Ο θρίαμβος της δασκάλας

Ο θρίαμβος της δασκάλας δεν είναι κυρίως επί του γνωστικού πεδίου, κρίνεται στη δυνατότητά της να ενσταλάξει στο παιδί την αγάπη για το σχολείο, για το διάβασμα, για τα άλλα παιδιά και αυτό με μια «τεχνική» που δε θα απαξιώνει τον εγωιστικό κόσμο του παιδιού, αλλά θα τον κοινωνικοποιεί μετασχηματίζοντας το φόβο σε ελευθερία…

Θαυμάζω τη δασκάλα!

Αναφέρομαι στη δασκάλα, γιατί εκτιμώ ότι μάλλον αυτή (και όχι ο δάσκαλος) διδάσκει και διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του Δημοτικού των μικρών ηλικιών και πιο ειδικά τα «πρωτάκια». 

Τούτου δοθέντος, έστω εξ ορισμού για να παραμείνει ο τίτλος του άρθρου, εκτιμώ πως αυτή η «συνάντηση» του παιδιού με το σχολείο (και πιο συγκεκριμένα με τη δασκάλα) είναι ένα διαρκές γεγονός που επικαθορίζει σημαντικά την εκπαιδευτική αλλά και την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου.

Εδώ συγκροτούνται οι βάσεις των μορφωτικών διαδρομών και των κοινωνικών μετασχηματισμών του ατόμου και η σημασία τους είναι ιδιαίτερα σημαντική, γιατί υπερέχει συγκριτικά σε παιδαγωγική και επιστημονική αξία σε σχέση με όλες τις άλλες «στιγμές» της σύνολης σχολικής (δημοτικής, γυμνασιακής, λυκειακής) πορείας. 

Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι η δασκάλα έχει μια μοναδικότητα προνομιακή αλλά και μια μοναδικότητα μεγίστης ευθύνης. 

Και εξηγώ εξ αρχής γιατί θαυμάζω το ρόλο της και το «πρόσωπό της».

Η επιμέρους αποκοπή των ισχυρών δεσμών του παιδιού από τους γονείς του είναι ένα γεγονός οδυνηρής δοκιμασίας. Το περιβάλλον της άμετρης αγάπης διαρρηγνύεται, δεν θα είναι το πρόσωπο της μοναδικής και άμετρης φροντίδας, θα είναι ένα παιδί σαν όλα τα άλλα! Η πρώτη μικρή περιήγηση στη ζωή του θα συνοδευτεί με ευθύνες, με αλλαγές στις προτεραιότητές του.

Είναι η πρώτη φορά που δε θα γίνεται το «δικό του», αλλά θα κάνει αυτό που θα του λένε και θα το υποχρεώνουν. 

Γκρεμίζεται το προσωποκεντρικό του σύμπαν – που με τόση προσοχή έχει διαμορφώσει – και θα βιώνει ένα πολυ–σύμπαν (multiverse), στο οποίο πρωταγωνιστές θα είναι και άλλοι. Και το πρόσωπο στο οποίο θα αγκιστρωθεί θα είναι η δασκάλα, θα πάρει τη θέση της μαμάς του, θα τη συγκρίνει με τη μαμά, το πιο πιθανό να την αγαπήσει και ίσως και να την ερωτευτεί με το δικό του ξεχωριστό τρόπο…

Με αυτή η βαθιά σωματική και πνευματική μετάλλαξη του παιδιού, πολλών παιδιών, «προ οφθαλμών» βρίσκεται η δασκάλα. 

Μόνο μια φοβερή αγάπη για τα παιδιά, μια αγάπη απαράλλαχτη σαν εκείνη που τρέφει για τα δικά της παιδιά (όσο δύσκολο και αν είναι αυτό), αν έχει – αλλιώς θα πρέπει να την επινοήσει -, μπορεί να διαμορφώσει το υπόστρωμα της υποδοχής του παιδιού στο νέο κόσμο του σχολείου.

Αυτό το προτέρημα της αγάπης, που είναι πηγή ζωής για τα παιδιά αλλά και για την ίδια τη δασκάλα, θα απλωθεί σε όλες τις επάλληλες επιστρώσεις της καθημερινής κοπιώδους μα και χαρούμενης εργασίας της: στην υπομονή, στο χαμόγελο του προσώπου και της ψυχής, στη μεταδοτικότητα, στην έμπνευση για τη φιλαναγνωσία, στη διαρκή ενθάρρυνση, στην κατανόηση της ιδιορρυθμίας του παιδιού, στην αναπλήρωση της μητρικής στοργής θα ανιχνεύσει τα πλούσια κοιτάσματα του θησαυρού που κρύβει κάθε παιδί μέσα του – «τα παιδιά επιθυμούν διακαώς να ανακαλύψουν τι κρύβεται τόσο εντός όσο και εκτός των δυνάμεών τους» (Lipman M., Η σκέψη στην εκπαίδευση) -, για να τα φέρει στην επιφάνεια και να δώσει τη δυνατότητα να ξαναφτερουγίσει η πρωτογενής απορία και η ατέλειωτη μυθοπλασία του παιδιού με τη βοήθεια και της λογικής τώρα, να προχωρήσει η απομάγευση του κόσμου χωρίς να χάνει τη μαγεία του και να βρίσκει την ομορφιά σε κάθε σκίρτημα της ζωής, σε κάθε φανέρωμα της πραγματικότητας, ακόμα και της επινοημένης πραγματικότητας που συνεχώς γοητεύει την παιδική φαντασία.

Η δασκάλα δεν μαθαίνει απλά κάποια γράμματα, δεν την οριοθετεί η διδακτέα ύλη, δεν την ενδιαφέρει το «τι» αλλά το «πώς» και το «γιατί», αγκαλιάζει όλη την προσωπικότητα του παιδιού, όχι μόνο κάποιες πλευρές του. Και εδώ είναι η απόλυτη υπεροχή της έναντι των άλλων εκπαιδευτικών που θα την ακολουθήσουν (;), αν δεν χαθούν (χαθούμε) – το πιο πιθανό – μέσα στον στείρο διδακτισμό και στην επαγγελματική μετάδοση της γνώσης.

Ο θρίαμβος της δασκάλας δεν είναι κυρίως επί του γνωστικού πεδίου, κρίνεται στη δυνατότητά της να ενσταλάξει στο παιδί την αγάπη για το σχολείο, για το διάβασμα, για τα άλλα παιδιά και αυτό με μια «τεχνική» που δε θα απαξιώνει τον εγωιστικό κόσμο του παιδιού, αλλά θα τον κοινωνικοποιεί μετασχηματίζοντας το φόβο σε ελευθερία…

Αυτή θα προσπαθήσει να συμφιλιώσει το δύσβατο μονοπάτι της λογικής με τους ασύνορους τόπους του συναισθήματος, για να ανοίξει το παιδί το δικό του δρόμο, να κατανοήσει τη ζωή και τον κόσμο, αυτή θα το διαπαιδαγωγήσει στο σεβασμό του άλλου, στην αυτόβουλη πειθαρχία και στην επίμονη προσπάθεια για να απελευθερώσει το παιδί την πνευματικότητά του. 

Δεν μπορεί να κάνει μάθημα από την έδρα, όπως όλοι εμείς οι άλλοι, θα είναι δίπλα στο κάθε παιδί, μπορεί να καθίσει και στο διπλανό κάθισμα - μια γλυκιά εικόνα, ένας φοβερός συμβολισμός στο εικονοστάσι του παιδιού…

Νίκος Τσούλιας

alfavita.gr

Έτσι προσεγγίζουν οι επιτήδειοι τα παιδιά στο διαδίκτυο

Στην ηλικία των παιδιών μας, δεν ξέραμε καν τη λέξη διαδίκτυο, ενδεχομένως να μην είχαμε δει ποτέ υπολογιστή. 

Σήμερα, όμως, τα παιδιά χρησιμοποιούν από πολύ μικρή ηλικία το ίντερνετ με αποτέλεσμα να εκτίθενται σε επιτήδειους που προσπαθούν να τα προσεγγίσουν για διάφορους σκοπούς. 

Σε προηγούμενο άρθρο μας έχουμε μιλήσει για το διαδικτυακό grooming, δηλαδή την τεχνική πολλών επιτήδειων να προσεγγίζουν ανήλικους μέσω του διαδικτύου και τους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί για τα παιδιά μας. 

Τώρα, όμως, θα εστιάσουμε στους τρόπους που αυτοί χρησιμοποιούν για να πλησιάσουν τα θύματά τους.

Γίνονται συμπαίκτες στα διαδικτυακά παιχνίδια
Ένα σίγουρο μέρος αλίευσης ανήλικων θυμάτων είναι τα online παιχνίδια. Οι θύτες ξέρουν ποια είναι τα πιο δημοφιλή παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά και τα προσεγγίζουν με την τακτική του συμπαίκτη. Στα περισσότερα απ’ αυτά, μάλιστα, οι χρήστες φτιάχνουν ατομικό προφίλ, στο οποίο προσθέτουν τα στοιχεία τους και πιθανώς να ανεβάζουν φωτογραφία.
Οι θύτες προσεγγίζουν τα παιδιά μέσω των κοινών ενδιαφερόντων τους, δηλαδή των online παιχνιδιών, και έτσι ο σκοπός τους επιτυγχάνεται πιο εύκολα.
Τι μπορείτε να κάνετε: 

Πρακτικά, μπορείτε να θέσετε ένα χρονικό όριο στο οποίο θα επιτρέπετε στο παιδί να παίζει τα παιχνίδια- περιορίζοντας τον χρόνο, περιορίζεται και η έκθεση του παιδιού στον κίνδυνο.
Μία ακόμα ευχάριστη (ειδικά για τον μπαμπά) λύση είναι να παίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα μαζί με το παιδί τα’ αγαπημένα του παιχνίδια. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσει να δει αν το παιδί χρησιμοποιεί τα παιχνίδια για να συνομιλήσει με «ύποπτους» χρήστες.
Επιπλέον, μπορείτε να επιλέξετε τον γονικό έλεγχο στην κονσόλα του παιχνιδιού και να απαγορεύσετε από άγνωστους χρήστες να έχουν πρόσβαση στο προφίλ του παιδιού.

Παριστάνουν τους «φίλους» στο Facebook, το Twitter και τα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Τα πιο διαδεδομένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter, ενδεχομένως κρύβουν και τους περισσότερους κινδύνους. 

Παρά το ότι, σύμφωνα με τους κανονισμούς του Facebook, δεν επιτρέπεται η δημιουργία λογαριασμού σε ανήλικους κάτω των 13 ετών, όμως, αυτό το μέτρο φυσικά δεν επαρκεί και δεν προστατεύει τα παιδιά ηλικίας 14-18 ετών. Η δημιουργία ενός προφίλ (που τις περισσότερες φορές έχει ψευδή στοιχεία) και η αποστολή αιτήματος φιλίας είναι ο τρόπος προσέγγισης που χρησιμοποιούν οι επιτήδειοι.
Τι μπορείτε να κάνετε: 

Αν έχετε κι εσείς προφίλ σ’ αυτά τα μέσα, μπορείτε να γίνετε διαδικτυακοί φίλοι με το παιδί και να βλέπετε με ποια άτομα αλληλεπιδρά. Βέβαια, υπάρχει η περίπτωση το παιδί να σας μπλοκάρει και να έχετε περιορισμένη πρόσβαση στις πληροφορίες που το αφορούν.
Τότε, το Google Alerts μπορεί να σας φανεί χρήσιμο, το οποίο θα σας προειδοποιεί για την όποια καινούρια δραστηριότητα του παιδιού σας.
Ακόμα, θα πρέπει να μιλήσετε στο παιδί και να του εξηγήσετε γιατί δεν πρέπει να απαντάει θετικά σε κάθε αίτημα φιλίας- ακόμα κι αν έχει αρκετούς κοινούς φίλους με κάποιον άγνωστο.Αναλυτικές οδηγίες για τη χρήση προσωπικών δεδομένων στο Facebook, θα δέιτε στο παρακάτω βίντεο:

Χρησιμοποιούν υποσχέσεις και ανταλλάγματα όπως, 
«Ξέρω έναν εύκολο τρόπο να βγάλεις χρήματα…» ή «Θα έκανες άνετα καριέρα μοντέλου! Μπορώ να σε βοηθήσω.»Εκμεταλλευόμενοι την ελευθερία που υπάρχει στα chat rooms, οι διαδικτυακοί θύτες δελεάζουν τα παιδιά ακόμα και με χρηματικά ανταλλάγματα και υποσχέσεις. Είναι πιθανό, για παράδειγμα, να τους υποσχεθούν ένα σημαντικό ποσό αν δεχθούν να συνομιλήσουν μέσω κάμερας (χωρίς φυσικά εκείνοι να φαίνονται) και να ικανοποιούν τις απαιτήσεις τους, που μπορεί να συμπεριλαμβάνουν γυμνές πόζες και γενικά απαιτήσεις σεξουαλικού περιεχομένου.

Οι λήψεις μέσω βίντεο ή φωτογραφιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και για πορνογραφικά κυκλώματα παιδεραστίας που δρουν παγκόσμια.

Σύμφωνα με σχετική έρευνα, μάλιστα, αποδείχθηκε ότι 20 μόλις λεπτά αρκούν για να προσεγγίσει σεξουαλικά ένας «φτασμένος» διαδικτυακός παιδόφιλος το θύμα του.

Τι μπορείτε να κάνετε: 

Τονίστε του ότι δεν πρέπει να μιλάει με αγνώστους ούτε μέσω ίντερνετ και ότι δεν πρέπει να δέχεται ανταλλάγματα και δώρα από άτομα που δεν γνωρίζει. Εξίσου σημαντικό, επίσης, είναι να καταλάβει πως δεν είναι υποχρεωμένο να λέει «ναι» σε οτιδήποτε το κάνει να αισθάνεται άσχημα. Το να εκθέτει το σώμα του για παράδειγμα, υπάγεται σ’ αυτή την κατηγορία.

Επιδιώκουν την ιδιωτικότητα: 
«Ας μιλήσουμε μόνοι μας»Πολλά chat rooms είναι κοινά για πολλούς χρήστες την ίδια στιγμή, κάτι που λειτουργεί ως ένα μικρό εμπόδιο για να πλησιάσει ο θύτης το ανήλικο θύμα του. Στην αρχή, θα συμμετέχει στην ομαδική συζήτηση -έτσι εξάλλου δεν θα τραβήξει από την πρώτη στιγμή την προσοχή. Στη συνέχεια, όμως, θα επιδιώξει να μιλήσει μόνος του με το θύμα, αφού έχει ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη του. 

Το «Ας μιλήσουμε μόνοι μας σε μια ιδιωτική συνομιλία» στη συνέχεια μπορεί να μετατραπεί σε «Θα μου δώσεις το κινητό σου για να μιλάμε πιο άνετα;».
Τι μπορείτε να κάνετε: 
Εκτός του ότι και αυτό εντάσσεται στη λογική του «Δεν μιλάω σε αγνώστους», προστίθεται ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα: «Δεν δίνω τα στοιχεία μου σε αγνώστους!». 

Κι αυτό είναι που θα πρέπει να του τονίσετε. 

Στον σκοπό αυτό, θα σας βοηθήσουν τα παιχνίδια του Safeinternet.gr που ενημερώνουν τα παιδιά με ευχάριστο τρόπο για τους κινδύνους του διαδικτύου.

Παριστάνουν πως έχουν τα ίδια προβλήματα με τα παιδιά
Ένα από τα πιο γνωστά τρικ των online θυτών είναι να παριστάνουν τα παιδιά. Η μουσική που λένε ότι ακούν, τα παιχνίδια που παίζουν, ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιούν, φροντίζουν να είναι τέτοια ώστε να μην προδίδεται η ηλικία τους. 

Εκτός αυτού, προσπαθούν να προσεγγίσουν το παιδί μέσω της ταύτισης. 

Φράσεις του τύπου 
«Κι εγώ τα ίδια τραβάω στο σχολείο/ Κι εγώ μισώ τους γονείς μου/ Κανείς δεν με καταλαβαίνει» είναι «δολώματα» για να πλησιάσουν το παιδί μέσω των κοινών ενδιαφερόντων αλλά και των κοινών προβλημάτων.
Τι μπορείτε να κάνετε: 
Επειδή όσο πιο ευάλωτο νιώθει το παιδί, τόσο πιο εύκολα θα πέσει σε τέτοιου είδους παγίδα, το βασικό να επενδύσετε στη μεταξύ σας σχέση. Βοηθήστε το να καταλάβει πως εσείς πρέπει να είστε το πρώτο άτομο στο οποίο θα στραφεί αν αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα και ότι είστε δίπλα του ως φίλοι και σύμμαχοι, όχι ως εχθροί!
Εδώ θα δείτε αναλυτικά τι είναι ο γονικός έλεγχος και εδώ 10 χρυσές συμβουλές από έναν εξπέρ του είδους για το πώς μπορείτε να προστατεύσετε το παιδί απ' τους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο.

από Μαρία Κωνσταντοπούλου

mama365