Μην προσπαθείς να με τρομάξεις με τις φοβερές ειδήσεις για το διήμερο της κακοκαιρίας που θα πλήξει τη χώρα μου.
Μην προσπαθείς να με τρομάξεις
με τον τρομερό αεροχείμαρρο που επελαύνει από τη Ρωσία, την απέραντη Σιβηρία και θα με βάλει στον καταψύκτη...,
με την απαίσια παγωνιά που θα σκεπάσει τα πάντα.
Γιατί δεν με άφησες να χαρώ τον ήλιο των δυο προηγούμενων ημερών, αλλά με βομβάρδιζες, με απειλούσες για τον επερχόμενο χιονιά;
Με ποιο δικαίωμα, στα μέσα του Φλεβάρη στήνεις μπροστά στα μάτια μου απειλητικό το χειμώνα;
Χιονίζει, ναι, χιονίζει το χειμώνα!! Πού την είδες την είδηση;
Στήνεσαι μπροστά στην κάμερα, αρπάζεις ένα μικρόφωνο και θέλεις να με τρομάξεις με τα “ατμοσφαιρικά εγκατακρημνίσματα”, το θεόνερο δηλαδή, στην όποια μορφή του, που μας στέλνει ο Ουρανός.
Θέλεις να με πείσεις ότι με κυνηγάει μια βαριά κατάρα, ότι απειλούμαι, και τρέχω στις υπεραγορές και τις αδειάζω με προμήθειες ενός μηνός για να αισθανθώ ασφαλής μέσα στο διήμερο, άντε τριήμερο, του “κακού” καιρού.
Άκουσέ με.Δεν με τρομάζει μια περαστική χειμωνιάτικη κακοκαιρία.
Με τρομάζουν οι δώδεκα χιλιάδες των αστέγων στο "κλεινόν άστυ".
Με τρομάζουν οι σόμπες στα φτωχικά, που δεν έχουν πετρέλαιο.
Με τρομάζει η σκέψη ότι δεν έχουν ζεστά ρούχα πολλά χαμομηλάκια.
Με τρομάζει η εικόνα του άδειου πιάτου στο τραπέζι τους.
Με τρομάζει η ορφάνια, η παραμέληση, η κακοποίηση.
Μα πάνω απ΄ όλα με τρομάζει το παγόβουνο της αδιαφορίας που επιπλέει στις καρδιές μας και ευθύνεται για τα πάθη των παιδιών.
Άκουσέ με.
Χτες είδα τις πρώτες μαργαρίτες, τους προπομπούς της Άνοιξης, στο γειτονικό οικόπεδο.
Αυτή είναι είδηση.
Άκουσέ με.
Μέσα στο παγωμένο χώμα, περιμένουν τα χαμομηλάκια να ξεπροβάλλουν το κεφαλάκι τους, για να τα λούσει ο ήλιος που σύντομα θα προβάλλει θριαμβευτής στον Αττικό ουρανό.
Αυτή είναι είδηση.
Φτιάξε την κείμενο όμορφο και δώσε την στη Σινιώρη να μας την αναγγείλει. Το νάζι και την τσαχπινιά της, σίγουρα θα τα αντικαταστήσει μια τρυφεράδα και τότε θα νιώσουμε όλοι ότι κάτι αλλάζει, ότι η τρομολαγνεία δίνει τη θέση της στην ανθρωπιά.
Το χαμομηλάκι
Saturday, 16 February 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Πολύ όμορφα λόγια είναι όλα αυτά....αλλά ποιός ακούει?
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα να έχουμε με μπόλικο χιόνι!!!!
τι όμορφα που τα είπες! νιώθω ήδη την άνοιξη! Μακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι έτσι!
ReplyDeleteΝτε και καλά ο χιονιάς συνεχίζεται. Τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά, ... επ' αόριστον.
ReplyDeleteΠετρέλαιο βέβαια, θα αγοράζουμε κίνησης, για την ... πάταξή μας.
Έβαζα βενζίνη σήμερα και ο βενζινάς έλεγε στο τηλέφωνο: μα κι άλλη ανατίμηση;
- Σε ποιον μιλούσατε, ρώτησα.
- Στην shell, απάντησε ο βενζινάς εμβρόντητος για την νέα ανατίμηση...
Ο βενζινάς αναρωτιόταν, ο βενζινάς.