“Food, Taste and Hunger” - «Φαγητό, Γεύση και Πείνα »

Αφιερώστε 6 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας για να δείτε τη συγκινητική και σοκαριστική ταινία μικρού μήκους η οποία απλά απεικονίζει την ωμή και συγκλονιστική πραγματικότητα της κοινωνίας του 21ου αιώνα.

Βασισμένη σε πραγματικό γεγονός και βραβευμένη ως η καλύτερη μεταξύ 3600 υποψηφιοτήτων στη θεαματική ενότητα 

«Φαγητό, Γεύση και Πείνα (Food, Taste and Hunger)»

film: Chicken a la Carte

from: Ferdinand Dimadura

. πηγή

Αποξένωση από τα παιδιά μας

Στη διαφήμιση που ακολουθεί, το παιδί δεν αναγνωρίζει το πρόσωπο του πατέρα του παρά μόνο 

όταν βρίσκεται πίσω από την αθλητική εφημερίδα. 

Λυπηρό, αλλά έχει αρκετή δόση αλήθειας...

Έχουμε άραγε αναρωτηθεί ποτέ πόσο αποξενωμένοι είμαστε από τα παιδιά μας; Τρέχουμε όλη μέρα, δουλεύουμε πολλές ώρες για να φέρουμε σπίτι τα προς το ζην, είναι όμως αυτό αρκετό; Μάλλον όχι... Είναι σημαντικό για ένα παιδί να έχει ένα σπίτι, ένα πιάτο φαγητό, ρούχα να φορέσει, παιχνίδια να παίξει. Όμως δεν είναι αρκετό! Ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά, για να θεωρήσει ότι τα έχει όλα, ότι τίποτα δεν του λείπει, πρέπει να έχει επαφή με τους γονείς του. Να μπορεί να γύρει στην αγκαλιά τους, να μπορεί να τους μιλήσει και να ξέρει ότι θα το ακούσουν με αγάπη και κατανόηση. Να ξέρει ότι θα είναι εκεί όταν θα τον χρειαστεί, όχι απαραίτητα για να το στηρίξει ή να το βοηθήσει, αλλά έστω, απλά και μόνο για να του αφιερώσει λίγο χρόνο. Όλοι θέλουμε τον προσωπικό μας χρόνο, να ασχοληθούμε με πράγματα που μας ενδιαφέρουν, όμως τα παιδιά μας πρέπει να είναι η βασική μας προτεραιότητα. Ο χρόνος μας ίσως δεν είναι αρκετός, ας φροντίσουμε όμως να τον διαχειριστούμε σωστά και να τον μοιραστούμε με εκείνους που πραγματικά αξίζουν.

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου

Απρίλης, ο Αηγιωργίτης...

Χρόνια Πολλά Γιώργηδες και Γεωργίες.

Πολλά, Καλά και Ευτυχισμένα...

Ο λαός ονομάζει τον Απρίλη Ανθομήνα, γιατί φέρνει πολλά άνθη, Ξεροκοφινά και Τιναχτοκοφινίδη γιατί τότε εξαντλούνται οι φτωχικές συγκομιδές του γεωργού, Αηγιωργίτη απ' τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Γεωργίου στις 23 και Λαμπριάτη επειδή κατ' αυτόν συνήθως συμπίπτει ο εορτασμός του Πάσχα.

Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου θεωρείται χρονικό σύνορο κυρίως για τους κτηνοτροφικούς πληθυσμούς. Ο αϊ-Γιώργης, μαζί με τον αϊ-Δημήτρη στις 26 Οκτωβρίου, είναι τα δύο συνόρατα του χρόνου. Απ'του Αγ. Γεωργίου αρχίζει το θέρος και ανεβαίνουν οι τσοπάνηδες στα βουνά, στις καλοκαιρινές τους βοσκές. Από του Αγίου Δημητρίου πάλι αρχίζει ο χειμώνας και το κατέβασμα στα χειμαδιά.

Το όνομα «Γεώργιος» είναι πνευματική μεταφορά από την αγροτική μας ζωή και βγαίνει από το ουσιαστικό «γεώργιον», που σημαίνει κτήμα ή χωράφι καλλιεργούμενο (ή καλλιεργήσιμο). Γίνεται όμως και επίθετο: «γεώργιος», για τον άνθρωπο που επιδέχεται την πνευματική καλλιέργεια, ή που τον επέλεξε γ'αυτό η Μοίρα ή ο Θεός. («Χριστού γεώργιον» ονομάζεται στην Υμνογραφία του, ο άγιος Γεώργιος).  

Ο αϊ-Γιώργης, ως καβαλάρης δρακοντοκτόνος, έχει σχέση με το νερό, το νερό το πόσιμο, της πηγής του πηγαδιού. Και η στέρηση αυτού του νερού τους μήνες του καλοκαιριού, ιδιαίτερα αν δε βρέξει αρκετά το χειμώνα, είναι στην Ελλάδα βάσανο μεγάλο. Ο αϊ-Γιώργης είναι όπως το λέει και το δημοτικό τραγούδι, ο ήρωας του παραμυθιού που σκοτώνει το θηρίο. 

Ποιο είναι το θηρίο; Είναι ο δράκοντας της ζέστης, που βγάνει φλόγες απ' το στόμα του. Αυτός ο δράκοντας κρατάει το νερό της πολιτείας - έτσι λέει το παραμύθι - και δεν το αφήνει να τρέξει, εξόν κι αν του κάνουνε θυσία τη βασιλοπούλα, αν του τη δώσουνε να τη φάει. Ο αϊ-Γιώργης σκοτώνει το δράκοντα και σώζει τη βασιλοπούλα. Αυτό είναι το παραμύθι: 

Πανηγυράκι γίνεται, κάτω στον αϊ-Γιώργη... 

Απόλα, δράκο μ' το νερό, να πιεί το πανηγύρι...

πηγή