το χρήμα.

Υπάρχουν εναλλακτικές μορφές διασκέδασης που μπορούν να μας δώσουν ίσως και μεγαλύτερη ευχαρίστηση,  φέρνοντάς μας πολύ κοντά στα αγαπημένα μας πρόσωπα και χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψουμε χρήματα.
Καταρχήν θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πολλές από τις υλικές ανάγκες των παιδιών έχουν δημιουργηθεί για να υποκαθιστούν τεχνητά την απουσία των γονιών.

Έτσι, για τα παιδιά είναι σημαντικό την περίοδο του καλοκαιριού, ακόμα και αν δεν πάτε διακοπές, να φροντίσετε να περάσετε πολύ χρόνο μαζί τους. Η παρουσία των γονιών χρειάζεται να είναι πιο ουσιαστική, μη αποφεύγοντας παράλληλα την έκθεση των παιδιών στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση, χωρίς όμως υπερβολές.

    Οι διακοπές μπορούν να σας αγχώσουν πολύ προσπαθώντας να οργανώσετε και να προβλέψετε τα πάντα. Μπορείτε όμως να κάνετε ολιγοήμερες διακοπές σε κοντινούς προορισμούς με χαμηλό κόστος πρόσβασης (πχ. με το αυτοκίνητο) και διαμονής (πχ. κάμπινγκ).
Ακόμα όμως και αν δεν υπάρχει η αυτή η δυνατότητα, θα μπορούσατε να γίνετε τουρίστες στην πόλη σας!

Θα ήταν ωραίο και εποικοδομητικό να επισκεφθείτε μουσεία, παραλίες και άλλες τουριστικές ατραξιόν, μαθαίνοντας παράλληλα και την ιστορία του τόπου σας.  Επίσης, θα μπορούσατε να φέρετε τα παιδιά κοντά στη φύση, ακόμη κι αν δεν απομακρυνθείτε από το σπίτι, με μια βόλτα στο κοντινό πάρκο, κάνοντας ποδήλατο ή οργανώνοντας εκεί ένα πικνίκ.

    Μένοντας στο σπίτι, θα μπορούσατε να δώσετε έμφαση και σε μικρές καθημερινές δραστηριότητες, που λόγω πίεσης χρόνου δεν κάνατε σωστά, όπως πχ. να δώστε σημασία στον καλό ύπνο, την υγιεινή διατροφή, την άσκηση αλλά και το παιχνίδι. Δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις διαπροσωπικές σας σχέσεις μπορείτε να κάνετε δραστηριότητες που να αφορούν όλη την οικογένεια.

Επίσης, το γεγονός ότι δεν θα πάτε διακοπές μπορεί να σας δώσει το έναυσμα να κάνετε αλλαγές στο σπίτι σας, κάνοντάς το ένα χώρο χαλάρωσης και άνεσης. Οι αλλαγές δεν είναι απαραίτητα πολυδάπανες, καθώς χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο μπορείτε εύκολα να ψάξετε μαζί με τα παιδιά να βρείτε δημιουργικές και σχεδόν ανέξοδες συνθέσεις και κατασκευές που θα αλλάξουν και θα κάνουν πιο ευχάριστο το χώρο σας.

    Είτε μπορέσουμε να πάμε διακοπές είτε όχι, το σημαντικό είναι να αποφύγουμε να κάνουμε πράγματα που μας πίεζαν όλον τον υπόλοιπο καιρό και να αφιερώσουμε ποιοτικό χρόνο στην οικογένειά μας.

Στέλλα Σμπώκου
boro

Αδέρφια, κι όμως τόσο διαφορετικά! - Συμβουλές για τους γονείς που μεγαλώνουν περισσότερα από ένα παιδιά

Γιατί τα αδέρφια είναι τόσο διαφορετικά;

Μεγαλώνουν στο ίδιο περιβάλλον, έχουν τους ίδιους γονείς και τις ίδιες εμπειρίες. 

Γιατί, λοιπόν, τα αδέρφια είναι τόσο διαφορετικά;

Είναι θέμα χαρακτήρα;

«Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο με διαφορετικές διαθέσεις αλλά και έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, μεγάλο μέρος του οποίου οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες», λέει ο παιδοψυχολόγος δρ. Ζερόμ Μπρόντλι, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ. 

Ωστόσο, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι πολλά από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των παιδιών διαμορφώνονται μέσα στην οικογένεια από πλήθος παραγόντων, όπως είναι το μορφωτικό-οικονομικό επίπεδο των γονέων, η ηλικία, η προσωπικότητα και η συμπεριφορά τους.

Σημαντικό επίσης ρόλο διαδραματίζει και η σύνθεση της οικογένειας, καθώς και η σειρά γέννησης του κάθε παιδιού. 

Ωστόσο, όλα αυτά δεν αποτελούν κανόνα, καθώς ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα των παιδιών επηρεάζονται από τις ατομικές τους αντιδράσεις στα ερεθίσματα του περιβάλλοντός τους. 

Το ότι ζουν κάτω από την ίδια στέγη και λαμβάνουν την ίδια ανατροφή δεν σημαίνει πως αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους με τον ίδιο τρόπο. 

Παράλληλα, σημαντικές διαφορές μπορεί να υπάρχουν και στις βασικές λειτουργίες ή συνήθειες των παιδιών, όπως στις ώρες του ύπνου, στην ποσότητα του φαγητού και στον τρόπο παιχνιδιού. 

Γι' αυτό, πολλές φορές οι γονείς χρειάζεται να δείξουν προσαρμοστικότητα και ευελιξία στις μεθόδους ανατροφής που χρησιμοποιούν. 

Άλλωστε, το να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο και στα δύο δεν σημαίνει ότι οι διαφορές τους θα εξομαλυνθούν. Για παράδειγμα, αν οι γονείς φέρονται αυταρχικά και στα δυο παιδιά τους στον ίδιο βαθμό, μπορεί το ένα να γίνει πιο υποχωρητικό, ενώ το άλλο πιο ανταγωνιστικό και κυριαρχικό.

Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας

Άραγε ο χαρακτήρας ενός παιδιού μπορεί να δουλευτεί; Ναι, αλλά χωρίς να ξεχνάμε πως το παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα. Όταν για παράδειγμα οι γονείς διαπιστώσουν πως το παιδί τους είναι αργό ή υπερβολικά ευαίσθητο, μπορεί να πάθουν σοκ. Στην αρχή προσπαθούν να το αλλάξουν. 

Όταν καταλάβουν πως δεν μπορούν, εκνευρίζονται και του κάνουν συνεχώς παρατηρήσεις. Πόσες φορές δεν έχουμε ξεστομίσει παρατηρήσεις και λόγια θυμωμένα στο παιδί μας μόνο και μόνο γιατί η προσωπικότητά του δεν προσαρμόζεται στο πώς θα θέλαμε εμείς να είναι; «Φάε», «διάβασε», «κοιμήσου», «μην είσαι φοβητσιάρης», «να είσαι καλό παιδί». 

Όμως, κάποια παιδιά απλώς είναι πιο λιγόφαγα, δεν χρειάζονται πολλές ώρες ύπνο και κάποια γεννιούνται πιο αντιδραστικά από άλλα. Αυτό που θα έπρεπε να θέλει κάθε γονιός για το παιδί του είναι να αναπτύξει εκείνα τα χαρακτηριστικά του που θα του επιτρέψουν να πατήσει γερά στα πόδια του, να πάρει τα ηνία της ζωής του και να πετύχει τους στόχους του -αυτούς που εκείνο θα επιλέξει κι όχι εκείνους που εμείς θα θέλαμε για να νιώσουμε δικαιωμένοι από τον τρόπο με τον οποίο το μεγαλώσαμε.

Κάθε παιδί είναι ένα άτομο με προσωπικότητα

Πριν από 50 περίπου χρόνια, μια ομάδα από Ευρωπαίους παιδοψυχιάτρους πραγματοποίησε μια πολύχρονη έρευνα. 

Επί 30 συνεχή χρόνια παρατήρησαν από κοντά την κοινωνική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη 133 παιδιών ξεκινώντας από την ημέρα της γέννησής τους. 

Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν ο επικεφαλής της έρευνας, δρ. Τόμας, και οι συνεργάτες του είναι πως τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των παιδιών παρέμειναν αμετάβλητα, αλλά επηρεάζονταν σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον τους. 

Όπως άλλωστε εξηγεί ο δρ. Τόμας στο βιβλίο του «Your Child is a Person» (Το παιδί σας είναι ένα άτομο), ο τρόπος με τον οποίο κάθε παιδί λαμβάνει ένα ερέθισμα, επεξεργάζεται μια πληροφορία, κάνει μια επιλογή και επιβιώνει σε δύσκολες περιστάσεις είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας, αλλά η εξέλιξή του εξαρτάται και από το οικογενειακό του περιβάλλον ή τους εξωτερικούς παράγοντες (φίλοι, σχολείο, κοινωνία). 

Αυτό, λοιπόν που οφείλουν να κάνουν οι γονείς δεν είναι να αλλάξουν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του παιδιού τους. Απλώς να τα γνωρίσουν, να αποδεχτούν την ιδιαιτερότητά τους και να τα επεξεργαστούν. 

Η παρακάτω λίστα περιέχει μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητας κάθε παιδιού και μπορεί να σας βοηθήσει να κάνετε μια πρώτη αναγνώριση της ψυχοσύνθεσης του δικού σας.

Ενεργητικότητα: 

Πόσο ενεργητικό είναι το παιδί σας; Προτιμάει να παίζει ήρεμα ή του αρέσουν τα παιχνίδια που προϋποθέτουν διαρκή κίνηση; Συνηθίζει να είναι δραστήριο από το πρωί ως το βράδυ ή μήπως προτιμάει να περνάει ήρεμο την ώρα του;

Προσαρμοστικότητα: 

Όταν χρειάζεται να γίνει κάποια αλλαγή στο πρόγραμμα ή στις συνθήκες της καθημερινότητάς του (π.χ. να πάει για πρώτη φορά στο σχολείο, να αλλάξει νταντά ή να μείνει ένα βράδυ σε ένα άλλο σπίτι), προσαρμόζεται εύκολα ή μήπως χρειάζεται αρκετό χρόνο για να δεχτεί οτιδήποτε καινούργιο;

Δυνατότητα προσέγγισης: 

Όταν βιώνει μια νέα κατάσταση ή γνωρίζει καινούργια πρόσωπα τα προσεγγίζει με ευκολία ή μήπως αποσύρεται και τα αποφεύγει; 

Πώς συμπεριφέρεται μπροστά σε μια νέα παρέα; 

Πόσο εύκολα κάνει φίλους;

Διάσπαση προσοχής-συγκέντρωση: 

Πόσο εύκολα συγκεντρώνεται σ' ένα παιχνίδι, σ' ένα βιβλίο ή σε μια συζήτηση;

Ένταση: 

Έχει εκρηκτικές ή ήπιες αντιδράσεις σε αυτά που του συμβαίνουν;

Επιμονή: 

Επιμένει στα «θέλω» του ή τα παρατάει εύκολα;

Ακρίβεια: 

Είναι σταθερό σε αυτά που θέλει ή μήπως αλλάζει συνεχώς γνώμη;

Το να γνωρίσετε την ιδιοσυγκρασία του παιδιού σας και να μπορέσετε να νιώσετε την ψυχοσύνθεσή του δεν είναι μόνο χρήσιμο, αλλά αποτελεί και πρόκληση. 

Αν ξέρουμε τα δυνατά και αδύναμα σημεία του παιδιού μας, μπορούμε να μειώσουμε τις τριβές ή τις παρεξηγήσεις μέσα στην οικογένεια. Η γνώση φέρνει υπομονή και η υπομονή είναι το κλειδί της ισορροπίας όταν έχεις να διαπραγματευτείς με δύο ή τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες. Αν καταλάβετε εσείς τα παιδιά σας, θα τα βοηθήσετε να καταλάβουν και τα ίδια τους εαυτούς τους. Υπάρχει μεγαλύτερο δώρο γι' αυτά;

Συμβουλές για τους γονείς που μεγαλώνουν περισσότερα από ένα παιδιά

• Αποφύγετε να τους βάζετε ταμπέλες: Είναι συχνά εύκολο να χαρακτηρίζουμε τα παιδιά μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σύμφωνα με κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς τους, όμως είναι σημαντικό ως γονείς να αποφεύγουμε να πέφτουμε σε αυτή την παγίδα. Τα παιδιά -όπως όλοι οι άνθρωποι- έχουν ταυτόχρονα πολλά χαρακτηριστικά και κανένα δεν είναι μόνο όμορφο ή μόνο κοινωνικό. Επιπλέον, οι «ταμπέλες» που περιέχουν αρνητικούς χαρακτηρισμούς, όπως «τεμπέλης», «ντροπαλός» ή «φοβητσιάρης», έχουν συνήθως το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό, δηλαδή ενισχύουν στοιχεία του παιδιού που θα θέλαμε να καταστείλουμε. 
• Αποφύγετε τις συγκρίσεις και τους ανταγωνισμούς: Καθώς κάθε παιδί είναι διαφορετικό, μερικές φορές οι συγκρίσεις μεταξύ τους είναι αναπόφευκτες. Ποιος γονιός δεν έχει αντιμετωπίσει ακόμα και φυσιολογικές διαδικασίες της ανάπτυξης του δεύτερου παιδιού του με «επιχείρημα» τις επιδόσεις του πρώτου; («Ακόμα να βγάλεις δοντάκι; Ο αδερφός σου είχε τέσσερα σε ηλικία έξι μηνών!»). Οι συγκρίσεις δεν είναι πάντα επιζήμιες, μπορούν όμως να αποβούν καταστροφικές για την αδερφική σχέση αν δημιουργούν ανταγωνισμό ανάμεσά τους. Προσπαθήστε να μην επισημαίνετε τις διαφορές τους, ειδικά όταν αναφέρονται σε τομείς που το ένα παιδί τα καταφέρνει καλά ενώ το άλλο όχι. 
• Να είστε δίκαιοι: Όσο σημαντικό είναι να συμπεριφέρεστε στα παιδιά σαν να είναι αυτόνομες προσωπικότητες, άλλο τόσο σημαντικό είναι να ασχολείστε εξίσου μαζί τους και να τους φέρεστε δίκαια. Μη διστάσετε να πείτε στο γιο σας ότι δεν θα του διαβάσετε παραμύθι απόψε γιατί η αδερφή του έχει πυρετό και σας χρειάζεται. Κάποιο άλλο βράδυ θα είναι εκείνος που θα έχει περισσότερο την ανάγκη σας. Βεβαιωθείτε όμως ότι γνωρίζουν πως τα αγαπάτε εξίσου και πως θα είστε δίπλα στο καθένα όταν σας χρειαστεί.
• Μάθετέ τους να αντιμετωπίζουν τις συγκρούσεις τους: Οι μάχες ανάμεσα στα αδέρφια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης τους. Δεν χρειάζεται να έχετε το ρόλο του διαιτητή, όμως πρέπει να παίρνετε θέση όταν η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου. Εκείνο όμως που έχει περισσότερη σημασία είναι να τους μάθετε πώς μπορούν να λύνουν τις διαφωνίες και να αντιμετωπίζουν τους καβγάδες τους μόνα τους, με επιχειρήματα και όχι με βία.
  
• Δώστε στο καθένα εφόδια για τη ζωή του: Φροντίστε να δείξετε σε κάθε ένα από τα παιδιά σας ξεχωριστά την αγάπη, την προσοχή και την αφοσίωση που του αξίζει. Δώστε στα αδέρφια το καλό παράδειγμα με τη συμπεριφορά σας, διδάξτε τους τα όρια και ενθαρρύνετέ τα να εντοπίσουν τους στόχους τους και να τους πετύχουν.
  

Με τη συνεργασία της Ουρανίας Τοπτσόγλου (ψυχολόγος, MSc, συνεργάτης του Ψυχολογικού Κέντρου «ΑΡΣΗ»).

health

Το Χαμομηλάκι

Το "Κατηγορώ" μιας Παιδιάτρου

Η Μάστιγα των "Μαμαδοgroup" στο facebook

«Πάτε καλά; Σας δίνουν οδηγίες άγνωστοι από το διαδίκτυο για τα παιδιά σας και εσείς τις ακολουθείτε;»

    To αποστομωτικό post της παιδιάτρου και εξειδ. νεογνολόγου Γ. Ν. Παπαγεωργίου, Ντόρας Στεργίδου, που κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες είναι ένα άρθρο που αξίζει να διαβάσουν όλοι οι γονείς που εμπιστεύονται τυφλά ό,τι και να διαβάσουν στο Facebook ή σε κάποιο μαμαδοgroup απλά και μόνο επειδή τους το είπε κάποια μαμά. 

    Η κα Στεργίδου τονίζει ότι οι γονείς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι πληροφορίες και τα σχόλια που διαβάζουν άκριτα από μη επαγγελματίες αποτελούν πάντα τις προσωπικές απόψεις όσων τις εκφράζουν και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελούν υπόδειξη ιατρικής αγωγής ή θεραπείας και δεν θα πρέπει να υποκαθιστούν την επαγγελματική ιατρική συμβουλή. 

Και το κυριότερο, καμιά «προσωπική εμπειρία» δεν αντικαθιστά την άμεση επικοινωνία, τη σωστή διάγνωση, και σαφέστατα, την όποια θεραπεία χρειαστεί από τον γιατρό.

Το post της παιδιάτρου

    "Κρατιέμαι τόσο καιρό να μη σχολιάσω αλλά δε γίνεται άλλο. Η μάστιγα των μαμαδογκρούπ είναι εκτός ελέγχου. Καταλαβαίνω την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ μαμάδων στο διαδίκτυο, την ανάγκη για κουτσομπολιό, την σύγκριση συνταγών για τα καλύτερα γιουβαρλάκια, την ανάγκη να αποδείξει η μία στην άλλη ποια θήλασε περισσότερο αλλά get a life ρε κορίτσια!

Ξεκολλήστε, έχει κουρκουτιάσει το μυαλό σας όλη μέρα στην ομάδα του "χρυσού θηλασμού", "της μαγικής παιδικής διατροφής", "του μακρύ χαλινού", "των εξωτικών αλλεργιών", "των σατανικών εμβολίων".

Πάτε καλά; Σας δίνουν οδηγίες άγνωστοι από το διαδίκτυο για τα παιδιά σας και εσείς τις ακολουθείτε; 

Ξέρετε ποιος είναι αυτός ο άσχετος που σας λέει τί να κάνετε με την υγεία των παιδιών σας; Είστε τόσο ευκολόπιστες και οδηγείστε σε σοβαρές αποφάσεις για την υγεία τους κατόπιν παρότρυνσης από την Ευθαλία Ασχετοάσχετη και την Αμαλία Ξερόλα;

Αν κάτι συμβεί από ποιον θα ζητήσετε τα ρέστα; 

Επειδή το παιδί της άλλης είχε "κακό" παιδίατρο που δεν ήξερε πότε εισάγουμε τα passion fruits και το παστό καγκουρό στη διατροφή του βρέφους εσύ ακούς τον γκουρού του διαδικτύου;

Η άλλη λέει "διαβάζει πάνες" και δίνει οδηγίες στις μάνες από φωτογραφίες πάνας με κακά, για το αν έχει το παιδί αλλεργία στο γάλα και τί πρέπει να κάνει από πλευράς διατροφής. 

Ποια είσαι; η θείτσα η Γκολιώ που διάβαζε τα μελλούμενα στα εντόσθια των ζώων;

Άλλη, πιο ειδική, που χαίρει σεβασμού αρχηγού φυλής, βλέπει φωτογραφίες νεογέννητων που στέλνουν οι ίδιες οι μάνες και τους λέει αν έχουν βραχύ χαλινό και που πρέπει να πάνε να τον κόψουν (σε ποιον γιατρό, με ποια μέθοδο και πότε). 

Η δόλια η λεχώνα που έχει φουντώσει από την ορμονική καταιγίδα και είναι έτοιμη να πέσει και στον γκρεμό, ζαλισμένη, αγχωμένη, λέει α! να αυτό είναι, το βρήκα γιατί το μωρό κλάνει συνέχεια, φταίει ο χαλινός, θα πάω να τον κόψω. 

Και πάει το άμοιρο το μωρό και του τον κόβει, έχει δεν έχει χαλινό. 

Ο παιδίατρος ΔΕΝ γνωρίζει, ο Παιδοχειρουργός ΔΕΝ γνωρίζει, ο ΩΡΛ ΔΕΝ γνωρίζει, η γκουρού του facebook γνωρίζει!!!

Οδηγίες διατροφής από μάνα σε μάνα, γιατί οι γιατροί ΔΕΝ γνωρίζουν, η καρακατινάρα, η ανύπαρκτη, η επικίνδυνη, που αποκτά οντότητα από το διαδίκτυο, ορίζει ΤΙ ΘΑ ΤΑΪΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ, και φυσικά δε φέρει καμία ευθύνη για ότι συμβεί στο μέλλον. 

Δίαιτες χωρίς υδατάνθρακες, μόνο με κρέας γιατί το παιδί δε τρώει τίποτα ΑΦΟΥ ΘΗΛΑΖΕΙ ΦΟΥΛ, είναι αμαρτία η πατάτα λέει η καρακατινάρα η ανύπαρκτη, θα μάθει να τρώει πατάτα και θα κόψει το θηλασμό. 

Που έφτασε 18 χρονών και ο τάδε γκουρού του θηλασμού λέει δεν πειράζει που έβγαλε 32 δόντια μαζί με τους κυνόδοντες, θηλάστε φουλ το λέει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ας πάθει οστεοπόρωση και ας μη βάζει βάρος και ας σκευρώσει το δόλιο. 

Που το λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ότι αν θηλάζει όσο θέλει (σωστό) ΔΕΝ πρέπει να τρώει και πατάτα το κακόμοιρο?

ΤΙ; Έδωσες δημητριακά; Τζιζ κακά, θα φουσκώσει το εντεράκι του, μη δώσεις, αποκλείεται, σου λέει η Κατίνα Ανύπαρκτου, αφού το είπε και η Μαρίκα Χατζηθηλάστρου. 

Και για το τέλος τα εμβόλια, θέμα αγαπημένο και ανεξάντλητο. 

Μάθε πρώτα ανοσολογία, μικροβιολογία, λοιμωξιολογία, δες και δεκαριά μηνιγγίτιδες και σηψαιμίες με ακρωτηριασμούς στο νοσοκομείο και μετά δώσε οδηγίες για το ποια εμβόλια και πότε. 

Αλλά τί περιμένεις εδώ ακούμε κάθε μέρα από μανάδες ότι πήγαν σε συναδέλφους παιδιάτρους και τους είπαν "τόσα πολλά εμβόλια έχεις κάνει στο παιδί;" 

Λες και τα εμβόλια τα κάνουμε όποτε θέλουμε, όσα και αν θέλουμε και καθόλου αν δε θέλουμε. Υπάρχει Επιτροπή Εμβολιασμού κυρά μου δεν κάνουμε ό,τι μας κατέβει.

Δε λέω ότι τα ξέρω όλα, ούτε και ότι υπάρχει συνάδελφος που τα ξέρει όλα, ξέρω όμως που φτάνουν οι γνώσεις μου και παίρνω την ευθύνη των ιατρικών μου αποφάσεων σε αντίθεση με την Ουρανία Μαμαδογκουρού που σου λέει τί να κάνεις από το ίντερνετ.

Το ποστ έχει σκοπό την αφύπνιση όσων κατά λάθος παρασύρονται, οι άλλοι, οι σκληροπυρηνικοί, οι ακραίοι δε θα μάθουν ποτέ γιατί νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εύχομαι με τις λιγότερες συνέπειες για τα παιδιά τους.

Τα θέματα που έθιξα δεν είναι αστεία αν και η διάθεσή μου ήταν καυστική και κατά τη γνώμη μου άπτονται ελέγχου για την πιθανότητα νομικών παραβάσεων (αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος, κίνδυνος για τη δημόσια υγεία κτλ)."

infokids

Το Χαμομηλάκι

Η σωστή διατροφή για ένα παιδί, το Καλοκαίρι

Το καλοκαίρι κρύβει πολλούς διατροφικούς «θησαυρούς», γι’ αυτό εκμεταλλευτείτε τους!

Μπορεί το καλοκαίρι τα σχολεία να είναι κλειστά, το παιδί να κοιμάται λίγο παραπάνω και οι δραστηριότητες του να είναι πιο περιορισμένες, όμως, αυτό δε σημαίνει ότι δεν κουράζεται. Το αντίθετο, το μπάνιο στη θάλασσα και η ζέστη εξαντλούν το παιδί, γι’ αυτό και θα πρέπει να τρώει όσο το δυνατόν πιο υγιεινά.

Άλλωστε, το καλοκαίρι είναι μία εποχή, που κρύβει έναν διατροφικό «θησαυρό», που θα πρέπει να τον εκμεταλλευτείτε προς όφελος των παιδιών. Δείτε, λοιπόν, ποια είναι η σωστή διατροφή για το καλοκαίρι.

Να του δίνετε 2 με 3 γεύματα την ημέρα κι ενδιάμεσα σνακ.
Αποφύγετε τα τηγανητά φαγητά και γενικά τα «βαριά» φαγητά, με σάλτσες, κρέμες κτλ.

Το πρωινό να περιλαμβάνει δημητριακά με γάλα ή με γιαούρτι κι ένα φρούτο της εποχής.

Μην παραλείπετε τις σαλάτες από τη διατροφή του.

Αποφύγετε τα τυποποιημένα σνακ και προτιμήστε πιο υγιεινά ,όπως τοστ, φρουτοσαλάτα, γιαουρτάκια.

Τα περισσότερα καλοκαιρινά φρούτα είναι τα αγαπημένα των παιδιών, οπότε δύο την ημέρα είναι μία χαρά.

Δε μπορείτε να του απαγορεύσετε τα παγωτά, οπότε 2 την εβδομάδα, είναι καλά. Εννοείται, όμως, ότι μπορείτε να φτιάξετε σπιτικό παγωτό ή γρανίτες, που είναι και πιο υγιεινά.

Γαριδάκια, πατατάκια, σοκολάτες και άλλα τυποποιημένα αυτής της κατηγορίας, το καλοκαίρι, τα βγάζετε εντελώς από τη διατροφή του.

Mothers blog Team

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Σωστή Διαπαιδαγώγηση και να είσαι διαρκώς αρεστός στο Παιδί ΔΕΝ γίνεται

Πόσοι γονείς δεν ήρθαν την τελευταία δεκαετία της επαγγελματικής μου δράσης να μου ζητήσουν καθοδήγηση για εξαρτήσεις από πιπίλες, κουκλάκια και μπιμπερό! 

Μάλιστα, το ρεκόρ που κατέγραψα για εξάρτηση από μπιμπερό ήταν η περίπτωση ενός κοριτσιού δώδεκα ετών, μαθήτρια της έκτης δημοτικού!

Πρόκειται πάντα για το ίδιο πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, επικαλούμενοι την ίδια δικαιολογία που χρησιμοποιούμε, όταν διαμαρτυρόμαστε για την εξάρτηση των παιδιών από την τηλεόραση, το playstation και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. 

Δεν θέλουμε να απαγορεύουμε. 

Και όταν επιχειρούμε να απαγορεύσουμε, το κάνουμε τόσο χαλαρά που είναι σαν να μην απαγορεύσαμε. 

Γιατί; 

Επειδή φοβόμαστε μήπως δημιουργήσουμε «ψυχικά τραύματα» στο παιδί — τεχνικός όρος που βρίσκεται σήμερα στο στόμα όλων των γονιών!

Είμαι σίγουρος ότι η δημιουργία μιας τέτοιας θεώρησης οφείλεται εν μέρει στην υιοθέτηση ενός συνονθυλεύματος από συμβουλές και παροτρύνσεις ψυχολογικού περιεχομένου. 

Δεν πιστεύω όμως ότι η θεώρηση αυτή θα είχε γνωρίσει τέτοια απήχηση, αν δεν χρησίμευε ως βολικότατο άλλοθι όχι τόσο στην τεμπελιά και την παθητικότητα των γονιών όσο στη βαθύτερη επιθυμία τους να είναι αρεστοί στα παιδιά τους.

Κι αν αυτή η γλυκερή ψευδοστοργή κατάφερε να εξελιχθεί σε επιδημία ή σε μόδα είναι ακριβώς γιατί επιτρέπει στους γονείς να ασκούν γοητεία στα παιδιά τους, και μάλιστα υπό τα ομόφωνα χειροκροτήματα του περίγυρού τους. Μόνο που η άσκηση γοητείας βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα της διαπαιδαγώγησης.

Διαπαιδαγωγώ σημαίνει επιβάλλω στο παιδί έναν περιορισμό ή μια στέρηση, η οποία έχει νόημα μόνο γι’ αυτό χωρίς να με ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις στο άμεσο παρόν, αλλά τα μακροχρόνια αποτελέσματα.

Επειδή όμως συνηθίζουμε να βλέπουμε τον περιορισμό με κριτήριο την επίπτωσή του στο άμεσο παρόν, νομίζουμε ότι το παιδί δεν θα καταφέρει να αντέξει και ότι θα αντιδράσει αναπτύσσοντας αρνητικά συναισθήματα. Πολλές φορές μάλιστα νομίζουμε ότι το παιδί προσλαμβάνει τον περιορισμό, όπως θα τον προσλαμβάναμε εμείς στη θέση του. Και δεν συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλο σφάλμα διαπράττουμε όταν σκεφτόμαστε με τέτοιον τρόπο.

Η σύγχυση που δημιουργείται στο μυαλό μας, όταν σκεφτόμαστε ότι το παιδί θα αντιδράσει όπως θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση του, ονομάζεται «προβολή». 

Προβάλλουμε στα βιώματα του παιδιού μια σειρά βιωμάτων που του είναι εντελώς άγνωστα. 

Η διεργασία αυτή επιτελείται πιο πολύ στις περιπτώσεις παιδιών που γεννιούνται με κάποια αναπηρία. Από τη συμπάθεια που μπορεί να νιώσει κανείς για ένα τέτοιο παιδί, το κυρίαρχο συναίσθημα των γονιών και του κόσμου είναι ο οίκτος. Αντιμετωπίζουμε τα βιώματα αυτών των παιδιών σαν να βρισκόμαστε στη θέση τους. Πράγμα που, αντί να βοηθά, δυσχεραίνει την κατάσταση.

Γιατί τα παιδιά αυτά δεν γνώρισαν τον κόσμο με δύο μάτια, με δύο πόδια ή δύο χέρια. Η αντίληψη που έχουν για τον κόσμο έχει διαπλαστεί μέσα από την ιδιαιτερότητά τους. 

Επομένως, ο οίκτος που προσλαμβάνουν από τους γύρω τους θα τους δημιουργήσει ένα πλαστό αίσθημα νοσταλγίας που τους είναι παντελώς άχρηστο.

Είναι απόλυτα σεβαστή η επιθυμία μας δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα βοηθήσουν τα παιδιά αυτά να ζήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Δεν χρειάζεται όμως να επιβαρύνουμε τα βιώματα που αποκτούν μέσα από την αναπηρία τους με μια σειρά βιωμάτων που τους είναι παντελώς άγνωστα.

Τα πραγματικά προβλήματα πηγάζουν τελικά από τη σύγχυση που δημιουργείται στο μυαλό μας εξαιτίας της επιθυμίας να είμαστε αρεστοί στα παιδιά μας. 

Γιατί το παιδί που δέχεται έναν περιορισμό τον εκλαμβάνει με τον πιο φυσικό τρόπο του κόσμου, αρκεί ο γονιός που τον επιβάλλει να μην φοβάται ότι έτσι πληγώνει το παιδί. 

Όμως οι γονείς δεν θέλουν να νιώσουν ή να αντιμετωπίσουν την παραμικρή δυσαρέσκεια από την πλευρά των παιδιών τους.

Ορισμένοι μάλιστα παίρνουν ακραία μέτρα προφύλαξης, φτάνοντας στο έσχατο σημείο να εξηγούν διεξοδικά στο παιδί τη λαμπρή προοπτική που υπόσχεται αυτός ο περιορισμός τους: 

«Το κάνω για το καλό σου… Μια μέρα θα με ευγνωμονείς…».

Δεν χωρά αμφιβολία ότι κάθε φορά που προσπαθούμε να θέλξουμε ένα παιδί τού προξενούμε τεράστια ικανοποίηση.
 Και καθώς το παιδί ανταποκρίνεται αυτόματα σε αυτό, νιώθουμε κι εμείς ικανοποιημένοι. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε «φίλοι».

Κι αυτή είναι η χειρότερη κακομεταχείριση που μπορούμε να επιφυλάξουμε σε ένα παιδί.

Aldo Naouri «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά»

themamagers

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το ψωμί που κρατάς εσύ στα χέρια σου και το αποθηκεύεις, ανήκει σ' αυτόν που πεινά.

...............

Ποιός θεωρείται πως είναι πλεονέκτης; Αυ­τός που δεν μπορεί να παραμείνει στην αυτάρ­κεια.

Ποιός είναι ο άρπαγας; Αυτός που αφαι­ρεί από τον καθένα εκείνα που του ανήκουν.

Δεν είσαι λοιπόν εσύ ο πλεονέκτης; Δεν εί­σαι εσύ ο άρπαγας, όταν οικειοποιείσαι όλα τα πλούτη που σου δόθηκαν, με σκοπό να τα διαχειρισθείς και να τα οικονομήσεις με πνεύ­μα αγάπης; 

Ή αυτόν που απογυμνώνει τον ντυμένο, ο οποίος φοράει πλούσια ρούχα, θα τον ονομάσουμε λωποδύτη, ενώ εκείνον που δεν ντύνει τον γυμνό, ενώ μπορεί να το κάνει, θα του δώσουμε άλλο όνομα;

Το ψωμί που κρατάς εσύ στα χέρια σου και το αποθηκεύεις, ανήκει σ' αυτόν που πεινά. Τα ρούχα που φυλάς στις ντουλάπες και στις ιματιοθήκες, είναι εκείνου που είναι γυμνός. Τα παπούτσια τα περίσσια είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που τα συγκεντρώνεις και τα κρύβεις στα βάθη της γης, είναι αυτού που τα χρειάζεται. 

Επομένως τόσους αδικείς, ό­σους μπορούσες να ευεργετήσεις!

...........

«Να μοιράζεις το ψωμί σου μ' αυτόν που πεινάει» 

Ομιλία Βασιλείου του Μεγάλου, στο χωρίο του Ευαγγελίου 

"Καθελώ μου τας αποθήκας και μείζονας οικοδομήσω"

ολόκληρη η ομιλία εδώ

Οι ποντικοπαγίδες... / Mousetraps...

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε. Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!

               Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:
-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:
“Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η  ποντικοπαγίδα στο σπίτι!“
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
“Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!”
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:
“Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ.”
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
“Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!”
Και το βόδι απάντησε:
“Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου  κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! “
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!  

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι ….
Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα. Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες..
Έτσι ο αγρότης *έσφαξε την κότα* για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.
Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το γουρούνι*.
Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το βόδι*  

Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη…….
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ:
Χάσαμε την ανθρωπιά μας. και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας..!
Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!
Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!
Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!
Είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος.
Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο….
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ.
Εμείς είμαστε τα ποντικάκια..
Εμείς όμως είμαστε και οι κότες..
Εμείς και τα γουρούνια.
Εμείς και τα βόδια.

δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Παρατηρητής” στις 11/8/2010 Αρ. Φ. 849

ΝΟΤ ΤΟ LOOSE OUR SMILE

A mouse once, watched from the pinhole of the farmer and his wife, which deploy a package. What delicacy that we hid the package? Wondered. When two farmers opened the package, it can imagine how great was the shock that happened when we found it was a mousetrap!

               So quickly run to the barn to announce the new awesome!:

-A mousetrap in the house! A mousetrap in the house!

The chicken cackle, scratched her back and lifting her neck said:

“Sat my mouse, I understand that this is a problem for you. But I do not have any effect on me! I do not bother me at all, the mousetrap in the house!”

The mouse then turned to the pig and shouted:

“It is a mousetrap in the house! Is a mousetrap in the house!”

The pig showed compassion, but he replied:

“I am sorry my mouse Sun, but I can not do anything else but pray. Be sure I will. I pray.”

Then the mouse turned to the bull and shouted beating the alarm:

“It is a mousetrap in the house! Is a mousetrap in the house!”

And the ox said:

“Look, sir my mouse, very sorry for the risks involved, but for me mousetrap alone can make me is a tweak my skin!”

So, our good mouse, left hook to the head, sorrowful and disappointed because we had ONLY, to face the risk of mousetrap!

The next night, a strange noise, something like the noise made by the mousetrap When closed, woke up the farmer’s wife rushed to see what happened. Through the night but did not notice that the trap caught the tail of a snake ….

Afraid the snake bit the woman. The man ran quickly and took her to hospital. Alas, however, brought home a very high fever. The doctor advised him to make hot soups ..

So the farmer slaughtered a chicken * * to make a good chicken soup!

The woman, however, went from bad to worse and all the neighbors came to the farm to help. Each in turn sat near her bed about 8 hours.

To feed them all these farmer had to slaughter the pig * *.

Ultimately, however, and the woman escaped! Die! The funeral came a lot of people because it was a good woman and loved everyone.

To accommodate all this world, the farmer had to slaughter the ox * *

The Sun Mouse, we saw all this pigain’ela the pinhole with very great sadness …….

HOW IS THE LESSON:

We lost our humanity. and strengthened our individualism ..!

when someone close to us in danger, we are all at risk!

We are all passengers in this ship called life!

everyone is the same link in the chain!

We as a fiber fabric.

And if one part of the fabric fails, the fabric is useless ….

AND Army Medical Center did not understand.

We are the mice ..

But we are and the chicken ..

We and the pigs.

We and steers.

Ενημέρωση (γράφει η Δέσποινα Δημότση)