Saturday 19 August 2017

Πράγματα που κάνουμε στην ενήλικη ζωή και «αποκαλύπτουν» την παιδική μας ηλικία

Ο βαθμός τοξικότητας των παιδικών μας χρόνων -ευτυχώς- μπορεί να προσδιοριστεί από τη σύγχρονη ψυχολογία και να αντιμετωπιστεί
Σε μικρό ή σε μεγαλύτερο βαθμό, μία προβληματική παιδική ηλικία αφήνει τα σημάδια της στην ενήλικη ζωή μας. 
Λόγια, ενέργειες, βιώματα που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας, μας ακολουθούν για πάντα, πόσο μάλλον, αν κάποια από αυτά ή όλα τα παραπάνω είχαν τραυματικό αντίκτυπο.
Η σύγχρονη ψυχολογία ωστόσο είναι άκρως βοηθητική στο να εντοπίσουμε τον βαθμό που μία ενήλικη συμπεριφορά αποτελεί αντανάκλαση μίας τέτοιας τραυματισμένης παιδικότητας. Βάσει αυτής, μπορεί εύκολα να εντοπίσει κανείς τον βαθμό τοξικότητας της παιδικής του ηλικίας και με την κατάλληλη συμβουλευτική ή έστω την προσωπική δουλειά με τον εαυτό του να αμβλύνει τον αντίκτυπο του στην ενήλικη ζωή.

Να, ορισμένα από αυτά:

  1. Δεν αντέχετε τη σύγκρουση. Οι φωνές, οι καβγάδες, η παραμικρή ένταση είναι το δικό σας σινιάλο για να εγκαταλείψετε τον χώρο που βρίσκεστε άμεσα.
  2. Αδυνατείτε να αποδεχθείτε ή να πιστέψετε τις φιλοφρονήσεις και τα καλά λόγια. Ως παιδιά είχατε συνηθίσει να ακούτε μόνο για τα λάθη και τα ελαττώματά σας.
  3. Καταβάλετε υπερπροσπάθεια σε οτιδήποτε κάνετε, μόνο και μόνο για να αποδείξετε ότι αξίζετε.
  4. Κατά βάθος, όμως, πιστεύετε πως οτιδήποτε κάνετε είναι λάθος, ό,τι κι αν σας λένε οι γύρω σας.
  5. Είστε πάντα απολογητικοί και ζητάτε πάντα συγνώμη για ό,τι πήγε στραβά, ακόμη κι αν δεν φταίτε, νιώθοντας ότι στο τέλος, ούτως ή άλλως, κάπως θα κατηγορηθείτε.
  6. Έχετε την τάση να απομονώνεστε, θεωρώντας το σπίτι σας ως τη μοναδική ασφαλή κρυψώνα.
  7. Δεν εμπιστεύεστε σχεδόν κανέναν και όταν το κάνετε έχει προηγηθεί μεγάλη πάλη με τον ίδιο σας τον εαυτό.
  8. Είστε πάντα ανασφαλής αναφορικά με τις επιλογές σας, καθώς σας έχουν πείσει ότι θα είναι οι λανθασμένες. Είναι και ο λόγος που σας αποτρέπει από το να γίνετε οι ίδιοι γονείς.
  9. Προτιμάτε να μένετε ουδέτεροι σε αντιπαραθέσεις, προκειμένου να μη χρειαστεί να διαφωνήσετε ανοιχτά με κάποιον.
  10. Είστε μονίμως σε θέση άμυνας, σε βαθμό που κάποτε γίνεστε ψυχροί ή αρνητικοί, αλλά αυτός είναι ο τρόπος οχύρωσής σας.
  11. Αισθάνεστε άβολα με τις εκδηλώσεις αγάπης, κυρίως γιατί πιστεύετε ότι ποτέ δεν είναι άδολη και άνευ όρων.
  12. Πολύ συχνά καταβάλετε υπερπροσπάθεια για να ικανοποιήσετε πρόσωπα που βρίσκονται σε θέση εξουσίας.
  13. Έχετε την ανάγκη να εξηγείτε κάθε τι που κάνετε, καθώς και τον λόγο που σας οδήγησε εκεί. Επίσης, σας είναι εξαιρετικά δύσκολο να λέτε «όχι».
  14. Δεν ζητάτε βοήθεια σχεδόν ποτέ, κυρίως γιατί φοβάστε το αντάλλαγμα που θα σας ζητηθεί. Κάπως έτσι όμως αδυνατείτε να αποκτήσετε στενούς φίλους.
  15. Είστε καχύποπτοι σχεδόν σε όλες σας τις σχέσεις και αποφεύγετε τις σοβαρές δεσμεύσεις, φιλικές και προσωπικές.
  16. Είστε συνεσταλμένοι και σχεδόν ποτέ δεν θα υψώσετε πρώτοι τη φωνή. Ούτε για να κάνετε κάποιο αστείο, πόσο μάλλον, για μία αντιπαράθεση.
  17. Φροντίζετε να καμουφλάρετε τις «σκοτεινές» πτυχές του εαυτού σας, να μην αποκαλύπτετε ποτέ τα ελαττώματα σας, περισσότερο από φόβο ότι θα σας απορρίψουν, παρά από κάποια άλλη σκοπιμότητα.
  18. Ό,τι κι αν καταφέρατε, όσο ψηλά κι αν φτάσατε, ποτέ δεν θα πιστέψετε ότι είστε τόσο έξυπνοι ή τόσο ικανοί. Τα όσα αρνητικά ακούσατε στην παιδική σας ηλικία έχουν πάντα προτεραιότητα για εσάς.
  19. Δυσκολεύεστε ή αδυνατείτε να πιστέψετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά σας αγαπούν και νοιάζονται για εσάς, χωρίς να περιμένουν κάτι σε αντάλλαγμα.
  20. Αποφεύγετε την άμεση οπτική επαφή με τους ανθρώπους του περίγυρου σας. Κάποιοι το εκλαμβάνουν ως αλαζονεία ή υπεκφυγή, αλλά είναι ο φόβος σας απέναντι στους ανθρώπους.
  21. Έχετε σοβαρό πρόβλημα έκφρασης των συναισθημάτων σας, κάτι που συχνά μπορεί να οδηγήσει σε κρίσεις άγχους, ακόμη και κατάθλιψη.
  22. Προτιμάτε να διακόψετε τις σχέσεις με έναν άνθρωπο που σας ενόχλησε, παρά να του αντιμιλήσετε ή να ξεκινήσετε έναν καβγά ή να διατυπώσετε μία απλή παρατήρηση.
  23. Για οτιδήποτε κακό συμβαίνει στην ακτίνα δραστηριοποίησης σας, θα αναζητήσετε το μερίδιο εμπλοκής και ευθύνης σας.
  24. Σπανίως θα αποκαλύψετε τα πραγματικά πιστεύω σας για οτιδήποτε. Πολύ συχνά αναρωτιέστε αν έχετε τέτοιους προβληματισμούς και με τρόμο ανακαλύπτετε ότι «όχι». Είναι γιατί για καιρό τα βασικά προβλήματα της ζωής σας ήταν άλλα και ήσασταν απασχολημένοι με την επίλυση αυτών και δικαίως.
  25. Ανακαλύπτετε συχνά ότι είστε θυμωμένοι, οργισμένοι για την ακρίβεια, χωρίς να ξέρετε το γιατί. Τα social media είναι το δικό σας κανάλι διοχέτευσης αυτού του θυμού, πάντα προστατευμένοι πίσω από μία οθόνη.
lifo 
the mamagers

Το Παιδί Σας Δεν Είναι Όπλο Εκδίκησης...

... για Να Πονέσετε Τον/Την Πρώην Σύζυγο
Αφιερωμένο Σε Όλους Τους Χωρισμένους Γονείς

«Προς χωρισμένους γονείς
Θα είμαι σύντομη και θα μιλήσω ως παιδί χωρισμένων γονιών. Θα γράψω ένα δεκάλογο που πρέπει να ακολουθήσει το κάθε χωρισμένο ζευγάρι που έχει παιδιά, για καλό των ίδιων των παιδιών:

Χωρίσατε μεταξύ σας, δε χωρίσατε από τα παιδιά σας.
Έχετε δικαίωμα να ακολουθήσετε χωριστούς δρόμους απ' εδώ και μπρος, όμως δεν έχετε δικαίωμα να φύγετε από τις ζωές των παιδιών σας.
Αυτό σημαίνει πως πρέπει να φροντίσετε ώστε να περνάτε αρκετό χρόνο με τα παιδιά σας και να είσαστε συνεπείς ως προς τις οικονομικές σας υποχρεώσεις απέναντί τους.
Αν βρείτε κάποιο άλλο άτομο να είναι μαζί σας, λάβετε υπόψη και τις ανάγκες του παιδιού σας από τον προηγούμενό σας γάμο. Δεν αποφασίζετε μόνο για σας πλέον, είτε σας αρέσει είτε όχι.

Αποφασίζετε για σας και για το παιδί σας.
Φροντίστε λοιπόν το παιδί σας να νιώθει άνετα και καλά με τις επιλογές που κάνετε στη ζωή σας. Φροντίστε το παιδί σας να νιώθει πραγματικό μέλος της νέας οικογένειας που προσπαθείτε να φτιάξετε.

Το παιδί σας δεν είναι ιδιοκτησία σας. 
Είναι ελεύθερος άνθρωπος.
Έχει δικαίωμα να έχει και τους δύο του γονείς αλλά και όλους τους συγγενείς του στη ζωή του. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να στερήσετε από το παιδί σας κάτι τέτοιο. Αυτό σημαίνει (μιλώ ειδικά για τις μαμάδες τώρα) πως πρέπει να δεχτείτε τον πατέρα να αντιμετωπιστεί ισότιμα μ' εσάς ως γονιός και να έχει κι αυτός αρκετό χρόνο με το παιδί σας.

Το παιδί σας δεν είναι όπλο εκδίκησης για να πονέσετε τον/την πρώην σύζυγο.
Είναι απαράδεκτο να προσπαθείτε να στρέψετε το παιδί σας εναντίον του άλλου γονιού λέγοντάς του άσχημα λόγια για τον άλλο γονιό. Είναι επίσης απαράδεκτο, όπως ανέφερα πριν, να προσπαθείτε να κρατήσετε το παιδί μακριά από τον άλλο γονιό. Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείτε το παιδί για να έχετε οικονομικό όφελος μέσω της διατροφής. 
Τα χαρτιά των δικαστηρίων λένε πολλά και υπάρχουν. Το παιδί μεγαλώνοντας θα μάθει και θα καταλάβει την αλήθεια. Φροντίστε να έχετε το μέτωπό σας καθαρό.

Έχουμε δικαίωμα να αγαπάμε και τους δύο γονείς μας και να το εκφράζουμε αυτό.
Αν είμαι στο σπίτι της μαμάς και θέλω να μιλήσω στον μπαμπά, πρέπει να είμαι ελεύθερη να τον πάρω τηλέφωνο όποτε θέλω και να μιλήσω όση ώρα θέλω μαζί του. Πρέπει να νιώθω ελεύθερη να του πω "σ' αγαπώ" και "σε πεθύμησα", χωρίς να κατακριθώ γι' αυτό το πράγμα.

Δεν είμαστε δικαστές.
Αγαπάμε τους γονείς μας κι αν έκαναν λάθη θέλουμε να τους συγχωρέσουμε. Μη μας φορτώνετε με τις μεταξύ σας προστριβές. Αυτά που συμβαίνουν μεταξύ σας πρέπει όσο το δυνατό να μείνουν μεταξύ σας. Εμείς θέλουμε ηρεμία. Και με τους δύο μας γονείς.

Η "σταθερή στέγη" είναι μύθος.

Ένα παιδί αν έχει το δικό του χώρο στο σπίτι του κάθε γονιού του, μπορεί να περνά εξίσου καλά και να είναι εξίσου άνετα και στα δύο σπίτια. Μπορεί έτσι να βλέπει και τους δύο του γονείς. Καλύτερα ένα παιδί να έχει δύο σπίτια και δύο γονείς, παρά ένα σπίτι και ένα γονιό. Ο νοών νοείτω.

Το "σταθερό πρόγραμμα" όσο είμαστε μικρά παιδιά σας βολεύει εσάς.
Μεγαλώνοντας όμως να έχετε υπόψη σας πως θα καθορίζουμε εμείς το πρόγραμμά μας. Το παιδί μεγαλώνοντας θα αποφασίσει πότε και πόσο θα είναι με τον κάθε γονιό, ό,τι και να κάνετε.

Αν είναι δυνατό, αποφύγετε να πάρετε τα παιδιά σας στο δικαστήριο και βρείτε τα μεταξύ σας.
Αν χρειαστεί όμως να πάμε στο δικαστήριο μην προσπαθήσετε να μας εκφοβίσετε ή να μας πιέσετε στο τι να πούμε. Κάποτε θα καταλάβουμε τι κάνατε και θα πρέπει να λογοδοτήσετε γι' αυτό. Αν πάμε δικαστήριο πρέπει να νιώσουμε ελεύθερα να πούμε αυτό που νιώθουμε και να υπερασπίσουμε τα δικά μας δικαιώματα ως ελεύθεροι άνθρωποι.

Φροντίστε να μένετε όσο το δυνατό πιο κοντά μεταξύ σας, 
ακόμη κι αν χωρίσατε.
Αν μένετε σε άλλη πόλη ή άλλη χώρα, τότε εκ των πραγμάτων μία θα είναι η στέγη μας, όσο κι αν επιθυμούμε να σας βλέπουμε και τους δύο και να μένουμε και με τους δύο. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές...»

enzoionline
infokids

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki