«Ξεψείρισμα κατ’ οίκον»

... δεν είναι και το ξεψείρισμα ένας τρόπος να νιώσει το παιδί 
τη γονική φροντίδα;

Ξεψείρισμα

Συντάκτης: Λευτέρης Κουγιουμουτζής

Ξαφνιάστηκε σαν έμαθε πως υπάρχουνε κυρίες που κάνουνε "ξεψείρισμα κατ’ οίκον", ενίοτε μάλιστα με αδρή αμοιβή.

Δεν της έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση το «επάγγελμα» καθαυτό, όσο η ανάγκη που έρχεται να καλύψει.

Βεβαίως τα παιδιά πιάνουνε ψείρες, το ξέρει κι απ’ τα δικά της, και μεταδίδουν ασταμάτητα το ένα στο άλλο, συναθροισμένα καθώς είναι σε παιδικούς και νηπιαγωγεία.

Ειδικά όσα ζούνε κάπως πιο φυσιολογικά, έχουνε δηλαδή καθημερινή επαφή με χώματα και ζωντανά και δεν είναι ολημερίς κλεισμένα στο μπουντρούμι που λέγεται διαμέρισμα.

Όμως πώς βάζεις έναν ξένο μες στο σπίτι σου να ξεψειρίσει το παιδί σου; Κι άντε και το έπεισε η άγνωστη γυναίκα να καθίσει φρόνιμο και να συνεργαστεί –άλλωστε μάλλον θα ‘χει τον τρόπο της, αφού δηλώνει ειδική, σκέφτεται.

Παρ' όλα αυτά, δεν είναι και το ξεψείρισμα ένας τρόπος να νιώσει το παιδί τη γονική φροντίδα;

Θυμάται πως η ίδια σαν ήτανε μικρή, ζήλευε όταν η μαμά της ξεψείριζε τη μικρότερη αδερφή της· ήθελε κι αυτή να γευτεί ετούτη τη μητρική θαλπωρή και καμωνότανε πως τη φαγούριζε το κεφαλάκι της ώστε να χουχουλιάσει με τη σειρά της στην αγκαλιά της μαμάς της κι ας την ενοχλούσε το ψειρόχτενο.

Στοχάζεται πως ζούμε σε μια εποχή όπου σχεδόν τα πάντα έχουνε κοστολόγιο· όπου για κάθε ανάγκη μας που εμφανίζεται ή επινοείται, προσφέρονται υπηρεσίες και προϊόντα με το αζημίωτο προκειμένου να την ικανοποιήσουμε.

Κι όμως, δεν γίνεται όλα ν’ αγοράζονται και να πουλιούνται· η γονική στοργή, οι παιδικές μνήμες, η μυρωδιά της μαμάς, η αγάπη και το άδολο χάδι δεν αποκτιούνται με καμιά συναλλαγή.

Και οποιαδήποτε εμπορικά υποκατάστατα είναι απλώς φτηνές και ξεθυμασμένες απομιμήσεις.

efsyn