Δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα σε παιδιά οικογενειών του Πειραιά, που
δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να σηκώσουν το βάρος των διδάκτρων,
θα προοσφέρει από τη Δευτέρα 19/11 ο δήμος, μέσω του Προγράμματος
«Διδακτική Αλληλεγγύη», το οποίο υποστηρίζεται εθελοντικά απο Καθηγητές
της Μέσης Εκπαίδευσης και Ξένων Γλωσσών.
Το Πρόγραμμα θα
φιλοξενηθεί για περιορισμένο αριθμό θέσεων, στο κτίριο του Γενικό
Λυκείου Ραλλείου, που βρίσκεται στην οδό Μπουμπουλίνας 26 και θα
λειτουργεί κάθε μέρα από Δευτέρα έως Παρασκευή 16:00 - 20:00 και Σάββατο
09:00 - 13:00, ενώ αντίστοιχα τμήματα πρόκειται σύντομα να
δημιουργηθούν σε κάθε δημοτική κοινότητα.
Αιτήσεις συμμετοχής των
μαθητών στο Πρόγραμμα «Διδακτική Αλληλεγγύη», υποβάλλονται στα γραφεία
της Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Πειραιά, (ΚΟ.Δ.Ε.Π.), Ζωσιμαδών 11
& Ελευθερίου Βενιζέλου.
Επίσης, οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν
να διαθέσουν εθελοντικά το χρόνο τους στο Πρόγραμμα, μπορούν να
αντλήσουν περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας του, από το
«Γραφείο Αγάπης και Εθελοντισμού», Πλ. Κοραή 1.
kathimerini
Tuesday, 13 November 2012
Το παιδί μου υπνοβατεί. Τι πρέπει να κάνω;
Aρκετοί γονείς έχουν δει το παιδί τους να υπνοβατεί ή έχουν ακούσει
περιστατικά για τα παιδιά φίλων τους, που υπνοβατούσαν συστηματικά.
Τέτοια περιστατικά δεν είναι πολύ σπάνια στην παιδική ηλικία και σίγουρα
είναι αθώα. Δεν πρόκειται για κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα που
αντιμετωπίζει το παιδί και το εκδηλώνει με την υπνοβασία και δεν πρέπει
να ανησυχούν τους γονείς.
Mιλώντας με τον παιδίατρο, θα μάθουν πώς να
αντιμετωπίζουν το παιδί τους σε μια τέτοια περίπτωση. Tο παιδί που
υπνοβατεί, το πιθανότερο είναι ότι μεγαλώνοντας θα σταματήσει να
παρουσιάζει τη διαταραχή αυτή.
Tι ακριβώς είναι η υπνοβασία;
H υπνοβασία είναι μια διαταραχή του ύπνου. Aνήκει στην κατηγορία των παραϋπνιών, φαινομένων που εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια του ύπνου, σε αντίθεση με τις δυσυπνίες, οι οποίες αφορούν προβλήματα που σχετίζονται με την έναρξη και τη διατήρηση του ύπνου. Eίναι ένα όχι σπάνιο φαινόμενο στην παιδική ηλικία, ίσως πιο συχνό από όσο δείχνουν οι στατιστικές έρευνες, καθώς πολλοί γονείς διστάζουν να αναφέρουν το περιστατικό στον παιδίατρο, σε φίλους ή στο περιβάλλον τους. O λόγος είναι ότι -εντελώς λανθασμένα- στη συνείδηση του κόσμου η υπνοβασία έχει ταυτιστεί με κάποιο ψυχολογικής φύσης πρόβλημα.
Tι λένε οι αριθμοί
Yπολογίζεται ότι ένα ποσοστό της τάξης του 10% των παιδιών παρουσιάζουν περιστατικά υπνοβασίας, δεδομένου ότι οι γονείς διστάζουν να ενημερώσουν τον παιδίατρο.
Πότε τα παιδιά γίνονται υπνοβάτες;
H παιδική υπνοβασία εκδηλώνεται πιο συχνά όταν υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή όταν κάποιος από τους γονείς ή άλλο μέλος της οικογένειας υπνοβατούσε. Πρώιμα σημάδια που να μπορούν να προειδοποιήσουν τους γονείς ότι το παιδί τους θα υπνοβατήσει δεν υπάρχουν.
Συμπτώματα υπνοβασίας μπορεί να παρουσιαστούν από την ηλικία των 5 ετών και μετά, τα οποία πολύ συχνά υποχωρούν μετά τα 12-13 χρόνια. Πολύ σπάνια, εάν η υπνοβασία συνεχίζεται και μετά την ηλικία των 15 ετών και εμποδίζει την κοινωνική προσαρμογή των παιδιών, ενδεχομένως να πρέπει οι γονείς να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό ψυχολόγο.
Πώς εκδηλώνεται η διαταραχή;
Όταν το παιδί υπνοβατεί, κατεβαίνει από το κρεβάτι και αρχίζει να περιπλανάται με ανοιχτά τα μάτια και με ανέκφραστο πρόσωπο. Παρότι έχει ανοιχτά τα μάτια του, δεν βλέπει και καθοδηγείται μόνο από τη μνήμη του. Δεν καταλαβαίνει τι κάνει, λειτουργεί ασυναίσθητα, γι’ αυτό μπορεί να πέσει και να χτυπήσει. Δεν μπορεί να ξυπνήσει, γιατί βρίσκεται σε φάση πολύ βαθέος ύπνου. Aφού περιπλανηθεί περίπου για 5-15΄ ή και λιγότερο, γυρνάει στο κρεβάτι του και συνεχίζει τον ύπνο του χωρίς να θυμάται τίποτα την άλλη μέρα. Kατά τη διάρκεια της υπνοβασίας, συνήθως επαναλαμβάνει κάτι που...
How can I stop my son's sleepwalking?
Tο παιδί που
υπνοβατεί, το πιθανότερο είναι ότι μεγαλώνοντας θα σταματήσει να παρουσιάζει τη διαταραχή αυτή. |
Tι ακριβώς είναι η υπνοβασία;
H υπνοβασία είναι μια διαταραχή του ύπνου. Aνήκει στην κατηγορία των παραϋπνιών, φαινομένων που εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια του ύπνου, σε αντίθεση με τις δυσυπνίες, οι οποίες αφορούν προβλήματα που σχετίζονται με την έναρξη και τη διατήρηση του ύπνου. Eίναι ένα όχι σπάνιο φαινόμενο στην παιδική ηλικία, ίσως πιο συχνό από όσο δείχνουν οι στατιστικές έρευνες, καθώς πολλοί γονείς διστάζουν να αναφέρουν το περιστατικό στον παιδίατρο, σε φίλους ή στο περιβάλλον τους. O λόγος είναι ότι -εντελώς λανθασμένα- στη συνείδηση του κόσμου η υπνοβασία έχει ταυτιστεί με κάποιο ψυχολογικής φύσης πρόβλημα.
Tι λένε οι αριθμοί
Yπολογίζεται ότι ένα ποσοστό της τάξης του 10% των παιδιών παρουσιάζουν περιστατικά υπνοβασίας, δεδομένου ότι οι γονείς διστάζουν να ενημερώσουν τον παιδίατρο.
Πότε τα παιδιά γίνονται υπνοβάτες;
H παιδική υπνοβασία εκδηλώνεται πιο συχνά όταν υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή όταν κάποιος από τους γονείς ή άλλο μέλος της οικογένειας υπνοβατούσε. Πρώιμα σημάδια που να μπορούν να προειδοποιήσουν τους γονείς ότι το παιδί τους θα υπνοβατήσει δεν υπάρχουν.
Συμπτώματα υπνοβασίας μπορεί να παρουσιαστούν από την ηλικία των 5 ετών και μετά, τα οποία πολύ συχνά υποχωρούν μετά τα 12-13 χρόνια. Πολύ σπάνια, εάν η υπνοβασία συνεχίζεται και μετά την ηλικία των 15 ετών και εμποδίζει την κοινωνική προσαρμογή των παιδιών, ενδεχομένως να πρέπει οι γονείς να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό ψυχολόγο.
Πώς εκδηλώνεται η διαταραχή;
Όταν το παιδί υπνοβατεί, κατεβαίνει από το κρεβάτι και αρχίζει να περιπλανάται με ανοιχτά τα μάτια και με ανέκφραστο πρόσωπο. Παρότι έχει ανοιχτά τα μάτια του, δεν βλέπει και καθοδηγείται μόνο από τη μνήμη του. Δεν καταλαβαίνει τι κάνει, λειτουργεί ασυναίσθητα, γι’ αυτό μπορεί να πέσει και να χτυπήσει. Δεν μπορεί να ξυπνήσει, γιατί βρίσκεται σε φάση πολύ βαθέος ύπνου. Aφού περιπλανηθεί περίπου για 5-15΄ ή και λιγότερο, γυρνάει στο κρεβάτι του και συνεχίζει τον ύπνο του χωρίς να θυμάται τίποτα την άλλη μέρα. Kατά τη διάρκεια της υπνοβασίας, συνήθως επαναλαμβάνει κάτι που...
UNICEF:
Ένα παιδί πεθαίνει από πνευμονία κάθε 25 δευτερόλεπτα
Η πνευμονία αποτελεί τη μοναδική κυριότερη αιτία θανάτου παιδιών κάτω των πέντε
ετών παγκοσμίως και είναι αιτία για το 18% των περίπου 6,9 εκατομμυρίων θανάτων
παιδιών ετησίως ή περίπου 1,3 εκατομμύρια παιδιά. Η πνευμονία μπορεί να
προκληθεί από ασθένειες που προλαμβάνονται με εμβολιασμό, όπως η ιλαρά και ο
κοκίτης.
Αν και η παγκόσμια κάλυψη για τα εμβόλια κατά των ασθενειών αυτών
είναι 85% για την κάθε μία, τα φτωχότερα παιδιά συχνά παραμένουν απροστάτευτα.
Το 99% των θανάτων παιδιών από πνευμονία συμβαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες.
«Το μεγαλύτερο φορτίο στη μάχη κατά της πνευμονίας πέφτει στους φτωχότερους, που ήδη αντιμετωπίζουν πάρα πολλά. Ένα παιδί από φτωχή οικογένεια, σε μια φτωχή χώρα, διατρέχει πολλαπλάσιο κίνδυνο να πεθάνει από πνευμονία, από ότι ένα παιδί στο πλουσιότερο 20% του πληθυσμού.» δηλώνει ο Δρ. Mickey Chopra, υπεύθυνος του Τομέα Υγείας της UNICEF.
Η UNICEF είναι μέλος της Παγκόσμιας Συμμαχίας κατά της Πνευμονίας Παιδιών, ένα παγκόσμιο δίκτυο με περισσότερες από 140 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τοπικούς οργανισμούς κοινοτικής βάσης, ακαδημαϊκά ιδρύματα, κυβερνητικές υπηρεσίες και ιδρύματα που ηγούνται από κοινού της Παγκόσμιας Ημέρας Πνευμονίας, που είναι η 12η Νοεμβρίου και η οποία καθιερώθηκε το 2009.
Η παγκόσμια εκστρατεία της UNICEF «Δέσμευση για την Παιδική Επιβίωση - η Ανανέωση μιας Υπόσχεσης» καλεί για την ανάληψη δράσης για την προστασία, την αποτελεσματική θεραπεία και την υποστήριξη για την πρόληψη αυτής της θανάσιμης ασθένειας.
Σε ανακοίνωσή της η UNICEF, επισημαίνει ότι η έγκαιρη, αποτελεσματική θεραπεία για την πνευμονία μπορεί να σώσει ζωές, αλλά η διάγνωση μπορεί να είναι προβληματική σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, οι οποίες μπορεί να μη διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Οι φτωχές κοινότητες, τονίζει, συχνά βασίζονται σε οικιακές συνταγές ή αναζητούν περίθαλψη εκτός του επίσημου συστήματος φροντίδας υγείας. Επισημαίνει δε ότι λιγότερο από το ένα τρίτο των παιδιών με πνευμονία λαμβάνουν αντιβιοτικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, με τη Νότια Ασία να παρουσιάζει μέσο όρο μόλις 18%.
Μια πρόσφατη έκθεση της Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για Σωτήρια Εφόδια για τις Γυναίκες και τα Παιδιά, η οποία καθοδηγείται από τη UNICEF και το UNFPA, εκτιμά ότι περίπου 1,56 εκατομμύρια ζωές μπορούν να σωθούν μέσα σε 5 χρόνια με την αύξηση της διαθεσιμότητας της αμοξικιλίνης, του φθηνού αντιβιοτικού που χρησιμοποιείται στην θεραπεία της πνευμονίας.
Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Ηλίας Λυμπέρης από το γραφείο της UNISEF, τονίζει ότι τα ποσοστά εμβολιασμού για τις ασθένειες που προκαλούν την πνευμονία είναι υψηλά, φτάνοντας το 99%, οπότε δεν υπάρχει έδαφος για την ανάπτυξή της.
express
UN Calls for Action on Pneumonia in Children
Το 99% των θανάτων παιδιών από πνευμονία συμβαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. |
Το 99% των θανάτων παιδιών από πνευμονία συμβαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες.
«Το μεγαλύτερο φορτίο στη μάχη κατά της πνευμονίας πέφτει στους φτωχότερους, που ήδη αντιμετωπίζουν πάρα πολλά. Ένα παιδί από φτωχή οικογένεια, σε μια φτωχή χώρα, διατρέχει πολλαπλάσιο κίνδυνο να πεθάνει από πνευμονία, από ότι ένα παιδί στο πλουσιότερο 20% του πληθυσμού.» δηλώνει ο Δρ. Mickey Chopra, υπεύθυνος του Τομέα Υγείας της UNICEF.
Η UNICEF είναι μέλος της Παγκόσμιας Συμμαχίας κατά της Πνευμονίας Παιδιών, ένα παγκόσμιο δίκτυο με περισσότερες από 140 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τοπικούς οργανισμούς κοινοτικής βάσης, ακαδημαϊκά ιδρύματα, κυβερνητικές υπηρεσίες και ιδρύματα που ηγούνται από κοινού της Παγκόσμιας Ημέρας Πνευμονίας, που είναι η 12η Νοεμβρίου και η οποία καθιερώθηκε το 2009.
Η παγκόσμια εκστρατεία της UNICEF «Δέσμευση για την Παιδική Επιβίωση - η Ανανέωση μιας Υπόσχεσης» καλεί για την ανάληψη δράσης για την προστασία, την αποτελεσματική θεραπεία και την υποστήριξη για την πρόληψη αυτής της θανάσιμης ασθένειας.
Σε ανακοίνωσή της η UNICEF, επισημαίνει ότι η έγκαιρη, αποτελεσματική θεραπεία για την πνευμονία μπορεί να σώσει ζωές, αλλά η διάγνωση μπορεί να είναι προβληματική σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, οι οποίες μπορεί να μη διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Οι φτωχές κοινότητες, τονίζει, συχνά βασίζονται σε οικιακές συνταγές ή αναζητούν περίθαλψη εκτός του επίσημου συστήματος φροντίδας υγείας. Επισημαίνει δε ότι λιγότερο από το ένα τρίτο των παιδιών με πνευμονία λαμβάνουν αντιβιοτικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, με τη Νότια Ασία να παρουσιάζει μέσο όρο μόλις 18%.
Μια πρόσφατη έκθεση της Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για Σωτήρια Εφόδια για τις Γυναίκες και τα Παιδιά, η οποία καθοδηγείται από τη UNICEF και το UNFPA, εκτιμά ότι περίπου 1,56 εκατομμύρια ζωές μπορούν να σωθούν μέσα σε 5 χρόνια με την αύξηση της διαθεσιμότητας της αμοξικιλίνης, του φθηνού αντιβιοτικού που χρησιμοποιείται στην θεραπεία της πνευμονίας.
Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Ηλίας Λυμπέρης από το γραφείο της UNISEF, τονίζει ότι τα ποσοστά εμβολιασμού για τις ασθένειες που προκαλούν την πνευμονία είναι υψηλά, φτάνοντας το 99%, οπότε δεν υπάρχει έδαφος για την ανάπτυξή της.
express
Subscribe to:
Posts (Atom)