Θέμα: «Κάτι που θα μπορούσα να φτιάξω με την αγάπη»

Αυτά γράφει ο μικρός Γιωργάκης:

Εγώ θέλω να κάνω ένα μέρος για αστέγους αυτούς που είναι στα παγκάκια αυτούς που πουλάνε χαρτομάντιλα και θέλω ένα σχολείο για τα μικρά παιδιά αλλά και τους μεγάλους που δεν έχουν πάει σχολείο και έχουν μεγαλώσει στο δρόμο.

Επίσης για τα παιδιά ένα πάρκο με μεγάλα λουλούδια αλλά και μικρά επίσης.

Να έχει μονόζυγα, κούνιες, γήπεδα μπάσκετ, τένις, ποδόσφαιρου, χάντμπολ και πολλά άλλα και ωραία γήπεδα.

Αυτά τα πράγματα είναι για έναν ωραίο σκοπό όλα αυτά δεν τα κάνω μόνο επειδή αγαπάω τους ανθρώπους αλλά και γιατί τους λυπάμαι.

Αυτά τα πράγματα για να φτιαχτούν θα ζητήσω χρήματα από τους γονείς μου, θα πάρω από την τσέπη μου από τους φίλους μου από τον δήμο και από όλο τον κόσμο. Αυτό το πράγμα θα το ζητήσω απ’όλους.

Όλες τις ενέργειες που είπα μπορεί να κάνω και άλλα, αλλά δεν νομίζω ότι θα μου φτάσουν τα χρήματα.

Γιώργος Π. μαθητής 3ης δημοτικού.

...οι μέρες του Πάσχα θεωρούνται από τους περισσότερους ημέρες Αγάπης!

Τώρα θυμόμαστε όλοι ότι υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που υποφέρουν, που πεινούν...Τις υπόλοιπες μέρες (όπως αυτές που διανύουμε) θαρρείς πως για τους περισσότερους δεν υπάρχουν, είναι αόρατοι, μια αναγκαία καθημερινότητα... που, τι να κάνουμε; Υπάρχει και αυτή....παράλληλα με την δική μας...

Κάθε χρονιά τέτοιες μέρες ευαισθητοποιηθείτε η πλειονότητα και εκδηλώνουμε έμπρακτα την Αγάπη μας συμμετέχοντας σε διάφορα bazaar σωματείων, επισκεφτόμαστε γηροκομεία, ορφανοτροφεία, άστεγους κα. Έτσι θα εκφράσουμε την Αγάπη μας, την συμπαράστασή μας, την συμπόνια μας...

Τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου θα κλειδώσουμε την ανοιχτή ( λόγω ημερών )πόρτα της καρδιάς μας και θα κλείσουμε μέσα μόνο τους δικούς μας ανθρώπους. Αγάπη με δόσεις για όλους τους άλλους...

Ευτυχώς για όλους μας υπάρχουν και κάποιοι από εμάς που ανεξάρτητα από τις ημέρες νοιάζονται, βοηθούν και αγαπούν.
Και πολύ περισσότερο ευτυχώς υπάρχουν τα παιδιά που με όλη την δύναμη της καρδιάς τους αγαπούν! Και θέλουν να φτιάξουν πράγματα με την Αγάπη!!

Είναι μικρά όμως και δεν μπορούν.... Κάποτε όμως είμαστε όλοι παιδιά και γράφαμε και εμείς τέτοιες εκθέσεις!

Τι συνέβη , τι έγινε, τι άλλαξε και μεγαλώνοντας κρατάμε την πόρτα της καρδιάς κλειστή; Τώρα που μπορούμε να φτιάξουμε πράγματα με την Αγάπη; Γιατί δεν τα φτιάχνουμε; Τι περιμένουμε; Μόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα; Και ούτε και τότε καλά, καλά...Που να προλάβεις άλλωστε...Ψώνια, τρέξιμο, δώρα, άγχος...

Προτείνω σε όλους μας να αφήσουμε το παιδί που κρύβεται μέσα μας να γράψει μια έκθεση με αυτό το θέμα <Κάτι που θα μπορούσα να φτιάξω με την αγάπη>Και τώρα που είμαστε «μεγάλοι» να το υλοποιήσουμε κιόλας! Όσο πιο πολύ και όσοι πιο πολλοί μπορούμε...

Έλλη Π. Κούση e.kousi@actclick.com