Saturday, 8 March 2014

Τα παιδιά μας, όλα τους υποψήφια θύματα και θύτες

Τα παιδιά μας, όλα τους υποψήφια θύματα και θύτες γράφει η Τίνα Κωνσταντάτου
6 Μαρτίου – Πανελλήνια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού

Πολύ χοντρός, πολύ αδύνατος, μαύρος, μπεζ, σκούρος καφέ, κίτρινος, πολύ άσπρος, κοκκινοτρίχης, σπυριάρης, με γυαλιά, χωρίς μαλλιά, κουτσός, ψηλολέλεκας, κοντοπίθαρος, τυφλός, κουφός, μειωμένης νοημοσύνης, μαθητής-φυτό, κακός μαθητής, κακό παιδί, καλό παιδί, μονογονεϊκής οικογένειας, αντίθετης ομάδας, με αχρωματοψία, με σύνδομο Άσπεργκερ, υπερκινητικός, υποτονικός, ντροπαλός, τραυματισμένος, φτωχός, πλούσιος, με τραυλισμό, με κιτς ντύσιμο, με σικ ντύσιμο, με αδιάφορο ντύσιμο, πάντα χαρούμενος, πάντα λυπημένος, με τη μαμά συνέχεια στα κάγκελα, με τη μαμά συνέχεια να λείπει, με άποψη στην τάξη, χωρίς άποψη στην τάξη, πολιτικοποιημένος, απολιτίκ, αθλητής, πλαδαρός, στραβοδόντης, με σιδεράκια, με κάτασπρα δόντια, με ατίθασο τσουλούφι, με μεγάλη μύτη, με πεταχτά αυτιά, με φαγωμένα νύχια, με τέσσερα δάχτυλα, αριστερόχειρας, ξερόλας, ορφανός, με χωρισμένους γονείς, παπαδοπαίδι, άθεος, πρόσκοπος, γκραφιτάς, ζωόφιλος, βασανιστής ζώων, emo, κάγκουρας, χασικλής, βαποράκι, υποψήφιος για αλκοολικός, με μοδάτο κινητό, χωρίς κινητό, καρφί, άθεος, εξαρτημένος σε οθόνες, εθισμένος σε ψηφιακή, λεκτική ή σωματική βία, κλειδαροτρυπάκιας, κουτσομπόλης, άβουλος, διάνοια, καλλιτέχνική φύση, ομοφυλόφιλος, με κόκκινα μάγουλα, με προγούλι, με τεράστιο κούτελο, με ασύμμετρο σώμα……

Όλοι τους μαθητές όλων των βαθμίδων και παιδιά μας, υποψήφια θύματα και θύτες του «φαινομένου σχολικής βίας και εκφοβισμού», γνωστότερου στα αγγλικά ως «Bullying», κοινώς οι τραμπούκοι των σχολείων και τα θύματά τους.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, έχει όμως ραγδαία, γεωμετρική κι εξαιρετικά ανησυχητική άνοδο.

Ποια είναι η λύση;
Θα μπορούσε να είναι να μετακομίσουμε στο «Μικρό σπίτι στο λιβάδι», όπου στο τέλος κάθε επεισοδίου κάθε κατεργάρης έμενε στον πάγκο του…
Προς το παρόν ζούμε το αντίθετο.
Και είναι κάτι στο οποίο πρέπει να αντιδράσουμε. Γιατί δεν υπάρχει χρόνος.

Μερικά… tips;

- Να διδάξουμε στα παιδιά μας (όχι στα λόγια και με παραμύθια μόνο, μα με το παράδειγμά μας) τον αυτοσεβασμό και το σεβασμό στο διπλανό.
- Να παρουσιάζουμε και να εφαρμόζουμε τις έννοιες ολοκληρωμένες, με τα αντίθετά τους: 
Δικαιώματα – Υποχρεώσεις,
Ελευθερία –Ασυδοσία,
Συλλογικότητα Ατομισμός,
Γνώση-Σκοταδισμός,
Εμπιστοσύνη-Προδοσία,
Πρωτοβουλία-Παθητικότητα…
και τόσα άλλα.
- Να μην τα μεγαλώνουμε σαν να είμαστε η Παναγία και αυτά ο Θεός ή ο Πάπας.
- Να μην τα περιμένουμε όλα από το… Κράτος.
Το Κράτος είμαστε εμείς στο σπίτι μας. Το ίδιο και στο σχολείο μας. Χωρίς να σημαίνει πως δεν αναγνωρίζουμε ένα εκατομμύριο αδυναμίες στην εκπαίδευση, ένα εκατομμύριο δυσκολίες στην οικογένεια κλπ.
Μπορούμε όμως να κάνουμε τη διαφορά μέσα στο σπίτι μας, μέσα στο χώρο της δουλειάς μας, μέσα στο σχολείο και παντού.
Ναι, μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να γίνει το παιδί μας θύτης ή θύμα!
Μα, μόνο με το παράδειγμά μας; Ναι, ακριβώς με αυτό!
 

Ηλεία: Άνεργοι με τρία παιδιά σε σπίτι δίχως ρεύμα!


Ανδραβίδα 
Ηλεία: Άνεργοι με τρία παιδιά σε σπίτι δίχως ρεύμα! Στην Ανδραβίδα
Καθημερινό αγώνα για να αναστήσει τα τρία της μικρά παιδιά μέσα στην ανεργία, την ανέχεια και χωρίς καλά-καλά τα βασικά, ακόμα και για το μεσημεριανό τραπέζι, δίνει η οικογένεια του Γρηγόρη και της Μαρίας Καπράλου στην Ανδραβιδα.

Ο πατέρας της οικογένειας είναι άνεργος εδώ και πάρα πολύ καιρό. Το μοναδικό εισόδημα της οικογένειας προερχόταν από το οικογενειακό επίδομα που έπαιρναν για τα τρία τους παιδιά. Ακόμα και αυτό όμως «κόπηκε», καθώς η οικογένεια δεν προσκόμισε όλα τα έγγραφα που απαιτούνταν για τη συνέχισή του.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εδώ και 5 μέρες η οικογένεια ζει στο σκοτάδι με τους απλήρωτους λογαριασμούς στη ΔΕΗ να ξεπερνούν τα 500 ευρώ και την οικογένεια να μην έχει να δώσει ούτε ένα μικρό ποσό για να διακανονίσει την οφειλή της! Μοναδικό στήριγμα, οι γείτονες, που και αυτοί όμως… είναι άνεργοι!

«Πήγαμε στο δημαρχείο και ζητήσαμε να μας βοηθήσουν. Μας είπαν όμως ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα» είπε στo patrisnews.com ο κ. Γρηγόρης Καπράλος και συνέχισε: «Είμαι άνεργος εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Το επάγγελμά μου είναι μαρμαράς και ζήτημα είναι να κάνω ένα μεροκάματο το μήνα. Πώς να ζήσεις μια οικογένεια με τρία παιδιά με ένα μεροκάματο το μήνα; Μας έκοψαν το ρεύμα και δεν έχουμε καθόλου χρήματα να κάνω έναν διακανονισμό. Τα παιδιά μου πετάγονται τα βράδια στον ύπνο τους και κλαίνε γιατί φοβούνται στο σκοτάδι. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνουμε. Αν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να μας βοηθήσει ας το κάνει, πιο πολύ γι’ αυτά τα τρία παιδιά».

Από την πλευρά της η κα. Μαρία Καπράλου είπε στo patrisnews.com: «Το μεγάλο μου παιδί είναι 8 χρόνων και πηγαίνει στο σχολείο. Πολλές φορές ζητιανεύω για να έχει το τοστ του στο σχολείο. Είναι αρκετά μεγάλο για να καταλαβαίνει κάποια πράγματα. Με ρωτάει και δεν ξέρω τι να του απαντήσω. Τα άλλα δύο μου παιδιά είναι 3 και 5 χρόνων και δεν μπορώ να τους προσφέρω τίποτα. Το μεγάλο μου παιδί έχει πρόβλημα στο αυτί και θα χρειαστεί σε 2-3 χρόνια, μας είπαν να μεγαλώσει πρώτα λίγο, να κάνει εγχείρηση. Πώς όμως που δεν έχουμε ούτε ασφάλεια; Μας έκοψαν το οικογενειακό επίδομα, αλλά όταν θα μαζέψω και πάλι τα χαρτιά και θα φτιάξω και τη φορολογική μου δήλωση θα το ξαναπάρω, ίσως, απ’ ό,τι μου είπαν, το καλοκαίρι».

Μοναδικό στήριγμα της οικογένειας οι δύο γείτονες και φίλοι τους, ο Χαρίλαος Γεωργιόπουλος και ο Δημήτρης Βλαχοπάνος.
Και οι ίδιοι όμως είναι άνεργοι, με τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν να περιορίζεται στα απολύτως αναγκαία.
«Η οικογένεια αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα» είπε στo patrisnews.com ο Χαρίλαος Γεωργιόπουλος και συνέχισε: «Βοηθάμε εμείς οι γείτονες όσο μπορούμε. Αλλά και εμείς τι άλλο να προσφέρουμε που είμαστε άνεργοι; Τώρα τους έκοψαν και το ρεύμα. Ζητάμε από όποιον μπορεί να τους βοηθήσει να το κάνει». 
Στάθης Πουλιάσης
(Stathispatris@Yahoo.com)

Πηγή: patrisnews.gr

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
ΩΣ ΑΕΝΑΟ ΜΕΣΟΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Της Ευστρατίας Σουραβλά.

Είναι πολύ σημαντικό,αυτές τις κρίσιμες ώρες,να ρίξουμε μια ματιά στην Βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, απο το πνεύμα του Οδυσσέα.


ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε απο την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".
Οταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Είναι το βιός του, είναι ο ιδρώτας μιας ζωής, είναι η γή του, είναι η πατρίδα του, είναι ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΟΥ.
Παρα την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο απο την Θεά Αθηνά , πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς Αθηνάς, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Οταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Είναι ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ο ΤΗΛΕ-ΜΑΧΟΣ ( αυτός που δίνει την μάχη του από μακριά),που με δόλιο τρόπο επιχείρησαν να δολοφονήσουν,δηλαδή να καταδικάσουν την ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΦΑΝΙΣΜΟ,όπως δόλια σήμερα ξαναεπιχειρούν!
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.
Η λέξη μιλά απο μόνη της.
Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.
Ειναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Είναι ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.
Γι αυτό,μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Αν υπήρχαν αυτά το 1821, είναι αμφίβολο αν θα γίνονταν η επανάστασις των Ελλήνων, θα κινδύνευαν να μείνουν καθυποταγμένοι στη  πλάνη και την θολούρα της συγχισμένης κρίσης, εξ αιτίας της.
Και τον σκοτώνει ρίχντοντάς του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ,στο ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, που την χρησιμοποιεί ενάντια στη νόηση των ανθρώπων!
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ.
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Γιατί λειτουργεί κατά το δοκούν.
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ.
Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λενε πως να τινάξουμε τον ζυγό.
ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ

Πέντε μαθήματα ζωής από τα νήπια

Πέντε μαθήματα ζωής από τα νήπια

Η ζωή με ένα νήπιο σίγουρα δεν σας επιτρέπει να βαρεθείτε, αφού κάθε μέρα μπορεί να περιλαμβάνει από απίστευτες στιγμές ευτυχίας μέχρι ώρες τρελού εκνευρισμού και απελπισίας.

Έχετε σκεφτεί, όμως, ότι έστω και χωρίς να το καταλαβαίνουν τα νήπια με την συμπεριφορά τους μας διδάσκουν τα πιο σημαντικά μαθήματα;

Μην φοβάστε να πείτε αυτό που νιώθετε.
Αν κάτι χαρακτηρίζει τα μικρά παιδιά, αυτό είναι το γεγονός ότι πάντα λένε εκείνο που έχουν στο μυαλό τους, χωρίς να κάνουν δεύτερες σκέψεις. Μήπως και εμείς θα πρέπει να αρχίσουμε σιγά σιγα να ακολουθούμε το παράδειγμα τους και να λέμε περισσότερο αυτό που νιώθουμε, πάρα αυτό που νομίζουμε ότι πρέπει να πούμε;
Ζήστε την κάθε στιγμή.
Έχετε δει ποτέ ένα πιτσιρίκι να βρίσκεται στην παιδική χαρά, αλλά το μυαλό του να είναι κάπου αλλού; Όχι βέβαια, γιατί τα νήπια ό,τι κάνουν, το κάνουν με πάθος. Αντίθετα, εμείς οι μεγάλοι μπορεί να παίζουμε με τα παιδιά μας, αλλά η σκέψη μας να τρέχει στη δουλειά ή στις υποχρεώσεις του σπιτιού και αυτό μάλλον πρέπει να αλλάξει.
Μην κρατάτε κακίες.
Ένα πιτσιρίκι μπορεί να γκρινιάξει, να κλάψει ή ακόμα και να χτυπηθεί στο πάτωμα, αλλά σε λίγη ώρα έχει ξεχάσει τα πάντα και συνεχίζει τη ζωή του σαν να μη συνέβη τίποτα. Διδαχτείτε από τα παιδιά και μην κολλάτε στα παλιά, μην κρατάτε μούτρα, μην βασανίζεστε για πράγματα που έγιναν στο παρελθόν. Κοιτάτε μπροστά και προχωρήστε.
Μην σας απασχολεί τόσο πολύ η εμφάνιση.
Κανένα πιτσιρίκι δεν ενδιαφέρεται αν η μπλούζα του ταιριάζει με το παντελόνι του ή αν το φόρεμα έχει μια στάμπα από σάλτσα. Φυσικά, δεν είπαμε να κυκλοφορείτε λερωμένοι και ατημέλητοι, απλά να σκεφτείτε ότι υπάρχουν και πιο σημαντικά πράγματα από το τέλειο μαλλί και το άφθαρτο μανικιούρ.
Να είστε ανοιχτοί στο καινούργιο.
Για τα νήπια όλος ο κόσμος είναι κάτι καινούριο που θέλουν να το γνωρίσουν και να το κατακτήσουν. Αντίθετα εμείς όσο μεγαλώνουμε, τόσο κλεινόμαστε όλο και πιο πολύ στον μικρόκοσμο μας και τα στεγανά μας. Μην φοβάστε το καινούριο, το διαφορετικό, το άγνωστο. Η ζωή δεν σταματά να κρύβει πολλές εκπλήξεις.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki