Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
Αν μπορέσουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας αυτό το είδος της βαθύτατης και προσωπικής συναισθηματικής κατανόησης, δείχνουμε πίστη στην εμπειρία τους και τα βοηθάμε να μάθουν να ηρεμούν. Η ενσυναίσθηση μας φέρνει μπροστά σ’ αυτό που οι αθλητές του ράφτινγκ εννούν όταν λένε «εμπρός στη γλίστρα». Δεν έχει σημασία πόσοι βράχοι ή ορμητικά ρεύματα του ποταμού θα ξεπηδήσουν μπροστά στις σχέσεις με τα παιδιά μας΄ εμείς μπορούμε να επιπλέουμε στα νερά του ποταμού καθοδηγώντας τα προς τα εμπρός. Ακόμη και αν η πορεία αποδειχθεί παραπλανητική και γεμάτη κινδύνους (και στην εφηβεία αυτό συμβαίνει συχνά), μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να παρακάμψουν τα εμπόδια και τους κινδύνους και να βρουν το δρόμο τους.
χαίρομαι που βρήκα ένα τέτοιο μπλογκ!!
ReplyDeleteΤα χαμομηλάκια όλου του κόσμου σαφως χρειαζονται φροντίδα και γνώση και έννοια και αγάπη...
Μπραβο σας πολύ καλή δουλειά. Θα χαρώ να σας διαβάζω τωρα που σας βρήκα!
[αναπνοή]
Καλωσορίσατε Οικολογούντες μας
ReplyDeleteΚαλωσορίσατε ..