Υπνοβάτες… οικογενειακώς!

Όσοι έχουν ιστορικό υπνοβασίας, το πιθανότερο είναι να υπνοβατούν και τα παιδιά τους, υποστηρίζει νέα έρευνα.          

 

Τα παιδιά από γονείς οι οποίοι είναι ή υπήρξαν υπνοβάτες έχουν τρείς έως επτά φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να υπνοβατούν και αυτά, αναφέρουν Καναδοί επιστήμονες. Σύμφωνα με ερευνητές του Centre for Advanced Research in Sleep Medicine στο Νοσοκομείο Sacre Coeur του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, οι πιθανότητες αυξάνονται αν και οι δύο γονείς έχουν σχετικό ιστορικό καθώς έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν τα 2/3 των παιδιών αυτών βίωσαν περιστατικά υπνοβασίας. 

 

Περίπου το 47% των παιδιών που υπνοβατούσαν είχε έναν γονέα που υπνοβατούσε επίσης και μόλις ένα 23% είχε γονείς που κοιμόνταν κανονικά… όλη την νύκτα.

«Η υπνοβασία δεν είναι πάντα προβληματική» λέει η επικεφαλής της σχετικής έρευνας Dominique Petit. «Πολύ συχνά δεν χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτα γι’ αυτό… Σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις όμως υπάρχει δυνητικός κίνδυνος τραυματισμού». Οι υπνοβάτες μπορούν να τριγυρνούν στο σπίτι με σχετική ευκολία, ανεβοκατεβαίνοντας μάλιστα σκάλες, ενώ μπορούν να κάνουν και άλλα πράγματα, όπως να φτιάξουν και να φάνε ένα σνακ. Την επομένη δεν θυμούνται τίποτα. 

 

Έως και το 1/3 των παιδιών που υπέφεραν από νυχτερινό τρόμο όταν ήταν μικρά, αναμένεται να βιώσουν περιστατικά υπνοβασίας αργότερα, σημειώνουν οι ειδικοί, καθώς όπως λένε οι δύο καταστάσεις φαίνεται να σχετίζονται. Ο νυχτερινός τρόμος είναι μια παροδική παραϋπνική διαταραχή ύπνου όπου το παιδί δείχνει ότι ξυπνάει από βαθύ ύπνο δίχως όμως να έχει ολοκληρωθεί αυτή η φάση –το μυαλό του παραμένει σε κατάσταση ύπνου ενώ το σώμα φαίνεται να έχει ξυπνήσει.

 

Αντίθετα με τους εφιάλτες, όπου μια αγκαλιά ηρεμεί το παιδί, στον νυχτερινό τρόμο ένα άγγιγμα μπορεί να τα τρομάξει περισσότερο. Η διαταραχή αυτή παρατηρείται συχνότερα στις μικρότερες ηλικίες (34% σε παιδιά 18 μηνών) αν και όσο μεγαλώνουν το ποσοστό μειώνεται, πέφτοντας στο 13% για παιδιά 5 ετών και μόλις 5% στην ηλικία των 13 ετών. 

iatropedia