«Μαθήματα» από τα παιδιά

Μεγαλώνοντας τα παιδιά τους, οι γονείς μεγαλώνουν και οι ίδιοι παράλληλα με αυτά.

Γιατί η σχέση με τα παιδιά, αυτή η υπέροχη σχέση αγάπης, προσφέρει στους γονείς ανεκτίμητα πράγματα, μια νέα ματιά του κόσμου.

Μαθαίνουν θαυμαστά πράγματα, ξαναβρίσκουν τις χαρές που έχασαν ωριμάζοντας και συνειδητοποιούν πόσο μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο! Τι πρέπει να κάνουν όμως οι γονείς για να εισπράξουν όλην αυτή τη γνώση και να μάθουν από το μικρό τους; Μα, να βάλουν στην άκρη τη «ωριμότητα» και την «πείρα» τους, να αφουγκραστούν την παιδική σοφία, να είναι ανοιχτοί και να εκτιμήσουν το αυθόρμητο και λαμπερό πνεύμα των παιδιών και να γίνουν οι καλύτεροι μαθητές των παιδιών τους!

Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι οι μικρές και μεγάλες χαρές που μπορούν να διδάξουν τα παιδάκια στους γονείς τους!

1. Η απόλαυση του παιχνιδιού. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των παιδιών είναι να μην παίρνουν ποτέ τη ζωή στα... σοβαρά. "Τα παιδιά έχουν τη μοναδική ικανότητα να μετατρέπουν το καθετί σε παιχνίδι και να το απολαμβάνουν με πάθος. Χαίρονται τόσο εύκολα, παίζοντας με τόσο απλά, καθημερινά πράγματα", όπως αναφέρει η παιδοψυχολόγος κ. Αγνή Μαριακάκη. Σε ποια ηλικία σταματάει όμως αυτή η απόλαυση του παιχνιδιού; Πότε, αλήθεια, ο άνθρωπος σοβαρεύει και όλα γίνονται "σημαντικά" και "οργανωμένα". Ορισμένοι γονείς θυμούνται πότε συνέβη αυτό και ανακαλούν το... σοκ που έπαθαν όταν διαπίστωσαν ότι το αγαπημένο τους παιχνίδι δεν τους έδινε πια την ίδια απόλαυση.
2. Η αστείρευτη περιέργεια. Μόλις τα παιδιά καταφέρουν να φτιάχνουν τις πρώτες φράσεις, αρχίζουν τα «γιατί;». Οτιδήποτε βλέπουν γύρω τους τους προκαλεί, έχουν αμέτρητες απορίες, και η κάθε απάντηση των γονιών όχι μόνο δεν σβήνει την δίψα τους αλλά γίνεται η αφορμή για μια καινούργια ερώτηση, μέχρι τελικής (δικής σας) εξαντλήσεως σε αποθέματα γνώσεων ή αντοχής. Ακολουθώντας το παράδειγμα των μικρών, δεν μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων και κάνουν τις σχέσεις τους πιο ουσιαστικές.
3. Η δημιουργικότητα και ο πλάγιος τρόπος σκέψης. Τα παιδιά έχουν δικούς τους τρόπους να επεξεργάζονται νοητικά τον κόσμο. Και αυτό φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούν ή εκφράζονται, στον τρόπο με τον οποίο επιλύουν ένα πρόβλημα. Είναι ένα μοναδικό χάρισμα που θα βοηθήσει τη μαμά και τον μπαμπά να ζουν όμορφα κάθε φάση της ζωής τους.
4. Η δύναμη της συγγνώμης. Ένα από τα σημαντικότερα χαρίσματα που πρέπει να αντιγράψετε από τα παιδιά είναι η ανεξικακία και η μεγαλοψυχία τους, ο τρόπος που αφήνουν πίσω τους οποιαδήποτε πικρία και είναι πάντα έτοιμα να ξεχάσουν, να συγχωρήσουν.Δεν κρατούν καμία κακία μέσα τους. Αυτό είναι το μάθημα που διδάσκουν στους γονείς: ότι πρέπει να μην παρεξηγούνται εύκολα και, κυρίως, να μην είναι μνησίκακοι.
5. Η απόλαυση του "τώρα". Οι γονείς συνήθως είναι πιεσμένοι, αγχωμένοι από τόσα που "πρέπει" να γίνουν, και μετατρέπονται χωρίς να το καταλαβαίνουν σε ρομποτάκια που τρέχουν, χωρίς να κοιτάνε ούτε να ακούνε τίποτα γύρω τους. Ευτυχώς, τα παιδιά -που έχουν το δικό τους ρυθμό- τους αναγκάζουν να επιβραδύνουν. Οι γονείς μαθαίνουν ότι δεν θα χαθεί ο κόσμος αν αντί για δέκα πράγματα γίνουν μόνο τα δύο κι ότι πάντα μπορείς να αφήσεις κάποια για μιαν άλλη στιγμή, αλλά και ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο συναρπαστικός όταν χαρίζεις στον εαυτό σου την πολυτέλεια να τον παρατηρεί και να απολαμβάνει τα χρώματα, τους ήχους του, κάθε λεπτομέρεια απ' ό,τι σε περιβάλλει. Ακριβώς όπως κάνουν τα παιδιά!
6. Δεν χρειάζεται να είναι όλα τέλεια! Τα παιδιά βοηθούν τους γονείς να δεχτούν τα όρια των ικανοτήτων τους, να τα συνειδητοποιήσουν και να αισθανθούν έτσι πολύ πιο ήρεμοι. Στα μάτια των παιδιών οι γονείς είναι πάντα υπέροχοι. Η μαμά ,π.χ., σε σύγκριση με όλες τις άλλες γυναίκες είναι για το μικρό της πάντα πιο όμορφη, έχει πιο ωραία μαλλιά, κι ας είναι εκείνη τη στιγμή αχτένιστη και με τις πιτζάμες. Τα παιδιά δέχονται και αγαπούν τους γονείς γι' αυτό που είναι!
7. Αισιοδοξία για το αύριο. Η ηρωίδα της ταινίας «Όσα παίρνει ο Άνεμος», η Σκάρλετ Ο' Χάρα, είχε πει την κλασική ατάκα «Αύριο είναι μια άλλη μέρα», και σίγουρα η ζωή όλων θα ήταν καλύτερη αν το λάμβαναν υπ' όψιν τους. Όπως ακριβώς κάνουν τα παιδιά. Αυτό, βέβαια, είναι απόρροια του άλλου "μαθήματος" που δίνουν τα παιδιά στους γονείς: του να ζουν στο παρόν και να το απολαμβάνουν, αντί να ανησυχούν για τα αρνητικά που μπορεί να κρύβει το άγνωστο μέλλον. Εξάλλου, τα παιδιά έχουν μια δική τους αντίληψη των πραγμάτων, πιο χαλαρή και με λιγότερους φόβους. Έτσι μαθαίνουν στους γονείς να μην είναι υπερπροστατευτικοί προσπαθώντας να αποτρέψουν κάποια πράγματα.
8. Ποτέ μη λες «ποτέ»... Αυτή η μοναδική εμπειρία της ανατροφής του παιδιού, κάνει τους γονείς να αναθεωρούν διάφορα πράγματα. Έτσι, λοιπόν, οι γονείς μαθαίνουν μέσα από τα παιδιά πόσο εύκολα διαψεύδονται τα μεγαλεπήβολα «Εγώ ποτέ δεν θα...», «Εγώ πάντα θα...». Και μαθαίνουν επίσης να είναι πιο επιεικείς στην κριτική απέναντι στους δικούς τους γονείς για όσα δεν έκαναν ή έκαναν με λαθεμένο τρόπο.
9. Δύναμη να λες την αλήθεια. Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα είναι να λες πάντα την αλήθεια. Τα παιδιά το κάνουν αυτό με τον φυσικότερο τρόπο -μέχρι που οι γονείς να τα μάθουν ότι "μερικά πράγματα δεν τα λέμε" Το ίδιο δικαίωμα, όμως, πρέπει να το διεκδικούν οι γονείς και για τον εαυτό τους, να κάνουν πράξη το μάθημα που τους δίνουν τα παιδιά και να βάλουν την αλήθεια σε κάθε στιγμή της ζωής τους.
10. Τα παιδιά σε μεταμορφώνουν. Κανένας δεν έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει τους γονείς όσο ένα παιδί. Η αντίδραση του παιδιού, π.χ., απέναντι σε μια μαμά που είναι αυστηρή με τους άλλους και η οποία πάντα λέει αυτό που θέλει χωρίς να νοιάζεται αν πληγώνει τους άλλους, μπορεί να την αλλάξει και να την κάνει να σκεφτεί πριν μιλήσει.
11. Αγάπη είναι ανεξάντλητη. Το συναίσθημα που νιώθουν οι γονείς για το παιδί τους δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο. Όταν το παίρνουν για πρώτη φορά στην αγκαλιά τους, σίγουρα νιώθουν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξαναγαπήσουν τόσο πολύ κανένα πλάσμα πάνω στη γη. Αλλά μέσα από τα παιδιά τους μαθαίνουν να αγαπούν όλα τα παιδιά του κόσμου, και όχι με έναν γενικό και αόριστο τρόπο αλλά πιο ουσιαστικά. Ανακαλύπτουν ότι όσο δίνουν από αυτήν την αγάπη, τόσο μεγαλύτερο απόθεμα έχουν μέσα τους. Αρχίζουν να ενδιαφέρονται γαι την τύχη όλων των παιδιών, για μέλλον του πλανήτη, γιατί είναι ο τόπος όπου θα ζήσει το παιδί τους. Βγαίνουν, λοιπόν, από τα στενά όρια του κόσμου τους και αποκτούν μιαν άλλη αντίληψη για όλους και για όλα γύρω τους.
12. Σχέση με τα αντικείμενα. Ο καταναλωτισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής κοινωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, λειτουργεί αρνητικά: Όσο πιο πολλά αποκτάς, τόσο λιγότερο το απολαμβάνεις, και θέλεις όλο και περισσότερα για να ευχαριστηθείς. Ένα παιδί χαίρεται και με το παραμικρό, φτάνει να είναι "καινούργιο".
13. Η επαφή με το σώμα. Τα παιδιά ζουν μέσα από το σώμα τους, στην κυριολεξία. Παρατηρώντας τα μικρά, διδάσκονται απ' αυτά ένα σημαντικό μάθημα: ότι πρέπει να ξαναβρούν την επαφή με τον εαυτό τους μέσα από το σώμα τους.
14. Ποτέ δεν σταματάς να μαθαίνεις. Το μεγάλωμα του παιδιού είναι συναρπαστικό αλλά ταυτόχρονα και δύσκολο. Οι γονείς μαζί με τα παιδιά ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, τις ικανότητες και τις αδυναμίες τους. Τα μικρά τούς κάνουν να δουν ότι έχουν αμέτρητες δυνατότητες και τους δίνουν το κίνητρο να τις αξιοποιήσουν.