...το χαμομηλάκι, που από κοντά μας έφυγε
στα δεκαεννιά του χρόνια...
«Μια στάλα ομορφιάςμέσα σου ψάξε να βρεις.»ναι, απαντούσες με αγέλαστα μάτιακαι το ναι σου, μια άρνηση.
Πότε πρόλαβες, πότετη δύσκολη στράτα να πάρεις;«Όλη η κρυμμένη ομορφιάόχι γύρω σου, μέσα σου.Μέσα σου η δύναμη όληΤα πόδια σου στύλωσεΤη ζωή σου στα χέρια σου πάρεΜην αφήνεις κανέναν, κανέναν, ποτέτα δικά σου να ορίζει.»Ναι έλεγες, ναι…Το φοβερό μυστικό σουσε όλους γνωστότα κόκκινα μάτια,το γαλανό σου το βλέμμα το άδειοη απούσα χαρά απ’ τα δώδεκα χρόνια σουΠότε πρόλαβες, πότε;;;Σε όλους γνωστό το εφτασφράγιστοκαι σαν πανωφόρι βαρύη σιωπή μας το σκέπαζε.Πόρτες κλείσανε πίσω σουκαι άλλες ανοίξανε πρόθυμαΤο τελευταίο εισιτήριο το ενέσιμοάλλοι στο αγόρασαν,όλοι μας....Κοινωνία αδιάφορη,σύστημα αγάπης ανύπαρκτοδυνατά σπρώχνοντάς σε...
... μακριά του σε έδιωξεκι άφησεμια σταγόνα ομορφιάς γαλανήςγια πάντα να φύγει.Πότε πρόλαβες;; πότε;;Κι εμείς, πώς, Θεέ μου, αυτό το επιτρέψαμε;;Πώς;;;
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/r29vz2xl/avvxsehdwdo32relji6egodftnoxefh0ohiniptpaggpi6slbps1axnjjsupo7v6o38yjy13eeqarthx_15eztyeqjzvf7dgs96uv7pnsuu26efnetjdlw8rhaxvkg9ckccpgnux8uugk110isjw2_tr9unvefedjimc9nhnwrckdvmi0gqrj-faummvmhtg5pv1/s1600/hamomilaki.viber.png")
Posts
Καλό ταξίδι στο κοριτσάκι πολύ κρίμα να χάνονται νέοι άνθρωποι, κρίμα κρίμα κρίμα.....
ReplyDeleteΤωρα μόλις το μαθαίνω ..ισως γιατί απο το 2009 εως το 2011 πάλευα ειχα εναν δικο μου γολγοθα και δεν παρακολουθουσα τιποτε. Κρίμα μεγαλο.. λυπηθηκα αφανταστα.. //
ReplyDeleteΝεφέλη,
Deleteσου ευχόμαστε, όλα να είναι καλά σε σένα πλέον,
και σε όλο τον κόσμο.