Η κακή ή φτωχή σχέση ενός αγοριού με τον πατέρα του μπορεί να έχει δυσάρεστα αποτελέσματα

Ο γιος είναι συνήθως προσκολλημένος στη μαμά του. 

Η σχέση του με τον πατέρα όμως είναι εξίσου σημαντική και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα.

Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη συμβουλεύει…

Είναι σε όλους γνωστή η σημασία της σχέσης γονιών-παιδιών για την ομαλή και φυσιολογική εξέλιξή τους. Η σχέση της μητέρας με το γιο είναι πολύ στενή και πρώτος ο Φρόιντ ονόμασε το δέσιμό τους "Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα".

Η σχέση μεταξύ του πατέρα και του γιου, παρουσιάζεται ψυχαναλυτικά ανταγωνιστική. Ο γιος φοβάται τον πατέρα και ο πατέρας βλέπει το γιο σαν το μελλοντικό διάδοχο που θα του πάρει το "θρόνο"! Έτσι, το αγόρι στρέφεται προς τη μητέρα και αναπτύσσει με τον πατέρα μια δύσκολη σχέση που γίνεται δυσκολότερη, αν δεν προσέξει τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα.
Προσοχή!
Η κακή ή φτωχή σχέση ενός αγοριού με τον πατέρα του μπορεί να έχει δυσάρεστα αποτελέσματα.

-Κατ’ αρχήν στερεί και από τα δύο μέρη τη χαρά της επικοινωνίας και της συντροφιάς που θα μπορούσαν θαυμάσια να μοιραστούν αφού έχουν κοινές ανάγκες και ενδιαφέροντα.
-Έπειτα στρέφει το αγόρι ακόμη περισσότερο προς τη μητέρα, αυξάνοντας την εξάρτησή του από εκείνη και μειώνοντας την αυτενέργεια και την αυτονόμησή του.
-Τέλος, κατευθύνει το αγόρι προς δραστηριότητες και ασχολίες αντίθετες του επιθυμητού στην προσπάθεια αποστασιοποίησής του από έναν απορριπτικό, υπεραυστηρό και επικριτικό πατέρα.

Τι θα πρέπει να κάνει ο πατέρας;
Να αγαπά και να σέβεται τη μητέρα του παιδιού γιατί αυτό διευκολύνει αφάνταστα και τη μεταξύ τους σχέση.
Να έχει υπομονή, κατανόηση, ευελιξία και χιούμορ για να αντιμετωπίζει τις δύσκολες στιγμές.
Να αποτελεί με τη συμπεριφορά και τη στάση του ένα πρότυπο για το γιο του, που θα ακολουθήσει φυσικά και αβίαστα εκείνος με τη σειρά του.
Χρειάζεται να δώσει χρόνο και μάλιστα ποιοτικό για να συντροφεύσει το παιδί στα παιχνίδια του και να τα μοιραστεί μαζί του αλλά.
Να προσκαλεί το γιο του να συμμετέχει και να ακολουθεί στις δραστηριότητες με τις οποίες εκείνος, ο πατέρας, ασχολείται για να έχουν τη χαρά της κοινής εμπειρίας και του κοινού ενδιαφέροντος. 

Η μητέρα θα πρέπει να ενθαρρύνει τη σχέση αυτή, προτρέποντας το γιο να ακολουθεί τον πατέρα, να τον θαυμάζει και να τον σέβεται!

Χρυσούλα Κουτελιέρη – Μαυράκη
tlife.gr, paratiritis-news.com