Είσαι έγκυος; Απολύεσαι!!

Κάποιοι νομίζουν ότι έτσι θα πάνε μπροστά, αλλά μετά έρχεται το κλείσιμο των επιχειρήσεών τους από την αντικοινωνική τακτική τους ! Παραδείγματα πολλά...

Πάτρα: Θες δουλειά; Υπόγραψε ότι δεν θα κάνεις παιδί για 5 χρόνια!

Τα περασμένα χρόνια, τότε πού η κοινωνία στεκόταν κάπως στα πόδια της, και πού ελάχιστοι εργοδότες τολμούσαν να βάλουνε χέρι στον οικογενειακό προγραμματισμό των εργαζομένων γυναικών με απαγορευτικά verboten στην σύλληψη, στον τοκετό, και στην γέννα, «γιατί πρόσεξε, σε διώχνω μόλις μείνεις έγκυος …», υπήρχε μία εργασιακή ασφάλεια στο «μένω έγκυος, θα με περιμένει το αφεντικό να ξαναγυρίσω, αλλά δεν χάνω και την δουλειά μου…».

Τότε, οί περισσότεροι τουλάχιστον εργοδότες, σε μια τοπική κοινωνία κλειστή πού δεν είχε πολυεθνικές και μεγαλομάγαζα και πού ο ένας ήξερε τον άλλον δεν τολμούσαν να δείξουν πόρτα σε μία έγκυο, υπήρχε ένας σεβασμός, μια υπομονή, και μία κατανόηση ανθρώπινη ότι κι΄ αυτή η γυναίκα άνθρωπος ήταν και είχε δικαίωμα στα όνειρά της και στο στήσιμο της οικογενειακής θαλπωρής και φωλιάς της…. 
Στο να κάνει δηλαδή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ !

Σήμερα δυστυχώς τα πράγματα έχουν πολύ αλλάξει !

Εργαζόμενες σε ενδιαφέρουσα, αληθινές ηρωίδες, πού με την ψυχή στο στόμα θέλουν να φέρουν στον κόσμο όσα παιδιά τούς δώσει ο Θεός για να έχουν και την διαρκή ευλογία Του !

-----------------------------------
Κι αντί η φτώχεια και η ανέχεια της οικονομικής κρίσης που οι περισσότεροι περνάμε να συνενώσει περισσότερο τους ανθρώπους, (όπως σ΄ εκείνα τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής πού περάσαμε, και πού ο ένας σκεπτόταν και τον άλλον ως επί το πλείστον δηλαδή, και εκτός από τους μαυραγορίτες, τους δοσίλογους και τους εφιάλτες…), αντίθετα σήμερα έχουν αγριέψει οι άνθρωποι και με διάφορες μπαγαποντιές και προστυχιές θα λέγαμε, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και την τελευταία πνοή και δύναμη κάθε εργαζόμενου ώστε να βγάζουν αυτοί περισσότερα χρήματα λες και θα τα πάρουν μετά και μαζί τους!

Θυμάμαι σ΄ έναν κεντρικό φούρνο της γειτονιάς, τις δυο κοπέλες πού είχε σαν πωλήτριες .
Δούλευαν ασταμάτητα σαν μηχανές τα χέρια τους, τα πόδια τους, και τα μάτια τους για να εξυπηρετήσουν τις ουρές του κόσμου πού συνέρρεαν καθημερινά εκεί, και δεν προλάβαιναν.
Η μία, άρρωστη φαινόταν η καημένη δεν θα άντεχε για πολύ, το έδειχνε άλλωστε και το παρουσιαστικό της, κατακίτρινη όπως ήταν, ίδιο «ζόμπυ» νεκραναστημένο θα λέγαμε πάντα όμως ευγενική πού έσερνε τα πόδια της αποχώρησε στο τέλος γιατί έτσι όπως πήγαινε αν έμενε εκεί σίγουρα θα πέθαινε δίπλα στον πάγκο με τα ψωμιά. Και ο φούρναρης ασφαλώς θα εύρισκε κάποια άλλη ολόφρεσκη και καινούργια «μηχανή» να βάλει στην θέση της…

Και έβαζε κάθε μέρα ο φούρναρης κι΄ άλλες ποικιλίες αρτοσκευασμάτων, και δώστου, μπαγκέτες, τοστ, σάντουιτς, καφέδες, κουλούρια με μέλι, με μαρμελάδα, με κάστανο, με ντομάτα, με λουκάνικο ( ! ), έκοβε και καφέ, πούλαγε και εισιτήρια, μπύρες, νερά πορτοκαλάδες, έβγαλε και πάγκους στο πεζοδρόμιο και όλα αυτά να τα εξυπηρετούν δυο πωλήτριες μέσα και έξω πού να τους βγαίνει η ψυχή ανάποδα με την πλεονεξία του φούρναρη!

Παραθέσαμε το πραγματικό αυτό γεγονός πού ακόμα υφίσταται, σαν ένα μικρό δείγμα της «πλεονεξίας των αφεντικών» του καιρού μας.
Οι περισσότεροι σήμερα, ενώ βγάζουν αρκετά όπως και πρώτα, ειδικώς πουλώντας φαγώσιμα και καφέδες βρίσκουν σαν πρόφαση την κρίση και δίνουν ξεροκόμματα στους εργαζόμενους και μάλιστα με πρωί – απόγευμα παρουσία τους μη υπολογίζοντας ούτε τα 4πλά εισιτήρια τους πού τους τρώνε σχεδόν τον μισό μισθό τους ούτε και την ολοήμερη και μέχρι αργά το βράδυ ταλαιπωρία τους.

Εν τω μεταξύ το αφεντικό μπορεί να κοιμάται ήσυχο γνωρίζοντας ότι οι εντεταλμένες υπηρεσίες ελέγχου εργαζομένων πού ακούνε στο όνομα «Επιθεώρηση Εργασίας» κοιμούνται στον μακάριο ύπνο τους και στην αδιαφορία ελέγχων «γιατί έχουμε πέντε υπαλλήλους μόνο, τι να προλάβουμε άλλωστε κι΄ εμείς οι καημένοι ;».

Ναι, αλλά τον μισθό σας ξέρετε να τον παίρνετε κανονικά, έστω και με την πλημμελή προστασία πού παρέχετε στους αδικουμένους υπαλλήλους πού δεν μπορούν να βρούνε πουθενά το δίκιο τους.
Αλλά δεν τους είδαμε και κάπου αλλού τουλάχιστον «να προλαβαίνουν» σε κάποια περιστατικά καταγγελιών, πού να βγούνε όμως και στο φως της δημοσιότητας δείχνοντας έτσι ότι κάνουν σωστά την δουλειά τους και ότι δεν αδιαφορούν για την προστασία των εργαζομένων, ή τουλάχιστον δεν κοιμούνται όπως λένε κάποιες κακές γλώσσες…

Άσε τώρα και τους τοπικούς βουλευτές πού παίρνουν καμιά 20αριά χιλιάδες ευρώ τον μήνα κατά μέσο όρο ο καθ΄ ένας τους, ουδεμία υπηρεσία προσφέροντας στις τοπικές κοινωνίες και στα τοπικά θέματα πλην του «παρών» και της υπογραφής τους στο κάλεσμα του αρχηγού τους !

..................

περισσότερα εδώ