57χρόνος στη Λεμεσό γέμισε τα αρχεία των υπολογιστών του με παιδικό πορνογραφικό υλικό

Εξωφρενική τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα μικραίνει τις ποινές για τους (παιδόφιλους;) παιδοβιαστές!!! Οι ποινές που προβλέπονται για τους παιδόφιλους θα είναι μικρότερες από εκείνες που επιφυλάσσει ο νόμος για τους συκοφάντες!

Χειροπέδες σε 57χρονο κάτοικο Λεμεσού, πέρασε η αστυνομία, για διευκόλυνση των ανακρίσεων σχετικά με διερευνώμενη υπόθεση κατοχής υλικού παιδικής πορνογραφίας. Στην κατοχή του υπόπτου εντοπίστηκαν αρχεία παιδικής πορνογραφίας και ένα απενεργοποιημένο όπλο.

Της σύλληψής του, προηγήθηκε έρευνα στην οικία του, βάσει δικαστικού εντάλματος κατά την οποία εντοπίστηκαν, δύο φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οκτώ σκληροί δίσκοι και δύο usb. Από τις έρευνες ,διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν αρχεία με πορνογραφικό παιδικό υλικό, τα οποία παρελήφθησαν για επιστημονικές εξετάσεις.
Όπως δήλωσε στο newsit.com.cy, ο εκπρόσωπος τύπου του Αρχηγείου Αστυνομίας, Ανδρέας Αγγελίδης, «μετά από πληροφορίες που δόθηκαν, μέσω προγράμματος που διαθέτει η αστυνομία Κύπρου σε συνεργασία με άλλες χώρες, μέσω του οποίου φαίνεται η συχνότητα που μπαίνει κάποιος σε κάποια ιστοσελίδα, διαπιστώθηκε ότι χρήστης με συγκεκριμένο ip adress, με έδρα την Κύπρο, κατέβασε ή αντάλλαξε 157 αρχεία παιδικού πορνογραφικού υλικού. Τα αδικήματα έγιναν από τις 26 Φεβρουαρίου μέχρι 26 του Ιουνίου» .
Σύμφωνα με τον κύριο Αγγελίδη, από τις εξετάσεις που διενεργήθηκαν διαπιστώθηκε ότι ο χρήστης με το συγκεκριμένο ip adress, ήταν ο 57χρονος ύποπτος.
Το ΤΑΕ Λεμεσού, σε συνεργασία με το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κα του Δικανικού Εργαστηρίου Ηλεκτρονικών Δεδομένων , συνεχίζει τις εξετάσεις.
Ο ύποπτος αναμένεται να οδηγηθεί σήμερα ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου Λεμεσού, για έκδοση διατάγματος κράτησης του.

Πηγή 08.07.2013 | 11:43

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Το αντίδοτο στην μοναξιά ήταν η παιδική πορνογραφία
Πέρασαν χειροπέδες σε 41χρονο που προσκαλούσε μέσω διαδικτύου ανήλικους σε παιδική πορνογραφία
Βιντεοσκοπούσε τα αίσχη του… ασελγώντας σε 14χρονο!

Φρήντριχ Σίλλερ: «Η ΕΓΓΥΗΣΗ»

Η ΕΓΓΥΗΣΗ

Τον τύραννο Διονύσιο πλησίασε με στιλέτο

Κρυφά ο Δάμων, έχοντάς το στο ένδυμά του μέσα·

Όμως τον πιάσαν οι φρουροί και τον αλυσοδέσαν.

«Με το στιλέτο τι ήθελες να κάνεις, μπρος ειπέ το!»

Του λέει άγρια ο τύραννος, που απ’ την οργή εκαίετο.

«Την πόλη από τον τύραννο εγώ να λευτερώσω!»

«Θα μου το μετανιώσεις πικρά αυτό σαν σε σταυρώσω!»

«Έτοιμος είμαι», είπε εκείνος, «να πεθάνω εγώ

Και δεν θα κάνω διόλου για την ζωή μου παρακάλι·

Όμως μια χάρη, αν θες να κάνεις, σου ζητώ μεγάλη·

Σε ικετεύω να μου δώσεις τριών ημερών καιρό,

Την αδερφή μου σύζυγο να δώσω στο γαμπρό.

Τον φίλο μου σου αφήνω να κρατήσεις ως εγγύηση.

Άμα διαφύγω, κρέμα αυτόν, να βρεις ικανοποίηση».

Τότε πανούργα ο βασιλιάς και με δόλο περίσσο

Γελάει και του λέει αυτά μετά από σκέψη λίγη:

«Διορία σου δίνω τριών ημερών, μα όταν αυτή θα λήγει,

Άκου ετούτο, καθαρά θα σου το σαφηνίσω!

Εάν ως τότε δεν έχεις παραδοθεί εσύ πίσω,

Τότε θα βρει αυτός θάνατο, εξιλαστήριο θύμα,

Κι εσέ σου συγχωρείται η τιμωρία για το κρίμα!»

Και πάει στον φίλο αυτός: «Διέταξε ο βασιλιάς εγώ

Να ξεπληρώσω πάνω στον σταυρό με τη ζωή μου

Την πράξη την παράτολμη και ριψοκίνδυνή μου.

Όμως μου παραχώρησε τριών ημερών καιρό

Την αδερφή μου σύζυγο να δώσω στον γαμπρό·

Γι’ αυτό την χάρη κάνε μου και μείνε εγγύηση έως

Να επιστρέψω εγώ στα χέρια εσύ του βασιλέως».

Κι ο φίλος ο πιστός τον αγκαλιάζει δίχως λέξη

Κι ευθύς στον τύραννο τον εαυτό του παραδίδει·

Ο Δάμων πέρα τράβηξε να κάνει το ταξίδι.

Και πριν ακόμη τρίτο πρωί λαμπρό να έχει φέξει,

Την αδερφή του έχοντας με τον γαμπρό συζεύξει,

Με την ψυχή όλο έγνοια αρχίζει βιαστική πορεία,

Την τόσο κρίσιμη για να μην χάσει δϊορία.

Τότε ξεχύνεται μια ατελεύτητη βροχή·

Απ’ τα όρη κάτω ορμητικά οι πηγές όλες κυλάνε,

Και τα ρυάκια, οι χείμαρροι γεμάτοι ξέχειλά ’ναι.

Και φτάνοντας στην όχθη με ραβδί περπατητή,

Βλέπει απ’ το ρέμα η γέφυρα να ’χει παρασυρθεί,

Και στου σπασμένου τόξου την καμπύλη βροντερά

Πήδααν σε κύματα του ποταμού τ’ άγρια νερά.

Κι απαρηγόρητος γυρνά την ακροποταμιά·

Όσο μακριά και να κοιτά και να ρίχνει το βλέμμα

Και την φωνή κραυγάζοντας να στέλνει εκεί στο ρέμα,

Βάρκα από όχθη ασφαλή δεν έφθανε καμιά

Για να τον μεταφέρει προς την ποθητή στεριά.

Κανείς βαρκάρης δεν φαινόταν, του πορθμείου περάτης,

Κι η ρεματιά εφούσκωνε ως πέλαο τα νερά της.

Πέφτει τότε στην όχθη αυτός και δάκρυα έχοντας χύσει

Τα χέρια του ικετευτικά υψώνει προς τον Δία:

«Ω κόψε εσύ του ρέματος την άγρια τη μανία!

Οι ώρες βιάζουνε, στην μεσημβρία έχει καθίσει

Ο ήλιος, κι όταν θα ’χει έρθει η ώρα που θα δύσει,

Κι εμέ στην πόλη να ’χω φτάσει η ώρα αν δεν με βρίσκει,

Τότε θα πρέπει αντί για μέ ο φίλος ν’ αποθνήσκει».

Μα αυξάνει, ανανεώνεται του ποταμού το μένος,

Και κύμα υψούται, χάνεται, το ’να μετά τ’ άλλο ένα,

Κι οι ώρες φεύγουνε μια μια, όλο και πιο εσπευσμένα.

Η αγωνία τον σπρώχνει αυτόν, τον κυριεύει σθένος,

Και ρίχνεται μες στα νερά τα άγρια ψυχωμένος

Και μ’ ισχυρό τον ποταμό στα δυο μερίζει χέρι

Κι ένας θεός ελεήμονας το σπλάχνος του προσφέρει.

Κι αντίπερα κατάφερε να φτάσει, κι όλος βιάση

Προσπέφτει, τον θεό του ευχαριστώντας τον σωτήρα·

Όμως εκεί τού ρίχνεται κάποιων ληστών η σπείρα,

Που ξεπετάγεται μες απ’ τα σκοτεινά τα δάση.

Κλείνουν τον δρόμο του, σα να ’χαν φόνο σχεδιάσει,

Και του οδοιπόρου τη σπουδή κρατάν εμποδισμένη

Και ο καθένας ρόπαλο απειλητικό κραδαίνει.

«Τι θέλετε;» κράζει ωχρός, κι ο φόβος του είν’ πολύς.

«Δεν έχω παρεκτός απ’ τη ζωή μου τίποτε άλλο·

Πρέπει αυτήν στα χέρια του τυράννου να την βάλω!»

Κι απ’ τον πιο κοντινό αποσπά το ρόπαλο ευθύς.

«Χάριν του φίλου ανθρωπιά ας δείχνατε εσείς!»

Και τρεις με τόσο δυνατά χτυπήματα σκοτώνει,

Που οι υπόλοιποι το σκάσανε όλοι οι δολοφόνοι.

Κι ο ήλιος στέλνει τότε φλογερού καύματος πύρα·

Κι από την ατελείωτη προσπάθεια, τον αγώνα,

Πέφτει καμπτόμενο το αποκαμωμένο γόνα.

«Ω, μ’ έχεις μ’ έλεος σώσει εσύ απ’ των ληστών τη χείρα,

Σε γη ιερή απ’ του ποταμού με σώζεις την πλημμύρα

Κι εδώ στην δίψα λιώνοντας να βρω έτσι τον χαμό

Κι ο φίλος ο καλός για μέ να βρει τον πεθαμό!

Κι ακούει κάτι αργυρόηχο ν’ αναβλύζει απ’ τη γη,

Πολύ κοντά, ως αχός νερού κελαρυστού που τρέχει,

Κι ήρεμος σταματά, με μάτια και μ’ αυτιά προσέχει,

Και βλέπει γάργαρη μες απ’ τα βράχια και γοργή,

Να ξεπηδάει μουρμουρώντας μια ζωηρή πηγή.

Και σκύβει, και χαρά να τον διατρέχει νιώθει πλήρη,

Τα μέλη του δροσίζοντας, που τα ’καιε το λιοπύρι.

Κι ο ήλιος δείχνει μες απ’ τα χλωρά κλωνιά το θώρι

Αφήνοντας στα λαμπερά λιβάδια, ζωγραφιές

Των δέντρων των γιγάντιων τις δροσερές σκιές·

Και βλέπει τότε να περνούν πιο πέρα δυο οδοιπόροι.

Και βιαστικά έτσι όπως προσπερνώντας τους ’προχώρει,

Τα λόγια ακούει εκείνα που ανταλλάσσανε οι δυο:

«Τώρα θα τον καρφώνουνε εκείνον στον σταυρό».

Κι η αγωνία δίνει φτερά των βιαστικών ποδιών·

Τον κυνηγούν της έγνοιας του τα βάσανα εκείνον.

Και νά, στου δειλινού το φως των ρόδινων ακτίνων,

Φέγγουν από μακριά οι επάλξεις των Συρακουσών.

Τότε είδε τον Φιλόστρατο να τρέχει προς αυτόν,

Του οίκου τον πιστό φύλακα, που βλέποντας στο δρόμο

Τον κύριό του να ’ρχεται τού λέει γεμάτος τρόμο:

«Πίσω! Τον φίλο πλέον δεν μπορείς να σώσεις τώρα·

Φεύγα και την δικιά σου την ζωή έχε σωσμένη!

Τον θάνατο τον πιο σκληρό την ώρα αυτή υπομένει.

Πρόσμενε την επιστροφή σου αυτός απ’ ώρα σ’ ώρα,

Πεποίθηση βαστώντας στην ψυχή του ελπιδοφόρα·

Στην πίστη του τη σθεναρή οι εμπαιγμοί του τυράννου,

Για να τον κάμψει, τίποτε δεν μπόραγαν να κάνουν».

«Κι αν δεν μπορέσω λόγω της αφίξεως της αργής

Να εμφανιστώ καλόδεχτος σωτήρας για τον φίλο,

Τότε στον θάνατο μαζί του να ενωθώ οφείλω.

Δεν θα το καυχηθεί ο τύραννος ο αιμοσταγής,

Πως της φιλίας ο δεσμός δεν έμεινε αρραγής·

Το θύμα του θα θυσιάσει για φορά άλλη μία

Και στην αιώνια θα πιστέψει πίστη και φιλία».

Κι ο ήλιος βασιλεύει, και στην πύλη εκείνος στέκει

Και βλέπει τον σταυρό υψωμένο, που ήδη εκεί εστήθη·

Κι όλα με στόμα ορθάνοιχτο στέκαν γύρω τα πλήθη.

Και βλέπει δέσμιο η φρουρά τον φίλο του να έλκει.

Σπρώχνοντας τότε τον πυκνό τον κόσμο αυτός παρέκει:

«Δήμιε!» φωνάζει «εμένα να κρεμάσεις πάρε εσύ!

Εγώ ’μαι, που αντί μου αυτός κρατήθη εγγύηση!»

Κι έκπληξη νιώθουν τότε όλοι τριγύρω, σαν κοιτάνε

Τους δυο να πέφτουν ο ένας μες στου άλλου την αγκάλη

Κι από οδύνη όλο να κλαιν κι από χαρά μεγάλη.

Δεν έβλεπες αδάκρυτο κανένα μάτι να ’ναι.

Κι όταν στον βασιλιά το θαυμαστό μαντάτο πάνε,

Νιώθει κάτι ανθρώπινο να τον κινεί εντός του

Και διαταγή δίνει να ’ρθούν κι οι δυο στον θρόνο εμπρός του.

Και τους κοιτάζει επί πολύ μ’ ένα έκπληκτο μάτι,

Και τέλος λέει: «Μ’ αυτό που κατορθώσατε σεις, άξιοι,

Μου ’χετε την καρδιά μου εμένα αληθινά υποτάξει.

Η πίστη, το αποδείξατε, δεν είναι απλή αυταπάτη.

Δεχτείτε έτσι, παράκληση κάνω ειλικρινεστάτη,

Και σύντροφό σας πάρτε με· τιμή μου είν’, το κηρύττω,

Αν στον δικό σας τον δεσμό λογίστε εμένα ως τρίτο».

Μετάφραση: Κυριάκος Γ. Σαμέλης

ΔΙΩΝΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Από τη Συλλογή «Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα»

Οι εικόνες από GoethezeitPortal.de

Είναι 3 ετών, αυτιστική και ζωγραφίζει σαν τον Μονέ!

Η Ίρις είναι μόλις τριών ετών και πάσχει από αυτισμό. Το πρόβλημα της αυτό δεν την εμποδίζει από το να είναι… παιδί–θαύμα, αφού ζωγραφίζει και οι γνώστες της συγκεκριμένης τέχνης παρομοιάζουν τα έργα της με αυτά του Μονέ!!!

The paintings by 3-year-old British girl with autism

Παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει βρει το στυλ της.

Τα έργα της είναι αφαιρετικά και ακολουθεί την τάση του ιμπρεσιονισμού παρόλο που δεν ξέρει καν τι σημαίνει αυτό ακόμα!

Έχει ήδη καταφέρει να πουλήσει δύο πίνακες της σε ιδιώτη έναντι 1.500 ευρώ τον καθένα, ενώ θα κάνει σε λίγο καιρό την πρώτη της έκθεση στο Λονδίνο.

"Explosions of Colour," by Iris Grace.

Όπως λέει η μητέρα της «Όταν διαγνώστηκε με αυτισμό, το κλειδί για να είναι καλά ήταν να βρει κάτι που να αγαπήσει. Αρχικά την πήγα στην παιδική χαρά, αλλά ήταν μια καταστροφή το εγχείρημά μου, αφού είχε πολύ φασαρία και την άγχωνε…».

Τελικά, βρήκε αυτό που αγαπάει και όπως μπορείτε να δείτε στα έργα της τα καταφέρνει πολύ καλά μαγεύοντας τους ανθρώπους της τέχνης.

orizontespress

Το παιδάκι σας τρώει τα νυχάκια του; Τι να κάνετε!

Νύχια φαγωµένα µέχρι εκεί που δεν παίρνει, πετσάκια δαγκωµένα µέχρι και µατωµένα, και η µανία δεν σταµατά… Τι ακριβώς συµβαίνει; 
. 
* 6 tips για να σταματήσει να τρώει τα νύχια του 
* Όταν το χαμομηλάκι σας «τρώει» τα νύχια του -Πως θα...

.

δεν πρέπει να το μαλώνετε,
αλλά αντίθετα να το βοηθήσετε
με το διάλογο

Children and Nail Biting

.

Πολλοί ίσως πιστεύουν ότι πρόκειται για µια κακιά συνήθεια, όµως η πραγµατικότητα διαφέρει. Η ονυχοφαγία είναι ένα σύµπτωµα µιας αγχώδους συναισθηµατικής διαταραχής και εµφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία. Αυτό που οι γονείς θα χαρακτήριζαν κακιά συνήθεια του παιδιού υποδηλώνει µια διαρκή εσωτερική υπερένταση και αποτελεί έναν ασυνείδητο τρόπο εκτόνωσής της. Συχνά εκδηλώνεται και µε υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής, συχνουρία, νυχτερινούς εφιάλτες, φόβο χωρίς λόγο, προβλήµατα λόγου κ.ά., που µπορεί να συνδυάζονται µεταξύ τους ή όχι.

Που οφείλεται
Οι βαθύτερες αιτίες της µπορεί να εντοπίζονται σε µια ψυχαναγκαστική µητέρα, σε ένα τραυµατικό γεγονός, στην υποτίµηση του παιδιού στο σπίτι ή στο σχολείο και σε οτιδήποτε άλλο προκαλεί άγχος. Συµβαίνει γιατί τα παιδιά (µέχρι 11 ετών) δεν µπορούν να εκφράσουν την ανησυχία τους µε λόγια, εκτονώνοντας το συναίσθηµά τους µε αυτό τον τρόπο.
Η εξέλιξη
Η ονυχοφαγία ενδεχοµένως κάποια στιγµή να διακοπεί, πολύ συχνά όµως εξελίσσεται και γίνεται πια χαρακτηριστικό ενός αγχώδους ενήλικα, το οποίο εύκολα µπορεί να φτάσει εκτός ορίων από υποτιµητικές ή επικριτικές αντιδράσεις άλλων, δυσκολίες και γενικότερα στρεσογόνες καταστάσεις. Τα άτοµα αυτά, επειδή δεν έχουν µάθει να εκφράζουν τα συναισθήµατά τους, καταφεύγουν σε αυτό τον τρόπο εκτόνωσης και ως ενήλικες.
Η ψυχαναλυτική θεωρία
Σύµφωνα µε την ψυχαναλυτική θεωρία, η ονυχοφαγία σχετίζεται µε µια παλινδρόµηση κατά την οποία η ηδονή που προσφέρεται µέσω του στόµατος µε το φάγωµα των νυχιών παραλληλίζεται µε το πιπίλισµα κατά το θηλασµό και αποτελεί διέξοδο στο άγχος, όπως σε ένα µωρό η πιπίλα. Πρόκειται για µια προσκόλληση του ατόµου σε εκείνο το πρώιµο αναπτυξιακό στάδιο, η οποία έχει ως αποτέλεσµα την ψυχική ανωριµότητά του. Αναζητά σε αυτό το θηλασµό, δηλαδή την ηδονή µέσω του στόµατος, γεγονός που υποδηλώνει έλλειψη φροντίδας.
Αντιμετώπιση
Παιδιά
1. Μιλήστε µε το παιδί προκειµένου να διαπιστώσετε τι από αυτά που συµβαίνουν στο σπίτι καταρχάς ή στο σχολείο τού προκαλούν άγχος. Να είστε τρυφεροί µαζί του και... 

Σύνδρομο Sotos

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο παιδονευρολόγος που εξέτασε ένα από τα πιτσιρίκια μου, μίλησε για πιθανό Σύνδρομο Sotos. Δεν το είχα συναντήσει πάλι, οπότε με την ευκαιρία έκανα την έρευνά μου. 
.
Childhood soft-tissue sarcoma associated with Sotos syndrome 
.
Το σύνδρομο αυτό καθορίσθηκε για πρώτη φορά το 1964 από τους Nevo και Juan Fernandez Sotos. Είναι μία γενετική κατάσταση που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την υπερβολικά γρήγορη ανάπτυξη του σώματος, με έντονα και εμφανή αποτελέσματα. Συνήθως εμφανίζεται στα πρώτα 4 με 5 χρόνια ζωής του παιδιού. 
Σύμφωνα, με το Noesi (από τα πολύ αγαπημένα μου site ομολογώ), και την Έλενα Μαρκουλλή που έχει κάνει την μετάφραση, το σύνδρομο Sotos, επίσης γνωστό ως εγκεφαλικός γιγαντισμός λόγω του χαρακτηριστικού μεγέθους και σχήματος της κ εφαλής, είναι μία γενετική κατάσταση που προκαλεί σωματική υπερανάπτυξη κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής.
Το "οξύμορο" με το σύνδρομο αυτό είναι το γεγονός ότι αυτή η γρήγορη σωματική ανάπτυξη συνήθως συνοδεύεται από καθυστερημένη κινητική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη.
Χαρακτηριστικά:
Ο μυϊκός τόνος είναι χαμηλός και η ομιλία έχει χαρακτηριστικές διαταραχές. Τα παιδιά με σύνδρομο Sotos είναι συνήθως ψηλότερα, πιο βαριά και έχουν μεγαλύτερη κεφαλή από τους συνομήλικούς τους. Ενα παιδί που φαίνεται μεγαλύτερο και ενεργεί πιο ανώριμα από τους συνομήλικούς του κινδυνεύει να έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση, τεταμένες σχέσεις με τους συνομήλικους και την οικογένειά του, καθώς καιροβλήματα στο σχολείο. Ευτυχώς, σε αργότερα στάδια της παιδικής ηλικίας, το κενό αρχίζει να μειώνεται.
Διάγνωση:
Πολλές γενετικές καταστάσεις είναι εμφανείς κατά τη γέννηση και μία ακριβής διάγνωση μπορεί να γίνει μέσω εξειδικευμένων εργαστηριακών εξετάσεων. Το σύνδρομο Sotos δεν είναι μία απ’ αυτές. Απεναντίας, η διάγνωση του συνδρόμου Sotos συχνά γίνεται μήνες, ακόμα και χρόνια μετά τη γέννηση, μετά από μία αργή διαδικασία συνεχούς απορίας κατά πόσο κάτι δεν πάει καλά ακούγοντας ασαφείς διαβεβαιώσεις ή επίσης ασαφείς απαισιόδοξες προεκτάσεις, καλωσορίζοντας κάθε σημάδι "κανονικότητας", ενώ ενδομύχια επικρατεί ο φόβος ότι κάτι καταστρεπτικό θα συμβεί.
Πρόγνωση (εξέλιξη):
Ο μυϊκός τόνος βελτιώνεται σταθερά και συνοδεύεται από βελτίωση της ομιλίας. Για πολλά άτομα, το σύνδρομο Sotos απλώς αλλοιώνει το συγχρονισμό της ανάπτυξης. Παρά τις αρχικές τάσεις, ο ενήλικας που πάσχει από σύνδρομο Sotos είναι πιθανό να βρίσκεται εντός της φυσιολογικής κλίμακας ύψους και νοημοσύνης.

ΠΗΓΗ: http://www.chiourea.gr/2012/09/sotos.html
Στο www.paidikoxamogelo.gr αναφέρεται ότι τα Κύρια χαρακτηριστικά του συνδρόμου Sotos είναι :
Ανάπτυξη: Όπως προαναφέρθηκε, κύριο χαρακτηριστικό του συνδρόμου είναι η ταχεία ανάπτυξη στα πρώτα 5 χρόνια ζωής. Έκτοτε η αύξηση (εκατοστιαία θέση) συνεχίζει να παραλληλίζει το 97ο εκατοστημόριο ή ανώτερο. Η περιφέρεια της κεφαλής έχει τεκμηριωθεί πάνω από το 98οεκατοστημόριο.
Γέννηση: Κατά τη γέννηση συχνά παρουσιάζονται προβλήματα σίτισης και απορρόφησης των υγρών. Αυτό οφείλεται στην παρουσία του ψηλά σχηματισμένου ουρανίσκου (η στέγη του στόματος είναι στενή και σχηματισμένη αψίδα προς τα επάνω) καθώς και στο χαμηλό τόνο των μυών. Λόγο αυτού συχνά εμφανίζεται ίκτερος.
Χαρακτηριστικά του προσώπου: Κύριο χαρακτηριστικό του προσώπου είναι η μεγάλη κεφαλή, με ένα ψηλό, στενό κρανίο και μία επίπεδη-γεφυρωμένη μύτη. Το μέτωπο καθώς και το πηγούνι προεξέχουν και επίσης εμφανίζεται μία πρόωρη έκρηξη των δοντιών στους 3 μήνες.
Σκελετός: Ο σκελετός του παιδιού με σύνδρομο Sotos ωριμάζει και αυξάνεται γρηγορότερα από ότι ο σκελετός των συνομιλήκων του. Τα χέρια και τα πόδια είναι μεγάλα σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα του και στα πόδια μπορεί να παρουσιαστεί πρηνισμός. Μερικές φορές έχουμε και την εμφάνιση σκολίωσης.
Ανάπτυξη: Τα παιδιά με σύνδρομο Sotos εμφανίζουν υποτονία η οποία προκαλεί κινητική αδράνεια στους μύες. Η υποτονία στους μύες του προσώπου έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να αναπνέει από το στόμα και να μην μπορεί να ελέγχει τα σάλια του. Στην νεαρή παιδική ηλικία μπορεί να...