ΟΤΑΝ Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ...

Το βίο της οικογένειάς τους αβίωτο κάνουν όσοι μεταχειρίζονται βία

σε βάρος συζύγων και παιδιών.

Οι επιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας, που ορίζεται ως κάθε μορφή σωματικής βλάβης, σωματικής βίας ή απειλής κινδύνου

σε βάρος συνοικούντος προσώπου, αλλά και ως εξαναγκαστική συνουσία μεταξύ συζύγων ή κάθε άλλη ασελγής πράξη σε βάρος προσώπων της οικογένειας, είναι ολέθριες για τη σωματική ακεραιότητα και την ψυχική υγεία των παθόντων.

Σ’ αυτήν τη διαπίστωση κατέληξε η ομάδα εργασίας του υπουργείου Εσωτερικών που συστήθηκε για τη μελέτη και την επεξεργασία του νομοθετικού πλαισίου με στόχο την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας.

Σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής, το 80 - 90% των θυμάτων κακοποίησης είναι γυναίκες και παιδιά, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό αυτής της βίας συντελείται κεκλεισμένων των θυρών και παραμένει αθέατη, επειδή δεν καταγγέλλεται.

Υψηλό ποσοστό των γυναικών που υφίσταται βία μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον όχι μόνο δεν αναγνωρίζει ότι πρόκειται για καταχρηστική συμπεριφορά, αλλά θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο (σε ποσοστό 33,3%) αναπαράγοντας έτσι τα κοινωνικά στερεότυπα για τον ρόλο των δύο φύλων.
Η ομάδα του υπ. Εσωτερικών διαπίστωσε ότι η Ελλάδα εμφάνιζε νομοθετικό κενό στο εν λόγω ζήτημα και κατά συνέπεια πρότεινε να ενισχυθεί η δυνατότητα άμεσης απομάκρυνσης του δράστη από την κατοικία, να τιμωρείται ο βιασμός μέσα στον γάμο, να παρέχεται η δυνατότητα ποινικής διαμεσολάβησης μεταξύ δράστη και θύματος και μόνο όταν αυτή δεν είναι επιθυμητή να κινείται η ποινική διαδικασία αλλά και να ενισχυθούν οι υποστηρικτικές δομές για την προστασία των θυμάτων....

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 9-8-2006