ΙΗΣΟΥΝ Η ΒΑΡΡΑΒΑ?

Διαχρονικό δίλλημα.
Ιησούν ή Βαραββά?
Αλήθεια ή ψέμα?
Έρωτας η σύμβαση έργου?
"Θέλω" ή "πρέπει"?
Ζωή ή καναπές?
Απαντημένο αυτό το δίλλλημα ποτέ δε θα είναι.
Ο λόγος απλός:
Ο αιώνιος πόλεμος ψυχής και χώματος!
Πόσοι απο μας ξέρουμε και αναγνωρίζουμε τη ψυχή μας σαν αυτό που κινεί τη ζωή μας?
Πόσοι απο μας ξέρουμε οτι χωρίς αυτήν δεν υπάρχουμε?
Οτι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, πεθαίνουμε κάθε μέρα μαζί με τα επιτόκιά μας, τα jumbo μας, το δελτίο των οκτώ?
Ξημερώνει και βραδυάζει κάθε μέρα κάνοντας τα ίδια και τα ίδια.
Δηλωμένα ολα!
Προδιαγεγραμμένα όλα.
Εμείς,
τα παιδιά μας,
η ζωή μας!
Η ευτυχία είναι αλλού!
Είναι κάθε μέρα να σηκώνεσαι μ' ενα χαμόγελο σ' αυτούς που είναι μέσα στο σπίτι σου.
μ' ενα χαμόγελο σ' αυτούς που έρχεσαι σε επαφή.
μ' ενα χαμόγελο πάνω απ' όλα στον εαυτό σου!
Κάνε το και θα με θυμηθείς.
Θα νοιώσεις καλλίτερα.
κι αν έρθεις ή σε βάλουν στο δίλλημα "Ιησούν ή Βαρραβά", διάλλεξε το πρώτο.
Το ξέρω!
Είναι το δυσκολότερο.
Είναι δύσκολο το μονοπάτι της αγάπης.
Έχει ανηφόρα!
Μόνο που σα φτάσεις στη κορφή, θα 'χεις κατακτήσει κατι παραπάνω απ' όλες τις κατακτήσεις αυτού του κόσμου:
Θα 'χεις κατακτήσει τη ψυχή σου!
Θα 'χεις κατακτήσει τον ίδιο σου τον εαυτό!
Θα 'χεις κατακτήσει τον ίδιο το Χριστό. Δηλαδή εσένα!



Όλη η ζωή είναι υπόθεσις χαμόγελο
Είναι ένα γεια σου σ' έναν άγνωστο στον δρόμο
Να σπλαχνιστείς τον κουρασμένο ταχυδρόμο
Ένα νεράκι να προσφέρεις με χαμόγελο
Και δεν θα νοιώθει το φορτίο του στον ώμο

Να πεις – στον πόλεμο δεν πάω
Αλλά με χαμόγελο
Να πεις σε κάποιον – χτύπα με
Αλλά δεν σε χτυπάω
Να πεις σ'αυτόν που σε μισεί – μίσησέ με εσύ
Αλλά εγώ πολύ πολύ σε αγαπάω

Όλη η ζωή είναι υπόθεσις χαμόγελο
Είναι ένα γεια σου σ' ένα άγνωστο στον δρόμο
Να σπλαχνιστείς τον κουρασμένο ταξιδιώτη
Να τον ρωτήσεις – τι συμβαίνει με χαμόγελο
Να δεις τι εύκολοι κι απλοί που ‘ν' οι ανθρώποι

Να ημερέψεις την ζωή που αγριεύτηκε
Να δεις που όλοι και κανένας μας δεν φταίει
Αν πεις σε κάποιον στην ουρά
πάρ'την δική μου τη σειρά
Να δεις που όλοι τους θα πάνε τελευταίοι

Εύκολη θα'ναι η ζωή μ΄ένα χαμόγελο
Μια καλημέρα στον ανήξερο διαβάτη
Είμαστε όλοι μας φτωχοί
Γυμνοί γεννιόμαστε γυμνοί
Και δεν υπάρχει άλλο ρούχο απ' την αγάπη

(Στίχοι: Σώτια Τσώτου)