«Επιχείρηση διάβασμα στο σπίτι»: Μια δασκάλα και μια μαμά μάς εξηγούν γιατί οι γονείς δεν πρέπει να εμπλέκονται στη μελέτη των παιδιών

Μπορεί το κουδούνι που σηματοδοτεί το σχόλασμα να αποτελεί μια ανάσα ανακούφισης για τους μικρούς μαθητές που δεν βλέπουν την ώρα να αφήσουν πίσω τους τα θρανία και να ξεχυθούν για παιχνίδι αλλά στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά προάγγελος ανεμελιάς και απόλυτης ελευθερίας είναι. 
Τα παιδιά μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου, ετοιμάζονται για ένα δεύτερο γύρο διαβάσματος αυτή τη φορά στο σπίτι.

Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά από την Α' Δημοτικού κιόλας έχουν ένα φορτωμένο πρόγραμμα σχολικών εργασιών για το σπίτι που τους στερεί πολύτιμο χρόνο παιχνιδιού και διασκέδασης και ταυτόχρονα τα αναγκάζει να σπαταλούν τουλάχιστον άλλες δυο ώρες διαβάσμάτος εντός σπιτιού. 

Για σκεφθείτε πόσο κουραστική είναι μια τέτοια διαδικασία για τους μαθητές μεγαλύτερων τάξεων που μετά από 6 ώρες μαθήματος, επιστρέφουν σπίτι και αυτό που τους περιμένει είναι πάλι... ορθογραφία, αντιγραφή, ανάγνωση, φυλλάδια, ασκήσεις Μαθηματικών και επανάληψη για διαγώνισμα!

Η επιχείρηση "Διάβασμα στο Σπίτι" αποτελεί σημείο τριβής μεταξύ γονέων και παιδιών με τα νεύρα και τις φωνές να κυριαρχούν στην προσπάθεια κάθε πλευράς να εξηγήσει τα "θέλω" και τις ανάγκες της.«Διαβάζουμε καθημερινά πολλές ώρες, είναι σωστό;» «Είναι καλό να κάθομαι συνεχώς δίπλα του όταν διαβάζει;» «Πότε πρέπει να ξεκινάμε το διάβασμα και με ποια μαθήματα;» «Πειράζει που καμιά φορά του λύνω εγώ τις ασκήσεις;» αυτά είναι τα βασικότερα ερωτήματα που μας θέτουν επισταμένως οι γονείς από την έναρξη της σχολικής χρονιάς μέχρι τη λήξη των μαθημάτων.

Το Infokids.gr θέλοντας να δώσει μια χείρα βοηθείας τόσο στους αγχωμένους γονείς όσο και στους μαθητές που πασχίζουν καθημερινά να βγουν νικητές στη μάχη του διαβάσματος χωρίς να στερηθούν το πολύτιμο χρόνο του παιχνιδιού, απευθύνθηκε σε μια δασκάλα και σε μια μητέρα μαθήτριας της Β' Δημοτικού ώστε να ανακαλύψει ποια είναι η χρυσή τομή που θα πρέπει να τηρείται από τους γονείς αναφορικά με την εμπλοκή τους στο διάβασμα των παιδιών!
Η γενική άποψη που ισχύει είναι ότι τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού οι γονείς θα πρέπει να είναι δίπλα στο παιδί την ώρα του διαβάσματος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να κάνουν τις ασκήσεις του. Βέβαια σε πολλές περιπτώσεις η θεωρία απέχει από την πράξη με αποτέλεσμα να μην είναι λίγες οι φορές που κάποιοι γονείς να γράφουν εκθέσεις και φυλλάδια των παιδιών όταν αυτά δεν έχουν όρεξη προκειμένου το "καμάρι" τους να μην πάει αδιάβαστο στο σχολείο. 
Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, οι γονείς ασχολούνται ενεργά με το διάβασμα των παιδιών είτε επειδή πιστεύουν ότι πρέπει να εμπλέκονται, είτε επειδή θεωρούν ότι αυτή τους η στάση έχει θετικό αντίκτυπο στη μάθηση του παιδιού είτε έχοντας την άποψη ότι η εμπλοκή τους ζητείται, αναμένεται και εκτιμάται θετικά από τους δασκάλους. Τι ισχύει όμως στην πράξη;
Πόσες ώρες πρέπει να διαρκεί το διάβασμα στο σπίτι ώστε και ο μαθητής να μην κουράζεται αλλά και η μελέτη να είναι αποτελεσματική; Μέχρι ποιου βαθμού είναι αποδεκτή η εμπλοκή του γονέα στο διάβασμα; Οι σχολικές εργασίες είναι αποκλειστικά ευθύνη των μαθητών; Πώς πρέπει να διαχειριστεί ο γονιός τυχόν απορίες ή δυσκολία εμπέδωσης του μαθήματος από το παιδί; Απαντώντας σε αυτά τα ερωτήματα που μας θέτουν κατά καιρούς οι γονείς η κα Άννα Παππά, Δασκάλα και Διευθύντρια του 18ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης μάς αποκαλύπτει τα μυστικά ώστε κάθε μαθητής να διαβάζει σωστά και αποτελεσματικά χωρίς να απαιτείται η παρουσία του γονέα και ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου που ελλοχεύει από την ανάμειξη των γονιών στη μελέτη του παιδιού τους.

Πόσες ώρες πρέπει να διαβάζει ένας μαθητής Δημοτικού;
Δεν υπάρχει προκαθορισμένο ωράριο για τη μελέτη στο σπίτι. Ούτε πρέπει να υπάρχει. Το ζητούμενο είναι ο μαθητής να κάνει όλες τις εργασίες με προσοχή και χωρίς βιασύνη. Το κάθε παιδί χρειάζεται το δικό του οργανωμένο χώρο και χρόνο μελέτης, ενώ κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας θα πρέπει να επικρατεί ηρεμία στο σπίτι. 
Δεν πρέπει το παιδί να διαβάζει τη μία στιγμή στο τραπέζι της κουζίνας, την άλλη στιγμή στο σαλόνι ή εκεί που σιδερώνει η μαμά του. Όπως ακόμη θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μιλάμε για μελέτη και όχι διάβασμα. 
Μελετώ αυτό που ήδη έχω προσλάβει ως πληροφορία και έχω επεξεργαστεί ώστε να το μετατρέψω σε γνώση στο σχολείο μου, με τον δάσκαλό μου. Βέβαια και οι γονείς πρέπει να σεβαστούν το δικαίωμα του παιδιού στο παιχνίδι και να μη του στερούν τον απαραίτητο χρόνο.
Μάλιστα στο σημείο αυτό ...

Paula Strawn: Ζωγραφίζει τα Κράνη Άρρωστων Παιδιών

Μοναδικός Καλλιτέχνης Ζωγραφίζει τα Κράνη Άρρωστων Παιδιών για να τα Κάνει να Αισθανθούν Σούπερ-Ήρωες!

Όταν το κεφάλι ενός μικρού παιδιού, δεν διαμορφώνεται σωστά και συνεχίζει να είναι επίπεδο σε ένα σημείο, το παιδί πρέπει να φορέσει για κάποιο χρονικό διάστημα ένα διορθωτικό κράνος, που θα αναμορφώσει αυτό το μέρος του κρανίου.

Τις περισσότερες φορές, αυτά τα κράνη είναι πολύ απλά. Ένας καλλιτέχνης όμως, ο Paula Strawn, τα ζωγραφίζει και τα «ζωντανεύει». Με αυτό τον τρόπο, φέρνει στα παιδιά τη χαρά και το χαμόγελο στα πρόσωπά τους.
Απολαύστε παρακάτω τα πανέμορφα κράνη που έχει δημιουργήσει αυτός ο καλλιτέχνης, φορεμένα από πολλές χαριτωμένες φατσούλες!

Αυτή την κατάσταση, γνωστή και ως σύνδρομο επίπεδης κεφαλής, τη συναντάμε σε 1 στα 10 παιδιά και είναι απολύτως αναστρέψιμη, εάν αντιμετωπιστεί πριν την πλήρη σκλήρυνση του κρανίου.

περισσότερα εδώ

boredpanda.com